ΟΔΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ: Με γνώση και ηρεμία

Ο άρχοντας των… μικρών λιμνών

Θες να γίνεις ο απόλυτος κυρίαρχος της οδήγησης στη βροχή; Θες να βρέχει και να τρίβεις τα χέρια σου από ευχαρίστηση; Θες να χαμογελάς καθώς σκουπίζεις τη βρεγμένη σέλα πριν κουμαντάρεις με τέχνη το σκούτερ σου μέσα από νεροποντές; Τότε διάβασε το άρθρο που ακολουθεί. Για να λέμε την αλήθεια δεν θα σε τον καλύτερο αναβάτη στον κόσμο, αλλά τουλάχιστον θα σε ενημερώσει για το “τι παίζεται” στη βροχή και πως θα βελτιώσεις την οδήγησή σου… ΚΕΙΜΕΝΟ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Βασίλης Αντζουλάτος

Βροχή, λακκούβες και λασπόνερα… σας περιμένουν να τις κατακτήσετε

Δεν είναι λίγοι, κι εγώ είμαι ένας από αυτούς, οι αναβάτες που όταν βλέπουν βαριά, μαύρα σύννεφα στον ουρανό μαυρίζουν κι αυτοί μαζί τους. Μια θλίψη γεμίζει το είναι τους και μια βουβή δυσφορία τους κατακλύζει.

Κατάθλιψη και φοβίες αναπτύσσονται μαζί με μια κακή διάθεση, ειδικά αν πρέπει να οδηγήσουν το σκούτερ τους για να πάνε στη δουλειά τους (πολλές φορές φταίει και η ίδια η δουλειά τους, εδώ που τα λέμε, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση).

Η ακινητοποίηση χρειάζεται περισσότερα μέτρα για να επιτευχθεί

Δεν πρόκειται για κάποιο περίεργο μυστικό που κρύβεται στο υποσυνείδητο του καθενός, αλλά για έναν απλό, προϊστορικό, ανθρώπινο και ενστικτώδη φόβο.

Η βροχή είναι κάτι απειλητικό για τον άνθρωπο, και περισσότερο για τον μοντέρνο άνθρωπο της πόλης, που έχει μάθει να προστατεύεται διαρκώς κάτω από στεγνά, ζεστά ρούχα, στέγες και τοίχους.

Στη βροχή έχεις να προσέχεις εκτός από τους απρόβλεπτους αυτοκινητηστές και την ελλειπή πρόσφυση του δρόμου

Για τους σκουτερίστες και τους μοτοσυκλετιστές η βροχή ενέχει κινδύνους αφού, ειδικά στην Ελλάδα, όταν ο δρόμος είναι βρεγμένος η πρόσφυση μειώνεται, κι έτσι αυξάνεται η πιθανότητα γλιστρήματος των τροχών πάνω στην άσφαλτο. Αυξάνεται η επικινδυνότητα της κίνησης. Στη χώρα μας οι δίτροχοι χρήστες του δρόμου πρέπει για να επιβιώσουν χωρίς παραστρατήματα στην πορεία τους, να μάθουν να αναλύουν την άσφαλτο σε επίπεδο πανεπιστήμονα.

Το χρώμα, το είδος του χαλικιού, η κατασκευή της ασφάλτου, τα λούκια, οι εγκάρσιες και οι διαμήκεις ανωμαλίες, οι γούβες και οι κακοτοπιές, οι λακκούβες και οι κακοτεχνίες πρέπει να καταγράφονται από το μάτι και να αναλύονται από το μυαλό σε κλάσματα δευτερολέπτου, έτσι ώστε να γίνεται η ορθότερη αποτίμηση της κατάστασης και να παίρνονται αποφάσεις. Ταχύτατα και αποτελεσματικά σε βαθμό που να ενεργοποιούνται σαν δεύτερη φύση του αναβάτη.

