Ο σφετεριστής του θρόνου των τριών τροχών
Μοιάζει με τίτλο ταινίας του Χάρι Πότερ, αλλά αναφέρεται στο νέο Tricity. Γιατί δεν συμβαίνει κάθε μέρα ένα καινούργιο μοντέλο να γράφει ιστορία στην κατηγορία των σκούτερ. Και αυτή η ιστορία γράφεται σήμερα με το Yamaha Tricity 125. Αν η Piaggio έφερε στον κόσμο τα τρίτροχα σκούτερ, η Yamaha τα έκανε προσιτά στον πολύ κόσμο… ΚΕΙΜΕΝΟ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ
Οι Γάλλοι που τρελαίνονται για τρίτροχα έπιασαν το νόημα αμέσως, η Yamaha εκδημοκράτισε τα πλεονεκτήματα των 3τροχων σκούτερ παγκόσμια, δίνοντας και στα χαμηλότερα εισοδήματα τη δυνατότητα να χαρούν την ασφάλεια του ενός παραπάνω μπροστινού τροχού. Το νέο scooter της Yamaha κατασκευάζεται στην Ταϊλάνδη και κοστίζει κάτω από 3,6 χιλιάδες ευρώ.
Αντί η Yamaha να τοποθετηθεί απέναντι στην Piaggio (την εταιρία που έφερε στην αγορά από το 2006 τα 3τροχα σκούτερ) την υπερσκέλισε, δημιουργώντας ένα σύνολο που είναι και προσιτό και ελαφρύ και εύχρηστο, χωρίς να απαιτεί από τον αναβάτη να προσαρμοστεί σε έναν νέο τρόπο οδήγησης.
Η όποια επιτυχία των Piaggio στις αγορές της Ευρώπης και η μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία, είχε να κάνει εκτός της παραπάνω ασφάλειας στην οδήγηση, με ένα παραθυράκι του νόμου που επέτρεπε στους κατόχους διπλώματος αυτοκινήτου να μπορούν να οδηγούν τα μοντέλα LT (με μεγαλύτερο μετατρόχιο των μπροστινών τροχών) χωρίς περεταίρω ταλαιπωρίες και εξετάσεις νέου διπλώματος για μοτοσυκλέτα.
Το ίδιο σε πολύ μικρότερη κλίμακα συνέβαινε και στην Ελλάδα μέχρι τη στιγμή που το υπουργείο αποφάσισε να “διορθώσει τη διαρροή”, με έναν νόμο που ευνοεί σαφώς για άλλη μια φορά τις πωλήσεις αυτοκινήτων… Έτσι μόνο όσοι έχουν αποκτήσει δίπλωμα αυτοκινήτου μέχρι την 19η Ιανουαρίου 2013 (!) μπορούν να οδηγούν 3τροχο με δίπλωμα αυτοκινήτου, ενώ όλοι οι επόμενοι πρέπει να έχουν δίπλωμα μοτοσυκλέτας για να οδηγήσουν 3τροχο σκούτερ. Είπαμε εδώ είναι Βαλκάνια, η Ευρώπη και σε αυτή την περίπτωση περνάει στο θεαθήναι.
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: Υγρόψυκτος κινητήρας, με δύο βαλβίδες, υποτετράγωνος για περισσότερη ροπή με διαστάσεις 52,4 x 57,9 = 124,8cc. Βελτιωμένος σε μεγάλο βαθμό από τον κινητήρα στον οποίο βασίστηκε, που κυκλοφορεί χρόνια στην Ασία. Οικονομικός στην κατασκευή και την κατανάλωσή του, με στόχο την καλή λειτουργία σε επιβαρυμένες συνθήκες οδήγησης στην πόλη.
Στον κύλινδρο υπάρχει επίστρωση DiASyl, το πιστόνι είναι σφυρήλατο και τροφοδοτείται από ηλεκτρονικό ψεκασμό YMJET-FI με δύο πεταλούδες και εμπλουτισμό μίγματος για βελτίωση της καύσης. Η μέγιστη ιπποδύναμη είναι 11 ίπποι, στις 9.000rpm και η ροπή 1,04 kgm, στις 5.500rpm.
