Τα σκούτερ, όλου του κόσμου!

Η μοναδική στην Ελλάδα εγκυκλοπαίδεια των σκούτερ με παραπάνω από 350 εταιρίες και χιλιάδες μοντέλα, από το 1900 μέχρι σήμερα. Από τις πιο διάσημες, μέχρι τις παντελώς άγνωστες εταιρίες και μοντέλα που δεν ξέρει, ούτε άκουσε ποτέ κανείς.

Καταγράφουμε τις εταιρίες, σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική που κατασκεύασαν σκούτερ και σκουτερο-μοτοποδήλατα. Μέχρι στιγμής έχουμε συλλέξει 350 εταιρίες και παράλληλα συνεχίζουμε την έρευνα για ακόμα περισσότερες, συλλέγοντας πληροφορίες για τα έργα και τα σκούτερ τους.

Η εργασία που βλέπετε παρακάτω δεν σταματάει ποτέ, αλλά εμπλουτίζεται διαρκώς με στόχο την πληρέστερη εγκυκλοπαίδεια για σκούτερ ή αν προτιμάτε την πρώτη πλήρη, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη και πληρέστερη “σκουτερο-εγκυκλοπαίδεια” που έχει γίνει ποτέ στο χώρο.

A

ABBOTSFORD (Μ. Βρετανία)

ABC (Μ. Βρετανία): Βρετανική εταιρία κατασκευής μοτοσυκλετών που ιδρύθηκε το 1912 στο Λονδίνο. Τα αρχικά σημαίνουν All British (engine) Company και η εταιρία κατασκεύαζε κινητήρες εσωτερικής καύσης. Από το 1913 κατασκεύαζε και κινητήρες για μοτοσυκλέτες.

Η πρώτη μοτοσυκλέτα της ABC εμφανίστηκε το 1918 με έναν δικύλινδρο μπόξερ κινητήρα, πολύ νωρίτερα από τις BMW. Μάλιστα η εταιρία ενεπλάκη νομικά με την Βαυαρέζικη εταιρία για την πατέντα.

Το 1919 η εταιρία κατασκεύασε το Scootamota, ένα σκούτερ εμπνευσμένο σχεδιαστικά, με σωστή χωροταξία και καλό κράτημα, παρότι είχε μικρούς τροχούς.

Ο μονοκύλινδρος κινητήρας των 123 κ. εκ. ήταν τοποθετημένος πάνω από τον πίσω τροχό και έδινε κίνηση σε αυτόν με αλυσίδα. Αρχικά οι κινητήρες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν πλαγιοβάλβιδοι, ενώ αργότερα απέκτησαν βαλβίδες επί κεφαλής.

Η ευρύχωρη σέλα και το μεγάλο πάτωμα έδινε άνεση στον αναβάτη, με την τελική να φτάνει τα 25 περίπου χιλιόμετρα την ώρα. Παρόλο που η ABC παρήγαγε το Scootamota μόλις για τρία χρόνια, δηλαδή μέχρι το 1922, υπήρχαν πολλοί κατασκευαστές που το αντέγραψαν.

ABG-VAP (Γαλλία)

ACMA (Γαλλία): Θυγατρική της Piaggio στη Γαλλία που δημιουργήθηκε τη χρυσή εποχή των σκούτερ και της Vespa, τότε που η ιταλική εταιρία δεν προλάβαινε να κατασκευάζει αρκετές Βέσπες ώσε να καλύψει τη ζήτηση .

Η παραγωγή της έφτανε το 1950 τις 62.000 περίπου δίκυκλα. Το πρώτο μοντέλο “γαλλικής κατασκευής” παρουσιάστηκε το 1951 πάνω στα ιταλικά πρότυπα φυσικά. Διάσημα μοντέλα το GL 150, το APR 56, και το APR 59.

ADLER (Γερμανία): Ένα από τα διασημότερα μοντέλα της ήταν το Junior, αλλά και το Junior Sport.

ARDITO (Ιταλία): Αrdito 49 και Aros 125, (1950-1953)

ΑΤΑLA – RIZZATO (Ιταλία): Scooter 115A. Η Αtala εταιρία ποδηλάτων από το 1906, που έφτιαχνε μοτοσυκλέτες από το 1926 μέχρι το 1935, παρουσίασε το ’53 το πρώτο της σκούτερ.

AERMACCHI (Iταλία) : Η εταιρία ασχολείτο με την αεροναυπηγική με έδρα το Varese της Βόρειας Ιταλίας.

Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έψαχνε τρόπους να συνεχίσει την βιομηχανική της παραγωγή και αποφάσισε να ασχοληθεί με τις μοτοσυκλέτες. Το πρώτο της σκούτερ της Aermacchi ήταν ένα πρωτότυπο που σχεδιάστηκε από τον (αργότερα έγινε πολύ σημαντικός) νεαρό τότε Ιντζενιέρε Λίνο Τόντι παρουσιάστηκε στην έκθεση του Ρίμινι το 1949 και ονομαζόταν “Cigno”.

Το πρώτο σκούτερ παραγωγής της εταιρίας παρουσιάστηκε ένα χρόνο αργότερα και ήταν το Macchi 125 M, ένα πετυχημένο εμπορικά “σκουτερο-μοτοποδήλατο” (cyclo-scooter καλύτερα) που φορούσε τροχούς 17 ιντσών.

Σε αυτή τη διάσταση τροχών επέμεινε για πολλά χρόνια η εταιρία στα μοντέλα της, για να παρουσιάσει την Brezza 150 με 12άρηδες τροχούς και συμβατικότερη (αλα Lambretta) εμφάνιση, το 1963. Άλλα γνωστά μοντέλα της Aermacchi ήταν το U, Ghibli 125, τα Zeffiro 125, Zeffiro 150 Luxe, Zeffiro 150 N, το Motofurgoncino, και το Zeffireto.

ΑEROMERE (Ιταλία): Εταιρία από το Trento που παρουσίασε το 1962 το σκούτερ Capriolo 150, το οποίο όμως δεν παρήχθη ποτέ, μένοντας στο στάδιο του πρωτότυπου.

AGF (Γαλλία): Μοντέλα C, D, και C 128 (1950-1963)

AGRATI (Ιταλία): Η Αgrati που ήταν μια εταιρία που ειδικευόταν στην κατασκευή εξαρτημάτων και αξεσουάρ ποδηλάτων και μοτοσυκλετών, παρουσίασε το 1950 στην έκθεση του Μιλάνο, ένα συμπαθητικό σκουτεράκι 70 κυβικών που ονομαζόταν Capri.

Άλλα διάσημα σκούτερ της εταιρίας ήταν τα Super Capri 150, Capri de Luxe, Como (1961). Αρκετά σκούτερ της Agrati πουλήθηκαν και στην Ελλάδα, μερικά εκ των οποίων κυκλοφορούν μέχρι σήμερα ανακατασκευασμένα.

ALCYON (Γαλλία): C Speed S1 και το Paris-Nice.

ALDIMI (Βέλγιο): O “Πρίγκηπας της Λιέγης” (Prince de Liege), το σκούτερ που κατασκεύασε η βελγική εταιρία Aldimi άντεξε μόλις δύο χρόνια 1953-1954 και φορούσε δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, κάτω από το μεγάλο του μεταλλικό σασί με τους 10άρηδες τροχούς.

ΑLEMANNO (Ιταλία): Σκούτερ που παρουσιάστηκε το 1948, ονομαζόταν Alfa-Beta και χρησιμοποιούσε τον κινητήρα της Ducati, τον Cucciolo με 49 κυβικά, δίχρονο με δύο ταχύτητες.

ALMA (Γαλλία): Μοντέλα ST και C 200.

ALPINO (Ιταλία): Πιο γνωστά μοντέλα της εταιρίας Αlpino ήταν τα: Marinella 100, Scooter 75, 125, 48, Export 150, όλα αυτά από το 1949 μέχρι το 1960.

AMBASSADOR (Μ. Βρετανία): Μοντέλο Spark.

AMBROSINI (Μ. Βρετανία): Μοντέλο Azzura Freccia.

AMI-ACHILLES (Ελβετία): Πιο γνωστά μοντέλα τα: Piccolo, MAI, MAI A3, A6 Sport MAI και MAI A3.

