PIAGGIO BEVERLY 300ie, Πλήρης Δοκιμή

H ανανέωση έφερε την τελειότητα

Το best seller της Ελληνικής αγοράς, το πιο γνωστό σκούτερ στη χώρα μας, έχει το σπάνιο – είναι αλήθεια – γυναικείο όνομα Beverly. Mε τονισμένη τη διακριτική του γοητεία και διατηρώντας τις αξίες ενός δυνατού και καλοφτιαγμένου σκούτερ με 16άρηδη μπροστινό τροχό, δεν δείχνει να ανησυχεί για την κυριαρχία του. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Μιχάλης Λαζαρίδης

Piaggio Bevery 300ie: Ομορφιά και δύναμη… και δημοφιλία

Συνεχίζοντας την παράδοση της Ιταλικής εταιρίας, της Piaggio, αλλά και το όνομα της οικογένειας, των Beverly, το δημοφιλές 300άρι καταφέρνει να κάνει εντύπωση ακόμα και σταματημένο σε όποιον το κοιτάζει. Πρέπει να ομολογήσω πως τα παλαιότερα Beverly, με τον προβολέα πάνω στο μπροστινό ρύγχος της ποδιάς, δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα.

Μου φαίνονταν πολύ συντηρητικά από πλευράς εμφάνισης, από την άλλη όμως κανείς δεν μπορούσε να αρνηθεί – αφού το οδηγούσε πρώτα – πως ήταν ένα “συγκροτημένο” σκούτερ δίχως σοβαρά μειονεκτήματα.

Με την αισθητική ανανέωση που δέχτηκε το Beverly, αλλά και την ποιοτικότερη κατασκευή του, θα έλεγες πως αν το παλιό μοντέλο ήταν Fiat, τούτο ‘δω, το καινούργιο, είχε γίνει Lancia.

Ταιριαστοί χρωματισμοί: Τα άσπρα με τα καφέ… και τα φούξια βέβαια

Το πρώτο πράγμα που παρατηρείς είναι η ποιότητα των πλαστικών, ειδικά του εσωτερικού της ποδιάς, στοιχείο που σε βάζει κατευθείαν στο νόημα. Η συνολική ποιότητα του 300 είναι εμφανής παντού, και είναι λίγα τα λάθη των Ιταλών – κι αυτά σε λεπτομέρειες.

Το μέγεθος του είναι μέσο προς μεγάλο, χωρίς όμως να ξεφεύγει ιδιαίτερα από τον μέσο όρο των διαστάσεων της κατηγορίας των σκούτερ με τροχούς 16 ιντσών (με τον πίσω στις 14 ίντσες βέβαια).

Απλά το μεταξόνιο του είναι μεγαλύτερο, πράγμα που του στερεί την ευελιξία στους αργούς ελιγμούς μέσα στην πόλη, αλλά του προσφέρει αυξημένη σταθερότητα στις υψηλότερες ταχύτητες.

Με βασικό προορισμό τη στιλάτη καθημερινή μετακίνηση στην πόλη, δεν θα δυσκολευτεί πάντως να κάνει και μικρά ταξίδια έξω από αυτήν,αρκεί να προσαρμοστεί μια ζελατίνα στο τιμόνι για τον αέρα.

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: Το Beverly 300 χρησιμοποιεί τον γνωστό, αποδεδειγμένα καλό κινητήρα της Piaggio, τον Quasar, που είναι τετράχρονος, μονοκύλινδρος με 4 βαλβίδες, τροφοδοσία με ηλεκτρονικό ψεκασμό.

Οι μηχανικοί του θόρυβοι είναι χαμηλοί, ενώ ο ήχος που βγαίνει από την εξάτμιση με το μεγάλο τελικό θυμίζει περισσότερο ξεφύσημα, παρά παλμό.

Πολύ ευχαριστημένοι πρέπει να δηλώνουν οι μηχανικοί της εταιρίας για αυτόν τον κινητήρα τους

ΣΧΕΔΙΑΣΗ: Καμπύλες και γραμμές που ρέουν. Το τελικό αποτέλεσμα ενσωματώνει ένα σωρό σχεδιαστικές τάσεις με τέχνη: υπάρχουν συμμετρίες στις αιχμές, ενώ όταν το κοιτάζεις προφίλ, η γραμμή που ξεκινάει από τον προβολέα στο τιμόνι τελειώνει σβήνοντας στην ουρά και το πίσω φανάρι.

