Τrevis, ο τίμιος

 Ένα σκούτερ καλοσχεδιασμένο, με εικόνα που εκπέμπει ευρωπαϊκές επιρροές και συμπάθεια, με “σωστές” λύσεις και εφαρμογές, όπως για παράδειγμα επίπεδο πάτωμα και 16άρη μπροστινό τροχό. Το Daytona Trevis 125 μπαίνει δυνατά, από τα αποδυτήρια, με τιμή στα 1.345 ευρώ Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Μιχάλης Λαζαρίδης

To “καθαρόαιμο” scooter πόλης που ονομάζεται Daytona Trevis 125 εισάγει στην Ελλάδα η θυγατρική εταιρία της Γκοργκόλης ΑΕ, η EVO Moto.

Tην εταιρία “Γκοργκόλης” γνωρίζουν οι αναγνώστες μας (για εμάς στο Scooternet δεν υπάρχουν “χρήστες” ή “επισκέπτες”, υπάρχουν φίλοι και αναγνώστες…) από την αντιπροσώπευση της SYM η οποία, παρεμπιπτόντως είναι και πρωτοπόρος στην αγορά των σκούτερ στην Ελλάδα.

Το Trevis εικάζουμε ότι είναι σχεδιασμένο από ευρωπαϊκό χέρι, αν δεις τα τμήματά του ένα-ένα θυμίζουν διάφορα, αλλά τελικά η τέχνη είναι ότι όλα τα στοιχεία έχουν δέσει άριστα μεταξύ τους.

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: Ένας αθόρυβης λειτουργίας τετράχρονος, αερόψυκτος, 2βάλβιδος κινητήρας κινεί το Trevis, 125cc που τροφοδοτείται με καρμπιρατέρ και διαθέτει μίζα και μανιβέλα (σωτήρια σε περίπτωση άδειας μπαταρίας)

ΣΧΕΔΙΑΣΗ / ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ: Μοιάζει να έχει βγει από ιταλικό οίκο design το σκουτεράκι της Daytona το οποίο διαθέτει και ονοματάκι – προτιμούμε τα σκούτερ να έχουν όνομα παρά έναν ψυχρό κωδικό – το οποίο μοιάζει να μεταμορφώνεται ανάλογα με το χρώμα του.

Χαμαιλέοντας λοιπόν το Trevis (ή μήπως ο Trevis;) αφού στο κόκκινον συνδυασμό είναι νεανικό και σπορ, ενώ στον ασημί “σοβαρεύει” και μοιάζει να απευθύνεται σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Δυο πινελιές που το βελτιώνουν ακόμα περισσότερο είναι οι μαύρες ζάντες και σίγουρα τα καλαίσθητα αυτοκόλλητα, που ακολουθούν τεχνική τατουάζ, στα καπάκια και την ποδιά.

Η συνολική ποιότητα κατασκευής είναι αποδεκτή και θα λέγαμε ότι είναι υψηλότερη απ’ ότι αντιστοιχεί στη χαμηλή τιμή αγοράς του.

ΜΕΓΕΘΟΣ/ ΒΑΡΟΣ: Μικρο-μεσαίων διαστάσεων, με ψηλή σέλα και χώρο ανάμεσα σε ποδιά και σέλα. Θα φιλοξενήσει και αναβάτες μεγάλων αναστημάτων, χωρίς να εμποδίζεται το στρίψιμο του τιμονιού από τα γόνατά τους.

Το βάρος είναι λογικό στα 106 κιλά και εύκολα διαχειρίσιμο.

ΦΡΕΝΑ/ΤΡΟΧΟΙ/ΕΛΑΣΤΙΚΑ: Οι 16 ίντσες στον μπροστινό τροχό προσφέρουν σταθερότητα, οι 14 ίντσες στον πίσω τροχό δίνουν ευελιξία και γρήγορες αντιδράσεις, αλλά και λίγο παραπάνω χώρο κάτω από τη σέλα.