Η άριστη “ανάγνωση” του δρόμου είναι απαραίτητη για έναν σκουτερίστα

Και αν αυτή η ανάλυση της κατάστασης που αντικρίζει ο αναβάτης στο δρόμο του δεν γίνεται εύκολα και αυτόματα, τότε επεμβαίνει η δύναμη της φύση του. Που λέει στον αναβάτη (σαν τη φωνή της συνείδησης ένα πράμα) μέσω του φόβου προς κάτι άγνωστο, να κάνει ένα και μόνο, να μειώσει την ταχύτητά του.

Μάθημα πρώτο λοιπόν: αν δεν είμαστε οι απόλυτοι κυρίαρχοι του γλιστρήματος και του ελέγχου της πρόσφυσης του βρεγμένου δρόμου… απλά πηγαίνουμε πιο αργά. Έτσι ώστε να δίνεται στο μυαλό περισσότερος χρόνος για να διατάξει το σώμα να αντιδράσει καταλληλότερα.

Ο αναμμένος προβολέας είναι υποχρεωτκός στη βροχή

Μειωμένη ορατότητα και μειωμένη πρόσφυση της ασφάλτου απαιτούν λοιπόν πιο αργή κίνηση. Η επιβράδυνση και κυρίως η ακινητοποίηση απαιτούν μεγαλύτερες αποστάσεις για να πραγματοποιηθούν με ασφάλεια και χωρίς “απώλεια του ελέγχου του οχήματος”, όπως θα έλεγε κι ένας λόγιος. Γιατί εδώ που τα λέμε, όλος ο μπελάς είναι αυτός “ο έλεγχος του οχήματος”, μιας και τα σκούτερ αν τον χάσουν, τότε ένας πιθανός τραυματισμός παραμονεύει.

Η οδήγηση στη βροχή έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον απ’ ότι σε στεγνό οδόστρωμα και σίγουρα απαιτεί περισσότερες ικανότητες από πλευράς αναβάτη. Δεν είναι καθόλου λάθος, ούτε ένδειξη δειλίας – συνετής απόφασης είναι περισσότερο – κάποιος που δεν αισθάνεται σίγουρος για τις ικανότητές του να αφήνει το σκούτερ του σπίτι και να κινείται με άλλο μέσο μεταφοράς.

Γάντια αδιάβροχα: κρατούν στεγνά και ζεστά τα χέρια. Σημαντικό

Η οδήγηση στη βροχή απαιτεί οδηγικές ικανότητες, άρα υψηλότερη τεχνική κατάρτιση και εκπαίδευση, αφού εμπεριέχει ρίσκο. Η οδήγηση τον χειμώνα κρύβει μεγαλύτερους κινδύνους και απαιτεί καλύτερη ανάλυση των καταστάσεων, αλλά κυρίως σεβασμό για την ίδια την πράξη της οδήγησης. Συγχρόνως απαιτεί και κατάλληλο εξοπλισμό του αναβάτη. Τις προάλλες, πέτυχα στο δρόμο έναν τύπο να οδηγεί μοτοσυκλέτα μέσα σε νυχτερινή ε καταρρακτώδη βροχή και κρύο, ντυμένο με πολιτικά ρούχα (φουσκωτό, αστείο μπουφάν και σκαρπίνι παρακαλώ) και -το εξωφρενικό- χωρίς κράνος!

Λυπάμαι, αλλά δεν αισθανόμουν καμία συμπάθεια για αυτόν και για τους θλιβερούς όμοιούς του που συναντώ στο δρόμο. Και σε περίπτωση αντιλόγου, λόγω οικονομικής κρίσης και τέτοιων δικαιολογιών, θα πούμε ότι δεν νοείται νοήμων άνθρωπος να οδηγεί μοτοσυκλέτα χωρίς την ελάχιστη προστασία που έρχεται στη μορφή κράνους, μπουφάν και γαντιών.