API (Ινδία): Η Automobile Products of India ήταν η πρώτη εταιρία που κατασκεύασε σκούτερ στην Ινδία. Ιδρύθηκε το 1949 και το 1955 άρχισε να συναρμολογεί Lambretta125 D.

Στις αρχές του ’60 αγόρασε τα δικαιώματα από την ιταλική εταιρία, την μητέρα της Lambretta, την Innocenti και άρχισε να κατασκευάζει στην Ινδία την Lambretta Li 150, serie 2. To ινδικό αντίγραφο είχε μικρότερο μπροστινό φτερό και ποδιά, και πρεσαριστά πλαϊνά καπάκια.

Από το 1972 και μετά η API έχασε τα δικαιώματα του ονόματος Lambretta και άρχισε να πουλάει τα σκούτερ της σαν MAC 175, ενώ το 1977 λάνσαρε το πιο πρόσφατο σκούτερ της σαν Lamby, με 125, 150 κυβικά, τα οποία μπορεί να μην έτυχαν μεγάλης εμπορικής επιτυχίας, αλλά παρ’ όλα αυτά έμειναν στην παραγωγή από το 1977 μέχρι το 1990.

APRILIA (Ιταλία): Μοντέλο Α4 48. Η εταιρία ποδηλάτων Aprilia παρουσίασε το 1963 ένα μοτοποδήλατο που ήθελε να μοιάζει με σκούτερ. Αργότερα, τη δεκαετία του ’90 η Aprilia έφτιαχνε τα πιο σπορ και διάσημα σπορ σκουτεράκια 50 κυβικών εκατοστών, που λάτρευαν οι πιτσιρικάδες, λόγω της εμπλοκής της φίρμας – και των επιτυχιών – στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας.

Αργότερα επέκτεινε την γκάμα μοντέλων της και σε μεγαλύτερους κυβισμούς. Σήμερα πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες εταιρίες του χώρου, υπό την σκέπη (βλ. Εξαγορά) από το Piaggio Group.

AQUILA (Γαλλία): Μοντέλο AMC και ACL.

ARDENT (Γαλλία): Μοντέλα Baby Scooter, Azur, Esterel και Scootex.

ΑRDITO (Ιταλία): Μοντέλο Μοtoscooter 49 (1953)

ARIEL (Μ. Βρετανία): Η φημισμένη βρετανική εταιρία τη δεκαετία του ’50 αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της στο κερδοφόρο κομμάτι των σκούτερ (διαβάστε εδώ), με μικρή επιτυχία όμως. Μοντέλα: Leader, Pixie και το ιδιόμορφο τρίτροχο Ariel 3.

ARLIGUIE (Γαλλία): Μοντέλο Silver Star.

ATALA-RIZZATO-LYGIE (Ιταλία)

AUBIER-DUNNE (Γαλλία)

AUTO-FAUTEUIL (Γαλλία): Ο προγονός του πραγματικού σκούτερ, που κατασκευάστηκε το 1902 στο Blois. Ήταν μονοκλύλινδρο, τετράχρονο με κυβισμό 490cc με πλευρικές βαλβίδες.

AUTOGLIDER (Μ. Βρετανία): Μοντέλα Union και Villiers

AUTOMOTO (Γαλλία): Μοντέλα SA2, SA3, SA150, SA3S

AUTO-PED (ΗΠΑ): Τα σκούτερ της αμερικανικής εταιρίας παρουσιάστηκαν το 1918 στη Νέα Υόρκη και αποτελούν μέχρι σήμερα τα μοναδικά δίτροχα που έχουν κατασκευαστεί στην πόλη.

Αγοράστηκαν αμέσως από τα αμερικανικά ταχυδρομεία και η ιστορία αναφέρει πως χρησιμοποιήθηκαν ακόμα κι από γκάνγκστερ για να μπορούν να διαφεύγουν ευκολότερα και γρηγορότερα από τον τόπο του εγκλήματος…

AVADA (Ολλανδία): Μοντέλο Scooter-Confort

AVAROS (Ολλανδία): Κατασκεύαζε δίτροχα και σκούτερ από το 1953 μέχρι το 1965 στην Ολλανδία

AVENIR (Βέλγιο): Μοντέλο Arsa

AWO (Γερμανία): Εταιρία που κατασκεύαζε δίτροχα από το 1950 μέχρι 1961, στην πρώην Ανατολική Γερμανία. Aργότερα μετονομάστηκε σε Simson

B

BABYMOTO (Γαλλία): Δημοφιλέστερο μοντέλο το 0 S

BAJAJ (Iνδία): Super 150, 125 και Chetak 100 Club. Σήμερα εκτός της οικονομικής της επιτυχίας η εταιρία κατέχει και μεγάλο μέρος μετοχών της Αυστριακής ΚΤΜ. Aπό τις ισχυρότερες εταιρίες κατασκευής δικύκλων στην Ινδία, άρα και στον κόσμο.

BASTERT (Γερμανία): Περίφημα σκούτερ όχι για την εμπορική τους επιτυχία αλλά για το μεγάλο τους μέγεθος και την ιδιαίτερη – γερμανική – αισθητική

BATAVUS (Ολλανδία): Μοντέλο tourist G50

BCR (Γαλλία)

BENELLI (Ιταλία): Η θρυλική ιταλική εταιρία ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’40 να κατασκευάζει σκούτερ με 49 και 52 κυβικά εκατοστά. Η παραγωγή συνεχίστηκε μέχρι το 1963.

Η Benelli παρουσίασε ξανά σκούτερ τη δεκαετία του 80 και μετά το 1995 όταν ένας Ιταλός βιομήχανος αναβίωσε το όνομά της. Η εταιρία κάτω από νέους ιδιοκτήτες συνεχίζει την παραγωγή σκούτερ μέχρι σήμερα

BERINI (Ολλανδία)

BERNARDET (Γαλλία): Η Bernardet ήταν από τις πρώτες γαλλικές εταιρίες που επένδυσαν τόσο πολύ πάνω στα σκούτερ, με μοντέλα όπως τα: A 48, Το A 49, B 250, BM, C 50, E 51, D51, Cabri, 52 Y και M 60

BERNET (Γαλλία)

BERTIN (Γαλλία)

BETA (Ιταλία): Η εταιρία ιδρύθηκε το 1948 στη Φλωρεντία. Πρώτα μοντέλα σκούτερ της Beta ήταν τα Lince 80 και Cicogna 50, το 1958. Η εταιρία από την Φλωρεντία άρχισε να παράγει σκούτερ από το 1959 με το μοντέλο Lince.

Συνεχίζει μέχρι σήμερα την κατασκευή σκούτερ με γκάμα που περιορίζεται όμως (σε αντίθεση με το πρόσφατο παρελθόν) στα 50cc.

BIANCHI (Ιταλία): Orsetto 80

BIMOT (Ιταλία): Λίγο ακόμα – παρά ένα “Α” – και θα ήταν Bimota…

BINZ (Γερμανία)

BITRI (Ολλανδία): 150-4 KS, le150-4 ES, Το ES 200 to 4,

BM ΒΟNVICINI: (Ιταλία): Μοντέλα Leggero και Minautaurο

BMW (Γερμανία): Λανθασμένα αναφέρεται πολλές φορές από ιστορικούς μοτοσυκλέτας πως το πρώτο σκούτερ της ΒΜ ήταν το C1.

Η εταιρία είχε παρουσιάσει το 1953-1954 δύο  πρωτότυπα σκούτερ, το δεύτερο με το όνομα: BMW R10. Διέθετε σωληνωτό πλαίσιο όπως οι Lambretta και φορούσε 12άρηδες τροχούς. Ο κινητήρας ήταν ένας τετράχρονος 200 κυβικών, με κιβώτιο ταχυτήτων τριών σχέσεων και ψύξη με φτερωτή.

Διασημότερο σκούτερ της μεγάλης Βαυαρικής εταιρίας μέχρι πρόσφατα ήταν το C1, ενώ σύντομα τη σκυτάλη θα πάρουν τα μοντέλα 2012, τα δικύλινδρα BMW C600 Sport και C650 GT, με κινητήρες 650 κυβικών εκατοστών.