Οι ζάντες έχουν πολλές ακτίνες, είναι καλοσχεδιασμένες και βαμμένες μαύρες, δίνοντας αέρα σπορ σοβαρότητας. Τα ελαστικά είναι της κινεζικής CST.

ΠΡΙΝ ΤΗ ΒΟΛΤΑ

ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ: Τα πόδια τοποθετούνται άνετα πάνω στο επίπεδο και ελαφρώς κατηφορικό δάπεδο και ο κορμός μένει όρθιος μέχρι να πιάσει ο αναβάτης το τιμόνι. Το τελευταίο είναι μακριά από τη σέλα, κάνοντας τον αναβάτη να σκύβει ελαφρώς.

Μια θέση οδήγησης που θέλει λίγη συνήθεια, αλλά σύντομα τη συνηθίζεις.

Η απόσταση της ποδιάς από τα γόνατα είναι μεγάλη, κι έτσι το Daytona Trevis 125 μπορεί να χαρακτηριστεί σαν το σκούτερ πόλης που ταιριάζει και στους ψηλούς αναβάτες.

ΤΙΜΟΝΙ: Το τιμόνι είναι τοποθετημένο κάπως ψηλά (περνάει πάνω από τους καθρέφτες των αυτοκινήτων, παρ’ όλο το πλάτος του) και μπροστά μακριά από τον αναβάτη που τεντώνει τα χέρια για να το φτάσει.

Το κόψιμό του να είναι ικανοποιητικό για τροχό 16 ιντσών, βοηθώντας στην κίνηση της πόλης.

ΣΕΛΑ: Ακόμα κι αν η σέλα του Trevis είναι ελαφρώς ψηλότερα απ’ ότι περιμέναμε, θα την συγχωρέσουμε… και μάλιστα γρήγορα γιατί διαθέτει μια ποιότητα που τη διαφοροποιεί.

Όχι μόνο είναι καλοφτιαγμένη με αντιολισθητικό υλικό και κόκκινες ραφές, αλλά χρησιμοποιεί μπόλικο καλής ποιότητας αφρώδες υλικό, κάνοντας την μια από τις καλύτερες που έχουμε συναντήσει.

ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΗΣ: Και ο αναβάτης κάθεται σε περισσότερο αφρώδες υλικό απ’ ότι συνήθως, με τα πόδια του να πατούν σε δυο μικρές εσοχές πάνω στο δάπεδο.

Ένα ζευγάρι αναδιπλούμενα μαρσπιέ θα έλυνε το πρόβλημα, αφού τώρα ο συνεπιβάτης πρέπει να πατάει τα μαρσπιέ με φτέρνα και τις μύτες των ποδιών του προς τα έξω: τεχνική που χρησιμοποιείται σε όλα τα σκούτερ που δεν χρησιμοποιούν αναδιπλούμενα μαρσπιέ. Για τη στήριξή του υπάρχουν χειρολαβές πάνω στην σχάρα.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΔΙΑΣ/ΖΕΛΑΤΙΝΑΣ: Καλή η προστασία για τα κάτω άκρα, ελάχιστη για τον κορμό του αναβάτη, λόγω έλλειψης ζελατίνας.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ: Σχετικά εύκολα προσβάσιμος ο αποθηκευτικός χώρος κάτω απο τη σέλα, με κλειδαριά πάνω στο αριστερό πλαϊνό καπάκι. Ο χώρος είναι πλατύς αλλά ρηχός και μπορεί να φιλοξενήσει ένα ανοικτό jet κράνος.

Για μεγαλύτερα αντικείμενα και σακούλες η ευρύχωρη ποδιά και το ειδικό άγκιστρο που διαθέτει, δίνουν τη λύση.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

ΕΝΤΟΣ ΠΟΛΗΣ : Είναι εντυπωσιακά λίγοι οι μηχανικοί θόρυβοι που ξεφεύγουν από το μοτεράκι του Trevis, o μπάσος, χαμηλός θόρυβος που βγαίνει από την εξάτμισή του θυμίζει Honda, ενώ στο άνοιγμα του γκαζιού θυμίζει περισσότερο μουγκρητό.