Ιδανικά, ένα σωστό ζευγάρι μποτάκια συμπληρώνει την ένδυση του αναβάτη

Η υποχωρητικότητα από πλευράς αναβάτη και η σκεπτόμενη συμπεριφορά στο δρόμο είναι σημαντική κατά την οδήγηση στη βροχή. Καθώς οι ουρανοί ανοίγουν δεν είναι λίγοι αυτοί που οδηγούν αυτοκίνητο και δεν ξέρουν π.χ. πως να ξεθαμπώσουν τα τζάμια του αυτοκινήτου τους. Η έλλειψη ορατότητας, η περιφρόνηση προς τους άλλους, μαζί με την ελλιπή εκπαίδευση και το μηδαμινό οδηγικό ήθος, τους κάνει απρόβλεπτους και άκρως επικίνδυνους.

Κι έτσι κινούνται “όπως να ‘ναι”, περνώντας ξυστά – για παράδειγμα – δίπλα από το σκούτερ ή τη μοτοσυκλέτα που κινείται αργά στην άκρη του δρόμου, γεμίζοντας τον αναβάτη με ένα πυκνό μίγμα νερού και βρομιάς του δρόμου, που λερώνει τον ίδιο, το όχημά του και κυρίως τη ζελατίνα του κράνους του, δυσκολεύοντας τον ακόμα πιο πολύ.

Δεν φτάνει που είναι άσχετοι, είναι και αδιάφορα επιθετικοί οι οδηγοί στο δρόμο. Η βροχή τους κάνει χειρότερους και πιο επικίνδυνους

Η προετοιμασία του σωστού αναβάτη ξεκινάει από το προηγούμενο βράδυ, αφού το δελτίο καιρού ειδικά το φθινόπωρο και τον χειμώνα υπαγορεύει το τι ρούχα θα φορεθούν το επόμενο πρωί. Ένα αδιάβροχο για το πάνω μέρος του σώματος και ένα παντελόνι είναι ανάμεσα στα υποχρεωτικά ρούχα που πρέπει να έχει ένας σκουτερίστας για να μπορεί να κινηθεί στον προορισμό του στεγνός.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας βρεγμένος και παγωμένος από τον κρύο αέρα αναβάτης, ούτε προσέχει, ούτε έχει το νου του 100% στο δρόμο στις συνθήκες οδήγησης, αλλά και τις κακοτοπιές που αντιμετωπίζει στο διάβα του. Καλές βόλτες στις βροχές!

ΜΙΚΡΕΣ, ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Καλό είναι να κουβαλάτε ένα κομμάτι πανί ή βετέξ κάτω από τη σέλα για να σκουπίζετε… τη σέλα και να μην βρέχεστε άδικα σε μια ευαίσθητη για τον αναβάτη περιοχή
Η ζελατίνα του κράνους σας πρέπει να είναι όσο το δυνατόν σε καλύτερη κατάσταση, χωρίς γρατσουνιές και χτυπήματα, γιατί όταν πέφτει νερό πάνω της και ειδικά τη νύχτα τα είδωλα θαμπώνουν σε μεγάλο βαθμό
Όταν βλέπουμε λίμνη νερού στο δρόμο δεν περνάμε από μέσα της, προσπαθούμε να την αποφύγουμε και σίγουρα δεν την περνάμε με ταχύτητα. Υπάρχει μεγάλη περίπτωση να κρύβεται λακκούβα.
Γενικά οδηγούμε μακριά από τα αυτοκίνητα, ακόμα κι όταν κινούμαστε από πίσω τους. Αυτό το μίγμα λάσπης και νερού που σηκώνεται στο πέρασμά τους είναι ότι χειρότερο για το σκούτερ, τα ρούχα και το κράνος μας από πλευράς υγιεινής.
Τα φώτα μένουν πάντα αναμμένα στη βροχή για να μας βλέπουν στο δρόμο