Πλησιάζει η μέρα
Η Κίνα αποτελεί μια χώρα της οποίας τα βιομηχανικά προϊόντα δεν είχαν και δεν έχουν συνδεθεί με τη λέξη ποιότητα. Το ίδιο ισχύει και για τα scooter, έτσι δεν είναι; Είναι, αλλά όχι ακριβώς, γιατί βασικά στην Κίνα ότι πληρώνεις, αυτό παίρνεις. Όσα περισσότερα πληρώνεις, τόσο υψηλότερη ποιότητα παραλαμβάνεις. Άρα… Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Καλοκαίρι είναι, κι εμείς είπαμε να γράψουμε ένα ανάλαφρο άρθρο για να περάσει η ώρα, για να ευθυμήσουμε. Ιδού λοιπόν μια μεγάλη έρευνα (που μας έφαγε μήνες δουλειάς, εντάξει όχι καθημερινής) για ένα τεράστιο κεφάλαιο πάνω στους δυο τροχούς που λέγεται… Κίνα.
Τι φέρνει το μέλλον, τι θα συμβεί όταν η μεγάλη χώρα εξαπολύσει την επίθεση και στο φινάλε, πότε θα πάρουμε ποιοτικά σκούτερ από την Κίνα;
Σαν “φτηνιάρικες αντιγραφές” εμφανίζονται τα κινέζικα σκούτερ συνήθως. Η αλήθεια δεν είναι όμως μόνο αυτή
Επειδή η τελευταία πρόταση ήταν “παγίδα”, προκλητική, καλό είναι να το ξεκαθαρίσουμε: ποιοτικά σκούτερ από την Κίνα έχουμε ήδη στα χέρια μας, τα χρησιμοποιούμε και δεν το ξέρουμε, από τη Honda, την Piaggio, την Peugeot, κ.α.
Επίσης είναι αμέτρητα τα κινέζικα εξαρτήματα που φορούν ευρωπαϊκά, ιταλικά, γερμανικά, γιαπωνέζικα σκούτερ, αμέτρητα… βασικά ότι δεν φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού, κάνει τη δουλειά του βάσει προδιαγραφών, αντέχει δηλαδή όσο πρέπει-όσο ορίζει ο κατασκευαστής και δεν είναι πολύ βαρύ… φτιάχνεται στην Κίνα.
Είναι θέμα κόστους για τις εταιρίες και η οικονομία δεν μετριέται μόνο με 100ευρα, αλλά και με λεπτά. Μια βάση κινητήρα ας πούμε που κοστίζει 0,15 ευρώ σε σχέση με μια που κοστίζει 0.30 ευρώ για να κατασκευαστεί, γλυτώνει πολλές χιλιάδες ευρώ για το εργοστάσιο, αφού το κόστος μονάδας πολλαπλασιάζεται επί τον αριθμό των σκούτερ που φτιάχνονται.
Μια πολύ συνηθισμένη γκρίνια ανθρώπων που χρησιμοποιούν κινέζικα σκούτερ είναι ότι θα ήθελαν να έχουν περισσότερη ποιότητα. “Κινέζικα σκούτερ που είναι και ποιοτικά” μπορεί να λένε από τη μία, αλλά στην πραγματικότητα εννοούν ότι δεν θα ήθελαν να έχουν υψηλότερη τιμή. Ακούγεται αστείο αλλά είναι σαν να λες ότι θέλω ποιότητα ΤΜΑΧ 530, με τιμή κάτω από 3.000 ευρώ, γίνεται; Δεν γίνεται.
H ποιότητα των κινεζικών σκούτερ και μοτοσυκλετών βελτιώνεται διαρκώς, με ταχύτητα που θυμίζει αναβαθμίσεις καινούργιων μοντέλων υπολογιστών. Στην περίπτωση των σκούτερ μπορεί σε πολλά σημεία να μην είναι διακριτές, αλλά στην πραγματικότητα γίνονται άλματα.