BOND (Μ. Βρετανία): Μοντέλα Minibike, IBC Gazelle, Το P1, P2, P3 και P4

BOUDIER (Γαλλία): Μοντέλο Super B58

BREMER (ΗΠΑ)

BRIGGS STRATTON (ΗΠΑ)

BRITAX (Μ. Βρετανία): Scooterette

BSA (Μ. Βρετανία): Το Beeza που παρουσιάστηκε τη δεκαετία του ’50, δεν βγήκε ποτέ στην αγορά, σε αντίθεση με το πανάσχημο Dandy και την πρωτοποριακή Tigress. Διαβάστε για τις περιπέτειες της BSA στο χώρο των σκούτερ πατώντας εδώ.

BURGERS (Ολλανδία): BM 64 SL

BUYDENS (Βέλγιο): Παρουσίασε ένα μοντέλο που όμως παρέμεινε σε μορφή πρωτοτύπου.

C

CAMILLE FOUCAUX (Γαλλία): Fastex και S 53,

CAPRONI-VIZZOLA (Ιταλία): Mε κινητήρα NSU

CARLEY (Γαλλία): Κατασκεύαζε το ελαφρύ scooter με το όνομα Carley

CARNITI (Ιταλία)

CASAL (Πορτογαλία): Μοντέλο S 170 Carina

CASALINI (Ιταλία): Μοντέλο David B 48

CAS (Τσεχία): Η τσέχικη εταιρία παρουσίασε τη δεκαετία του 1920 το πολύ ενδιαφέρον σκούτερ CAS SC

CAZALEX (Γαλλία): Μοντέλο Poulain

CAZENAVE (Γαλλία): Μοντέλο Belina, Super Belina και Apina

CENTRO (Ολλανδία): Μοντέλο De Luxe

CHAY (Aργεντινή)

CIMATTI (Ιταλία): Μοντέλο Μοντέλο Pinguino

CITYFIX (Γερμανία): Spezial, Cityfix 49 και το 100 MR

CM (Ιταλία)

COLIBRI (Αυστρία): Μοντέλο Vogel

COMINDUS (Γαλλία): Μοντέλο FL 22

CONDOR (Ελβετία): Γνωστή και από τις μοτοσυκλέτες που προμήθευε στον Ελβετικό στρατό με κινητήρα Ducati παρακαλώ. Το σκούτερ της λεγόταν RL 125

CORGI (Μ. Βρετανία)

CRESCENT (Σουηδία): Μοντέλο 2000 S

CSEPEL (Hungary): Μοντέλο Robogo

CUSHMAN (ΗΠΑ): Πιο γνωστό το Model 53 Airborne, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι αλεξιπτωτιστές στον Β. Παγκόσμιο Πόλεμο. Άλλα μοντέλα ήταν το αυτόματο Pacemaker και το… Road King. Cushman κατασκευάζονται και σήμερα με διαφορετικές προδιαγραφές, αλλά όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αυθεντική συνταγή (πατήστε εδώ).

CYCLOMOBIL (Oυγγαρία): Η ούγγρικη εταιρία παρουσίασε το 1952 ένα ιδαίτερο μεγάλο σκούτερ (διαβάστε εδώ) με κινητήρα μόλις 125 κυβικών.

CYCMO (Γαλλία)

CYRUS (Ολλανδία): Μοντέλο 75 F

CZ (Τσεχοσλοβακία): Ιδιόμορφα σκούτερ που δεν θύμιζαν τίποτε άλλο. Cezeta Cezeta 501 και 502

D

DAVENTRY (Βέλγιο)

DAYTON (Μεγάλη Βρετανία): Albatross και Albatross De Luxe

DE DION-BOUTON (Γαλλία)

DEMM (Ιταλία): Dik-Dik, 1957-58, Εταιρία που βρισκόταν στα περίχωρα της Μπολώνια.

DERBI (Ισπανία): Μοντέλο Scootmatic

DERNY (Γαλλία)

DERVEAUX (Βέλγιο): Μοντέλο Miranda

DIEUDONNÉ-DÉODAT (Γαλλία)

DILECTA (Γαλλία): Μοντέλο Raider

DKR (Μ. Βρετανία): Μοντέλο Dove

DKW (Γερμανία): Ιδρύθηκε το 1919 από τον Δανό J.S. Fasmussen και υπήρξε η μεγαλύτερη εταιρία μοτοσυκλετών στον κόσμο κατά τη δεκαετία του ’20. Παρουσίασε το πρώτο της δίτροχο, που ήταν σκούτερ και ονομαζόταν Golem το 1921. Άλλα διάσημα μοντέλα της ήταν τα Lomos, Hobby, Hobby Standard, Luxury Hobby. Η εταιρία έκλεισε το 1981, σχεδόν ξεχασμένη με μερικά απλά οικονομικά μοτοποδήλατα να φορούν το άλλοτε θρυλικό λογότυπό της. Διαβάστε την ιστορία των σκούτερ της DKW πατώντας εδώ.

DMW (Μ. Βρετανία): Bambi και Deemster

DOT (Μ. Βρετανία): Vivi

DOUGLAS (Μ. Βρετανία)

DUCATI (Ιταλία): Μέτριας εμπορικής επιτυχίας ήταν τα σκούτερ της ιταλικής εταιρίας, δηλαδή τα Βrio 48/100 και το μεγάλο πρωτοποριακό Cruiser 175

DUNKLEY (Μ. Βρετανία): Μοντέλο Popular

DURKOPP (Γερμανία): Μοντέλο Diana

E

ELVISH-FONTAN (Γαλλία): Με κινητήρα από Ducati Cucciolo

EXCELSIOR (Μ. Βρετανία): Μοντέλο Welbike και Monarch

EXPRESS (Γερμανία): Moντέλο Radexi (3-τροχο)

EYSINK (ΗΠΑ): Μοντέλο Victor Toer

F

FAKA (Γερμανία) 1953- 1957: Η Δυτικο-Γερμανικη εταιρία FAKA (συντόμευση του Fahrzeugwerk Kannenberg) εταιρία που βρισκόταν στο Ζάλτσγκιτερ-Μπάντ (Salzgitter-Bad, νοτίως του Αννόβερου) έφτιαχνε το ιδιόμορφο Walba, τις αρχές της δεκαετίας του ’50. Το Faka Walba έμοιαζε να έχει έρθει από το διάστημα και φορούσε μια ψεύτικη εισαγωγή τουρμπίνας (σαν αεροπλάνου jet της εποχής) κάτω από τη σέλα και πίσω από τα πόδια του αναβάτη.

Η “αεριωθούμενη” εποχή, Jetpod, είχε περάσει στις σχεδιαστικές τάσεις των αυτοκινήτων, θυμηθείτε τα αμερικάνικα του ’50 για να πάρετε μιαν ιδέα και όπως ήταν φανερό και οι σχεδιαστές της Faka υπέκυψαν σε αυτήν. Ένα από τα πρώτα προβλήματα που αντιμετώπιζε το συγκεκριμένο σκούτερ ήταν πως με την πρώτη ματιά το κοινό φοβόταν πως η “τουρμπίνα” θα ρούφαγε τα ρούχα, τα πόδια, κ.λπ. του αναβάτη και θα τα πέρναγε μέσα από λεπίδες που στριφογύριζαν. Όμως το πρόβλημα του Walba δεν ήταν μόνον αυτό, γιατί παράλληλα ήταν ακριβό, δύσχρηστο και βαρύ, οι πωλήσεις πήγαιναν σε ρυθμό χελώνας, κι έτσι η παραγωγή σταμάτησε το 1957. Άλλα μοντέλα της Faka ήταν τα: Tourist 150 (’53-’57), τo Tourist Commodore 175 (126 κιλά και τελική 80 χ.α.ω) και το Tourist Commodore με κινητήρα 200 κυβικών (’53-’57), που ζύγιζε 132 κιλά και είχε τελική 85 μόλις χ.α.ω.

FAROPPA (Ελβετία): Μοντέλο Ticinio

FAVOR (Γαλλία)

FEBO (Ισπανία)

FERBEDO (Γερμανία), 1953 – 1955: To μοντέλο 48 R, που κατασκεύαζε η γερμανική εταιρία έμοιαζε με τις πρώτες γυμνές Λαμπρέτες του 1947. Φορούσε κινητήρα 48 cc που απέδιδε 1.5 hp και προερχόταν από την Zündapp (τύπος Combimot). Ήταν φυσικά δίχρονος μονοκύλινδρος και πρόσφερε μια τελική 40 km/h στο σκούτερ. Οι τροχοί ήταν 8 ιντσών και το ντεπόζιτο χωρούσε μόλις 3.5 λίτρα. Η κατασκευή ήταν απλούστατη και πανάλαφρη, αφού η ζυγαριά έδειχνε μόλις 33 kg.

