Πως στήθηκε το θαύμα
Oι LML όπως είναι γνωστό – από άρθρα του Scootenet στο παρελθόν, αλλά και από μοντέλα που κατάφεραν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να φτάσουν στην Ελλάδα – είναι οι Βέσπες που κατασκευάζονται στην Ινδία. Αυτή είναι η ιστορία τους…
Οι Βέσπες της LML, αφού διαθέτουν τη δημοφιλή εμφάνιση του θρυλικού σκούτερ που όλοι γνωρίζουν, είναι μεταλλικές, όπως και οι Vespa, ενώ κατασκευάζονται στην άλλη πλευρά του κόσμου, στο νέο ανατέλλοντα βιομηχανικό γίγαντα της Ανατολής, που ονομάζεται Ινδία.
LML σημαίνει Lohia Machines Limited και είναι μια εταιρία που κατασκευάζει σκούτερ και μοτοσυκλέτες με έδρα το Kanpur της Ινδίας. Οι πρώτες της δραστηριότητες ήταν γύρω από την κατασκευή μηχανών υφαντουργίας, ενώ από το 1983 συνεργάστηκε (joint venture) με την Piaggio, με στόχο την επανεμφάνιση των κλασικών μεταλλικών Vespa στην ινδική αγορά.
Η Piaggio συνεργαζόταν από τη δεκαετία του ’60 με την τοπική Bajaj Autos μέχρι το ’71, έτος που δεν ανανεώθηκε η συμφωνία, με την Bajaj να συνεχίσει να παράγει την γνωστή Chetak μέχρι το 2005, με το δικό της σήμα στην ποδιά.
Η συνεργασία της LML με την Piaggio στην αρχή δεν απέδωσε ιδιαίτερα, αφού η 150άρα Vespa LML δεν άρεσε στους Ινδούς, κάτι που άλλαξε αργότερα, αρχής γενομένης το 1993, που παρουσιάστηκε η LML Select, στις γραμμές της Vespa Τ5 και έγινε αμέσως εμπορική επιτυχία.
Αργότερα η LML πέρασε και στην κατασκευή κι άλλων μοντέλων της ιταλικής μάρκας. Φήμες, που δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ επίσημα από την Piaggio, μιλούσαν για Vespa φορούσαν στην Ιταλία το έμβλημα της Piaggio, ενώ είχαν κατασκευαστεί στην Ινδία από την LML. Το σίγουρο είναι πάντως ότι πολλά από τα εξαρτήματα των Piaggio PX έρχονταν από την Ινδία.
Το 1999 η LML εξαγόρασε το μερίδιο της Piaggio (μετά από διαφωνίες και συγκρούσεις των διοικούντων των δύο εταίριών) και η συνεργασία διεκόπη, με την LML να διατηρεί τα δικαιώματα και να συνεχίζει την παραγωγή σκούτερ, χρησιμοποιώντας τις εργαλειομηχανές και την τεχνογνωσία της Piaggio. Παράλληλα πέρασε αμέσως σε συμφωνία με την κορεατική Daelim όσον αφορούσε στην κατασκευή μικρών τετράχρονων μοτοσυκλετών.
Το 2000 η εταιρία κέρδισε κρατικό βραβείο για την προσφορά της στην τεχνολογία, ειδικά για τους οικονομικούς κινητήρες της με μειωμένους ρύπους και το 2002 παρουσίασε το πρώτο της μοτοσυκλετάκι με 110 κυβικά που ονομαζόταν Freedom. Tα επόμενα χρόνια η LML δημιούργησε κι άλλα μοντέλα πάνω στην ίδια βάση, ενώ το 2006, μια απεργία που είχε κρατήσει για πολλούς-πολλούς μήνες, παραλίγο να κλείσει την εταιρία, με τις τράπεζες να τρέχουν προς την σωτηρία της. Το εργοστάσιο άνοιξε και πάλι στις αρχές του 2008 κάνοντας αυτό που ήξερε καλύτερα: κατασκευάζοντας σκούτερ σε στιλ Vespa, με στόχο τις εξαγωγές που έδειχναν ότι είναι και το ισχυρό της χαρτί.
