Οι υψηλές θερμοκρασίες… κι εμείς
Είμαστε αναβάτες “παντός καιρού” κι αυτό σημαίνει ότι οδηγούμε χειμώνα-καλοκαίρι. Η κάθε εποχή έχει τις ιδιαιτερότητές της και, βεβαίως, τα πράγματα που πρέπει να προσέχουμε. Το καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι μια απόλαυση που διαρκεί αρκετούς μήνες, αλλά χρειάζεται να έχουμε ορισμένα σημεία κατά νου… για να γίνει η απόλαυση ακόμα μεγαλύτερη. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Πηγαίνουμε τη βόλτα μας ή έχουμε ξεκινήσει για το καλοκαιρινό μας ταξίδι και στον ουρανό εμφανίζονται συννεφάκια που καλύπτουν τον ήλιο. Ξαφνικά, η βόλτα γίνεται πιο ευχάριστη, ο αέρας δροσίζει σώμα και πρόσωπο – κι όλα αυτά, χάρη σε δυο-τρία σύννεφα.
Η βόλτα που γίνεται πιο ευχάριστη δεν έχει να κάνει με τα συννεφάκια, αλλά στο γεγονός ότι η θερμοκρασία που αντιλαμβανόμαστε μέσω του δέρματός μας έχει πέσει μιας και ο ήλιος δεν μας σφυροκοπάει ανελέητα ξεραίνοντας και την τελευταία ρανίδα ιδρώτα.
Από τη μια έχουμε το σκούτερ ή τη μοτοσυκλέτα μας. Από την άλλη έχουμε τον εαυτό μας. Αυτά είναι τα δύο μοναδικά “πράγματα” που πρέπει να προσέξουμε, είναι τόσο απλό.
Το σκούτερ μας, από τη στιγμή που θα του εμπιστευθούμε τις διακοπές μας – και ιδίως αν έχουμε μπροστά μας μεγάλες διαδρομές – πρέπει να είναι ελεγμένο σε όλους τους καίριους τομείς του.
Για παράδειγμα, ένας κινητήρας που καίει λάδια και δεν τα έχουμε συμπληρώσει, αν υποθέσουμε ότι δεν μπορούμε να τον επισκευάσουμε εδώ και τώρα, είναι μια βραδυφλεγής βόμβα που δεν ξέρουμε πότε και πώς θα σκάσει. Επίσης, ένας κινητήρας με παλιά λάδια ή πεσμένη τη στάθμη του ψυκτικού υγρού μπορεί να μας αφήσει στη μέση του δρόμου και στο μέσον των διακοπών, αλλά και στη μέση της δουλειάς ή της μετακίνησής μας.
Αν υποθέσουμε ότι κάποιος μπορεί να ξεκινάει δικάβαλο διακοπές με φαγωμένα τακάκια και σιαγόνες στα φρένα του, “ξεχασμένες” ασυντήρητες αναρτήσεις, έχοντας την απαίτηση να είναι ασφαλής, ιδιαίτερα όταν επιβαρύνει το σκούτερ του με δεύτερο άτομο και μπαγκάζια… ε, αυτό είναι παραλογισμός.
Φανταστείτε ότι για ένα τέτοιο εγχείρημα, το σκούτερ ή η μοτοσυκλέτα μας πρέπει να βρίσκονται σε άριστη κατάσταση και να είναι καλά συντηρημένα ώστε να αποδώσουν πάνω από τον μέσο όρο. Αυτό συμβαίνει γιατί ελάχιστα δίτροχα (βλ. μοτοσυκλέτες τουρισμού μεγάλου κυβισμού) είναι σχεδιασμένα να κουβαλούν δυο άτομα και βάρη και να αποδίδουν στο 100% των δυνατοτήτων τους.
Αφήνουμε το “μηχάνημα” για να πάμε στον άνθρωπο τώρα, στον αναβάτη.
Καταρχήν, φροντίζουμε να ενημερωθούμε για τον καιρό των επόμενων ημερών. Έχει μεγάλη σημασία αν θα έχει συννεφιά, αν θα βρέχει, αν οι θερμοκρασίες πρόκειται να ανέβουν σε επίπεδα καύσωνα.
Ξεκινώντας το ταξίδι μας πρέπει να είμαστε εξοπλισμένοι με τα κατάλληλα, κράνη, μπουφάν για καλοκαιρινή χρήση, γάντια, παντελόνι και παπούτσια, κατά προτίμηση μοτοσυκλετιστικά μποτάκια.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον αναβάτη και τον συνεπιβάτη είναι η αφυδάτωση. Αυτή δημιουργείται από την προσπάθεια του ανθρώπινου σώματος που δέχεται επίθεση από την θερμοκρασία και προσπαθεί να ισορροπήσει την κατάσταση με τον ιδρώτα που ανεβαίνει στην επιφάνεια του δέρματος. Ο ιδρώτας εξατμίζεται κι έτσι η θερμοκρασία του σώματος κατεβαίνει για να φτάσει σε λογικά επίπεδα.
Μετά από παρατεταμένη εφίδρωση, το επίπεδο του νερού στον οργανισμό μας πέφτει κι επέρχονται η κούραση, η υπνηλία και η δίψα. Την ίδια στιγμή – από την έλλειψη νερού – το αίμα μας γίνεται πιο πηχτό και η καρδιά χτυπάει ταχύτερα, ώστε να μεταφέρει περισσότερο οξυγόνο στο σώμα.
Όταν αισθανόμαστε έτσι όπως γράφουμε παραπάνω – μην έχοντας αναπληρώσει το χαμένο νερό του οργανισμού μας – η οδήγησή μας αλλάζει, μιας και το σώμα είναι εξαντλημένο, ελαττώνεται η προσοχή και η ταχύτητα αντίδρασης. Έτσι μπορεί να πάρουμε λανθασμένες αποφάσεις.
Όλα τα παραπάνω έχουν να κάνουν με τον τρόπο που θα φερθούμε στους εαυτούς μας. Η πλήρης κάλυψη του σώματος από τις ακτίνες του ήλιου είναι το πρώτο μέτρο. Δεν αφήνουμε εκατοστό δέρματος χωρίς κράνος, ζελατίνα, μπουφάν, γάντια, παντελόνι, μποτάκια.
Αν υποθέσουμε ότι κάποιο τμήμα του σώματος πρόκειται να μένει εκτεθειμένο στον ήλιο για πολλή ώρα, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αντηλιακή κρέμα.
Παράλληλα, αυτό που κάνουμε είναι να αναπληρώνουμε κάθε τόσο το νερό του σώματός μας έτσι ώστε να διατηρείται η θερμοκρασία του οργανισμού σε φυσιολογικά επίπεδα. Έτσι, στη διάρκεια του ταξιδιού δεν το παίζουμε ήρωες, αλλά κάνουμε συχνές στάσεις για να πιούμε νερό.
Καλό είναι να αποφεύγουμε τα αναψυκτικά, τους πολλούς καφέδες και φυσικά το αλκοόλ, τα οποία φέρνουν πολλές φορές το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι στάσεις και οι ανεφοδιασμοί του σώματος με νερό καλό είναι να γίνονται κάθε μία ή μιάμιση ώρα και να διαρκούν πάνω από 15 λεπτά.