FIAMC (Ιταλία): Μοντέλο M 2, 1952-53

FIMER (Ιταλία)

FLΑΝDRIA (Βέλγιο): Μοντέλο Superia, Artois, Mondail, Iris, το Majestic, το King και το Parisienne

FM (Ιταλία)

FMC (Γαλλία): Μοντέλο S 555, S 557 και S 657

FN (Βέλγιο): Fabrina, Princess, και Super Princess Scooterette

FOCHJ (Ιταλία)

FRERA (Ιταλία)

FRISONI (Ιταλία): Μοντέλο Superba

FUJI (Ιαπωνία): Το γνωστό και μη εξαιρετέο Rabbit. Πρόκειται για την Ιαπωνική εταιρία που έφτιαχνε σκούτερ ήδη από το 1946 και μέσα σε 15 χρόνια είχε παρουσιάσει 25 διαφορετικά μοντέλα. Στα τέλη της δεκαετίας του  50 άρχισε να φτιάχνει αυτοκίνητα, δραστηριόητητα που συνεχίζει μέχρι σήμερα με το όνομα Subaru. Το τελευταίο Rabbit βγήκε από τη γραμμη παραγωγής το 1968. Διαβάστε εδώ την ιστορία της εταιρίας.

G

G.A.O.M.A (Ιταλία): Daino

GARELLI (Ιταλία): Μια από τις παλαιότερες εταιρίες μοτοποδηλάτων της Ιταλίας (1919). Η εταιρία επανήλθε στην αγορά πρόσφατα, προσφέροντας σύγχρονα σκούτερ.

GAZELLE (Ολλανδία): Μοντέλο Toer

GERMAAN (Ολλανδία)

GIANCA (Ιταλία): Nibbio

GIESSE (Ιταλία)

GILERA (Ιταλία): Διασημότερο μοντέλο του παρελθόντος, το G 50. Η Piaggio που είχε αγοράσει την εταιρία από το 1969, αποφάσισε το ’93 να κλείσει το εργοστάσιο στο Arcore και να μετατρέψει τη θρυλική, παλαιά εταιρία μοτοσυκλετών – μια από τις παλαιότερες της Ευρώπης και της Ιταλίας, αφού έχει ιδρυθεί το 1909 – σε εταιρία κατασκευής σκούτερ και μόνο. Υπήρξαν κάποια σημαντικά σκούτερ με το σήμα της Gilera όπως για παράδειγμα το, πολύ μπροστά από την εποχή του, GSA 50 του 1982.

GILLET (Βέλγιο)

GITAN (Ιταλία): Grillo 50, Poker 70, Joligiri 50 (1958-1963) Eταιρία από την Πιατσέντζα που κατασκεύαζε ποδήλατα από το 1920.

GITANE (Γαλλία): Μοντέλο Jean

GLAS (Γερμανία): Η Γερμανική εταιρία που έφτιαχνε και το αυτοκίνητο Goggomobil, παρουσίασε στα μέσα του ’50 το μοντέλο Goggo Ιsaria με κινητήρα ΙLO 200 κυβικών

GLOBESTER (ΗΠΑ)

GNOME-RHÔNE (Γαλλία)

GÔRICKE (Γερμανία): Μοντέλο Regina Luxus

GOYON MONET (Γαλλία): Κατασκευαστής από τη Νίκαια της Γαλλίας. Μοντέλα τα: Vélauto type T, type V Vélauto και V2, Vélauto type T3, VT1, VT2, VT3

GRANDIÈRE (Γαλλία)

GRITZNER (Γερμανία): Μοντέλο Brummi

GUILLER (Γαλλία)

GUILLER SA (Γαλλία): Μοντέλο Viper

GUIMBRETIÈRE (Γαλλία)

H

HARLEY DAVIDSON (ΗΠΑ): Τη δεκαετία του ’50 η φημισμένη για τις εντυπωσιακές της V-2, θέλησε να μπει στην κατηγορία των σκούτερ με τα ιταλικής κατασκευής Topper και Topper type H. Η προσπάθεια στέφθηκε με αποτυχία, αφήνοντας την Harley να συνεχίσει απτόητη να κατασκευάζει μεγάλες και βαριές μοτοσυκλέτες.

HARPER (M. Βρετανία): Μοντέλο Scootamobile

HDR (Ολλανδία): Μοντέλο Progress

HEINKEL (Γερμανία): Η γερμανική αεροναυπηγική – μέχρι και τον Β’ Παγκ. Πόλεμο – εταιρία κατασκεύασε από το 1950 μέχρι το 1964 το γνωστό και στην Ελλάδα μοντέλο Tourist, 112, 150 και το Perle

HERCULES (Γερμανία): 200 Hercules R και R 200 Viscount

HIMO (Γερμανία)

HIRANO (Ιαπωνία): Pop και Popet

HIRONDELLE (Γαλλία)

ΗΙRUNDO (Ιταλία)

HMW (Αυστρία): Μοντέλα 75 R Bambi, Scooterette Conny

HOFFMAN (Γερμανία)

HONDA (Ιαπωνία): Από παλιά είχε δείξει η Honda το ενδιαφέρον της στα σκούτερ, αρχής γενομένης με το Juno το 1955. Άλλα διάσημα σκούτερ της είναι τα: M 80, M 85 και φυσικά τα “σκουτερο-μοτοποδήλατα” C 100, C 100 Super Club, C 102, C 310 και C 50, δηλαδή αυτά που στην Ελλάδα ονομάζουμε “παπιά”. Η εταιρία συνεχίζει μέχρι σήμερα με πλήρη γκάμα σκούτερ. Διαβάστε εδώ για ένα ιδιαίτερο σκούτερ της Honda το Beat FC 50

HOREX (Γερμανία): Η φημισμένη γερμανική εταιρία για τις καλοφτιαγμένες και γρήγορες μοτοσυκλέτες της παρουσίασε το 1956 ένα πολύ εξελιγμένο τεχνολογικά σκούτερ το Horex Rebell 250 που όμως δεν πέρασε ποτέ στην παραγωγή

HORSY (Γαλλία)

HUSOVARNA (Σουηδία): Η Husqvarna δεν έφτιαξε αμέσως δικό της σκούτερ, αλλά αγόραζε από την Ιταλία τα πλαίσια και τα περιφερειακά των Parilla Greyhound και τοποθετούσε τον δικό τους δίχρονο κινητήρα 120cc. Ο θυρεός με την κορώνα της σουηδικής εταιρίας τοποθετείτο μπροστά στην ποδιά του Parilla και πέρασαν δύο χρόνια μέχρι να φτιάξει η εταιρία το δικό της σκούτερ. Αργότερα, στη δεκαετία του ’90 εμφανίστηκαν (και στην Ελλάδα) όμορφα 50άρια σκουτεράκια με τους θυρεούς των Husqvarna, κατασκευασμένα από την Derbi – σε συνεργασία με την τότε ιδιοκτήτρια της εταιρίας, την Ιταλική Cagiva – με αλλαγμένα χρώματα και αυτοκόλλητα.

