Μπες στην πρίζα και τρέχα!
Δεν άργησαν και πολύ, δεν έχετε παράπονο. Στην αρχή τα ηλεκτρικά σκούτερ εμφανίστηκαν σαν ήσυχα-οικονομικά-οικολογικά και δείτε τώρα τι κάνουν; Ήδη άρχισαν να μπαίνουν με τέρμα γκάζι στην πίστα. Οι αγώνες είναι μέσα στο DNA των δίτροχων και των αναβατών τους, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.
Ολοκληρώθηκε το πρώτο πρωτάθλημα ηλεκτρικών σκούτερ στην Ταϊβάν στη μορφή ενιαίου με ηλεκτρικά σκούτερ. Η εταιρία ήταν η Gogoro, από την Ταϊβάν, που έχει δημιουργήσει ένα σκούτερ-με συμπαθητική εμφάνιση καρτούν (δείτε εδώ).
Όσο συμπαθητικό είναι δε, τόσο λυσασμένα πηγαίνει μέσα στην πίστα στα κατάλληλα χέρια.
Εντάξει, μην φαντάζεστε πίστες παγκοσμίου πρωταθλήματος, μια πίστα καρτ αρκεί και το θέαμα είναι πάντα θέαμα, όπως και ο συναγωνισμός.
Η εταιρία κάλεσε αναβάτες και από το εξωτερικό, κάνοντας το πρωτάθλημα διεθνές, με όπλο τον νέο ηλεκτρικό κινητήρα Gogoro S, μια σπορ έκδοση του απλού.
Κι έτσι στην Ταϊβάν μέσα στο TSR Asian Cup πραγματοποιήθηκε το πρώτο μίνι πρωτάθλημα με ηλεκτρικά σκούτερ.
Μαζεύτηκαν αναβάτες, εκτός από την Ταϊβάν, την Ιαπωνία, την Κορέα, το Χονγκ Κονγκ, τη Μαλαισία και τις Φιλιππίνες, για λογαριασμό των έξι χωρών, με συνολικά 15 αγωνιζόμενους.
Οι αναβάτες δήλωσαν ενθουσιασμένοι μετά την εκδήλωση, ενώ η διάρκεια του κάθε αγώνα ήταν 12 γύροι. Δώδεκα γύροι ησυχίας, με τους ψίθυρους του κοινού να ακούγονται περισσότερο από το χαρακτηριστικό σφύριγμα των ηλεκτροκινητήρων. Φιλικά προς την οικολογία είναι τα ηλεκτρικά είπαμε…
Αν δεν βαρεθείτε και ρίξετε μια ματιά στο βίντεο που παραθέτουμε – είναι και 20λεπτο εδώ που τα λέμε, που να το δεις; – αξίζει να δείτε την εκκίνηση όπου τα ηλεκτρικά σκούτερ τινάζονται μπροστά λόγω τεράστιας ροπής, ενώ καλά είναι και τα “ξεκολλήματά” τους στο άνοιγμα του γκαζιού-ροοστάτη.
Σίγουρα δεν είναι αγώνας MotoGP, αλλά για αρχειακούς λόγους έχει πλάκα.
Πλάκα έχει επίσης που αντί για βενζίνες ο “ανεφοδιασμός” γίνεται με φορητές μπαταρίες που μοιράζονται στους αγωνιζόμενους πριν την εκκίνηση.
Για την ιστορία πρώτος στον συγκεκριμένο αγώνα βγήκε ένας Ιάπωνας αναβάτης, ο οποίος μετά τον τερματισμό κουβαλούσε μια γιαπωνέζικη σημαία που ήταν σχεδόν μεγαλύτερη από αυτόν και το σκούτερ μαζί.
Πάντως οι αναβάτες δήλωσαν ότι ο χειρισμός ενός ηλεκτροκινητήρα μέσα στην πίστα δεν έχει μεγάλη διαφορά από έναν εσωτερικής καύσης και τελικά η εμπειρία δεν απέχει πολύ απ’ ότι σε έναν αγώνα με “κανονικούς” κινητήρες.
Να δούμε για πόσα χρόνια ακόμα θα λέμε “κανονικούς” τους βενζινοκινητήρες;
Πηγή: moto7.net
