Φυγοκεντρικά, στο χώμα
Σκούτερ που πηγαίνουν και στο χώμα. Δεν είναι καινούργια η ιδέα, αλλά “ψήνεται” στα μυαλά των κατασκευαστών από τη δεκαετία του ’90. Μια από τις προσπάθειες, από τις πιο σοβαρές, ήταν το Honda Cub EZ–9 του 1991, που εμφάνιζε μεγάλο ενδιαφέρον σαν κατασκευή.
Το Honda Cub EZ–9, που για κάποιο περίεργο λόγο χρησιμοποιούσε και το θρυλικό όνομά “Cub” του παπιού, κυκλοφόρησε σε συγκεκριμένες αγορές του κόσμου και χαρακτηριζόταν σαν ένα σκούτερ crossover.
Το πρωτότυπης εμφάνισης σκούτερ έμεινε στην παραγωγή από το 1991 έως το 1996, με μέτρια επιτυχία, μιας και ήταν ένα δίτροχο που μπορούσε να οδηγηθεί μόνο εκτός δρόμου.
Εκτός από play bike, μηχανάκι διασκέδασης κυρίως, έγινε δημοφιλές σαν pit bike, σαν μεταφορικό μέσο των οδηγών και των τεχνικών μέσα σε αγώνες και ειδικά στους αγώνες αυτοκινήτων.
Το Honda Honda Cub EZ–9 (ή ίζι-νάιν), το “εύκολο ενενηντάρι” δηλαδή, παρουσιάστηκε στο Tokyo Motor Show του 1990 και ήταν άσπρο με κόκκινες και μπλε πινελιές.
Η διασταύρωση ανάμεσα σε εντουράκι και σκούτερ ήταν αυτή που τράβηξε το ενδιαφέρον του κόσμου, ενώ η πλήρης κάλυψή του το έκανε να φαίνεται φιλικό προς τον χρήστη.
Η Honda το λανσάριζε σαν family bike (οικογενειακό μηχανάκι, διασκέδασης) ειδικά στην Αμερική.
Ο κινητήρας ήταν δίχρονος, μονοκύλινδρος 90 cc, ψυχόταν με αέρα και στην εισαγωγή του είχε βαλβίδα ρήντ.
Αγαθιάρικο στην εμφάνιση, με αυτόματη φυγοκεντρική μετάδοση και με μικρές διαστάσεις το Honda Cub EZ–9 καταφέρνει να απευθυνθεί σε παιδιά, αρχάριους στο χώμα, βοηθητικό δίτροχο μεγάλων τροχόσπιτων.
Ζύγιζε μόλις 83 κιλά άδειο, ο κινητήρας απέδιδε 10 ίππους και η τελική του ήταν μικρή, μόλις στα 80 km/h, έτσι ώστε να έχει δύναμη στο άνοιγμα του γκαζιού.
Οι τροχοί ήταν 12άρης ο μπροστινος και 10άρης ο πίσω, τα φρένα ταμπούρα μπροστά-πίσω, ενώ η πίσω ανάρτηση γινόταν με μονό αμορτισέρ και κανονικό ψαλίδι. H τελική μετάδοση γινόταν με αλυσίδα, από τη δεξιά πλευρά του κινητήρα.
Στο μπροστινό μέρος της μυτερής ποδιάς υπήρχε και αποθηκευτικός χώρος, πίσω από το λογότυπο cub.
Αν δείτε στην ερασιτεχνική φωτογραφία που παραθέτουμε το EZ–9 είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα κατασκευή και για άλλο λόγο, αφού παρότι σκούτερ, ο σκουτερίσιος κινητήρας είναι τοποθετημένος σε εντελώς παράδοξο σημείο πάνω στο πλαίσιο, που είναι συμβατικό με μονή-κοντή ραχοκοκκαλιά.
Επίσης οι αναρτήσεις είχαν μεγαλύτερες διαδρομές απ’ ότι τα σκούτερ δρόμου, έτσι ώστε να τα καταφέρνουν στο χώμα, όπως και τα λάστιχα που ήταν τρακτερωτά για ακριβώς τον ίδιο λόγο.
Το ’91 η Honda παρήγαγε και ένα Honda Cub EZ–9 με πέδιλα χιονιού μπροστά και λαστιχένια “ερπύστρια” πίσω…
Το EZ–9 μπορεί να σταμάτησε να παράγεται το 1996, αλλά απ’ ότι φαίνεται άφησε την κληρονομιά του στον χώρο των σκούτερ.
Πέρα από το ότι σήμερα είναι πάλι η Honda που παράγει ένα σκούτερ της ίδιας φιλοσοφίας (βλ. Honda X-ADV) crossover, αν προσέξετε τις το προφίλ του Honda Cub EZ–9 θα αναγνωρίσετε τη σχεδίαση του, δημοφιλούς αργότερα, Piaggio Typhoon 50/80/125, που το αντέγραψε.