I

I.G.M. (Ιταλία)

ILO (Γερμανία): Διάσημος κατασκευαστής κινητήρων και για σκούτερ, εκτός των άλλων

IL MOTORE (Ιταλία)

IMB (Βραζιλία)

INNOCENTI (Ιταλία): Η Innocenti είναι η εταιρία που κατασκεύασε την πολύ πετυχημένη Lambretta, το σκούτερ που για σχεδόν διόμιση δεκαετίες αποτελούσε τον άμεσο αντίπαλο της πανίσχυρης Piaggio. Παρουσίασε την πρώτη της Lambretta το 1948. Διάσημα μοντέλα τα: A, B, C, LC, D, LD, TV, LI, TV, SX, DL με κυβισμούς 125, 150, 175 και τελικά 200. Το εργοστάσιο έκλεισε τις πύλες του – λόγω χρεοκωπίας, το 1972. (διαβάστε ΕΔΩ την ιστορία της)

ISO (Ιταλία): Μοντέλα Furetto, Isoscooter και Diva

ITA (Ολλανδία): Μοντέλο Nettuno

IWL (Γερμανία): Μοντέλα Pitty, Weisel Berlin on SR 59 και το Troll

J

JAMES (M. Βρετανία): SC 1

JAWA (Τσεχοσλοβακία): Μοντέλα Bohéme και Jawa 50

J.-B. LOUVET (Γαλλία)

JONGHI (Γαλλία): Μοντέλο Polo

K

KAPTEIN (Ολλανδία): Μοντέλα Gran Turismo, Olen, και Robuust Moby-Club

KAWASAKI (Ιαπωνία): Τη δεκαετία του ’50 η γιαπωνέζικη εταιρία παρουσίασε ένα πρωτότυπο σκούτερ (διαβάστε εδώ), αλλά δυστυχώς η διοίκηση της μεγάλης βιομηχανίας δεν αποφάσισε την παραγωγή του. Το 2010-11 υπήρχαν κάποιες φήμες για την κατασκευή ενός mega scooter από την Kawasaki, που όμως έμειναν φήμες.

KENILWORTH (M. Βρετανία): CSC Autocyclette

KINGSBURY (M. Βρετανία)

KCEHLER-ESCOFFIER (Γαλλία)

KREIDLER (Γερμανία): Roller 50

KROBOTH (Γερμανία): Μοντέλα Karat, Maicomobil, Kroboth

KRUPP (Γερμανία): Κατασκεύαζε το μοντέλο Moto-Roller

KTM (Αυστρία):  Το ντεμπούτο για την εταιρία του Mattighofen έγινε με το μοντέλο Mecky το 1957 στο σαλόνι της Βιέννης. Ήταν ένα μοτοποδήλατο σχεδόν με κάποια καπάκια που το έκαναν να μοιάζει με σκούτερ. Άσχημο, περίεργο, αλλά με μεγάλους τροχούς για την εποχή, των 12 ιντσών – και με πετάλια! Φορούσε κινητήρα 50 κυβικών, δίχρονο φυσικά και το ενδιαφέρον ήταν ότι η μπροστινή ανάρτηση διέθετε δύο πρωτεύοντες βραχίονες με ένα αμορτισέρ. Το βάρος του έφτανε μόλις τα 45 κιλά. Το ψευδώνυμο του Mecky ήταν “Σκουτερο-μοτοποδήλατο”. Αργότερα, το 1962 η εταιρία παρουσίασε το Ponny πρώτης σειράς (βλ. φωτογραφία), πάλι με κινητήρα Sachs – προμηθεύτρια εταιρία που η ΚΤΜ διατήρησε μέχρι το ’70 ακόμα και στα εντούρο και μοτοκρός μοντέλα της – με διαφορετική συνολική αρχιτεκτονική και σωληνωτό πλαίσιο. Οι τροχοί παρέμειναν 12άρηδες, με ζάντες από χυτό αλουμίνιο και αργότερα παρουσιάστηκε και το Ponny II, ένα σκούτερ που έφτασε και στην Ελλάδα. Εκτός των Mecky, Ponny Ι και Ponny II, ένα ακόμα μοντέλο σκούτερ της ΚΤΜ ήταν το Mirabell.

L

LA MONDIALE (Βέλγιο)

LAVALETTE (Γαλλία): Κατασκευαστής κινητήρων για σκούτερ

LAVERDA (Ιταλία): Κατασκεύαζε ένα μικρό σκούτερ 60 κυβικών με τετράχρονο κινητήρα το 1957

LEFOL (Γαλλία): Το Aéro-Scoot και Scoot-Air,

LENOBLE (Βέλγιο): Το εργοστάσιο της εταιρίας βρισκόταν στο Charleroi και στις Βρυξέλλες και τα πρώτα μοντέλα εμφανίστηκαν το 1952. Το Kon-Tiki έμοιαζε σαν να είχαν μπει δυο τροχοί σε αντίστοιχα χαρτόκουτα και φορούσε 8ιντσους τροχούς. Το μοντέλο Phenix ήταν λίγο πιο βελτιωμένο με κινητήρα Sachs 150 και 175cc και ακολουθούσε τις γραμμές της γερμανικής σχολής σκούτερ.

LE POULAIN (Γαλλία)

LIBERIA (Γαλλία): Μοντέλο Alouette

LILAC (Ιαπωνία)

LOHNER (Αυστρία): 98 L T, Superroller L 200, LB 200, L 125, 150 L, L 200, Sissy,

LUCER (Γαλλία): Μοντέλο Ondine

LUMEN (Γαλλία)

LUTZ (Γερμανία)

M

MACOUET (Γαλλία)

MAGNAT DEBON (Γαλλία)

MAGNEET (Ολλανδία): Μοντέλο B 50

MAICO (Γερμανία): Maico Mobil και Maicoletta

MAKO (Ελβετία)

MALAGUTI (Ιταλία, 1930 – 2011): H εταιρία ιδρύθηκε το 1930 στην Μπολώνια από τον Antonino Malaguti σαν βιοτεχνία ποδηλάτων και με 15 υπαλλήλους, ενώ πολύ σύντομα οι επιτυχίες των ποδηλάτων στους αγώνες προσέλκυσαν πρωταθλητές ποδηλάτες, που έφεραν με τη σειρά τους ακόμα μεγαλύτερες νίκες. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το εργοστάσιο της Malaguti, που δεν είχε πάθει μεγάλες ζημιές από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων, άρχισε να κατασκευάζει και πάλι ποδήλατα, αλλά και πλαίσια για μοτοποδήλατα, δραστηριότητα που υποσκέλισε με το πέρασμα του χρόνου τα πρώτα. Χρησιμοποιώντας αρχικά τον κινητήρα MOSQUITO πάνω σε ενισχυμένους σκελετούς ποδηλάτων, αργότερα χρησιμοποιήθηκαν γερμανικοί κινητήρες Express. Τη δεκαετία του ’50 η εταιρία προσπάθησε να περάσει και σε άλλους βιομηχανικούς τομείς φτιάχνοντας πλυντήρια και όργανα γυμναστικής, χωρίς επιτυχία όμως. Το εργοστάσιο προμήθευε με πλήθος εξαρτημάτων την Sachs μέχρι την χρεοκοπία της γερμανικής φίρμας το 2006. Μια ενδιαφέρουσα ιστορία για το ιταλικό εργοστάσιο λέει πως κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ (’60-’70) η Malaguti εξήγαγε το 70% του πρώτου σκούτερ που κατασκεύασε στο Βιετνάμ, που φορούσε κινητήρα 50 κυβικών και ονομαζόταν Saigon 50. Tα πρώτα Malaguti εισάγονται στις ΗΠΑ το 1973 με το εμπάργκο του ΟΠΕΚ. Η ιστορία λέει πως κάποια στιγμή οι απαιτήσεις της αχανούς αμερικάνικης αγοράς ήταν τόσο μεγάλες που το εργοστάσιο έστελνε τρεις φορές την ημέρα παραγγελίες αεροπορικώς, σε πέντε διαφορετικούς αντιπροσώπους, οι οποίοι πλήρωναν πιο πολλά μεταφορικά έξοδα, απ’ ότι κόστιζε η κατασκευή του κάθε δίκυκλου! Χιλιάδες μοτοποδήλατα στέλνονται στις αμερικάνικες πολιτείες επί μήνες για να βοηθήσουν τους Αμερικάνους να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια του εμπάργκο του ΟΠΕΚ. Η ζήτηση ήταν υψηλή, διατηρήθηκε για μερικούς μήνες ακόμα και μετά τη λήξη του εμπάργκο και φυσικά μετά οι πωλήσεις έπεσαν. Η Malaguti μέσα στη δεκαετία του 1990 βρισκόταν τρίτη στην κατάταξη των πωλήσεων στην Ιταλία στα 50άρια σκούτερ, ενώ πάντοτε υπήρχε ένας δεσμός με την Ducati η οποία θεωρείτο “αδελφή” εταιρία, για αυτό και μέχρι πρόσφατα τα “εργοστασιακά”, αγωνιστικά σκούτερ της επίσημης ομάδας της Ducati ήταν της Malaguti. Μέχρι το 2010 η εταιρία είχε παράξει πάνω από 2,3 εκατομμύρια δίτροχα, με best seller τα χαρακτηριστικά μοτοποδήλατα (monotubo) Fifty (ξεκίνησε να παράγεται το 1975), το μικρό 50άρι σκούτερ F10 (1992) και το γνωστό μέχρι σήμερα Phantom (1994) σκούτερ που παρέμειναν μέχρι τέλους στην παραγωγή. Το εργοστάσιο έκλεισε τις πόρτες του οριστικά τον Νοέμβριο του 2011.