To συγκεκριμένο scooter κυκλοφορεί σαν Turbho, Lintex, Mash, και με ένα σωρό άλλα ονόματα…
Τα κινέζικα προϊόντα έγιναν δημοφιλή επειδή αρχικά έμοιαζαν με “κανονικά”, δηλαδή θύμιζαν τα “ακριβά”, τα γιαπωνέζικα ή τα ευρωπαϊκά, με τη μόνη διαφορά ότι η τιμή τους ήταν κατά 3-5 φορές μικρότερη. Εκεί ήταν η “παγίδα” ή μάλλον η παγίδα έτσι όπως την αντιλαμβανόταν ο καταναλωτής: ενώ είχε πληρώσει μικρό τμήμα της τιμής και είχε αισθανθεί ότι είχε κάνει μια έξυπνη αγορά, όταν το προϊόν “τελείωνε”, αποβίωνε, χαλούσε, αυτός διαμαρτυρόταν λες και είχε πληρώσει το 100% της τιμής. Αστείο έτσι;
Τι έμαθε λοιπόν στο δρόμο, ότι τα φθηνά προϊόντα (όχι πάντα, αλλά κατά κανόνα) είχαν “ημερομηνία λήξης”, άρα έπρεπε να ζυγιάσει το κατά πόσον τον ικανοποιεί η συγκεκριμένη χαμηλή τιμή σε σχέση με τη διάρκεια του προϊόντος, τη μακροβιότητά, που ήταν εκ των πραγμάτων περιορισμένη.
H παλαιάς κοπής εμφάνιση, των κινέζικων σκούτερ είναι πλέον παρελθόν. Τα συγκεκριμένα σκούτερ της Haojin απευθύνονται σε ασιατικές αγορές αναπτυσσόμενων χωρών
Η γνωστή “κινέζικη ποιότητα” που γνωρίζαμε παραδοσιακά αλλάζει οργανωμένα στην μακρινή χώρα της Ασίας, κι αυτό καταγράφεται από ιστορικούς της ντόπιας βιομηχανίας όπως ο δόκτορας W. Guo που λέει σημαντικά πράγματα: “ Η φιλοσοφία των Κινέζων κατασκευαστών ήταν να κερδίζουν χρήματα γρήγορα! Άρα το δίκτυο πωλήσεων και υποστήριξης των προϊόντων τους ήταν ανύπαρκτο, αφού ακολουθούσε την ίδια τακτική. Το μοντέλο εργασίας που ακολουθούσαν οι εταιρίες στο παρελθόν δεν ήταν τόσο αρνητικό όσο ακούγεται, αφού οικονομικές, οι φθηνές δίτροχες κατασκευές επέτρεψαν σε φτωχούς εργάτες σε αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν μετακίνηση, δίνοντάς τους παράλληλα και τη δυνατότητα να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους. Αυτές οι χώρες είχαν και τη γνώση του ‘κάντο μόνος σου, επισκεύασέ του μόνος σου’, κάτι που σήμαινε ότι οι υπηρεσίες μετά την πώληση δεν ήταν τόσο σημαντικές όσο σε αναπτυγμένες χώρες”.
Ένας από τους λόγους που η Κίνα βελτιώνει την ποιότητα των σκούτερ και των μοτοσυκλετών της δεν είναι αυτό που φανταζόμαστε, ότι το κάνει δηλαδή για εμάς, για την Ευρωπαϊκή αγορά. Οι πιο προσεκτικοί αναγνώστες θα θυμούνται το άρθρο όπου αναγράφαμε την πολύ χαμηλή απορρόφηση δίτροχων που έχει έτσι κι αλλιώς η Ευρώπη, κι ας είναι υψηλότερος ο συνολικός τζίρος. Η Ευρώπη είναι μόλις το ένα εικοστό πέμπτο της κινέζικης αγοράς! Είναι τέσσερις φορές μικρότερη απ’ ότι η αγορά του Βιετνάμ, σε κομμάτια πάντοτε.
Linhai 300, είναι να μην αρχίσουν οι Κινέζοι, γιατί τότε θα έρθουν τα πάνω-κάτω
Ο κύριος λόγος της προσπάθειας για ποιοτική αναβάθμιση των κινεζικών σκούτερ και μοτοσυκλετών είναι αρχικά η αγορά της Νοτίου Αμερικής και η εισβολή των ινδικών εταιριών σε αυτή. Οι ινδικές εταιρίες επενδύουν στην αγορά της Λατινικής Αμερικής, εκεί που μέχρι σήμερα, είτε οι ντόπιοι, είτε οι Κινέζοι κατασκευαστές επικρατούσαν στην αγορά.
Τα ινδικά δίτροχα είναι ακριβότερα από τα κινέζικα, αλλά έχουν τη φήμη ότι είναι πιο ποιοτικά και αξιόπιστα. Όχι τόσο καλά όσο τα γιαπωνέζικα, αλλά καλύτερα από τα κινέζικα. Τα μοντέλα της Hero, Bajaj και της TSV γίνονται γνωστά σαν συμφέρουσες αγορές, με το δίκτυο πωλήσεων/ανταλλακτικών, αλλά και τις υπηρεσίες after-market να είναι προσεγμένα.