Το μπροστινό φτερό ξεκολλάει από τις καμπύλες και γίνεται σκόπιμα μυτερό και επιθετικό, οι ζάντες προσθέτουν μια νότα σπορ GT αυτοκίνητου πολυτελείας.

Το σχήμα του προβολέα, τα (τύπου μπούμερανγκ) φωτιστικά σώματα – Led – και τα φλας, μαζί με την χρωμιωμένη κολόνα/γραβάτα στο μπροστινό μέρος, αλλά και το αιχμηρό τελείωμα στα πίσω φωτιστικά σώματα, επικυρώνουν τη δεξιοτεχνία των βιομηχανικών designer της εταιρίας. συναντώντας ιδιαίτερη δυσκολία στην αριστερή πλευρά τους, τα οποία μάλιστα είναι κοίλα.

Από τη δεξιά πλευρά διακρίνεται και η πρωτότυπη εμφάνιση της μπροστινής ζάντας

ΜΕΓΕΘΟΣ -ΤΡΟΧΟΙ: Το Beverly 300 είναι σχεδιασμένο εργονομικά  για τον, μεγαλύτερου μέσου ύψους, Ευρωπαίο αναβάτη.

Υπάρχει ευρυχωρία διαστάσεων από τη σέλα μέχρι τα μαρσπιέ και από τη σέλα μέχρι το τιμόνι. Στις 16 ίντσες μπροστά και στις 14 πίσω είναι οι ζάντες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τις πολλές “ακτίνες” τους. Αν υποθέσουμε πως είναι μπράτσα, θα μετρήσουμε 20 (!!).

Μπορεί να είναι όμορφο το τελικό αποτέλεσμα και η ζάντα να προσφέρει μεγάλη αντοχή και ακαμψία στις δυνάμεις που της εφαρμόζονται, αλλά είναι σίγουρο πως ο επιμελής ιδιοκτήτης θα φάει “μισό μεροκάματο” για να καθαρίσει ένα-ένα τα μπράτσα.

ΠΡΙΝ ΤΗ ΒΟΛΤΑ

ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ: Οι πήχεις του αναβάτη είναι παράλληλοι με το έδαφος και η γωνία στα γόνατα στις 90 μοίρες. Ο κορμός στέκεται όρθιος με την σπονδυλική κάθετη προς το έδαφος. Όλα αυτά τα παραπάνω δίνουν άνεση σε μεσαίες-προς μεγάλες βόλτες και προσφέρουν εύκολους χειρισμούς και έλεγχο του σκούτερ.

Το οπτικό πεδίο είναι μεγάλο, αφού πάνω από τον προβολέα δεν υπάρχει ζελατίνα, αλλά ένα διακοσμητικό, μαύρο, μικρό… “καπέλο”. Υπάρχει λίγος χώρος για μικρο-μετακινήσεις των κάτω άκρων στην ποδιά, αλλά μόνο μπροστά και πίσω, γιατί ανάμεσα στα πόδια έχουμε ένα ψηλό και φαρδύ “νεύρο” – δηλαδή το τούνελ μέσα στο οποίο φιλοξενούνται η κεντρική κρεμαστή ραχοκοκκαλιά και η αρχή του ρεζερβουάρ.

Το ύψος του κάτω μέρους της ποδιάς από το έδαφος είναι αρκετό, ώστε να μην χτυπάει όταν το Beverly κάνει τον ορειβάτη πεζοδρομίων, αρκεί να μην προκαλείτε την τύχη σας. Το πέρασμα του ποδιού του αναβάτη για να ανέβει στη σέλα είναι λίγο πιο δύσκολο από ότι σε σκούτερ με επίπεδο δάπεδο, επειδή υπάρχει τούνελ/νεύρο στην ποδιά.

Καλοφτιαγμένη, άνετη, καλόγουστη

ΤΙΜΟΝΙ: Το ψηλά τοποθετημένο τιμόνι, είναι σχετικά μεγάλου πλάτους και διαθέτει χρωμιωμένα αντίβαρα στα άκρα του, για μείωση των κραδασμών. Το κόψιμό του (ακτίνα στροφής δεξιά-αριστερά) είναι μέτριο στον μέσο όρο της κατηγορίας των 16ροδων σκούτερ.