ΣΧΕΔΙΑΣΗ – ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ: Πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και βαφής. Το φινίρισμα είναι άριστο όπως και η σχεδίαση, που θυμίζει όχημα χιονιού και jet ski. Πέραν του βυσσινί χρώματος που οδηγήσαμε για μια βδομάδα, τα άλλα χρώματα του Tricity μάλλον περνούν απαρατήρητα μέσα στις γκρίζες πόλεις. Έντονα αιχμηρό μπροστά, με μειωμένο όγκο σε σχέση με τα υπόλοιπα 3τροχα, μοιάζει έτοιμο να επιτεθεί. Το πίσω μέρος είναι πιο “επίπεδο” στο μάτι, ενώ όλες οι λεπτομέρειες είναι προσεγμένες.
ΜΕΓΕΘΟΣ-BΑΡΟΣ: Οι διαστάσεις του είναι μικρές, μαζεμένες, compact που λένε στα εξωτερικά, έτσι ώστε να μην φοβίζει τον νέο αναβάτη με μεγάλους μπροστινούς όγκους και τα τινά, άρα θέλει να θυμίζει ένα κοινό δίτροχο σκούτερ. Το βάρος μόλις που ξεπερνάει τα 150 κιλά με το σκούτερ γεμάτο. Εύκολο λοιπόν και για τους όχι ιδιαίτερα μυώδεις αναβάτες.
ΤΡΟΧΟΙ-ΕΛΑΣΤΙΚΑ-ΦΡΕΝΑ-ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ: Η δομή του μπροστινού συστήματος περιλαμβάνει δυο κινούμενα παραλληλόγραμμα πάνω στα οποία έχουν εφαρμοστεί δυο (για κάθε τροχό) τηλεσκοπικά καλάμια πιρουνιού. Το πλάτος φτάνει τα – λίγα για 3τροχο – 385 mm, με πλάτος που θυμίζει δίτροχο σκούτερ. Οι δυο μπροστινοί τροχοί είναι διαμέτρου 14 ιντσών και φορούν λάστιχα πλάτους 90 mm.
Το σύστημα πέδησης του Tricity διαθέτει τρία δισκόφρενα, δύο μπροστά διαμέτρου 220mm και ένα 230mm, όλα με δαγκάνες ενός εμβόλου. Συνδυάζονται και τα τρία με το σύστημα UBS (Unified Brake System) που ενεργοποιείται με το πάτημα της αριστερής μανέτας. Οι ζάντες είναι εντυπωσιακές, πρωτότυπης σχεδίασης, βαμμένες ασημένιες. Τα λάστιχα είναι της ταϊβανέζικης Maxxis.
ΠΡΙΝ ΤΗ ΒΟΛΤΑ
ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ: Κάθεσαι ψηλά πάνω στο Tricity, κι αυτό σε φοβίζει λίγο αν θελήσεις να στρίψεις γρήγορα το σκουτεράκι στην σπορ οδήγηση. Η σέλα όμως είναι τοποθετημένη σε χαμηλό ύψος στα 780 mm και είναι ελαφρώς κατηφορική προς τα εμπρός, κάτι που μερικές φορές ενοχλεί. Το δάπεδο είναι στενό έτσι ώστε να μην εμποδίζει τα πόδια (γάμπες) όταν κατεβαίνουν για να πατήσουν στη γη.
Και οι κοπέλες χαμηλότερου αναστήματος δεν θα αντιμετωπίσουν κανένα πρόβλημα, άρα μιλάμε για το ιδανικό 3τροχο σκούτερ του συγκεκριμένου φύλου. Ο χώρος του επίπεδου δαπέδου οριακά χωράει παπούτσι νούμερο 45. Η επικλινής θέση οδήγησης και ο περιορισμένος χώρος για τα πόδια κουράζει τον αναβάτη μετά από κάμποση ώρα.
ΤΙΜΟΝΙ: Με τον αναβάτη να κάθεται όρθιος στη σέλα, “πάνω” στο σκούτερ και το τιμόνι ψηλά και κοντά στο σώμα του, δημιουργείται μια περίεργη θέση οδήγησης. Οι πήχεις σε σχέση με τους βραχίονες σχηματίζουν μια γωνία κοντά στις 90 μοίρες, γωνία που συναντάμε και στα γόνατα. Το ύψος του σκούτερ είναι καλό για εύκολη διήθυση και στα άκρα του τιμονιού υπάρχουν όμορφα, “κοντά” αντίβαρα.