MAMMUT (Γερμανία): Μοντέλο Mammut

MANET (Τσεχοσλοβακία): Μοντέλο S 100

MANURHIN (Γαλλία): Μοντέλα MR 75, SM 75 Beltomatic

MARINAVIA (Ιταλία): Marinella

MARS (Γερμανία): Stella 200

MARTIN-MOULET (Γαλλία): Valmobile

MAS (Ιταλία)

MAYA (Βέλγιο)

MDS (Ιταλία)

MEGOLA (Γερμανία): 1921-1929. H ανορθόδοξη “μοτοσυκλέτα” της Megola με τον αστεροειδή κινητήρα κολλημένο πάνω στον μπροστινό της (!) τροχό, περισσότερο σκούτερ θύμιζε, παρά μοτοσυκλέτα. Παρουσιάστηκε το 1921 και χρησιμοποιούσε έναν 5κύλινδρο κινητήρα

MEISTER (Γερμανία)

MERCIER (Γαλλία): Vacancy

MERCURY (M. Βρετανία): Dolphin και Pippin

MESSERSCHMITT (Γερμανία)

MIELE (Γερμανία): 51 K και 52 K

MILITAIRE (MILITOR)(ΗΠΑ): 1911-1917. Πιο γνωστό μοντέλο της αμερικάνικης εταιρίας το Militaire Single, μονοκύλινδρο “σκούτερ” με τιμόνι αυτοκινήτου, απόδοσης 4 ίππων του 1912.

MINERVA (Βέλγιο): Μοντέλο Motoretta

MITSUBISHI (Ιαπωνία): Η γίγας σήμερα γιαπωνέζικη εταιρία που δραστηριοποιείται σε πλήθος τομέων παρήγαγε από το 1946 μέχρι το 1963 πλήθος μοντέλων σκούτερ όπως τα Silver Pigeon, C 10, C 25. Διαβάστε εδώ την ιστορία της εταιρίας.

MI-VAL (Ιταλία): Scooterino

MOCHET (Γαλλία): Velostyle

MONARK (Σουηδία): Monarscoot

MONDIAL(Ιταλία): Μοντέλα FB και Lady

MONTESA (Ισπανία): Και η, μετέπειτα γνωστή στην Ευρώπη και την Αμερική, Montesa δοκίμασε την τύχη της με ένα ιδιόμορφο μοντέλο που λεγόταν Fura και είχε δίχρονο κινητήρα 150 και τριών ταχυτήτων. Το μοντέλο παρουσιάστηκε στην έκθεση της Γενεύης το 1958 σαν πρωτότυπο. Η μπροστινή ανάρτησή ήταν τύπου Earles και το ντεπόζιτο χωρύσε 15 λίτρα. Το πρόβλημα ήταν πως διέθετε πλήθος μεταλλικών καπακιών και γενικά σαν σχήμα δεν άρεσε. Γι’ αυτό και δεν βγήκε ποτέ στην παραγωγή. Από το 1963 μέχρι και το 1969 η Montesa κατασκεύαζε – με άδεια από την Laverda – το Micro 60, το οποίο ήταν το μοναδικό στην ιστορία της εταιρίας που χρησιμοποιούσε τετράχρονο κινητήρα. Διαβάστε εδώ την ιστορία των σκούτερ της ισπανικής εταιρίας.

MORINI, Franco (Ιταλία): Μοντέλο 3M / V

MOTOBÉCANE (Γαλλία): Μοντέλο CSC

MOTOCONFORT (Γαλλία): Μοντέλο STC

MOTOBI (Ιταλία, 1949-1977): H Motobi ιδρύθηκε στο Πέζαρο της Ιταλίας το 1949 από τον Γκιουζέπε Μπενέλι και αρχικά ονομάστηκε Moto “B” Pesaro. Το όνομα άλλαξε αργότερα, έγινε συντομότερο, κι έτσι η εταιρία έγινε γνωστή σαν MotoBi. O Γκιουζέπε ήταν ένας από τους έξι αδελφούς Benelli – της γνωστής μοτοσυκλετιστικής οικογένειας της περιοχής – και αξιόλογος μηχανολόγος-μηχανικός. Μετά από διαφωνία με τους αδελφούς του προχώρησε μόνος του, φτιάχνοντας τη δική του εταιρία. Οι μοτοσυκλέτες όπως και τα σκούτερ που παρουσίασε η ΜοtoBi ήταν συνήθως μικρού κυβισμού, με δίχρονους κινητήρες. Αργότερα παρουσιάστηκαν και τετράχρονοι, μονοκύλινδροι κινητήρες και ένας τέτοιος τοποθετήθηκε πάνω στο καλλίγραμμο Motobi Catria 175 του 1959. Τετράχρονος κινητήρας τοποθετήθηκε και στο, πολύ ενδιαφέρον σαν σχέδιο, Motobi Picnic 750, που ήταν κάτι ανάμεσα σε σκούτερ και παπί.

Η Motobi ενσωματώθηκε το 1962 στην μεγαλύτερη Benelli, όταν πέθανε ο Γκιουζέπε, κι έτσι το εργοστάσιο απέκτησε μεγαλύτερη ισχύ, αυξήθηκε δυνατότητα παραγωγής και το εργατικό δυναμικό έφτασε τους 550 εργάτες. To όνομα MotoBi διατηρήθηκε πάντως μέχρι το κλείσιμο του εργοστασίου το 1977. Δημοφιλέστερα μοντέλα: Catria 175 – 1959, Picnic 75 – 1959 , Sco125 – 1961, Cicloscooter 50 – 1963

MOTOBLOC-RSI (Γαλλία): Sulky

MOTO GUZZI (Ιταλία): Η γνωστή ιταλική εταιρία κατασκεύαζε το μοτο-σκούτερ Galletto από το 1950 μέχρι το 1966.

MOTOM (Ιταλία): Delphino

MOTORMEYER (Ολλανδία)

MOTOVESPA (Ισπανία): Κατασκεύαζε Vespa στην Ισπανία με την άδεια της Piaggio

MOWAG (Ελβετία): Volksroller

MR (Γαλλία)

MT (Ισπανία)

MUSTAD (Νορβηγία)

MV AGUSTA (Ιταλία): Και όμως η πολυνίκης στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Ταχύτητας, θρυλική MV Agusta κατασκεύαζε πλήθος σκούτερ. Μεταξύ αυτών και τα Super Lusso, Turismo, Ovunque 0.52 και 0.53, Chicco και Bik. Διαβάστε εδώ την ιστορία της εταιρίας.

MZ (Γερμανία): Προμήθευε τον κινητήρα της μοτοσυκλέτας ΜΖ ES 150 στα σκούτερ της IWL, (μοντέλα Berlin, Troll, Pitty) που ήταν μονοκύλινδρος, δίχρονος με ψύξη από φτερωτή.

N

NARCISSE (Γαλλία)

NER-A-CAR (ΗΠΑ): Το Ner-A-Car άρχισε να κατασκευάζεται στις Συρρακούσες της πολιτείας της Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ, το 1921 και στο Σέφιλντ της Αγγλίας στο τέλος της ίδιας χρονιάς (σαν Sheffield Simplex) . Το δίτροχο μοτο-σκούτερ διαφημιζόταν σαν το “όχημα για αυτούς που δεν μπορούν να αγοράσουν αυτοκίνητο”. Πέρα από το πρωτότυπο σύστημα διεύθυνσης του μπροστά (hub steering), διέθετε έναν μονοκύλινδρο δίχρονο κινητήρα 220 κυβικών, με τρεις ταχύτητες. Αργότερα ο κινητήρας μεγάλωσε, έφτασε στα 350 κυβικά, αλλά οι μικρές πωλήσεις ώθησαν την εταιρία να κλείσει στο 1924 στις ΗΠΑ. Στην Αγγλία η παραγωγή σταμάτησε το 1926.