ΣΕΛΑ: Η σέλα είναι καλοφτιαγμένη και διαθέτει καλό αφρώδες και εξίσου καλό αντιολισθητικό κάλυμμα. Το ύψος της βρίσκεται λίγο πιο κάτω από τα 80 εκατοστά. Στην περιοχή του κόκκυγα υπάρχει χρήσιμη υποστήριξη για τον κορμό του αναβάτη.

Η σέλα που ανοίγει είτε από κουμπί στο αριστερό άκρο του τιμονιού, είτε από μοχλό μέσα στο ντουλαπάκι (για σιγουριά), δυστυχώς δεν διαθέτει αμορτισέρ έτσι ώστε να στέκεται όρθια όταν ανοίγει και γενικά σε ταλαιπωρεί όταν πας να φορτώσεις με πράγματα τον αποθηκευτικό χώρο.

ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΗΣ: Ο συνεπιβάτης μπορεί να κάθεται ψηλότερα, αλλά όχι στον 2ο όροφο, ούτε καν στον πρώτο. Στον ημιώροφο κάθεται κι αυτό σημαίνει πως το κεφάλι του δεν προεξέχει τόσο πολύ ώστε να εισπράττει ριπές αέρα.

Το αφρώδες της σέλας είναι περισσότερο σε σχέση με αυτό του αναβάτη και γενικά ο συνεπιβάτης διαθέτει σέλα με καλό μέγεθος. Τα μαρσπιέ του είναι καλής ποιότητας, στήριξης και είναι αναδιπλούμενα.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΔΙΑΣ/ΖΕΛΑΤΙΝΑΣ: Ποιά προστασία; Ο αέρας αρχίζει να σε χτυπάει παντού πάνω από τα 105-110 χ.α.ω. Η προσθήκη ζελατίνας είναι ενδεδειγμένη. Στο κάτω μέρος η προστασία που παρέχει η ποδιά είναι πολύ ικανοποιητική.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ: Μεγάλος ο αποθηκευτικός χώρος (φωτίζεται) που χωράει ένα ανοικτό και ένα φουλφέις κράνος. Ή το κράνος το μπουφάν και μικροπράγματα. Ευχάριστη έκπληξη δηλαδή για σκούτερ με 16άρηδες τροχούς που συνήθως υστερούν σε αυτόν τον τομέα.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο οι σχεδιαστές του 300 προτίμησαν μικρότερη διάμετρο πίσω τροχού (14”) για να αυξηθεί ο χώρος από πάνω του. Επιπροσθέτως το ντουλαπάκι διαθέτει αρκετό χώρο και τρεις θήκες για πιο εύκολη χρήση.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

ΕΝΤΟΣ ΠΟΛΗΣ: Η σιγουριά που αποπνέει το κλασικό και γοητευτικό στυλ του 300, περνάει αμέσως και στο δρόμο, φροντίζοντας να κάνει πολύ σύντομα τον αναβάτη του να αισθανθεί ευχαρίστηση από ένα σκούτερ που διαθέτει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: είναι ομοιογενές. Αυτό σημαίνει πως όλα τα “εξαρτήματα” συνεργάζονται όταν αποδίδουν με μεγάλη όρεξη για τον κοινό σκοπό. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Η χαμηλού θορύβου μίζα σπρώχνει τον στρόφαλο σχετικά εύκολα, τη στιγμή που τα φώτα (ευτυχώς) ανάβουν αφού πάρει μπροστά ο κινητήρας.

Δυστυχώς δεν υπάρχει στο τιμόνι διακόπτης που να ανάβει ή να σβήνει τα φώτα κατά βούληση, άρα μένουν διαρκώς αναμμένα. Το “δυστυχώς” πηγαίνει στην επιβάρυνση του ηλεκτρικού συστήματος που θα “ξεκουραζόταν” αν έσβηναν πού και πού τα φώτα.

Γι’ αυτό το λόγο και ο έλεγχος και η φροντίδα της μπαταρίας είναι πολύ σημαντικά σε σκούτερ αυτού του είδους.

