To επόμενο μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία των TMAX
* Κυβισμός: 562 cc * Ιπποδύναμη: 47,6 ίπποι στις 7.500 rpm * Βάρος: 218 kg (πλήρες) * Τελική: 166 km/h * Τιμή: 16.200 ευρώ
Είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στην κατηγορία των μεγάλων maxi scooter, αυτός που ορίζει την κορυφή σε πολλούς τομείς, ακόμα και στο κομμάτι της τιμής αγοράς, από τότε που πρωτοεμφανίστηκε, εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες. Το 2022 που παρουσιάστηκε η νέα και τελευταία του έκδοση, απόκτησε νέα εμφάνιση, άλλαξε σε λεπτομέρειες και απολαμβάνει πιο σύγχρονο εξοπλισμό. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Μιχάλης Λαζαρίδης
Μάλλον αιφνιδίασε τον κόσμο των σκούτερ, αλλά και των φανατικών “ΤΜΑΧάδων” η τελευταία κίνηση της Yamaha να προχωρήσει μέσα στο 2022 στην ανανέωση αυτού του μοναδικού δίτροχου που ακούει στο, θρυλικό εδώ και πολλά χρόνια, όνομα ΤΜΑΧ.
Πρώτα απ’ όλα, αυτή η πιο πρόσφατη έκδοση απόκτησε μια ακόμα πιο “αθλητική” σιλουέτα, νέο σχήμα προβολέων, αλλά συγχρόνως κι ένα νέο – παραδοσιακά αλουμινένιο – στιβαρό πλαίσιο, τροχούς και ρυθμίσεις αναρτήσεων, όπως και αρκετά άλλα… τα οποία θα συζητήσουμε παρακάτω.
Μπορεί να έχει την υψηλότερη τιμή που είχε ποτέ, από 13.990 μέχρι 16.200 ευρώ (Tech Max), αλλά παράλληλα φέρει και τον πλουσιότερο εξοπλισμό από ποτέ. Στο μεταξύ, η συνταγή που το έκανε επιτυχημένο παραμένει η ίδια: εμφάνιση, “εκτόπισμα”, ποιότητα κατασκευής, σπορ χαρακτήρας και κυρίως πολιτισμένη και ισορροπημένη συμπεριφορά σε όλες τις χρήσεις.
Είναι διαρκής η κυριαρχία του TMAX στην κατηγορία των μεγάλων maxi scooter καθώς και η η εμπορική επιτυχία του, αφού μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί 350.000 TMAX στον κόσμο, με το 85% των πωλήσεων να έχουν γίνει στην Ευρώπη!
Πολλοί προσπάθησαν να ανταγωνιστούν τη μαγική συνταγή της Yamaha, όπως η Piaggio με τα Gilera και Aprilia, αλλά και η BMW και η Suzuki με το “τουριστικό” Burgman 650 πριν τα παρατήσει, με τις SΥΜ και Kymco να προσεγγίζουν με τον δικό τους τρόπο την υπόθεση “σφετεριστής του θρόνου του ΤΜΑΧ”.
Η Honda, που ξεκίνησε τη δική της μονομαχία με το Silverwing 650, πέρασε αργότερα στα Integra και X-ADV με τελείως διαφορετική (μοτοσυκλετιστική και modular βάση-πλατφόρμα) για να εστιάσει την προσπαθειά της πλέον στο ταχύτερο και ισχυρότερο όλων των μεγάλων maxi scooter, το Forza 750 και… υποθέτουμε πως έπεται συνέχεια, με νέα ανταγωνιστικά μοντέλα που θα προσπαθήσουν στο μέλλον να κοντράρουν τον θρύλο των ΤΜΑΧ.
Κάπου εδώ να βάλουμε μια υποσημείωση: η Piaggio, σαν Piaggio και όχι με το όνομα θυγατρικής, ποτέ μα ποτέ δεν μπήκε σ’ αυτή την κόντρα… για τους δικούς της λόγους και ο καθένας βγάζει το συμπέρασμά του.
Ο κόσμος των 2 τροχών και πιο συγκεκριμένα των σκούτερ άλλαξε για πάντα όταν το πρώτο TMAX έκανε την παρθενική του εμφάνιση στην αγορά, το 2001.