Το μεγάλο εργοστάσιο στην πόλη Kanpur είχε και έχει μεγάλες δυνατότητες παραγωγής τις σχεδόν 40 χιλιάδες σκούτερ και μοτοσυκλέτες τον μήνα, με τα τελευταία στοιχεία να μιλούν για 10.000 περίπου σκούτερ τον μήνα. Άλλα μοντέλα της LML ήταν η Supreme, μοντέλο που βασιζόταν πάνω στην Vespa PX, αλλά με εξωτερικά καπάκια που θύμιζαν Vespa Cosa και η LML Sensation (1996) που προερχόταν απο την Vespa PK 125 με το μικρό πλαίσιο.
Η είσοδος της LML στην ιταλική αγορά ήρθε το 2001 με τα μοντέλα Star Deluxe με 125 και 150 κυβικά, παραμένοντας στην αγορά με μέτριες πωλήσεις μέχρι το 2005, σε διάφορες εκδόσεις. Οι LML Star Deluxe είχαν βλέπετε τον άμεσο ανταγωνισμό από την ίδια την Piaggio και τις Vespa ΡΧ, που παρήγαγε κανονικά το ιταλικό εργοστάσιο, μέχρι την ημέρα που…
Το 2008, η Piaggio, μετά από μια ανακοίνωση που ξάφνιασε τους πάντες, πέρασε στην παύση της γραμμής παραγωγής της θρυλικής Vespa PX, θέτοντας σαν δικαιολογία τις αυστηρές προδιαγραφών Euro 3 ειδικά στον τομέα των ρύπων.
Οι απανταχού κλασικοί Βεσπάκηδες άπλωσαν τη μαύρη σημαία, το θρυλικό δίτροχο που είχε γράψει εκατομμύρια ιστορίες ανά τον κόσμο, έσβηνε άδοξα.
Όμως η ιστορία είχε και συνέχεια. Γιατί η LML ήταν αυτή που δεν σήκωσε τα χέρια ψηλά, αντίθετα επέμεινε στις Star Deluxe και κατάφερε να επιστρέψει στην Ιταλία, βλέποντας το “άνοιγμα”, το κενό που είχε δημιουργηθεί από την αποχώρηση της Piaggio.
Μικρές τεχνολογικές προσθήκες έκαναν τα σκουτεράκια της νόμιμα με τον ευρωπαϊκό κανονισμό. Η βαλβίδα ρήντ στην εισαγωγή (αντί της κλασικής περιστροφικής βαλβίδας) και η προσθήκη καταλύτη έφεραν και πάλι στην Ευρώπη τα πασίγνωστα μεταλλικά σκούτερ. Η μοναδικότητα και η άμεση, παγκόσμια αναγνωρισιμότητα των σκούτερ της LML καθώς και οι χαμηλότερες τιμές τους από τις “αυθεντικές Vespa” της έδιναν ξεχωριστά πλεονεκτήματα.
Στο τέλος του 2009, κάνοντας ένα βήμα μπροστά ακόμα, η LML παρουσίασε και τετράχρονους κινητήρες τολμώντας αυτό που δεν σκέφτηκε καν η Piaggio για το μυθικό της παιδί, που τόσα είχε προσφέρει στο όνομα και στα ταμεία της.
Το παράδοξο είναι ότι η LML ήταν η εταιρία που “έσυρε” την Piaggio να επαναφέρει δυο χρόνια μετά την Vespa ΡΧ στην παραγωγή. Κι αυτό συνέβη λόγω της μεγάλης εμπορικής επιτυχίας που απολάμβανε – απουσία της Piaggio – η LML, μάλιστα μέσα στην ίδια την πατρίδα της Vespa, την Ιταλία! Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία…