Ένα τραγούδι αφιερωμένο στη Τζιλέρα
Επτά χρόνια πριν, τέτοιες μέρες η έκθεση EICMA του 2008 στο Μιλάνο έβλεπε μια θρυλική ιταλική φίρμα να παρουσιάζει στον κόσμο με περηφάνια ένα πολύ αξιόλογο σκούτερ το Gilera GP 850 Corsa. Από τότε μέχρι σήμερα, κανένα σκούτερ, έστω και πρωτότυπο δεν έχει σταθεί δίπλα του.
Πάμε όμως να κάνουμε άλλο ένα άλμα στο χρόνο, έτσι για να δώσουμε μια άλλη διάσταση σ’ αυτό το άρθρο. Ένα κρύο απόγευμα του Οκτώβρη του 1993 βρισκόμαστε έξω από την είσοδο του σαλονιού της EICMA που γίνεται σε ένα παλιό εκθεσιακό κτήριο στο κέντρο του Μιλάνου.
Πολλοί, 1.500 εκθέτες έχουν δηλώσει συμμετοχή. Οι φήμες μιλούν για μια νέα, υπέροχη Ducati που πρόκειται να παρουσιαστεί, μιλούν για την 916 που θα γράψει αργότερα λαμπρό κεφάλαιο στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια μοτοσυκλέτα. Όμως έξω από την είσοδο της έκθεσης υπάρχει μια κινητικότητα, μια διαμαρτυρία, υπάρχουν στημένοι πάγκοι και συνωστίζεται κόσμος. Είναι εργαζόμενοι της Gilera που μαζεύουν υπογραφές διαμαρτυρίας προς την Piaggio (την εταιρία στην οποία ανήκει η Gilera από το 1969) που κλείνει το ιστορικό εργοστάσιο του Arcore και σταματάει την παραγωγή μοτοσυκλετών.
Η Piaggio σκοπεύει να μεταφέρει το όνομα Gilera στα σκούτερ και μόνο. Λίγοι είναι πλέον αυτοί που ξέρουν ότι η Gilera δεν έφτιαχνε μόνο σκούτερ, και ότι πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες, ιστορικότερες και πιο πολυνίκεις σε παγκόσμιους τίτλους αγώνων ταχύτητας (MotoGP λέγεται σήμερα) στην Ιταλία, την Ευρώπη και τον κόσμο.
To 1993 είναι μια κακή χρονιά για τις πωλήσεις δικύκλων στην Ιταλία: μόλις 78.291 μοτοσυκλέτες και σκούτερ έχουν πουληθεί, έναντι των 104.754 του ’92, μια μείωση 25.26%. Οι Cagiva, Yamaha, Suzuki, Aprilia, BMW, Honda, Peugeot, KTM και η Husqvarna παρουσιάζουν από μεγάλη μέχρι πολύ μεγάλη μείωση στις πωλήσεις τους, ενώ αύξηση εμφανίζουν η Kawasaki, η Piaggio και η Gilera, η τελευταία με ένα 10.0%! Παρ’ όλα αυτά η Piaggio ανακοινώνει το κλείσιμο των ιστορικών εγκαταστάσεων του Arcore, μετά από μια σύντομη και πολυδάπανη εμπλοκή της Gilera στα MotoGP 250.
Διαμαρτυρίες και δράσεις ξεκινούν οι 369 υπάλληλοι της Gilera, χιλιάδες υπογραφές μαζεύονται, αλλά η διοίκηση δεν κάμπτεται. Η αγορά μετακινείται προς τους μικρότερους κυβισμούς και τα σκούτερ, οι μοτοσυκλέτες χάνουν τη δύναμή τους. Παράλληλα αρχίζει να διαφαίνεται η δυναμική και των maxi scooter, με το πρωτοποριακό τότε πιονιέρο, που ανοίγει νέους δρόμους στα πιο μεγάλα τουριστικά σκούτερ, το μακρύ και ιδιόμορφο Honda CN250 που έχει πουλήσει πάνω από 2,5 χιλιάδες κομμάτια στην Ιταλία τον τελευταίο χρόνο.
Πάμε τώρα στο 2008 για να κάνουμε την σύνδεση. Η Piaggio έχει βάλει ξανά τη Gilera στους αγώνες και το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας και υπάρχουν φήμες ότι ίσως και να διερευνά την επιστροφή στις μοτοσυκλέτες του ιστορικού ονόματος της Gilera, μιας εταιρίας που κλείνει 100 χρόνια ζωής, αφού είχε ιδρυθεί το 1909. Όλα πηγαίνουν καλά αγωνιστικά, αφού η κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου των 250 από τον ταλαντούχο (και αργότερα αδικοχαμένο) Marco Simoncelli και της αγωνιστικής του RSA έχουν χαρίσει στην Gilera και την Piaggio αίγλη και φήμη.
Oι τεχνικοί της αγωνιστικής ομάδας έχοντας κέφια δημιουργούν ένα “αγωνιστικό” και πολύ ενδιαφέρον concept scooter: το Gilera GP 850 Corsa, που μοιράζεται το πλαίσιο και τον κινητήρα από το Gilera GP 800 παραγωγής (που είχε παρουσιαστεί δυο χρόνια πριν, το ’06), με αλλαγμένα σχεδόν όλα τα υπόλοιπα περιφερειακά εξαρτήματα.
Τοποθετημένο πάνω σε ένα βάθρο στην EICMA 2008 το σούπερ σπορτίβικο, “άγριο” GP 850 φοράει ανάποδο πιρούνι και αμορτισέρ της Ohlins, δυο γυαλιστερά ανοικτά τελικά εξάτμισης και σετ δισκόφρενων της Brembo με ακτινικές δαγκάνες. Το λέπτυμα των γραμμών ερχόταν και από την απουσία προβολέα στο ρύγχος, με μια εισαγωγή αέρα που δείχνει να ρουφάει τον αέρα των αγώνων, με δυο προβολείς και φλας να βρίσκονται κρυμμένα στο κάτω μέρος του φέρινγκ. Κομμάτια από ανθρακονήματα σε διάφορα σημεία, κάμποσες προσεγμένες λεπτομέρειες και ένα μεγάλο καπάκι στην ουρά έκαναν το σούπερ-σκούτερ μοναδικό.
Το Gilera GP 850 Corsa δεν παρήχθη ποτέ, ούτε καν σε λίγα κομμάτια. Ήταν ένα σκούτερ μόνο για την έκθεση, που θα σφυγμομετρούσε την τάση του κόσμου της εποχής, που φτιάχτηκε για να εντυπωσιάσει με τον όγκο του, το σχήμα και τα χαρακτηριστικά του και μετά να ξεχαστεί. Όπως ακριβώς πάει να ξεχαστεί χρόνο-το χρόνο και η Gilera που σβήνεται σιγά-σιγά από τον χάρτη των σκούτερ. Μεγάλο κρίμα για ένα τέτοιο όνομα… Β.Α.