Κανείς και ποτέ δεν είχε ξαναδεί κάτι παρόμοιο, δηλαδή ένα “ενδιάμεσο” δίτροχο, το οποίο δανειζόταν στοιχεία και από τα σκούτερ και από τις μοτοσυκλέτες.
Η ίδια φιλοσοφία κατασκευής συνεχίζεται φυσικά μέχρι σήμερα, αφού βρισκόμαστε μπροστά στην 8η γενιά αυτού του maxi scooter, που διαφημίζει με τον καλύτερο τρόπο την τέχνη της μηχανολογίας της Yamaha.
Είναι η σοφά μελετημένη εργονομία και ισορροπία που επιδεικνύει το μεγάλο (και όχι ελαφρύ) σκούτερ από τις χαμηλές ταχύτητες, μέχρι και τις υψηλές, σε συνδυασμό με μια αρχιτεκτονική που το φέρνει πιο κοντά στις μοτοσυκλέτες με κατανομή βάρους 50/50 για κάθε τροχό.
Ο δικύλινδρος σε σειρά κινητήρας με την έντονη κλίση των κυλίνδρων προς τα μπροστά συμβάλλει στη συγκέντρωση των μαζών (άρα και στην ισορροπία-χειρισμό του συνόλου) και στο χαμήλωμα, αλλά και την συγκέντρωση του κέντρου βάρους στην επιθυμητή περιοχή.
Θυμίζοντας περισσότερο μοτοσυκλέτα παρά σκούτερ ο – πάντοτε κάτω από το όριο της κατηγορίας διπλωμάτων Α2 – κινητήρας στηρίζεται πάνω στο αξιόλογο αλουμινένιο πλαίσιο δύο δοκών, ενώ μεγάλη σημασία έχει πως η πίσω ανάρτηση δεν έχει σχέση με αυτές των συμβατικών σκούτερ. Υβρίδιο; Ναι, βεβαίως υβρίδιο, ένα εξαρχής ιδιαίτερο, μοναδικό δημιούργημα, διαφορετικό και πρωτότυπο, ένα κερδισμένο στοίχημα της Yamaha, που συχνά-πυκνά πηγαίνει κόντρα στις νόρμες της αγοράς και των δύο τροχών.
Για το τελευταίο μοντέλο, πιο ζωηρός είναι ο χαρακτήρας του κινητήρα και βελτιστοποιημένη, πιο “γεμάτη” η απόκριση σε όλες τις στροφές, συνοδευόμενη από τον αμίμητο ήχο των ΤΜΑΧ (στρόφαλος 360 μοιρών), ο οποίος θυμίζει βεβαίως βρυχηθμό μοτέρ boxer αλά BMW, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Το ολοκαίνουργιο αλουμινένιο πλαίσιο δύο δοκών του νέου TMAX έχει μικρότερες διαστάσεις από πριν, ενώ το μπροστινό τμήμα του φέρινγκ χαρακτηρίζεται από μια πιο αιχμηρή σχεδίαση που παραπέμπει σε ερπετό ή έντομο, με δυο στενότερους από πριν προβολείς full LED και ενσωματωμένα φλας.
Σχεδόν κάθε τμήμα του κουστουμιού του σκούτερ έχει ξανασχεδιαστεί, προκειμένου να γίνει πιο “μυώδες” στην όψη, χωρίς όμως να απολέσει την αύρα της “αρχοντιάς” των ΤΜΑΧ. Εντυπωσιακό….
Η ποιότητα κατασκευής είναι φυσικά κορυφαία, όπως αρμόζει σε μια τιμή αγοράς… των 16.200 € (!) που κόστιζε το Tech Max της δοκιμής μας, αλλά και στην κληρονομιά της οικογένειας.
Πρόκειται για προϊόν ιαπωνικής κατασκευής, ένα σπάνιο πλέον και απόλυτα τιμητικό “Made in Japan” με τα καλύτερα υλικά, κορυφαίο φινίρισμα, άριστη εφαρμογή και μια συνολική εικόνα που αποπνέει πολυτέλεια.
Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση της δοκιμής μας, να πούμε πως το Tech MAX που δοκιμάσαμε σε σύγκριση με το απλό, φθηνότερο ΤΜΑΧ (των 13.990 €) είχε παρακάτω εξτρά χαρακτηριστικά και υψηλότερη τιμή στις 16.200 €:
- Θερμαινόμενη σέλα και γκριπ
- Ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη ζελατίνα
- Cruise Control
- Τιμόνι και κεντρικούς διακόπτες με οπίσθιο φωτισμό
- Ρυθμιζόμενη πίσω ανάρτηση
- Εσωτερικά πλαστικά ποδιάς, με υλικά υψηλής ποιότητας
- Δύο διαφορετικούς χρωματικούς συνδυασμούς: Dark Petrol και Power Grey
Στο Δρόμο
Η σιλουέτα του Yamaha TMAX 560 του 2022 (αλλά και του 2023, αφού πρόκειται για το ίδιο σκούτερ) συγγενεύει προφανώς με αυτήν της προηγούμενης γενιάς, αλλά και της οικογένειας γενικότερα, σε τέτοιο βαθμό και με τόση μαστοριά που – αν εξαιρέσουμε το νέο μπροστινό, αιχμηρό τμήμα – δίνεται η εντύπωση ότι σχεδόν όλα τα TMAX κατά 90% είχαν πάντα τις ίδιες γραμμές!
Στατικά το μοντέλο του 2022, όταν χρειαστεί να το κουβαλήσεις και το μανουβράρεις με τα χέρια, χαρακτηρίζεται – όπως εδώ και δυο δεκαετίες, έτσι και σήμερα – … ογκώδες και βαρύ. Τώρα μάλιστα ίσως λίγο παραπάνω, μιας και το μεταξόνιο έχει μακρύνει.
Παρατηρώντας το αλλαγμένο “μούτρο” του, για το οποίο αρκετοί φίλοι των ΤΜΑΧ, είχαν τις αντιρρήσεις τους, αυτό γίνεται “πιο νόστιμο” όταν το κοιτάζεις από συγκεκριμένηγωνία τριών τετάρτων, ενώ άποψή μας είναι πως αυτοί οι νέοι οι στενοί προβολείς θα ταίριαζαν μάλλον σε σκούτερ μικρότερου κυβισμού.
Στην πράξη το TMAX είναι ένα αρκετά φαρδύ σκούτερ, κι αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό όταν ανέβεις πάνω στη σέλα, η οποία παρότι μετριέται στα 800 mm ύψους από το έδαφος, λόγω πλάτους ανοίγει τα πόδια του αναβάτη τα οποία είναι σχεδόν αδύνατο να πατήσουν και τα δύο την άσφαλτο με ολόκληρο το πέλμα, αν ο δοκιμαστής δεν έχει ύψος 1.80 m και πάνω!
Οποιοδήποτε άλλο κοντύτερο ανάστημα, είτε θα πατάει με τις μύτες το έδαφος, είτε θα πατάει το ένα πόδι όταν σταματάει στα φανάρια. Φυσικά η σέλα είναι ιδιαίτερα άνετη και μακριά, δίνοντας χώρο για μετακινήσεις και για να βρίσκει ο καθένας το σημείο που προτιμάει να κάθεται πάνω της.
Το σχετικά στενό τιμόνι με τα άκρα του που κατεβαίνουν προς τα κάτω, είναι τοποθετημένο στο ύψος περίπου των γοφών του αναβάτη.
Η θέση οδήγησης του μοντέλου του 2022 έχει αλλάξει πολύ λίγο σε σχέση με το προηγούμενο, παρόλο που συνεχίζει να είναι κλασική ΤΜΑΧάδικη “πάνω στο σκούτερ”: σύμφωνα με τη Yamaha ο αναβάτης είναι πλέον ελαφρώς πιο σκυφτός προς τα εμπρός (κάτι που δύσκολα το παρατηρείς στην πράξη).
