“Ξέρεις από σκούτερ;”
Ακόμα και οι πέτρες, ακόμα και τα χαλίκια της ασφάλτου ξέρουν πως οι ελληνικοί δρόμοι είναι οι χειρότεροι της Ευρώπης και από τους χειρότερους τους κόσμου. Σε έναν κόσμο γεμάτο παγίδες ο σύγχρονος σκουτερίστας, πρέπει να έχει την ικανότητα όχι μόνο να δράσει δυναμικά, αλλά και πολλές φορές να προβλέψει σαν πραγματικός προφήτης, μέντιουμ, άτομο με υπερφυσικές δυνάμεις τις κινήσεις των οδηγών που κινούνται μαζί του.
Να λοιπόν ένας μικρός οδηγός συμβουλών που αναφέρεται σε αυτά που πρέπει να προσέχουμε. Κείμενο: Νίκος Παντελούς
Ήλιος κόντρα στα μάτια και δρόμος που γυαλίζει. Η προσοχή μας χτυπάει κόκκινο
ΕΛΕΓΞΤΕ ΠΡΙΝ ΟΔΗΓΗΣΕΤΕ
Όλα αρχίζουν πριν ακόμα ανεβείτε στο σκούτερ σας. Ο έλεγχος αυτός πρέπει να γίνεται τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, αν δεν θέλετε να το κάνετε συχνότερα…
- Ελέγξτε την κίνηση του τιμονιού σε όλη του τη διαδρομή. Πρέπει να είναι ανεμπόδιστη.
- Ελέγξτε τα φρένα αν «πιάνουν», λειτουργούν κανονικά, αν φρενάρουν τους τροχούς, αν όχι ψάξτε προσεκτικά αν υπάρχουν διαρροές. Για τα ταμπούρα δείτε αν έχουν εξαντλήσει όλη τους τη διαδρομή του βραχίονά με τον οποίο κινούνται, πάνω στην κάσα του φρένου.
- Ελέγξτε την πίεση των ελαστικών. Τα σκασμένα και ξεφούσκωτα λάστιχα φαίνονται αμέσως.
- Ανοίξτε το γκάζι μερικές φορές για να βεβαιωθείτε πως δεν κολλάει κάπου στη διαδρομή του.
- Κοιτάξτε αν λειτουργούν τα φώτα, το πίσω φανάρι όταν πατιούνται τα φρένα και οι ενδεικτικές λυχνίες των οργάνων.
Ένας, ακόμα και, πρόχειρος έλεγχος του σκούτερ μας είναι αναγκαίος πριν ξεκινήσουμε τη μέρα μας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
Ξεκινάτε λοιπόν και κινείστε στον ίδιο δρόμο που σας βγάζει καθημερινά στη δουλειά. Οσο κι αν νομίζετε πως τον γνωρίζετε, καλό είναι να προσέχετε γιατί νέα απρόβλεπτα εμπόδια μπορεί να έχουν προστεθεί στο μεταξύ. Και για αυτό δεν θα σας έχει ρωτήσει κανένας.
Με δεδομένη την εργολαβική δραστηριότητα που μαστίζει (και τώρα με την κρίση;) αυτή τη χώρα – χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές – υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εκεί που περιμένατε να υπάρχει στροφή και φανάρι να βρείτε έργα ή εμπόδιο στην επιφάνεια του δρόμου. Το να διαβάζει κάποιος το δρόμο δεν είναι και η ευκολότερη υπόθεση του κόσμου, αφού απαιτεί διαρκώς ξύπνιο μυαλό που πρέπει να είναι αφωσιωμένο στο δρόμο και όχι στα προβλήματα της δουλειάς, του σπιτιού, ή το χειρότερο σε υπαρξιακά προβλήματα που μέσα από την αφηρημάδα και την απροσεξία πολλαπλασιάζονται.
Εκτός από τις μόνιμες παγίδες του δρόμου, υπάρχουν και οι εκπλήξεις… οι απρόβλεπτες
ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ
Προσέχουμε τον μπροστινό μας… αλλά και αυτούς που μας ακολουθούν. Είναι τα αυτοκίνητητα και τα δίκυκλα που προηγούνται αυτά που πρέπει να απασχολούν το 60% της προσοχής μας, ενώ σε αυτούς που μας ακολουθούν αφιερώνουμε το 40% της προσοχής μας.