NEW-MAP (Γαλλία): Mascoot, Escape και το CDK 100

NINON (Γαλλία)

NORLOW (M. Βρετανία)

NOVY (Βέλγιο)

NSU (Γερμανία): Διάσημα μοντέλα τα: 150 Prima, Prima V, Prima III K και KL, Quickly, Quickly L, T Quickly,

O

OLD (Γαλλία)

OLMO (Ιταλία): Leggero

OSCAR (M. Βρετανία)

P

PALMIERI GULINELLI (Ιταλία): Μοντέλο Guizzo

PALOMA (Γαλλία): Μοντέλα Paloma 705 και Vispetta

PANΤΗΕR (M. Βρετανία): Μοντέλο Princess

PANΤΗΕR WERKE (Γερμανία): Μοντέλο Karat

PARILLA (Ιταλία): Μοντέλα Levriere και Oscar

PATIMO (Γαλλία)

PAUL VALLEY (Γαλλία): Μοντέλα S 149, S 153, BO 54, GT 54 BO BO και 54 L

PAUPE (Γαλλία)

PERIPOLI (Ιταλία): Mini Guillietta

PEUGEOT (Γαλλία): Εταιρία με μεγάλη παράδοση στα σκούτερ (και όχι μόνον) που ξεκίνησε να κατασκευάζει από τη δεκαετία του ΄50 και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Δημοφιλή μοντέλα τα: S 55, S 57, S 57AL, S 157, S 57A, 57B S, S 157B, C S 57, S 157C, BB 104, Το MV BB104 Το 104M BB, BB 104R, 104RV BB, BB 104P, Το SC 50 και SC 80

PFOHL (Γαλλία): Μοντέλα S 53, le S 53, Scooter Pfohl

PHΟENIX (M. Βρετανία)

PIAGGIO (Ιταλία): Η μεγαλύτερη κατασκευάστρια εταιρία σκούτερ στον κόσμο. Η “μητέρα” της θρυλικής, μοναδικής Vespa. Ένας από τους λόγους που τα σκούτερ δεν εξαφανίστηκαν από τη δεκαετία του ’70, μέχρι την δεκαετία του ’90. Δημοφιλή μοντέλα: MP 5 Paperino, MP6 Vespa, 53 U, GS 150, 125 N, N 150, 125 GT, GS 150, GS 160, 125 GT, 50 S, V5A, 50 SS, Primavera 125, 50 Elestart (V5B2), Vespa 50 (V5A1), 50 Special (V5B1), Vespa 90, 150 Super Vespa, Vespa 125 GTR, Primavera, 180 SS, 160 SS, 180 Rally, X P 125, P 125 E, V5A, Primavera ET3, P 80, Primavera ET3, PK 80, PK 80S, PK 125 S, 125 E PX, PX 200 E, PX 80 X, PK 125S, PK 50, PK 80, T5, Cosa και 2 ET4. Διαβάστε εδώ την ιστορία της Vespa και πατήστε εδώ για να δείτε τα σημαντικότερα μοντέλα της Vespa.

Aπό τη δεκαετία του ’90 και μετά η εταιρία από την Pontedera λανσάρισε μοντέρνα σκούτερ με το όνομα Piaggio.

PIATTI (M. Βρετανία)

PICOT (Ιταλία): Αlcione και Falco 150 (1947)

PIROL (Γερμανία): Schweppe, Pirol 200

POINARD (Γαλλία) : Τρίτροχα μοντέλα

POWELL (ΗΠΑ): Μοντέλα: Streamliner και Challenger C 47

ROUSSEY (Γαλλία)

PRINA (Ιταλία): Μοντέλα Orix, Fuori 4 M

PRIOR (M. Βρετανία): Μοντέλο A 200 Viscount

PROGRESS (Γερμανία): Strolch, 200 Progress

PROGRESS (M. Βρετανία): Μοντέλα Anglian, Briton, Britannia, Major και Continental

PUCH (Αυστρία): Μοντέλα R 125, RL 125, RLA 125, και SR 150 Alpine SRA, DS 50, 60 DS, DS 60R, 50R R50 και R

R

RABENEICK (Γερμανία)

RADIOR (Γαλλία): Μοντέλο Seagull

RALEIGH (M. Βρετανία): Μοντέλο  Roma

RAVAT (Γαλλία): Μοντέλο Runabout

REYNOLDS (M. Βρετανία)

RIEDEL (Γερμανία): Μοντέλα Till 100,Till 150

RIEJU (Ισπανία)

ROHR (Γερμανία): Μοντέλο Rolletta

RONDINE (Ισπανία): Το 1952 η ισπανική εταιρία παρουσίασε ένα σκούτερ 125 κ.εκ., το οποίο παρουσίαζε σαν “σκούτερ-μοτοσυκλέτα”

RONEX (Γαλλία)

ROYAL-NORD (Βέλγιο): Bernadette, Ambassador,

RULLIER (Γαλλία)

RUMI (Ιταλία): Μοντέλα: Scoiattolo, Formichino, Formichino E, V1,

S

SABB (Γαλλία) : Κατασκευαστής κινητήρων σκούτερ

SACHS (Γερμανία): Κατασκευαστής, εκτός άλλων και κινητήρων για σκούτερ

SACI (Bραζιλία)

S.A.I. AMBROSINI (Ιταλία): Freccia Azzurra 150 (1951-1953) Παρουσιάστηκε στο σαλόνι του Μιλάνο το 1951 από την αεροναυπηγική εταιρία Ambrosini, με κινητήρα Puch 125 και αργότερα με κινητήρα Sachs 150.

SALISBURY (ΗΠΑ): Η αμερικανική εταιρία παρουσίασε το πρώτο της σκούτερ το 1946 και το διαφήμισε σαν το “πιο πλήρες αυτόματο όχημα που φτιάχτηκε ποτέ”, όπως επίσης και σαν “πιο εύκολο στη χρήση κι από ένα ποδήλατο”. Αντί να διαθέτει γκάζι και φρένα, χρησιμοποιούσε δύο πεντάλ. Με το πάτημα του ενός επιτάχυνε και με το πάτημα του άλλου επιβράδυνε. Το μοντέλο 85 έβγαινε σε δύο παραλλαγές την απλή και την deluxe, τη δεύτερη με μεγαλύτερη “ποδιά”/μύτη φτιαγμένη από πλεξιγκλάς. Το Salisbury που παρουσιάστηκε την ίδια χρονιά με την Vespa της Piaggio είχε αποθηκευτικό χώρο και τροχό ρεζέρβα. Παρόλη την προχωρημένη του εμφάνιση δεν κατάφερε να γοητεύσει τους αγοραστές και σταμάτησε να παράγεται (από μια θυγατρική της αεροναυπηγικής Northop Aircraft Corporation, στην Πονόμα της Καλιφόρνια) το 1949. Η σπανιότητά του έγκειται στο γεγονός πως κατασκευάστηκαν μόνο 1000 περίου Μοdel 85. Διαβάστε εδώ την ιστορία της Salisbury.

SAN CRISTOFORO (Ιταλία): H ιταλική εταιρία μοτοσυκλετών στο Μιλάνο, παρουσίασε το πρώτο της σκούτερ το Nibbio το 1949, με 98 και με 125 κ.εκ. Το 1951 η εταιρία παρουσίασε και το  Simonetta 125 και αυτό καλοφτιαγμένο και όμορφο σαν το Nibbio. To πρόβλημα των San Cristoforo όμως ήταν η αυξημένη τιμή αγοράς. Η εταιρία έκλεισε το  1953.

SANKYO KOGYO (Ιαπωνία): Μοντέλο Jet

SAROLEA (Βέλγιο): Το Blue Bird, Protecta, Regina, Carena και Djinn

SCOOTAVIA (Γαλλία)

SCOOTMULE (Γαλλία)

SCOTO (Γαλλία)

SER (Γαλλία)

SERVETA (Ισπανία): Κατασκεύαζε με άδεια από τη μητρική Innocenti τις θρυλικές Lambretta στην Ισπανία. Η ποιότητά των Serveta ήταν υποδεέστερη των ιταλικών.