Θυμίζει σπορ αυτοκίνητο ο προβολέας και η “γραβάτα” από χρώμιο δίνει μια πινελιά πολυτέλειας

Η θέση οδήγησης προσφέρει καλό έλεγχο και το πρώτο πράγμα που παρατηρείς καθώς ο γρήγορος, εύστροφος και οξύθυμος από στάση κινητήρας των “παραλίγο 280” κυβικών σπρώχνει το σύνολο των 180 γεμάτων κιλών, είναι η σταθερότητα και η ψυχραιμία του μπροστινού τροχού.

Μια μεγάλη πλάκα στήριξης και ένα καλό πιρούνι μαζί με την ανάλογη γεωμετρία, δίνουν έναν μπροστινό τροχό που “ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει”. Το πιρούνι επίσης διαθέτει σχετικά σφιχτές αλλά σωστές αποσβέσεις που προσφέρουν πληροφόρηση στον αναβάτη.

Το ίδιο ισχύει και πίσω, τα αμορτισέρ “διαβάζουν”, αποσβένουν σωστά δηλαδή, τις μικρο-ανωμαλίες του δρόμου – τομέα στον οποίο τα σκούτερ πάσχουν γενικότερα. Είναι αξιέπαινη η προσπάθεια που έχει γίνει από την Piaggio και τον κατασκευαστή των αμορτισέρ να λυθεί αυτό το πολύ δύσκολο πρόβλημα που προκύπτει στα σκούτερ λόγω διάταξης της πίσω ανάρτησης.

Υπάρχουν πολλές πυκνές σπείρες στο ελατήριο του αμορτισέρ που διαθέτουν ικανό μήκος. Λίγα παράπονα θα κάνει ο συνεπιβάτης ειδικά στις μεσαίες προς μεγάλες λακκούβες και ανωμαλίες του δρόμου, ενώ ο αναβάτης παραμένει σε γενικές γραμμές πιο ανενόχλητος.

Ευχάριστη έκπληξη η εργονομία του ντουλαπιού

Μιλήσαμε πιο πριν για την εκρηκτικότητα του κινητήρα της Piaggio που χρησιμοποιείται σε πλήθος μοντέλων της, αφού οι μηχανικοί έχουν επιλέξει μια μετάδοση και μια απόδοση που θα δίνει μεν συγκινήσεις στον ιδιοκτήτη του Beverly, αλλά η δύναμη και η απόκριση στο γκάζι θα τελειώνουν στα 120+χ.α.ω με τη βελόνα του κοντέρ να ανεβαίνει πλέον αργά προς τα πάνω.

Σημασία εδώ έχει πως το 300 μέσα στην πόλη και στις ταχύτητες που του ταιριάζουν (μέχρι 90 δηλαδή, αν μιλάμε για νομιμότητα και λογική) είναι απολαυστικό και κάνει ότι του ζητήσεις, χαρίζοντας ασφάλεια και προβλέψιμη οδική συμπεριφορά.

Με τη βοήθεια των ελαστικών της Pirelli Diablo, μάλιστα, τα πράγματα γίνονται καλύτερα με το κράτημα του Beverly να ανεβάζει ψηλά τον πήχη στην κατηγορία.

Μεγάλη διάμετρος, δύναμη και αίσθηση… μετά το μέσον της διαδρομής της μανέτας

Στον τομέα των φρένων υπάρχει θέμα. Ένα θέμα που αρχικά δεν το αντιλαμβάνεσαι. Ας πούμε λοιπόν ότι φρενάρεις όπως πρέπει και με τα δύο φρένα. Σε αυτή την περίπτωση και μόνο το Beverly πετυχαίνει πολύ καλές αποστάσεις φρεναρίσματος.

Τα φρένα δείχνουν πως δύσκολα μπλοκάρουν και προσφέρουν πληροφόρηση στον αναβάτη. Αν όμως τα χρησιμοποιήσεις μόνα τους, διαπιστώνεις τα εξής: το μπροστινό δεν έχει αίσθηση στα πρώτα χιλιοστά πίεσης της μανέτας για να αρχίσει να “δαγκώνει” τον τεράστιο δίσκο λίγο αργότερα δίνοντας καλό φρενάρισμα.