Γενικότερα η σοφά επιλεγμένη εργονομία σε κάθε τομέα και το “καλωσόρισμα” του αναβάτη από το σκούτερ είναι ένα από τα πολύ δυνατά σημεία του TMAX. Και πάντα ήταν, εδώ που τα λέμε…
Το γεγονός πως ο αναβάτης συνεχίζει να κάθεται με σχετικά όρθιο τον κορμό του και το βάρος φορτίζει τη μέση και τα μαλακά μόριά του, θα προσδιορίσει και τη βασική χρήση του ΤΜΑΧ. Μπορεί το μεγαλύτερο σκούτερ της Yamaha να τα καταφέρνει και στο ταξιδάκι και στη σπορ οδήγηση, όμως η κύρια χρήση του, ο χώρος που πραγματικά λάμπει, είναι… κυρίως η πόλη. Να το πούμε Urban Sport; Ναι, γιατί του ταιριάζει.
Μεγαλύτερα είναι τα μαρσπιέ για τον αναβάτη και νέα είναι η ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη ζελατίνα που κρίνεται σαν πολύ καλή σε κάθε χρήση.
Καλοσχεδιασμένη και άνετη, υψηλής ποιότητας είναι και η σέλα για τον συνεπιβάτη, η οποία και αυτή είναι πολύ φαρδιά και ανοίγει πολύ τα πόδια του, ενώ υπάρχουν μεγάλες χειρολαβές πίσω για τη στήριξή του. Τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη αποτελούνται από “γενναία αλουμινένια κομμάτια”, που όμως και πάλι δεν έχουν λαστιχένια επένδυση πάνω τους, προσφέροντας έτσι περισσότερη άνεση και σιγουριά.
Κοιτώντας μπροστά ο αναβάτης πάνω από τη σέλα απολαμβάνει μια πανοραμική όψη του νέου όμορφου έγχρωμου οργάνου TFT 7 ιντσών με μια σειρά ευανάγνωστων ενδείξεων. Ο αναβάτης μπορεί να επιλέξει ένα από τα τρία διαθέσιμα στυλ εμφάνισης, ανάλογα με τις προσωπικές του προτιμήσεις.
Και τα τρία έχουν ένα κεντρικό ψηφιακό κοντέρ: το σπορ στυλ διαθέτει ένα στροφόμετρο με μπάρες, η επιλογή Intelligent διαθέτει ένα στροφόμετρο με πιο διακριτική βελόνα, ενώ η επιλογή Authentic ένα στροφόμετρο με συμβατική, κλασική “αναλογική” βελόνα.
Το όργανο προσφέρει και χάρτη πλοήγησης της Garmin, αλλά για να ενεργοποιηθεί πρέπει, δυστυχώς, να καταβληθεί συνδρομή.
Οι αναβάτες του TMAX μπορούν να συνδέσουν το smartphone τους στην έγχρωμη οθόνη 7 ιντσών μέσω Bluetooth, ενώ για την φόρτισή του υπάρχει θύρα USB που βρίσκεται στο αδιάβροχο μπροστινό ντουλαπάκι που διαθέτει ειδική βάση για smartphone.
Αφού συνδεθεί το smartphone, ο αναβάτης μπορεί να χρησιμοποιήσει το joystick πέντε κατευθύνσεων και το κουμπί στην αριστερή άκρη του τιμονιού, για να επιλέξει τις λειτουργίες που επιθυμεί, όπως: αναπαραγωγή μουσικής, λήψη ειδοποιήσεων, προβολή πληροφοριών για τις καιρικές συνθήκες στην περιοχή που κινείται, κ.α.
Όλοι οι διακόπτες είναι φωτιζόμενοι για πιο εύκολη χρήση το βράδυ και φυσικά υπάρχει σύστημα keyless, με το οποίο ανοίγει τον κεντρικό διακόπτη, τη σέλα και το πορτάκι που αποκαλύπτει την τάπα του ρεζερβουάρ. Επίσης, το smart key της Yamaha ξεκλειδώνει ηλεκτρονικά και το κεντρικό στάντ, το οποίο “μπλοκάρει” και δεν κινείται όταν είναι κλειστός ο διακόπτης, λειτουργώντας σαν αντικλεπτικό σύστημα!