ΣΕΛΑ: Η σέλα του αναβάτη έχει περιορισμένο μήκος και διαθέτει κόντρα για τη μέση του. Το αφρώδες είναι αρκετό και το κάλυμμα αντιολισθητικό με εμφανείς ραφές. Η σέλα ανοίγει εύκολα από τον κεντρικό διακόπτη.
ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΗΣ: Ο συνεπιβάτης θα καθίσει αρκετά άνετα στην επίπεδη και σχετικά μικρή (βλ. σπορ) σέλα που του αναλογεί, με χειρολαβές για να στηρίζεται και αρκετά πλατιά αναδιπλούμενα μαρσπιέ, που τοποθετούν ελαφρώς ψηλά τα πόδια του. Λόγω της επίπεδης ουράς, το ανεβο-κατέβασμα του συνεπιβάτη στη σέλα γίνεται εύκολα.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΔΙΑΣ/ΖΕΛΑΤΙΝΑΣ: Η αποτελεσματικότητα της μικρής ζελατίνας είναι επίσης μικρή, αφού το σκούτερ είναι σχεδιασμένο να σπαταλήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μέσα στην πόλη. Το κατώτερο τμήμα του φέρινγκ-ποδιάς είναι αρκετό για να προστατεύει τα πόδια του αναβάτη.
ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ: Αρκετά μεγάλος ο χώρος κάτω από τη σέλα, αλλά δεν χωράει φουλφέις που είναι μεγαλύτερου μεγέθους. Ντουλαπάκια μπροστά δεν υπάρχουν, αλλά γάντζος για σακούλες.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΕΝΤΟΣ ΠΟΛΗΣ: Η πρώτη παρατήρηση που θα κάνει κάποιος όταν ανέβει στο περιορισμένων διαστάσεων σκούτερ και ανοίξει το γκάζι του Tricity, είναι ότι τα 125 κυβικά είναι λίγα και ότι σίγουρα θα ήταν προτιμότερος ένας κινητήρας 150 κυβικών, όμως… Κατ’ αρχήν αυτή η απαίτηση δεν τελειώνει ποτέ: πάντοτε θέλουμε περισσότερα κυβικά και γκάζι, έτσι δεν είναι;
Το Tricity είναι ένα σκούτερ που προορίζεται για την αγορά της Ευρώπης και της Ασίας ταυτόχρονα. Η Ευρώπη θέλει τα 125άρια για τους αρχάριους, ενώ αυτός ο κυβισμός είναι υπέραρκετος για την Ασία, ήπειρο στην οποία δεν ισχύει η νομοθεσία για χρήση διπλωμάτων αυτοκινήτων στα 3τροχα. Επίσης ο 11 ίππων κινητήρας που έχει αποδείξει την αξιοπιστία του στις ασιατικές αγορές, έχει καλές επιδόσεις για χρήση μέσα στην πόλη.
Οι εκκινήσεις είναι αρκετά γρήγορες, το μοτεράκι ίσως να φωνάζει λίγο παραπάνω απ’ ό,τι περιμέναμε, αλλά η ήπια ώθησή του διατηρείται μέχρι τα 80 km/h. Η τελική έρχεται κοντά στα 100 km/h, μια ταχύτητα που σπάνια επιτυγχάνεται μέσα στην καθημερινή κίνηση της πόλης.
Κάποιος που θέλει να πηγαίνει γρήγορα πρέπει να κρατάει το γκάζι διαρκώς στο τέρμα του.Από την άλλη, η κατανάλωση είναι χαμηλή κοντά στα 3 λίτρα/100 km, με την αυτονομία να φτάνει πάνω από 200 km. Οι αλλαγές λαδιών σύμφωνα με το πρόγραμμα συντήρησης γίνονται στα 4.000 χιλιόμετρα και ο ιμάντας τελικής μετάδοσης αλλάζει κάθε 12.000 km.