Ένας άλλος λόγος για την επαναπροσέγγιση του θέματος ποιότητα από τους Κινέζους κατασκευαστές, είναι η πτώση των πωλήσεων της τοπικής αγοράς. Η κινεζική κυβέρνηση πριν από χρόνια απαγόρευσε τη χρήση σκούτερ και μοτοσυκλετών με κινητήρες εσωτερικής καύσης σε σχεδόν όλα τα αστικά κέντρα της χώρας. Μόνο ηλεκτρικά σκούτερ και ποδήλατα επιτρέπονται πλέον (με εξαίρεση την μοτοσυκλετο-σκουτερο-μάνα πόλη της Τσονκίνγκ – Chongqing).
Ετοιμάζονται σιγά-σιγά και τα μεγάλα σκούτερ από την Κίνα
Ανακοινώσεις για 500άρια σκούτερ έχουν υπάρξει, αλλά στην πράξη μόνο εκθεσιακά πρωτότυπα έχουμε δει
Η πτώση στις πωλήσεις της κινεζικής αγοράς δικύκλων μετριόταν σε αρκετά εκατομμύρια πωλήσεις, κι έτσι πολλές κινεζικές εταιρίες με μεγάλες δυνατότητες παραγωγής άρχισαν να προωθούν τις εξαγωγές εκτός Κίνας. Οι μεγάλοι κατασκευαστές της Chongqing αποφάσισαν να διεισδύσουν σε αγορές που μέχρι πρότινος δεν ήξεραν καν το όνομά τους, επενδύοντας έτσι χρήματα σε έρευνα, εξέλιξη και σε σχεδίαση, αλλά και στο design που είναι τόσο σημαντικό για τους Ευρωπαίους… αλλά και σε αυτούς που θέλουν σκούτερ ή μοτοσυκλέτες με “ευρωπαϊκό design”.
Όμως και το κοινό των ανεπτυγμένων αγορών αλλάζει, αφού οι νέοι άνθρωποι σε Ευρώπη και Αμερική δεν έχουν λόγους για να είναι πιστοί σε αμερικανικά, γιαπωνέζικα ή ευρωπαϊκά προϊόντα, αφού έχουν εκπαιδευτεί από τα ηλεκτρονικά, τα κινητά, τις συσκευές, κ.λπ. να μη δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη χώρα προέλευσης πλέον. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Honda επί σειρά ετών φτιάχνει σκούτερ στην Κίνα και τα πουλάει χωρίς ενδοιασμούς σε ευρωπαϊκές αγορές με το ίδιο λογότυπο που χρησιμοποιούν και τα γιαπωνέζικα σκούτερ, όπως επίσης και οι Piaggio, SYM, Κymco, Peugeot.
Δεν είναι δύσκολο να σφυγμομετρήσεις τις επιθυμίες των καταναλωτών και να τους προσφέρεις αυτό που ζητούν
Ένα από τα προβλήματα των κινεζικών εταιριών είναι η φήμη του ονόματος, η αναγνωρισιμότητά του, το brand awareness που λένε στη γλώσσα του μάνατζμεντ, αφού μπορείς να βρεις το ίδιο ακριβώς σκούτερ, με διαφορετικό έμβλημα/μάρκα. Πριν από ένα μήνα γράφαμε για τα σκούτερ της Lambretta, που έπαψαν να λέγονται Lambretta για να γίνουν οτιδήποτε θελήσει ο πελάτης και στην Ελλάδα κυκλοφορούν με δυο-τρεις διαφορετικές φίρμες, μια εκ των οποίων ονομάζεται Turbho, εταιρία με έδρα την Ολλανδία. Και αυτό πρόκειται να αλλάξει σύντομα αφού οι Κινέζοι κατασκευαστές έχουν μάθει πως πρέπει να προωθούν το όνομά τους, που όμως θα πρέπει να προφέρεται και κάπως πιο εύκολα.
Για παράδειγμα η 6η μεγαλύτερη εταιρία στην Κίνα, η Yinxiang με πωλήσεις πολλών εκατοντάδων χιλιάδων το χρόνο, προφέρεται… Γινξιάνγκ, ένα όνομα που απαιτεί κάμποση προσπάθεια και επαναλήψεις για να το προφέρεις σωστά. Το ίδιο ισχύει και για την Qingqi (Κίνγκι, Γκίνγκι;) ή την Qianjiang (Κιαντζάνγκ;), ενώ τα πράγματα είναι απλούστερα στις περιπτώσεις των Lifan, Keeway, Loncin.