Οι κινήσεις των μπροστινών και ειδικά των αυτοκινήτων είναι που πρέπει να προσέχουμε περισσότερο, ενώ δικυκλιστές, πεζοί και ποδηλάτες, είναι μέρος της εξίσωσης. Η πρόβλεψη των κινήσεών τους από τη δική μας πλευρά, είναι μια ικανότητα που αυξάνεται όσο πιο πολύ αυξάνεται η πείρα μας, αλλά ο βαθμός αντίληψής μας.
Θυμάμαι πάντα: Ελέγχω τους μπροστινούς μου, αλλά έχω μάτια και στην πλάτη
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
Ξεκινώντας από τα φανάρια καλό είναι να βρισκόμαστε μπροστά και γενικά μακριά – κινούμαστε περισσότερο δεξιά στο δρόμο, παρά αριστερά – από τα αυτοκίνητα, αφού αυτά αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.
Φροντίζουμε να έχουμε λοιπόν, είτε ελεύθερο δρόμο μπροστά μας, είτε μεγάλες αποστάσεις από αυτούς που μας ακολουθούν ή βρίσκονται κοντά μας, είτε ακόμα διαδρόμους διαφυγής, έτσι ώστε ακόμα και αν ακινητοποιηθούν όλα τα αυτοκίνητα μπροστά μας, να μπορούμε να περάσουμε ανάμεσά τους και να φρενάρουμε αργότερα.
Μένω πάντα μακριά από τα αυτοκίνητα. Μόνος στο δρόμο ελέγχω καλύτερα την κατάσταση
ΠΩΣ ΣΤΡΙΒΟΥΜΕ;
Οι στροφές είναι από τα σημαντικότερα θέματα που πρέπει να απασχολούν κάποιον που κινείται πάνω σε δύο τροχούς. Υπάρχουν βιβλία ολόκληρα γραμμένα για αυτό το θέμα και έχει χυθεί πολύ μελάνι.
Είναι η πρόσφυση του δρόμου και τα λάστιχα αυτά που παίζουν τον πρώτο ρόλο στην ιστορία και ακολουθούν οι αναρτήσεις και το πλαίσιο. Κυρίως όμως είναι ο αναβάτης αυτός που παίζει τον σημαντικότερο λόγο. Ποτέ μα ποτέ, δεν διανύουμε μια στροφή γρηγορότερα απ’ ότι έχουμε συνηθίσει και αισθανόμαστε άνετα, γιατί ο βαθμός επικινδυνότητας ανεβαίνει κατακόρυφα.
Στις στροφές: Σταθερό γκάζι και το βλέμμα κοιτάζει σχετικά μακριά
ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ
Η τέχνη του φρεναρίσματος εξαρτάται κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από τη σωστή χρήση του μπροστινού φρένου, αλλά και την συνεργασία του με το πίσω φρένο. Πόσο πολύ πατάμε τη μανέτα, πως αντιδρά ο μπροστινός τροχός και η ανάρτηση, αν γλιστράει το λάστιχο και με ποιο τρόπο (νωρίς, αργά, προειδοποιεί, κ.λπ.).
Υπάρχουν ένα σωρό παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν ένα σωστό φρενάρισμα, ενώ ο κυριότερος όλων είναι η πρόσφυση μεταξύ ελαστικού και ασφάλτου. Γι’ αυτό και το «διάβασμα» του δρόμου από πλευράς αναβάτη ανάγεται σε πολύ σημαντική υπόθεση. Το κομμάτι , η λωρίδα ασφάλτου πάνω στην οποία επιβραδύνουμε πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρή από λάδια, νερά και από ανωμαλίες, λακκούβες κ.λπ.. Παράλληλα πρέπει να γνωρίζουμε τις δυνατότητες του σκούτερ μας στο φρενάρισμα. Υπάρχουν δύο ειδών φρεναρίσματα: αυτό που επιβραδύνει χωρίς να ακινητοποιήσει, και αυτό που ακινητοποιεί .
Εξάσκηση, εξάσκηση και εξάσκηση, είναι οι τρεις λέξεις κλειδιά για το σωστό φρενάρισμα