Η περίπτωση του κινητήρα του TMAX… είναι περίπτωση. Ο δικύλινδρος, οκταβάλβιδος σε σειρά των 562 κυβικών εκατοστών έχει υποτετράγωνες διαστάσεις, με ελαφρώς μεγαλύτερη διαδρομή (διάμετρος 70 mm x διαδρομή 73 mm) που συμβάλλουν στη γραμμική απόδοσή του.
Ο δικύλινδρος με τον κλασικό στρόφαλο των 360 μοιρών, αποδίδει 47 ίππους στις 7.500 rpm και και 5,7 kg-m ροπής στις 5.250 rpm και διαθέτει δύο riding modes (Sport-Touring). Το γκάζι είναι ηλεκτρονικό (Y-CCT) και έτσι γίνεται δυνατή η χρήση traction control, αλλά και cruise control (για ταχύτητες 50 km/h και πάνω).
Βελτιωμένος σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο στην τελική μετάδοση και τη μεταφορά της δύναμης στον πίσω τροχό, τώρα ο κινητήρας δουλεύει καλύτερα στις υψηλές ταχύτητες.
Σαν γνήσιο παιδί της πόλης που είναι – έστω μεγάλο και ογκώδες για τα μποτιλιαρίσματα και την κυκλοφοριακή συμφόρηση – θα φύγει γλυκά και δυνατά από τα φανάρια, θα επιδείξει εξαιρετικές αντιδράσεις στο άνοιγμα του γκαζιού (που θυμίζει άριστο, παραδοσιακό, “αναλογικό” σύστημα) θα ανασάνει και θα μουγκρίσει με τον δικό του τρόπο μόλις βρει ένα κομμάτι ανοικτού δρόμου, για να εκτιναχθεί ανακουφισμένο μπροστά, ακόμα κι αν αυτό το οδηγήσει μέχρι το επόμενο μποτιλιάρισμα ή κόκκινο φανάρι.
Για ένα σκούτερ που κινείται συνήθως σε ταχύτητες των 70-130 km/h, με το στροφόμετρο να δείχνει σχετικά λίγες στροφές και την έλλειψη κραδασμών, αλλά και την υπέροχη απόκριση στο γκάζι, ο κινητήρας του TMAX γίνεται απλά ερωτεύσιμος.
Βασικά δεν θέλεις να κατέβεις από τη σέλα και σε παροτρύνει, σε παρακαλάει να του προσφέρεις (και να σου προσφέρει) ακόμα και άσκοπες βόλτες γύρω-γύρω.
Οι 47,5 ίπποι, που ταιριάζουν και στα διπλώματα Α2 δεν βάζουν φωτιά στην άσφαλτο, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο στην περίπτωση του ΤΜΑΧ. Το ζητούμενο, που επιτυγχάνεται κιόλας από τη Yamaha είναι η ενσάρκωση ενός τεχνολογικά άριστου, ραφιναρισμένου σε όλα δίτροχου που αποπνέει “πολιτισμό”, κάτι που μεταφέρεται διαρκώς προς τον άνθρωπο που το χειρίζεται. Ένα μοναδικό αλισβερίσι συναισθημάτων και αισθήσεων, με διαρκείς ερωτήσεις και απαντήσεις.
Το ότι η Yamaha δεν ανεβάζει ούτε τον κυβισμό, ούτε την ιπποδύναμη του ΤΜΑΧ δεν είναι μια τυχαία απόφαση. Τόσοι είναι οι ίπποι – κάτω των 50 – “και σε όποιον αρέσει”, μοιάζει να λένε οι Ιάπωνες που το κατασκευάζουν και τελικά μάλλον έχουν δίκιο αφού από εμπορικής πλευράς το μοντέλο πηγαίναι μια χαρά. Άσε που έτσι δεν ξεπερνάει το όριο των διπλωμάτων Α2 διευρύνοντας το κοινό του.
Όσοι διαφωνούν με τη συγκεκριμένη ιπποδύναμη, μπορούν να εξερευνήσουν τις άπειρες βελτιώσεις που δέχεται το μοντέλο… με το αντίστοιχο, μεγάλο αντίτιμο φυσικά.
Η μέγιστη τελική ταχύτητα για το ΤΜΑΧ είναι τα 178 km/h που έδειξε το κοντέρ, που είναι 166 km/h πραγματικά και η κατανάλωση έφτασε τα πολύ λογικά 5,0l/100 km κατά τη δοκιμή μας.