H περίπτωση της Keeway μάλιστα είναι ενδεικτική αφού η μητρική εταιρία ονομάζεται Qianjiang (από την πόλη Wenling, της επαρχίας Zhejiang) μπορείτε να τα πείτε χωρίς λάθος; Κιαντζάνγκ, από την Γουενλίνγκ, της Ζετζιάνγκ; Καλύτερα Keeway λοιπόν.
Keeway Silverblade 250: ευρωπαϊκό design, αλλά και όνομα
Πάνω από το 50% των σκούτερ και μοτοσυκλετών του κόσμου κατασκευάζονται στην Κίνα. Παρόλο που μιλάμε για μια χώρα-κολοσσό ακόμα και σήμερα η περιφρόνηση των Δυτικών καταναλωτών είναι συνδεδεμένη με τα προϊόντα που προέρχονται από αυτήν. Η εικόνα που μεταφέρεται συνήθως – και όχι τυχαία πολλές φορές, αν και μερικές φορές κατευθυνόμενα – για την Κίνα είναι αυτή του Φάρ Ουέστ, της ζούγκλας που ο καθένας κάνει ότι του κατέβει στο κεφάλι, λες και δεν υπάρχουν νόμοι και εμπορική ηθική: αντιγραφές των αντιγραφών, ψεύτικα λογότυπα, ποιότητα κατασκευής χαμηλότατου επιπέδου.
Ναι, υπάρχουν καλές κινέζικες εταιρίες και κακές κινέζικες εταιρίες, δεν είναι όλες ίδιες και το πρόβλημα για τις καλές εταιρίες είναι ότι το κομμάτι της επικοινωνίας και της γνωστοποίησης της μάρκας δεν είναι από τα ισχυρά σημεία των κινεζικών εταιριών, η επαφή με το καταναλωτικό κοινό είναι ελλιπής, οι πληροφορίες ελάχιστες.
Lifan: μεγάλη στην Κίνα, σχεδόν άγνωστη σε Ελλάδα και Ευρώπη
Το όνομα και η ποιότητα, αλλά και η φήμη της κάθε εταιρίας είναι σοβαροί λόγοι για να προτιμήσει ή όχι κάποιος ένα σκούτερ και θα ήταν καλό να ρίξουμε μια ματιά στις κορυφαίες εταιρίες της Κίνας που είναι ποιοτικότερες των υπολοίπων.
LIFAN
H Lifan ξεκίνησε σαν συνεργείο μοτοσυκλετών στην Chongqing το 1992 από τον πρώην αξιωματούχο Yin Mingshan και 9 μόλις υπαλλήλους. Με κρατικές επιχορηγήσεις η εταιρία προχώρησε γρήγορα και το μόλις σε εννέα χρόνια η Lifan έγινε η πρώτη κινέζικη εταιρία που πούλησε μοτοσυκλέτα στην Ιαπωνία! Το 2003 η Lifan άρχισε την κατασκευή λεωφορείων και το ’05 πέρασε και στα αυτοκίνητα. Η Lifan έγινε η τρίτη μεγαλύτερη εταιρία κατασκευής μοτοσυκλετών και σκούτερ στην Κίνα το 2012, με παραγωγή πάνω από 1,4 εκατομμύρια μονάδες.
Η Lifan έχει μικρή παρουσία στην Ευρώπη και ακόμα μικρότερη στην Ελλάδα, με την αντιπροσωπεία να έχει αλλάξει πρόσφατα, για την τύχη της οποίας δεν έχουμε την παραμικρή πληροφόρηση. Παρ’ όλα αυτά κάποια μοντέλα της Lifan εμφανίζονται στις πωλήσεις. Το 2011 υπέγραψε συνεργασία με την MV Augusta με στόχο την ανταλλαγή τεχνογνωσίας και ποιοτικού ελέγχου με στόχο την επανεκκίνηση της εταιρίας στην αγορά της βόρειας Αμερικής. Για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου η εταιρία έχει και δική της ομάδα που ονομάζεται… πως αλλιώς… “Chongqing Lifan”.
LONCIN
H Loncin ιδρύθηκε το 1993 στην Chongqing. Η Loncin η επίσημη κατασκευάστρια-προμηθεύτρια, αυτό που λέγεται OEM (Original Equipment Manufacturer) κινητήρων της BMW, όπως ο μονοκύλινδρος κινητήρας του G650GS. Επίσης είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρία μοτοσυκλετών στην Κίνα, με παραγωγή πάνω από 1,5 εκατομμύρια μονάδες.
Σκούτερ της Loncin
Είναι όμως Νο1 σε εξαγωγές, αφού το 45% της παραγωγής της πηγαίνει στο εξωτερικό, πέρα από την παραγωγή 35.000 κινητήρων BMW, επίσης συνεργάζεται με την Kawasaki. Η μοτοσυκλέτα της Loncin που χρησιμοποιεί τον μονοκύλινδρο κινητήρα τον οποίο κατασκευάζει για την BMW και διατίθεται στην κινεζική αγορά ονομάζεται Loncin LX650.