Η αρχική επιτάχυνση από στάση είναι προοδευτική και όχι άμεση και πρέπει να δείξει πάνω από 25 χιλιόμετρα την ώρα το κοντέρ για να έρθει ισχυρότερη ώθηση.

Πάνω από αυτή την ταχύτητα το Trevis δείχνει έναν πολύ καλό χαρακτήρα, γίνεται ζωντανό και γρήγορο, κάτι που διαπιστώνεις καθώς αφήνεις πίσω σου στα φανάρια διάφορα σκούτερ και μοτοσυκλετάκια.

Ένας μικρός, σχεδόν ανεπαίσθητος κραδασμός διαπερνά το δάπεδο, το τιμόνι και πάει να φτάσει στη σέλα, αλλά σε αυτή την περιοχή αποσβαίνεται από το αφρώδες της σέλας, κι άρα δεν φτάνει στα μαλακά μόρια του αναβάτη.

Το επόμενο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό αυτού του απλού, με καρμπυρατέρ κινητήρα είναι ότι εμφανίζει διάρκεια στην απόδοσή του: σε ελαφρά κατηφόρα δεν θα διστάσει να δείξει ακόμα και 115 χ.α.ω στο κοντέρ, δηλαδή κοντά στα 106 πραγματικά.

Σε κανονικές συνθήκες (επίπεδος δρόμος) η τελική είναι στα 98 χιλιόμετρα την ώρα.

Το πιρούνι του Trevis 125 λειτουργεί σωστά, αλλά είναι σκληρό, μεταφέροντας κραδασμούς στα χέρια όταν οι κακοτεχνίες του δρόμου είναι μεγάλες. Είναι πολύ πιθανό να μπορεί να βελτιωθεί η λειτουργία του και να μαλακώσει, αλλάζοντας τα λάδια με μικρότερου ιξώδους (πιο λεπτόρευστα) για να επιτευχθεί μεγαλύτερη άνεση.

Η πίσω ανάρτηση με το μονό αμορτισέρ δουλεύει πιο μαλακά και είναι ικανοποιητική, ενώ δεν ξεχνάμε ότι και σε αυτή την περίπτωση το αφρώδες της σέλας παίζει το ρόλο του και προσφέρει άνεση.

Τα φρένα που είναι δισκόφρενα μπροστά και πίσω παρακαλώ, με μεταλλικά σωληνάκια χρειάζονται αρκετή πίεση στις μανέτες και προσφέρουν καλό φρενάρισμα, το οποίο – σε συνδυασμό με τα σφιχτά ελατήρια του πιρουνιού – ολοκληρώνεται χωρίς το σκούτερ να χάνει την σταθερότητά του.

Το πίσω φρένο δεν έχει ιδιαίτερη αίσθηση, ενώ στο τέλος της διαδρομής του μπλοκάρει τον τροχό.Με δύο άτομα στη σέλα, η πίεση που πρέπει να εξασκήσει ο αναβάτης στις μανέτες γίνεται ακόμα πιο μεγάλη.

Το κράτημα του 125 είναι καλό, βοηθούν οι αναρτήσεις και τα καλά λάστιχα, ενώ στην είσοδο της στροφής πρέπει να γέρνεις το σώμα σου μπροστά, αν θέλεις να οδηγείς με σπορ ρυθμούς.

Η αίσθηση που προσφέρει το Trevis στον αναβάτη είναι ότι έχει να κάνει με ένα compact, ζυγισμένο σύνολο που προσφέρει συνολικά ασφάλεια.

Παράλληλα λόγω καλής ακτίνας στροφής του τιμονιού και του χαμηλού βάρους (λίγο παραπάνω από 100 κιλά) το Trevis κινείται πολύ γρήγορα μέσα στο μποτιλιάρισμα.

ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΗΣ: Δεν θα λέγαμε ότι τα 125άρια πόλης ταιριάζουν σε συνθήκες ταξιδιού (βλ. Δύναμη, απόκριση, προστασία αέρα) αλλά ποτέ δεν ξέρεις: όρεξη να υπάρχει…

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ: Καλή δύναμη αποδίδεται από το μονοκύλινδρο, αερόψυκτο, μοτεράκι που τροφοδοτείται με καρμπυρατέρ, με την εταιρία να ανακοινώνει 8 ίππους. Η διαδρομή του γκαζιού είναι μεγάλη και θέλει συνήθεια για να ανοίγει όλο το γκάζι ο οδηγός, ενώ ευχάριστη έκπληξη ήταν η κατανάλωση του Trevis που έφτασε στα 3,3 (μέση τιμή) αλλά και τα 3,0 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα!

ΤΕΛΙΚΑ

Όπως γράψαμε και πιο πάνω για την κατανάλωση, έτσι και συνολικά το Daytona Trevis 125 ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Ευχάριστο κατ’ αρχήν από πλευράς εμφάνισης και έπειτα από πλευράς συνολικής λειτουργίας.

Ο αθόρυβος κινητήρας του και το συγκροτημένο, προβλέψιμο συνολικά ταμπεραμέντο του το κάνουν συμπαθέστατο και γοητευτικό σαν αγορά, αν αναλογιστείς βεβαίως και την τιμή αγοράς του κάτω από τα 1.350 ευρώ.

ΟΡΓΑΝΑ: Δυο αναλογικά στρογγυλά όργανα – βενζινόμετρο, κοντέρ – με δυσδιάκριτες ενδείξεις το κοντέρ (κόκκινες ενδείξεις μετά τα 80) και ένα ακόμα δίπλα τους που δείχνει τη φόρτιση της μπαταρίας.

Έχουν μέτριο φωτισμό τη νύχτα και οι ενδεικτικές λυχνίες είναι οι βασικές.

ΦΩΤΑ, ΚΟΡΝΑ, ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ: Η μεσαία σκάλα έχει δέσμη σχήματος “Μ” με σκοτεινά σημεία, με τα μεγάλα φώτα είναι λίγο καλύτερα. Το πίσω φωτιστικό σώμα και τα φλας είναι LED και αρκετά ισχυρό, ενώ τα μπροστινά φλας είναι με λάμπες.

Η κόρνα δεν είναι ιδιαίτερα δυνατή, ενώ οι διακόπτες έχουν ελαφρώς σκληρή λειτουργία.

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΡΕΖΕΡΒΟΥΑΡ: Αφού ξεκλειδώσεις τη σέλα από το αριστερό καπάκι (κλειδαριά σε εύκολο σημείο) αποκαλύπτεται ο αποθηκευτικός χώρος και η τάπα του ρεζερβουάρ.

Αν και η εταιρία ανακοινώνει 6,8 λίτρα, εμείς μετρήσαμε λιγότερα σε γέμισμα από τελείως άδειο ντεπόζιτο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις με τις πειραγμένες αντλίες των βενζινάδων…

ΣΤΑΝΤ/ ΣΧΑΡΑ/ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ: Υπάρχουν δυο στάντ, ένα πλάγιο και ένα κεντρικό που είναι εύκολα στη χρήση, ειδικά το κεντρικό. Υπάρχει σχάρα/βάση για βαλιτσάκι και χειρολαβές για σήκωμα του σκούτερ και στήριξη του συνεπιβάτη. Οι καθρέφτες είναι πολύ καλοί και σε σχεδίαση και σε οπτικό πεδίο.

ΕΞΤΡΑ & ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ: Υπάρχει διακόπτης on/off για τα φώτα, αλλά και alarm που ανάβει και τα 4 φλας, αλλά και γάντζος στην ποδιά για σακούλες και αποσκευές.