Όπως πάντα με τα ΤΜΑΧ ενδιαφέρον παρουσιάζει το κράτημα του σκούτερ, ειδικά στις γρήγορες, δύσκολες στροφές, όπου στρίβει με μεγάλη σταθερότητα και προβλεπόμενη συμπεριφορά (μιλάμε για ένα από τα κορυφαία κρατήματα στο χώρο των σκούτερ) ενώ λόγω αρχιτεκτονικής και “κανονικής” μοτοσυκλετιστικής πίσω ανάρτησης δεν υπάρχει πρόβλημα ανύψωσης του οπίσθιου τροχού στο άνοιγμα του γκαζιού.
Αυτή η, σοφής έμπνευσης, λεπτή γραμμή που γεφυρώνει το γκάζι με το σύνολο της κατασκευής, που βρίσκεται υπό κλίση πάνω στη στροφή και υπακούει άριστα τη γραμμή που ορίζει ο αναβάτης είναι η πεμπτουσία των ΤΜΑΧ. Όπως ακριβώς θα έκανε μια καλή μοτοσυκλέτα.
Οι διαδρομές με στροφές (σε επαρχιακούς, έρημους δρόμους με καλή άσφαλτο κατά προτίμηση) είναι ένα ακόμα playground του σκούτερ, που θα λέγανε κι οι Αγγλοσάξονες, είναι η παιδική χαρά του ΤΜΑΧ, είναι ο χώρος που θα το δείτε να ξεδιπλώνει όλο του το ταλέντο… κι ας ζυγίζει κάμποσα κιλά παραπάνω απ’ όσα θα ήθελε μια σπορ κατασκευή.
Το ιδιαίτερο, σοφό ζύγισμα του ΤΜΑΧ γίνεται φανερό και στις αργές ταχύτητες, γι’ αυτό θα ακούσετε να μιλούν για ένα “έυκολο μέσα στην πόλη” σκούτερ.
Κι επειδή το Yamaha δεν είναι καθαρόαιμο σκούτερ αλλά μια “σκουτερο-μοτοσυκλέτα” (με τον ίδιο τρόπο που τα Honda X-ADV και Forza 750 είναι “μοτο-σκούτερ”, αφού έχουν διαφορετικό σημείο εκκίνησης) εμφανίζει μια άψογη οδική συμπεριφορά ό,τι κι αν συναντήσει στο δρόμο του, καθώς και μια ζηλευτή προσαρμοστικότητα. Μόνος περιοριστικός παράγοντας γίνεται η μικρή απόσταση από το έδαφος και το αριστερό άκρο του κεντρικού στάντ που “βρίσκει” στην άσφαλτο, όταν το πιέσει ο, σπορ διαθέσεων, αναβάτης του.
Στο ταξίδι τα μαλακά μόρια του αναβάτη που λέγαμε παραπάνω θα κουραστούν μετά από καμιά εκατοσταριά χιλιόμετρα ή μετά από καμιά ώρα οδήγησης, αλλά ευτυχώς υπάρχει μήκος στη σέλα αρκετό ώστε να επιτρέπει τις μετακινήσεις και το ξέπιασμα των κάτω άκρων. Με λίγο περισσότερες στάσεις πάντως, με δεδομένη την κάλυψη της ηλεκτρικά ρυθμιζόμενης – από καλής ποιότητας lexan – ζελατίνας, και με σύμαχο τον απολαυστικό κινητήρα, ακόμη και τα μεγάλα ταξίδια γίνονται εφικτά και απολαυστικά.
Οι αναρτήσεις του ΤMAX, που είναι ανεστραμμένο πιρούνι με καλάμια 41 χιλιοστών και μονό αμορτισέρ με μοχλικό και αλουμινένιο ψαλίδι πίσω, παρότι πιο σπορ από πριν, είναι αρκετά μαλακές ώστε να καλύπτουν πολύ καλά τις ανωμαλίες των δρόμων των πόλεων. Επίσης δεν θα προβληματίσουν τον αναβάτη στα γρήγορα κομμάτια, παρότι έχουν μικρές σχετικά διαδρομές και τερματίζουν σε κάποιες περιπτώσεις.