SHOWA (Ιαπωνία)

SIL (Ινδία): Η κρατική εταιρία Scooters India LTD αγόρασε το όνομα της Lambretta το 1972, από την ιταλική Innocenti, μαζί με όλες τις εργαλειομηχανές, τις πρέσες και όλη, ατόφια τη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου στην Ιταλία που χρεωκόπησε και έβαλε λουκέτο. Έκτοτε άρχισε την παραγωγή των θρυλικών σκούτερ, με εξαγωγές και στην Ευρώπη, με το όνομα SIL. Πιο γνωστή από όλες η SIL GP 200, που ήταν αντίγραφο της τελευταίας Lambretta που βγήκε από το εργοστάσιο της Innocenti με τον ίδιο κωδικό.

SILLARO (Ιταλία): Μοντέλο 48cc, 1958

SIM ΜΟRETTI (Ιταλία): Moretti 125, Ariete 150 (1950-1955) Eταιρία από το Reggio Emilia που χρησιμοποίησε αρχικά τον κινητήρα της Puch 125, που ήταν δίχρονος μονοκύλινδρος με δύο πιστόνια!

SIMARD (Γαλλία): Μοντέλο LSL

SIMES (Ιταλία): Μοντέλο Ardito

SIMPLEX (ΗΠΑ)

SIMSON (Γερμανία): K50 του 1959 και Schwalbe

SIT (Γαλλία): LD, 125 και 150 Luxury LD LD

SITTA (Γερμανία)

SKYLON (Δανία)

SOCOVEL (Βέλγιο)

SOCVEL (Βέλγιο): Stefa και Stefa II

SPARTA (Ολλανδία): Μοντέλο MC50 και Sparta GD 50

SPEED και MORS-SPEED (Γαλλία): Μοντέλα Speed S1C και το Paris Nice

STΑΝDARD (Γερμανία/Ελβετία)

STARNORD (Γαλλία): Μοντέλο Motostar

STELLA (Γαλλία)

STERLING (Γαλλία): Sterva JV125 και Sterva JV 175 και το Junoir Sterva

STERZI (Ιταλία): Μοντέλο 160 (1957)

STOKVIS (Ολλανδία): Μοντέλο Centro 120

SUN (M. Βρετανία): Geni

SUPERIA (Βέλγιο): Μοντέλα Futuramic, President, Aristocrat και το Jet telstar

SWALLOW (M. Βρετανία): Μοντέλα Gadabout, Gadabout Mark II, 10D Mk Gadabout και Major

SWISS BOY (Ελβετία): RE1

T

TAMOTO (Γαλλία)

TAPPELLA (Ιταλία): Grand Sport 125, Gazzella 75, Carenato 50, Μιλάνο 1952. To 125 φορούσε κινητήρα Jlo. Όλα τα μοντέλα με δίχρονους κινητήρες.

TERROT (Γαλλία): VMS1, VMS2, VMS3, VSM25, Skipper TL4 και BB104

TESTΙ (Ιταλία): Μοντέλο Amico

TRIUMPH (M. Βρετανία): Το Tigress και TS1 TW2, Tina και T10

TULA (Σοβιετική Ένωση): Η εταιρία με το όνομα TMZ, “Tula Motorzikly Zavod” ιδρύθηκε το 1955 στην πόλη Τούλα της Ρωσίας. Η Τula που παρουσιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’50 ήταν ένα ακριβές αντίγραφο του γερμανικού σκούτερ Isaria που κατασκευαζόταν από την εταιρία Goggo. O κινητήρας ήταν δίχρονος, μονοκύλινδρος 200 κ.εκ. Με βεντιλατέρ, είχε τέσσερις ταχύτητες στο πόδι και συμπλέκτη, μιζοδυναμό και 10άρηδες τροχούς. Το βάρος του ξεπερνούσε τα 140 κιλά και ονομαζόταν Tula T 200. Την Tula, αυτή τη φορά με τον κωδικό Turist δίπλα στο όνομά της ξαναβρίσκουμε στις αρχές του ’70, αλλαγμένη και εξελιγμένη, αλλά με το ίδιο μοτέρ κάτω από τα ρούχα της. Άλλα μοντέλα της εταιρίας ήταν το XL 200 και το μεταγενέστερο Tula Turist που παρέμεινε στην αγορά μέχρι το ’70. Το εργοστάσιο παράγει μέχρι σήμερα σκούτερ, δίτροχα και τρίτροχα, αλλά και εργαλεία, στρατιωτικό και ιατρικό εξοπλισμό, καθώς και γενήτριες.

TWN (Γερμανία): Το Contessa και το Tessy

TYPHOON (Ολλανδία)

U

UNIBUS (Μ. Βρετανία) : Κατασκευάστηκε μόνο για δύο χρόνια από το 1920 μέχρι το 1922, από την Gloucestershire Aircraft Co. και ονομάστηκε Unibus (Διαβάστε την ενδιαφέρουσα ιστορία του εδώ).

Μόνο και μόνο από πλευράς σχεδιασμού και αισθητικής μπορεί να θεωρηθεί εξαιρετικά σημαντικό γιατί ακολουθεί φόρμες που εκτελέσθηκαν ευρύτατα αργότερα. Διέθετε δίχρονο κινητήρα 270 κυβικών, 16άρηδες τροχούς και όλο του το κουστούμι ήταν κατασκευασμένο από σφυρήλατο αλουμίνιο. Είναι αδιανόητο το πόσο μπροστά από την εποχή του ήταν το Unibus, που έθεσε τα θεμέλια για τα μοντέρνα σκούτερ.

URMW (Ρουμανία): Η εταιρία ιδρύθηκε το 1957 και την επόμενη χρονιά παρουσίασε ένα σκούτερ 150 κυβικών το βασισμένο πάνω σε ένα αντίστοιχο πολωνικής κατασκευής το Osa Μ 50, που φτιαχνόταν από την εταιρία WFM (Warszawska Frbrica Motocyklowa) στην Βαρσοβία.

V

VALMOBILE (Γαλλία): Το πρωτοποριακό σκούτερ-βαλίτσα της γαλλικής εταιρίας παρουσιάστηκε το 1954

VAN HAUWAERT (Βέλγιο): Μοντέλα Motoretta και MV Super Lusso

VAP (Γαλλία)

VAX (M. Βρετανία)

VELOCETTE (M. Βρετανία): H θρυλική βρετανική εταιρία μοτοσυκλετών από το Birmingham παρουσίασε και σκούτερ όπως το Velocette Viceroy 250

VÉLOSOLEX (Γαλλία): Micron

VENUS (Γερμανία): Μοντέλο MS 175

VESTING (Ολλανδία): Galetti

VESPA: Δείτε PIAGGIO και πατήστε εδώ για να δείτε τα σημαντικότερα μοντέλα Vespa

VICTORIA (Γερμανία): Peggy, Nicky και Preciosa

VILLIERS (M. Βρετανία)

VITTORIA (Ιταλία): Vitoria 65, Vitoria 125 Luxury (1952-1953, με τροχούς 10 ιντσών, κινητήρα NSU και ιδιόμορφη εμφάνιση)

VIVI (Ιταλία)

VJATKA (Ρωσία): T 200, AV 150, MG 150, B 150 M

W

WABO (Ολλανδία)

WALBA / FAKA (Γερμανία): Μοντέλα Luxury Walba και Commodore,

WFM (Πολωνία): Osa M 50

Y

YAMAHA (Ιαπωνία): Πρώτο μοντέλο σκούτερ που έβγαλε η Yamaha ήταν το SC 1 του 1960. Ιδιαίτερα σημαντικό για την ιστορία των μοντέρνων σκούτερ θεωρείται το Yamha Passol 50 του 1977.  Η διάσημη ιαπωνική εταιρία διαθέτει σήμερα πλήρη γκάμα σκούτερ.

YDRAL (Γαλλία): κατασκευαστής κινητήρων για σκούτερ

Z

ZÜNDAPP (Γερμανία): Εκτός των άλλων η Τσούνταπ κατασκεύσασε και τα πολύ γνωστά στην Ελλάδα σκούτερ με το όνομα “Μπέλα”. Διάσημα μοντέλα:  Bella 150, Bella 200,  Bella 154, Bella 204, RS 50

ZWEIRAD UNION (Γερμανία)

ΖΟPPOLI (Ιταλία): Μοtopiccola Ζ 48 και Motozeta 60 (1947-1951) Mε κινητήρες Ducati Cucciolo (δίχρονους 60 cc).