Φέρτε χάπια και ενέσεις…
Έπειτα από το σαρωτικό ενδιαφέρον που συγκέντρωσε ένα κινέζικο 50άρι σκούτερ που παρουσιάσαμε πριν από κάνα μήνα και εκτίναξε στα ουράνια την επισκεψιμότητα του Scooternet, η ίδια εταιρία επιστρέφει δριμύτερη παρουσιάζοντας το Dongfang Ninja DF 50 συρρικνώνοντας μια σπορ μοτοσυκλέτα και σφηνώνοντας ένα μοτέρ από σκούτερ στα οπίσθιά της.
Μετά την πρώτη επιτυχία, σειρά έχει η επόμενη. Μετά το πρώτο scooter ψευδοεντούρο στον κόσμο που πρώτοι εμείς, εδώ στο Scooternet παρουσιάσαμε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, όχι παίζουμε, έρχεται και το “σκούτερ-Ninja”, το “Σκουτερο-Νιντζάκι” δηλαδή που σπάει ταμεία (σιγά…) στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, φέρνοντας ένα design συγκλονιστικό, σε έναν χώρο – των σκούτερ ντε – που μπροστά του απλά στερείται φαντασίας.
Καθισμένος λοιπόν πάνω στο μονόσελο του Dongfang Ninja – ξεπατικωτούρα μοτοσυκλέτας – απολαμβάνεις τη θέα του ντηζαϊνάτου όργανου, των κλιπόν και της ανύπαρκτης ζελατίνας του φέρινγκ.
Στο άνοιγμα του γκαζιού η μοτερούκλα των 50 κυβικών με αυτόματη μετάδοση τινάζεται μπροστά με όρεξη κι αρχίζει να καταπίνει το δρόμο. Με 40-45, ακόμα και 50 χιλιόμετρα την ώρα, με το μονό τελικό της εξατμισάρας που εκλάπη από 1000άρι supersport να εκπέμπει έναν θόρυβο μοναδικό. Που μόνο ένα ψόφιο τετράχρονο μπορεί να πετύχει, αφού πρόκειται για ένα κωμικό, συνεχόμενο “Πρρρρρρ”, που συνοδεύει ένα οδυνηρά αργό δίτροχο. Τόσο αργό που καθώς το Dongfang DF 50 SST, έχει πιάσει τελική, για να περνάει η ώρα και να μη βαριέσαι μπορείς να μετράς ένα-ένα τα χαλίκια της ασφάλτου.
Επίσης είναι το ανάποδο πιρούνι που είναι όλα τα λεφτά. Χρυσό, ανοδιωμένο, ανάποδο (το ξανάπαμε αυτό ε;) με ελάχιστο αναρτώμενο βάρος, φτιαγμένο για οριακές καταστάσεις… γενικά και αόριστα.
Οριακά φρεναρίσματα, του στυλ “ουφ, ίσα-ίσα τη γλιτώσαμε”, από τον μικρό αδύναμο δίσκο μπροστά με τη μονοέμβολη δαγκάνα – γράψτε λάθος, 2έμβολη είναι αλλά δεν κάνει κάποια διαφορά – υποχρεώνουν τον μικρό τροχό να διαμαρτύρεται με τσιρίδες καθώς μπλοκάρει. Όλα αυτά με περίσσια αίσθηση ασφάλειας έτσι; Είπαμε, με πενήντα χ.α.ω τελική πάει το εργαλείο…
Ο δίσκος τύπου μαργαρίτα, κομίζει μια ριζοσπαστική αισθητική που θυμίζει περισσότερο δαγκωμένο κουλουράκι. Αυτά για μπροστά, γιατί πίσω συναντάμε ένα παραδοσιακό, αθάνατο, διαχρονικό ταμπούρο.
Τόσο μικρών διαστάσεων που απλά νομίζεις ότι δεν υπάρχει και μάλλον το επέλεξαν να είναι τόσο μικρό οι κινέζοι μηχανικοί για να μην παρεμβαίνει στην αισθητική του σκούτ… του σούπερσπορ υπερόπλου.
Ή λέτε τελικά να μη βάλανε καθόλου φρένο πίσω γιατί ώς γνωστόν οι μοτοσυκλέτες φρενάρουν κατά 70% από το μπροστινό φρένο. Τι να το κάνεις καημένε το υπόλοιπο 30; Άστο να πάει στην ευχή…
Προειδοποίηση: η μεγάλη, πλακέ, καφέ πέτρα που βλέπετε σε σχεδόν κάθε φωτογραφία, κάτω από το πλάγιο στάντ, δεν περιλαμβάνεται στον στάνταρ εξοπλισμό. Σας το λέμε για να μην παραμυθιαζόσαστε ότι θα πάρετε και δώρα μαζί με το 50άρι.
Nίντζα δεν είπαμε; Νίντζα με τακούνια…
Τώρα που το ξαναβλέπουμε πάντως το σκούτερ, δεν θυμίζει Νίντζα, αλλά Γιαμάχα R6. Kι έχει και στοιχεία από CBR. Εντάξει, να μην το κουράζουμε, θυμίζει πολλά το Ντονφάνγκ και κερδίζει επάξια το παράσημο ενός από τα πιο εξωφρενικά scooter που έχουμε δει ποτέ.
Εύγε, γιατί αυτά τα πράγματα δεν πετυχαίνονται εύκολα, θέλει και κόπο και τρόπο. “Ντονφάνγκ απλά – μας πήρες τα μυαλά…”
