Κοίτα, σκέψου, δράσε
Μέσα σε δρόμους γεμάτους παγίδες ο σύγχρονος σκουτερίστας, πρέπει να έχει την ικανότητα όχι μόνο να δράσει δυναμικά, αλλά και πολλές φορές να προβλέψει ως αληθινό μέντιουμ τις κινήσεις των υπολοίπων οδηγών που κινούνται μαζί του. Παραθέτουμε ένα μίνι οδηγό με 9 “κόλπα”, τα οποία αν συνηθίσετε θα τα αυτοματοποιήσετε και θα οδηγείτε με περισσότερη ασφάλεις. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
1. ΕΛΕΓΞΕ ΠΡΙΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙΣ
Όλα αρχίζουν πριν ακόμα ανεβείτε στο σκούτερ σας. Βάζετε το πρωί το κλειδί στον διακόπτη πατάτε τη μίζα και αρχίζετε να ζεσταίνετε τον κινητήρα. Η προθέρμανση έτσι κι αλλιώς διαρκεί γύρω στο ένα λεπτό και αυτό τα εξήντα δευτερόλεπτα θα τα εκμεταλλευτείτε με τον καλύτερο τρόπο.
- Ελέγξτε την κίνηση του τιμονιού σε όλη του τη διαδρομή. Πρέπει να είναι ανεμπόδιστη.
- Ελέγξτε τα φρένα αν λειτουργούν κανονικά, αν όχι παρατηρήστε τα προσεκτικά αν υπάρχουν διαρροές.
- Ελέγξτε την πίεση των ελαστικών. Τα σκασμένα και τα ξεφούσκωτα φαίνονται αμέσως. Πιέστε με το πόδι το κάτω μέρος της ζάντας και δείτε αν τα πλευρικά τοιχώματα έχουν ελαστικότητα. Τα φουσκωμένα έχουν μικρή, τα ξεφούσκωτα κουνάνε έντονα τα τοιχώματα.
- Ανοίξτε το γκάζι μερικές φορές – προσέχοντας να μην πατήσει η πίσω ρόδα καθώς γυρίζει, γιατί θα φύγει από το κεντρικό σταντ! – για να πιστοποιήσετε πρόχειρα την καλή λειτουργία του κινητήρα
- Κοιτάξτε αν λειτουργούν τα φώτα και οι ενδεικτικές λυχνίες, και ιδιαίτερα αυτή της ένδειξης λαδιού καύσης
2. ΔΙΑΒΑΖΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ
Ξεκινάτε λοιπόν και κινείστε στο γνωστό καθημερινό δρόμο που σας βγάζει στη δουλειά. Οσο κι αν νομίζετε πως τον γνωρίζετε καλό είναι να προσέχετε γιατί νέα στοιχεία δυσκολίας – σε στυλ “bonus track” – μπορεί να έχουν προστεθεί. Το να διαβάζει κάποιος το δρόμο δεν είναι και η ευκολότερη υπόθεση του κόσμου αφού απαιτεί διαρκώς ξύπνιο μυαλό, που πρέπει να είναι προσηλωμένο στο δρόμο και την ανάγνωσή του… και όχι στα προβλήματα της δουλειάς ή του σπιτιού ή σε υπαρξιακά προβλήματα που με αυτή τον τρόπο – της απροσεξίας – μπορούν να πολλαπλασιαστούν.
3. ΠΡΟΣΕΧΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΠΙΣΩ
Είναι η κίνηση που προηγείται αυτή που πρέπει να απασχολεί το 70% της προσοχής μας, ενώ αυτή που μας ακολουθεί το υπόλοιπο 30% (πολλοί χρήστες του δρόμου δεν γνωρίζουν σε ποιο σημείο του δρόμου στέκονται, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν από τους “πίσω” οδηγούς). Οι κινήσεις των μπροστινών και ειδικά των αυτοκινήτων είναι αυτές που πρέπει να προσέχουμε περισσότερο και πρέπει να αναπτύσουμε διαρκώς τη δυνατότητά να προβλέψουμε τις κινήσεις τους. Αυτή η ικανότητα μεγαλώνει όσο πιο πολλή πείρα έχουμε, αλλά και από τον βαθμό αντίληψής μας.