Το πίσω φρένο έχει μεγαλύτερο πρόβλημα αφού είναι τελείως αναίσθητο μέχρι να φτάσει η μανέτα στο τέλος της διαδρομής της – χωρίς να προσφέρει την παραμικρή πληροφόρηση για το τι κάνει ο πίσω τροχός, ο οποίος ξαφνικά μπλοκάρει.

Αυτό σημαίνει, φίλοι σκουτερίστες, πως οι συνάδελφοι που έχουν την κακή συνήθεια να φρενάρουν με πίσω φρένο ή με περισσότερο πίσω φρένο θα αντιμετωπίσουν σίγουρα πρόβλημα.

Αν ήθελε η εταιρία να δώσει λύση στους τελευταίους ή να απλοποιήσει τη διαδικασία του φρεναρίσματος, τότε θα πρόσφερε το Beverly με συνδυαζόμενα φρένα.

ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΗΣ: Με σύμμαχο το καλό πλαίσιο, τη σταθερότητα, το καλό κράτημα και τη δύναμη του κινητήρα, το ταξίδι γίνεται ευχάριστη υπόθεση, αρκεί να μην επιθυμεί κάποιος να κινείται άνω των 120 συνεχώς και να έχει αποθέματα ρεπρίζ, τα οποία απουσιάζουν σε αυτές τις ταχύτητες.

Το πρόβλημα βέβαια θα έρθει όχι από το ίδιο το σκούτερ αλλά από την απουσία “ανεμοθώρακα”, με τον αέρα που θα εισπράττει ο αναβάτης κυρίως, αλλά και ο συνεπιβάτης, να καταντά ενοχλητικός.

Οι αποθηκευτικοί χώροι και οι δυνατότητες φορτώματος του 300αριού είναι μεγάλες, αλλά, προσωπικά, θα πρότεινα αν θέλει κάποιος να ταξιδεύει κοντά στην τελική, να μην έχει και συνεπιβάτη μαζί του. Με συνεπιβάτη οι ταχύτητες ταξιδιού μπορούν να πέσουν στις “λογικότερες για 300άρι”, 90-110 χ.α.ω και τότε δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα.

Μαζεμένη, ήσυχη και καλοφτιαγμένη η εξάτμιση

Η τελική του Beverly 300 μπορεί να φτάσει με λίγη υπομονή στα 130 πραγματικά χ.α.ω. Με τη μέση κατανάλωση στα 5,0 λίτρα για 100 χιλιόμετρα, η αυτονομία αγγίζει τα 250 χιλιόμετρα (ντεπόζιτο 12,5 λίτρων).

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ: Ζωντανός κινητήρας από το άνοιγμα του γκαζιού σε στάση. Ξεκινάει γρήγορα και δείχνει πως έχει όρεξη να ανεβάσει στροφές.

Η πραγματική του ιπποδύναμη φτάνει τους 18 περίπου ίππους, εκπέμπει χαμηλούς μηχανικούς θορύβους και πετυχαίνει τα 0-400 μέτρα σε έναν πολύ καλό χρόνο στα 15,5 δευτερόλεπτα.

ΤΕΛΙΚΑ…

Δεν είναι παράξενο το γεγονός πως τα Beverly πετυχαίνουν υψηλές πωλήσεις. Μετά την αισθητική ανανέωση (και όχι μόνο) που δέχτηκε το μοντέλο από το 2010 και μετά, το καλό σκούτερ έγινε ακόμα καλύτερο σε απόδοση συνολικά και σίγουρα ομορφότερο.

Έχοντας σαν εφόδια τον δυνατό κινητήρα, το καλό πλαίσιο, που προσφέρει σωστή οδική συμπεριφορά, αλλά και τα φρένα και τις αναρτήσεις που ανταπεξέρχονται ακόμα και στα ζόρικα, δύσκολα θα κάνει κάποιον να το κρίνει αρνητικά.

Στα άσπρα ντυμένη… η κούκλα

ΟΡΓΑΝΑ: Κλασικής διάταξης καλόγουστα όργανα: στο κέντρο το μεγαλύτερο κοντέρ, δεξιά η ένδειξη θερμοκρασίας και αριστερά το βενζινόμετρο. Οι αριθμοί είναι λεπτοί όμως, ενώ στο κοντέρ αυτό που μπερδεύει το μάτι είναι οι ενδείξεις των μιλίων στο εσωτερικό της πλάκας.