Το Tricity ζυγίζει 152 kg γεμάτο, δηλαδή 75 κιλά λιγότερα απ’ ό,τι το ελαφρύτερο 3τροχο της Piaggio, το Yourban, στοιχείο που δημιουργεί μεγάλη διαφορά. Αυτό το καταλαβαίνεις αμέσως μόλις καβαλήσεις το Yamaha και διανύσεις τα πρώτα μέτρα, αφού η “ελαφρότητα” του μπροστινού ειδικά συστήματος είναι αισθητή.
Το Tricity θυμίζει πολύ περισσότερο δίτροχο παρά τρίτροχο σκούτερ και σε αυτό συμβάλλει και η σωστή κατανομή βαρών, όπως ορίζει η σύγχρονη μοτοσυκλετιστική τεχνολογία, δηλαδή 50% μπροστά, 50% πίσω. Πανεύκολο λοιπόν για όλους και φυσικά και για τους αρχάριους.
Το κέντρο βάρους βρίσκεται σχεδόν κάτω από τη σέλα του Tricity και με αυτό τον τρόπο βελτιώνεται η ευκινησία του συνόλου και επιτυχγάνεται καλό κράτημα. Το σύνολο μπαίνει εύκολα στη στροφή και οι δυο τροχοί κρατούν την πορεία τους ακόμα και στα δύσκολα. Οι δυο 14άρηδες τροχοί μπροστά προσφέρουν καλή αίσθηση, με τον 12άρη πίσω τροχό να ακολουθεί πειθήνια και να δυσκολεύεται από πλευράς πρόσφυσης μόνο όταν η άσφαλτος έχει αισχρή ποιότητα.
Οι στροφές διανύονται με ροή, χωρίς να απαιτείται προσπάθεια από πλευράς αναβάτη. Τα λάστιχα γλιστρούν σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά τα δυο μπροστινά δίνουν πολύ μεγάλα περιθώρια διόρθωσης του λάθους από τον αναβάτη.
Τα αμορτισέρ είναι αρκετά μαλακά, με μέτρια απόσβεση επαναφοράς, δεν διαθέτουν ρυθμίσεις και δεν προσφέρουν την πιο άνετη απόσβεση κραδασμών, αλλά βρίσκονται πάνω από τον μέσο όρο. Ωστόσο, κρίνουμε πιο αυστηρά τη συμπεριφορά των πίσω αμορτισέρ, ακριβώς γιατί από την μπροστινή έξυπνη και ελαφριά ανάρτηση δεν υπάρχει κανένα παράπονο.
Το φρενάρισμα του Yamaha Tricity 125 είναι πολύ καλό. Τα τρία φρένα θέλουν δύναμη αλλά δεν μπλοκάρουν εύκολα. Οι αντιδράσεις του σκούτερ στο έντονο φρενάρισμα είναι συμβατικές αφού τα τέσσερα καλάμια της μπροστινής ανάρτησης (το ένα καλάμι έχει ελατήριο και λάδι, ενώ το άλλο είναι κενό) αντιδρούν σαν τηλεσκοπικά γιατί… είναι τηλεσκοπικά.
Για την καλύτερη επιβράδυνση-ακινητοποίηση, η Yamaha έχει εφοδιάσει το Tricity με ένα σύστημα συνδυασμένης πέδησης. Η δεξιά μανέτα ενεργοποιεί τους δυο δίσκους μπροστά, ενώ η πίσω (αριστερή) και τους τρεις.
Η συνεργασία των τριών δίσκων επιτυγχάνεται με το γνωστό απλό σύστημα του συρματόσχοινου στην αριστερή μανέτα που ενεργοποιεί την τρόμπα των δυο μπροστινών δίσκων. Οι μανέτες δεν προσφέρουν αίσθηση και απαιτούν δύναμη με όλα τα δάχτυλα για να ενεργοποιηθούν και πρέπει να συνηθίσεις τις μικρομεταβολές στη δεξιά μανέτα (κουνιέται) καθώς πατάς και την αριστερή μαζί. Πεντάλ στο πάτωμα δεν υπάρχει εδώ και για εμάς μάλλον καλύτερα… αφού δεν το συμπαθήσαμε ποτέ.
ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΗΣ: Περιορισμένες οι δυνατότητες του Yamaha στο ταξίδι, αφού σε αυτή τη χρήση και η προστασία από τα στοιχεία της φύσης και η άνεση είναι πλημμελείς. Οι ρεπρίζ δεν είναι το δυνατό του σημείο, γι’ αυτό αφήστε το ταξίδι στην άκρη και επικεντρωθείτε καλύτερα στην κίνηση της πόλης.
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ: Η ιπποδύναμη των 11 ίππων είναι αρκετή για την καθημερινή μετακίνηση, το ίδιο και η ροπή του υγρόψυκτου (με ψυγείο τοποθετημένο στο δεξί άκρο του στροφάλου) κινητήρα που “σπρώχνει” το σκουτεράκι μέχρι τα 110 χιλιόμετρα στο κοντέρ και 102 km/h στην πραγματικότητα. Η κατανάλωσή του ξεκινάει από τα 2.9 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα αν το οδηγείς αργά, ενώ στο τέρμα γκάζι διαρκώς μπορεί να δείξει και 3,4 λίτρα στα 100. Άρα η αυτονομία του ξεκινάει από τα 225 χιλιόμετρα και φτάνει μέχρι τα 195, αναλόγως της οδήγησης.
ΤΕΛΙΚΑ…
Μέχρι σήμερα για να αποκτήσει κάποιος 3τροχο σκούτερ με όλα τα πλεονεκτήματα (ασφάλεια) και τα μειονεκτήματα (πλάτος, βάρος, μικρότερη ευχρηστία) που τα συνοδεύουν, έπρεπε να επενδύσει ένα ποσό κοντά στα 6.000 ευρώ και να έχει να χειριστεί ένα σύνολο που ζύγιζε 210 κιλά και πάνω.
Οι διστακτικοί απέναντι στα 3τροχα τώρα έχουν εναλλακτική: λέγεται Yamaha Tricity 125 και κοστίζει κάτω από 3,6 χιλιάδες ευρώ. Όπως έχει αφήσει να φανεί η Yamaha, θα υπάρξει συνέχεια στο “μέτωπο των 3 τροχών” και ίσως σε μερικά χρόνια από τώρα να μιλάμε για ολόκληρη γκάμα τέτοιων σκούτερ. Η αρχή πάντως έγινε και με τον καλύτερο τρόπο.
ΟΡΓΑΝΑ: Ένας μακρόστενος, έξυπνος και όμορφος πίνακας οργάνων πλήρως ψηφιακός, με ρολόι, χιλιόμετρα, βενζίνη και εξωτερική θερμοκρασία εκτός των άλλων φωλιάζει πίσω από τη ζελατίνα του Tricity.
ΦΩΤΑ-ΚΟΡΝΑ-ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ: Καλοσχεδιασμένα και μοντέρνα τα φωτιστικά σώματα μπροστά και πίσω χρησιμοποιούν και LED συμπληρωματικά. Η δέσμη του προβολέα είναι ισχυρή αλλά μικρής δέσμης ως προς το ύψος της. Η κόρνα είναι καλή μοτοσυκλέτας και οι διακόπτες σκληροί στη χρήση τους. Ο κεντρικός διακόπτης διαθέτει και φραγή ασφαλείας.
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΡΕΖΕΡΒΟΥΑΡ: Η χαμηλής ποιότητας μεταλλική τάπα βρίσκεται κάτω από τη σέλα, που ανοίγει από τον κεντρικό διακόπτη.
ΣΤΑΝΤ-ΣΧΑΡΑ-ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ: Το σκούτερ στήνεται πανεύκολα στα δυο στάντ, αφού είναι ελαφρύ και σωστά ζυγισμένο. Οι καθρέφτες προσφέρουν πολύ μέτριο οπτικό πεδίο, μιας και είναι πολύ κοντά στον αναβάτη και τους χρησιμοποιεί κατά το ήμισυ. Σχάρα δεν υπάρχει, αλλά δυο γερές χειρολαβές.
ΕΞΤΡΑ & ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ: Πλάγιο και κεντρικό στάντ, άγκιστρο μεταφοράς στην ποδιά, αναδιπλούμενα μαρσπιέ, χειρολαβές, φραγή στον κεντρικό διακόπτη.