ZONGSHEN
Όπως ακριβώς στην περίπτωση της Lifan και η Zongshen ξεκίνησε και αυτή σαν συνεργείο μοτοσυκλετών το 1992 στην Chongqing. Είκοσι χρόνια αργότερα το Zongshen Group κατασκεύαζε ένα εκατομμύριο μονάδες το χρόνο και το 2012 εξήγαγε δίτροχα σε 70 χώρες σε όλο τον κόσμο. Ο κύριος Zuo Zongshen, ο ιδρυτής, απ’ όπου πήρε η εταιρία το όνομά της, είναι από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην Κίνα.
Tα Typhoon της Piaggio, όπως και τα Fly και τα Sportcity φτιάχνονται στην Κίνα από την Zongshen
Ο όμιλος εταιριών Zongshen διαθέτει εργοστάσια σε χώρες όπως η Ταϊλάνδη και η Βραζιλία και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη διαδικασία εξαγοράς κάποιου αναγνωρισμένου κατασκευαστή των ΗΠΑ για να περάσει και σε αυτή τη συγκεκριμένη αγορά, νωρίτερα από τους υπόλοιπους κινέζους κατασκευαστές.
Όπως και οι υπόλοιπες εταιρίες έτσι και η Zongshen σχεδιάζει να κατασκευάσει προϊόντα υψηλότερης ποιότητας και μεγαλύτερου κυβισμού. Από το 2004 συνεργάζεται με την Piaggio για την οποία παράγει πλήθος μοντέλων σκούτερ που πωλούνται στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Υπάρχουν φήμες ότι η Zongshen θα περάσει σύντομα και στην αεροναυπηγική για τη δημιουργία ιδιωτικών jet. Η μεγαλύτερη μοτοσυκλέτα της Zongshen είναι 250cc και ονομάζεται RX3 που θυμίζει BMW 650GS και Suzuki V-Strom.
JIALING
Η Jialing είναι από τις παλαιότερες εταιρίες μοτοσυκλετών της Κίνας με έδρα την Chongqing και ανήκει στο κράτος. Ιδρύθηκε το 1875 και ξεκίνησε με παραγωγή στρατιωτικού υλικού. Αυτό άλλαξε το 1975 και η εταιρία πέρασε στην παραγωγή πολιτικών μοτοσυκλετών. Το 2013 η παραγωγή της Jialing έφτασε το ένα εκατομμύριο μονάδες και οι εξαγωγές έφταναν σε παραπάνω από 90 χώρες.
H Jialing είναι από τις παλαιότερες κινέζικες εταιρίες
Η Jialing συνεργάζεται με τη Honda από το 1981, ήταν η πρώτη συνεργασία που υπογράφηκε ποτέ με Κινέζο κατασκευαστή. Η εταιρία που είναι ανήκει 50/50 σε Jialing και Honda ενισχύθηκε πρόσφατα με 35 εκατομμύρια δολάρια και με ένα νέο εργοστάσιο στην Chongqing, που θα έχει επιπλέον ετήσια παραγωγή 900.000 μονάδων το χρόνο. Η μεγαλύτερη μοτοσυκλέτα της Jialing είναι η JH600 ήδη από το 2007.
QINGQI
Η Jinan Qingqi Motorycle Co. Ltd ξεκίνησε από την πόλη του Shandong το 1956 και πρόκειται για κρατική εταιρία. Πριν από δύο χρόνια έφτασε την παραγωγή της στις 300.000 μονάδες. Το 1985 η Qingqi συνεργάστηκε με την Suzuki για την παραγωγή σκούτερ.
Qingqi Grampus 250
Στην Κίνα το όνομα “Qingqi” είναι συνώνυμο με τα σκούτερ, κάτι σαν την “Βέσπα” για τους Ευρωπαίους. Το 2006 ξεκίνησε και η συνεργασία της Qingqi με τη γαλλική Peugeot για την οποία κατασκευάζει πλήθος μοντέλων. Η Qingqi SSR XF250 είναι η μεγαλύτερη μοτοσυκλέτα της και το Qingqi Grampus 250 το μεγαλύτερο σκούτερ της.
Λοιποί σημαντικοί Κινέζοι κατασκευαστές: CFmoto, Qianjiang, Dayang, Haojue, Jianshe
(ΤΕΛΟΣ Α’ ΜΕΡΟΥΣ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ… )