Διπλές ενδείξεις σε κοντέρ (δηλαδή σε μίλια ανά ώρα και χιλιόμετρα ανά ώρα) βάζουν οι εταιρίες για να κάνουν οικονομία, χρησιμοποιώντας ένα κοντέρ για όλο τον κόσμο. Υπάρχουν όμως χώρες που απαγορεύουν τις διπλές ενδείξεις (βλ. Αμερική) και απαιτούν μόνο τις “δικές” τους πάνω στο κοντέρ.

Συμμετρία, αρκετές πληροφορίες, αλλά λεπτές ενδείξεις

Κάτω από τα αναλογικά όργανα υπάρχει μια ψηφιακή οθόνη με χρήσιμες ενδείξεις, η οποία ελέγχεται από κουμπί στο δεξί άκρο του τιμονιού (Mode).

O νυχτερινός φωτισμός (μπλε) είναι πολύ διακριτικός και καλαίσθητος, ενώ οι ενδείξεις είναι οι εξής: θερμοκρασία, στάθμη καυσίμου, ολικός και μερικός χιλιομετρητής, ρολόι, φλας, στάθμη λαδιού, μεγάλη σκάλα φώτων.

ΦΩΤΑ: Μπορεί η δέσμη στη μεσαία θέση των φώτων να είναι ικανοποιητική, όπως και το πλάτος της, το ύψος της όμως είναι περιορισμένο. Καλύτερη είναι η μεγάλη σκάλα των φώτων. Τα led-άκια στο μπροστινό μέρος της ποδιάς είναι “όλα τα λεφτά”, προσφέροντας μια trendy νότα στο Beverly.

ΚΟΡΝΑ: Αστείου ήχου κόρνα, χαμηλής έντασης, ιδανική για παλιό 50άρι. Χρήζει άμεσης αλλαγής…

Πολύς χώρος κάτω από τη σέλα. Χωράει και ένα ανοιχτό κράνος ακόμα

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΡΕΖΕΡΒΟΥΑΡ: Η τάπα βρίσκεται στο τούνελ ανάμεσα στα πόδια. Ψηλότερα προς τον αναβάτη, άρα πιο εύκολο για αυτόν να την ανοίξει.

Είναι μεγάλη, αεροπορικού τύπου, χωνευτή και όταν ξεκλειδώσει με το κεντρικό κλειδί βγαίνει για να την κρατήσει στο χέρι του ο αναβάτης. Το καλό είναι πως δεν χρειάζεται να ξεκαβαλήσεις στο βενζινάδικο.

ΣΤΑΝΤ: Εκτός από το διπλό σταντ, υπάρχει και εύχρηστο πλάγιο. Το κεντρικό, το διπλό σταντ έχει την εξής ιδιαιτερότητα: ανεβάζει πάνω του πολύ εύκολα το σκούτερ, αλλά ζορίζει λίγο τον χρήστη όταν προσπαθήσει να το κατεβάσει από αυτό.

ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ: Εργονομικοί και αρκετά μεγάλοι. Διαθέτουν διακόπτη kill switch, κουμπί mode για το ψηφιακό όργανο.

ΣΧΑΡΑ – ΧΕΙΡΟΛΑΒΕΣ: Μια γερή και καλοφτιαγμένη σχάρα με ενσωματωμένες χειρολαβές ολοκληρώνει την όμορφη ουρά του Beverly.

ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ: Πολύ όμορφο και “μοδάτο” το σχήμα (είναι και χρωμιωμένοι), αλλά μέτριο το οπτικό πεδίο που προσφέρουν οι καθρέφτες, που γενικά τείνουν προς το μικρό μέγεθος. Για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους πρέπει να κατεβάσεις τα άκρα τους.

ΕΞΤΡΑ & ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ: Πέρα από το πλάγιο σταντ, υπάρχει και παροχή ρεύματος, αλλά και άγκιστρο ποδιάς, πολύ έξυπνα τοποθετημένο και κρυμμένο. Τα σωληνάκια των φρένων είναι μεταλλικού πλέγματος, οι βαλβίδες των ζαντών βγαίνουν στο πλάι για ευκολότερο φούσκωμα. Το κλειδί είναι πλακέ και μεγάλο, αυτοκινητιστικού τύπου.