4. MAKPIA ΑΠΟ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
Ξεκινώντας από τα φανάρια καλό είναι να βρισκόμαστε μπροστά από τα αυτοκίνητα, αφού αυτά αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τη σωματική μας ακεραιότητα. Φροντίζουμε να έχουμε λοιπόν, είτε ελεύθερο δρόμο μπροστά μας, είτε μεγάλες αποστάσεις, είτε ακόμα διαδρόμους διαφυγής, έτσι ώστε ακόμα και αν ακινητοποιηθούν όλα τα τετράτροχα μπροστά μας να μπορούμε να περάσουμε ανάμεσά τους και να φρενάρουμε μετά από αυτά
5. ΣΤΡΙΨΤΟ… ΣΤΥΨΤΟ
Οι στροφές είναι από τα μεγαλύτερα ίσως θέματα που πρέπει να απασχολούν κάποιον που κινείται πάνω σε δύο τροχούς. Υπάρχουν βιβλία ολόκληρα γραμμένα για αυτό το θέμα και έχει χυθεί πολύ μελάνι για το στρίψιμο και τις στροφές. Βασικά είναι η πρόσφυση του δρόμου και τα λάστιχα αυτά που παίζουν τον πρώτο ρόλο στην ιστορία και ακολουθούν οι αναρτήσεις και το πλαίσιο. Όμως είναι η γνώση αυτή που θα αποτρέψει την επικίνδυνη φάση, ή την πτώση. Υπάρχουν δύο είδη βασικά για να διαγράψει κάποιος μια στροφή. Είτε να κρατήσει το σώμα του σε ευθεία μαζί με το σκούτερ (προτεινόμενη) και να μπει στην στροφή σαν ενιαίο σύνολο, είτε αν είναι αργή η στροφή να να ρίξει το σκούτερ στο εσωτερικό της αργής στροφής και να κρατήσει τον κορμό του κατακόρυφα. Επίσης σε περίπτωση ανασφάλειας δεν είναι καθόλου ντροπή να βγαίνει και το εσωτερικό πόδι στη στροφή, αν υπάρχει αμφιβολία για την πρόσφυση του δρόμου. Ακόμα και οι μεγαλύτεροι οδηγοί αγώνων το κάνουν…
6. ΧΕΡΙ ΣΤΙΣ ΣΤΡΟΦΕΣ
Μια καλή συνήθεια που έχει περάσει στην αδράνεια τα τελευταία χρόνια. Ειδικά για τα σκούτερ το να βγάζει το χέρι του ειδοποιώντας την κυκλοφορία που τον ακολουθεί ότι πρόκειται να στρίψει είναι πολλές φορές υποχρεωτικό. Κανείς δεν φαίνεται να δίνει σημασία στο γεγονός πως πολλά από τα σύγχρονα σκούτερ δεν έχουν το μέγεθος, την επιφάνεις και την απόσταση μεταξύ των φλας έτσι ώστε να είναι διακριτά όταν λειτουργούν. Με την κίνηση του χεριού, έχει αποδειχθεί ότι μας βλέπει το 80% αυτών που μας ακολουθούν, ενώ μόνο τα φλας τα προσέχουν πολύ λιγότεροι.
7. ΛΟΥΚΙΑ- ΛΑΚΚΟΥΒΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Ένας από τους πιο συνηθισμένους κινδύνους στους ελληνικούς δρόμους. Μπορεί στις λακκούβες να στραβώνουν οι ζάντες και να υπάρχει κάποια πιθανότητα να χαθεί ο
έλεγχος (βλ. τιμόνι), αλλά στην περίπτωση των λουκιών το τιμόνι χάνεται πολύ εύκολα ειδικά όταν προσπαθήσει κάποιος να βγει από αυτό. Η μόνη μέθοδος για να μην υπάρξει κίνδυνος, μια και τα σκούτερ με τις μικρές ρόδες αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα, είναι απλά να ακολουθήσουμε την κατεύθυνση του λουκιού και να προσπαθήσουμε να φρενάρουμε όσο το δυνατόν πιο προοδευτικά. Βγάζοντας συγχρόνως και τα δύο πόδια στο πλάι ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες πτώσης.
Η λακκούβα μεταφέρει το χτύπημα στα αμορτισέρ, κι αυτά όταν δεν μπορούν να αποσβέσουν τις δυνάμεις τις μεταφέρουν στη σέλα κι από κει στη σπονδυλική του αναβάτη. Αν ο τελευταίος ανασηκωθεί λίγο και χαλαρώσει τα χέρια του που κρατούν το τιμόνι το σκούτερ δεν χάνει την πορεία του. Να λοιπόν που αν κάνετε αυτά τα δύο πράγματα και στην άσφαλτο στην αντιμετώπιση των απεχθών και ενίοτε επικίνδυνων λακκουβών…
8. ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΗ
Βάζουμε το δεύτερο άτομο στη σέλα του σκούτερ και ξαφνικά όλα αλλάζουν. Τα αμορτισέρ τερματίζουν συχνότερα, οι επιδόσεις πέφτουν, τα φρένα απαιτούν μεγάλη δύναμη, οι αποστάσεις φρεναρίσματος αυξάνονται. Οι στροφές απαιτούν μεγαλύτερη προσοχή αφού ο μπροστινός τροχός δεν έχει την επαφή με το δρόμο που είχε πρίν, αφού το περισσότερο βάρος έχει μεταφερθεί στον πίσω. Όλα αλλάζουν λοιπόν, κι όλα χρειάζονται εξοικείωση εκ νέου και η πιο απλή μέθοδος εκμάθησης είναι να πηγαίνεις σιγά στην αρχή, έτσι ώστε να δίνεις χρόνο στον εαυτό σου να μάθει πως να το αντιμετωπίζει.