Μόνη παρατήρηση για το μαλακό πιρούνι είναι η έντονη βύθιση που εμφανίζει – χωρίς άλλη παρενέργεια – στο δυνατό, απότομο φρενάρισμα, η μόνη ίσως περίπτωση για την οποία θα ζητούσε κάποιος σκληρότερα ελατήρια.
Τα φρένα που είναι δύο δίσκοι 267 mm με τετραπίστονες δαγκάνες μπροστά και ένας δίσκος 282 mm με δαγκάνα μονού εμβόλου πίσω, συνδυάζονται με δικάναλο σύστημα ABS της Bosch.
Αποτελεσματικά είναι τα φρένα του ΤΜΑΧ, καθώς το μπροστινό φρένο προσφέρει αίσθηση και σιγουριά στον αναβάτη, με τους δύο δίσκους να κάνουν άριστη δουλειά, ενώ το πίσω φρένο εμφανίζεται δυνατό, αλλά χωρίς να προσφέρει αίσθηση. Το ABS είναι αποτελεσματικό και αρκετά διακριτικό, επεμβαίνοντας εκεί που χάνεται η πρόσφυση.
Λόγω των ρυθμιζόμενων μανετών ο κάθε αναβάτης βρίσκει το ύψος πίεσης των φρένων που ταιριάζει στα δάχτυλά του και στις απαιτήσεις του.
Οι νέες ελαφριές ζάντες πολλών, λεπτών μπράτσων είναι 15 ιντσών και φορούν ελαστικά της Bridgestone με διαστάσεις 120/70-15 μπροστά και 160/60-15 πίσω.
Τελικά…
Το Yamaha ΤΜΑΧ 560 Tech Max που δοκιμάσαμε και γενικότερα όλα τα ΤΜΑΧ ανέκαθεν δεν ήταν – και φανταζόμαστε δεν θα γίνουν ποτέ – ούτε οικονομικά, ούτε τα σκούτερ για όλο τον κόσμο.
Το ΤΜΑΧ συμβόλιζε πάντοτε την κορυφή, το “ακριβό”, το δυσπρόσιτο, ήταν ένα σκούτερ προορισμένο για την ελίτ, ένα παιχνίδι πολυτελείας για τους πιο εύπορους σκουτερίστες ή ακόμα το δίτροχο των πολύ ψαγμένων όσον αφορά τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Σαφέστατα υπάρχει γκρίνια για την τιμή του, αφού είναι η υψηλότερη όλων!
Η τιμή, τιμή δεν έχει. Ή μήπως έχει; Μπορεί να βρισκόμαστε μπροστά στο ακριβότερο Yamaha TMAX όλων των εποχών, με το “απλό” μοντέλο να κοστίζει 14.000 € και το “πλούσιου” εξοπλισμού Tech Max 16.200 €, αλλά δείτε τι έγινε στις πωλήσεις της ελληνικής αγοράς τη χρονιά που μας πέρασε.
Μπορεί σε κάμποσους να μην άρεσε το face lift του τελευταίου μοντέλου, αλλά τελικά αυτό όχι μόνο δεν επηρέασε τις πωλήσεις αλλά μάλλον να τις ενίσχυσε κιόλας!
Σχεδόν 400 ΤΜΑΧ (393 για την ακρίβεια) πουλήθηκαν το 2022, ένα νούμερο “αστρονομικό” – αν όχι για την κατηγορία των σκούτερ, όπου το πρώτο σε πωλήσεις μοντέλο ξεπερνάει τις 2.500 ταξινομήσεις – αλλά για το μοτοσυκλετιστικό σύμπαν.
Αν βάζαμε το νέο ΤΜΑΧ μέσα στις πωλήσεις των μοτοσυκλετών στην Ελλάδα, θα κατατασσόταν στην 3η θέση, πίσω από το δημοφιλές Honda CB500X και μπροστά από το Yamaha Tenere 700! Για τέτοια επιτυχία μιλάμε και μάλιστα για ένα μοντέλο που έχει μέση τιμή 15.000 ευρώ και παραπάνω, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των ΤΜΑΧ 560 που πουλήθηκαν το 2022 ήταν τα “ακριβά”, τα Tech Max!.
Το Yamaha TMAX 560 Tech Max, όσο ενοχλητικό και να ακούγεται σε κάποιους, σαν σύνολο δικαιολογεί το υψηλό του κόστος, αφού πρέπει να παραδεχτούμε πως έχουμε να κάνουμε με μια εξαιρετική κατασκευή που ορίζει το ύψος του πήχη στην κατηγορία του, όχι σε έναν, αλλά σε πολλούς τομείς. Απίθανο καθημερινό παιχνίδι-εργαλείο με κινητήρα διαμάντι και οδική συμπεριφορά “ποίημα”, που είναι συνάμα ευχάριστο, αποδοτικό και διασκεδαστικό στην οδήγηση.
Για ακόμα μια φορά χαιρόμαστε που υπάρχει ανάμεσά μας μια τέτοια κατασκευή και φυσικά, για άλλη μια φορά, τα συγχαρητήριά μας στην εταιρία των τριών διαπασών.
Περισσότερες πληροφορίες: Μοτοδυναμική ΑΕΕ, Γερμανικής Σχολής 10, 15123 Μαρούσι, 210-6293500, Ασπρόπυργος, Θέση Κύριλλος, τηλ. 801- 11 – 926242 www.yamaha-motor.eu/gr
Θετικά σημεία
- Ποιότητα κατασκευής-φινίρισμα
- Ισορροπία, ευκολία χρήσης
- Κινητήρας – Ήχος
- Όνομα – Μεταπωλητική αξία
- Διασκεδαστικό σε κάθε χρήση
- Συνεπιβάτης
Χρειάζεται βελτίωση
- Τιμή
- Ύψος σέλας
- Χώρος κάτω από τη σέλα
- Σχεδίαση των νέων προβολέων
Λεπτομέρειες & Παρατηρήσεις
- Αποδεκτή είναι η χωρητικότητα του χώρου αποθήκευσης κάτω από τη σέλα, όπου μπορούν να μπουν ένα κράνος και λίγα μικροαντικείμενα και τίποτα περισσότερο
- Η έκδοση Tech MAX που οδηγήσαμε διαθέτει στον εξοπλισμό του (σε αντίθεση με το απλό μοντέλο) και χρήσιμη θερμαινόμενη σέλα και γκριπ για τις κρύες νύχτες (αλλά και ημέρες) του χειμώνα
- Τα πολύ όμορφα όργανα έχουν κι ένα αρκετά μεγάλο “αλεξήλιο” όπως λέγεται για να μην κάνει αντανακλάσεις το φως του ήλιου
- Για τους διακόπτες: έχει γίνει προσπάθεια από τη Yamaha να απλουστευτούν και να λιγοστέψουν, αλλά ο διακόπτης των φλας συχνά συγχέεται με αυτό της κόρνας
- Ευκολότερο και απλούστερο είναι το Smart Key-κεντρικός διακόπτης
- Η ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη ζελατίνα είναι σωστά σχεδιασμένη και αποτελεσματική: προστατεύει από τον αέρα δεν παραμορφώνει τα είδωλα και παραμένει σταθερή και στις υψηλές ταχύτητες.
- Το κεντρικό στάντ θέλει λίγη πίεση για να σκαρφαλώσει πάνω το βαρύ στον χειρισμό με τα χέρια σκούτερ, ενώ υπάρχει κι ένα εύκολο πλαϊνό σταντ, αλλά και χειρόφρενο για περισσότερη ασφάλεια στο παρκάρισμα
- Πολύ δυνατή είναι η κόρνα και πολύ καλά τα φώτα
- Στα αρνητικά θα βάλουμε τους καθρέφτες οι οποίοι όχι μόνο βρίσκονται μακριά από τον αναβάτη, δυσκολεύουν στη διήθηση στην πόλη και ρυθμίζονται, αλλά έχουν και γυαλί που παραμορφώνει τα είδωλα
- Το ντουλαπάκι μπροστά στην ποδιά που δεν κλειδώνει διαθέτει παροχή USB
