Βάλε μυαλό στο τιμόνι σου
Η οδήγηση ενός σκούτερ δεν είναι πυρηνική φυσική, αλλά ούτε μια υπόθεση που δεν θέλει σκέψη, ικανότητες και δυνατότητα λήψης ταχύτατων αποφάσεων. Ακολουθούν τρία θέματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στο δρόμο και λίγα λόγια που ίσως βοηθήσουν κάποιους από εμάς. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
ΣΥΜΒΟΥΛΗ Νο1. ΕΛΛΕΙΠΗΣ ΕΞΑΣΚΗΣΗ – ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ. Είναι ένα πράμα σαν την συσσώρευση ωρών πτήσεων των πιλότων αεροπλάνων. Όσο πιο πολλές, τόσο πιο καλά. Στην περίπτωση των δύο τροχών, όσο πιο πολλές ώρες οδήγησης έχει κάποιος στην τσέπη του, τόσο πιο χαλαρά, ψύχραιμα και γρήγορα μπορεί να αναλύει τα στοιχεία που “ρίχνονται στο δρόμο” του. Να τα αναλύσει ταχύτατα και να πάρει εξίσου γρήγορα τη σωστή απόφαση.
Μια σωστή απόφαση μπορεί να πρέπει να παρθεί συνήθως μέσα σε ένα-δυο δευτερόλεπτα. Μην ακούτε αυτό που λέγεται συχνά “συνέβησαν όλα σε κλάσματα του δευτερολέπτου”. Είναι απλά μια υπερβολή που θέλει να τονίσει πόσο μικρό ήταν το κομμάτι του χρόνου.
Οι κίνδυνοι στο δρόμο μπορούν να έρθουν από διάφορα σημεία του ορίζοντα. “Ακόμα κι από τον ουρανό”…
Η πείρα κάνει τον χρόνο πιο ελαστικό, τον τεντώνει, τον επιμηκύνει, οι αποφάσεις παίρνονται γρήγορα και τα 2 δευτερόλεπτα φαίνονται άφθονα, πολυτέλεια.
Αντίθετα η απειρία συμπιέζει τον χρόνο και τα 2 δευτερόλεπτα γίνονται… κλάσματα δευτερολέπτου, αφού ο αναβάτης δεν καταφέρνει να πάρει μια απόφαση και συνήθως μπλοκάρει μυαλό και σώμα. Για την ακρίβεια δεν μπορεί να πάρει τη σωστή απόφαση, δεν έχει τη γνώση.
Οι ολοένα και παραπάνω ώρες οδήγησης και εξάσκησης κάνουν τους αναβάτες πιο αποτελεσματικούς και ασφαλείς στο δρόμο.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ Νο2. ΠΟΛΛΟΙ ΙΠΠΟΙ, ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που ξεκινούν να οδηγούν δίτροχα θέλουν να μπουν κατευθείαν στα βαθειά χωρίς να ξέρουν καλό κολύμπι. Θέλουν να οδηγήσουν αμέσως μεγάλο σκούτερ ή μεγάλη μοτοσυκλέτα. Γι’ αυτό και στην Ελλάδα τα 50άρια έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Τα 50άρια όμως είναι πολύ μεγάλα σχολεία και διδάσκουν τους νέους αναβάτες για ακριβώς το λόγο… ότι δεν είναι γρήγορα.
Για να πας κάποια στιγμή γρήγορα πρέπει πρώτα να μάθεις να πηγαίνεις αργά.
Δείτε το και μόνοι σας παρατηρώντας τους άλλους αναβάτες γύρω σας στο δρόμο ή τον εαυτό σας. Κάποιος που ξέρει να οδηγάει καλά ξέρει να χειρίζεται άριστα το δίτροχό του και στα αργά κομμάτια. Ο συντονισμός, τα σωστά αντανακλαστικά, ο συνολικός έλεγχος, η σωστή χρήση του σώματος, του βλέμματος και των αντιδράσεων σφυρηλατούνται πρώτα στο αμόνι της αργής κυκλοφορίας, έτσι ώστε να γίνουν βάση πάνω στην οποία κάποιος στηρίζεται για να μπορέσει να πάει αργότερα γρήγορα.
“Eίμαι ο πρώτος, είμαι ο καλύτερος, όλοι κοιτάνε εμένα στο δρόμο!“… αμ δε…
Τι λέμε λοιπόν; Ένας αναβάτης με περίσσια γνώση και ικανότητες πάνω σε μικρό σκούτερ είναι σαφώς προτιμότερος από έναν άλλον… με λίγη γνώση και πενιχρές ικανότητες πάνω σε ένα μεγαλύτερο, ισχυρότερο σκούτερ. Μη βιάζεστε να πάτε μεμιάς στα πολλά γκάζια, μια ζωή θα οδηγάτε και η βελτίωση θα έρθει μόνη της μέσω της τριβής, αρκεί να μην σταματήσετε ποτέ να εξελίσσεστε.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ Νο3. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ. Τις περισσότερες φορές αισθανόμαστε ότι είμαστε το επίκεντρο του κόσμου. Με το ωραίο σκουτεράκι μας, την κρανάρα μας, το ωραίο μας μπουφάν, αλλά στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ-πολύ πιο πεζά και αδιάφορα. Είμαστε απλά ένας ή μια ακόμα μονάδα από τις χιλιάδες που κυκλοφορεί σε έναν τρελαμένο, αστικό κόσμο. Αλλάξτε πολύ σύντομα αυτή τη νοοτροπία, είναι θέμα επιβίωσης. Κανένας δεν μας προσέχει αν δεν τους κάνουμε εμείς να μας προσέξουν, μέσα στο δρόμο που είναι γεμάτος αναίσθητους συνοδοιπόρους που ο καθένας κοιτάει το δικό του εαυτό και μικροσυμφέρον.
Η τεχνική, μια εύκολη τεχνική δηλαδή, άμεση και αποτελεσματική είναι να πιστεύεις πως είσαι αόρατος ή πολύ μικρός και πρέπει να ΔΕΙΞΕΙΣ ότι κινείσαι ανάμεσά τους. Για παράδειγμα το να φτάνεις με αέρα “νικητή” σε μια διασταύρωση που ξέρεις ότι οι άλλοι έχουν Stop δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα σταματήσουν κιόλας, ότι θα κάνουν αυτό που υποχρεώνονται και δεν θα περάσουν κι αυτοί “αέρα”.
Είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι ο ένας στους δέκα είτε θα περάσει παράνομα (λίγο πριν-λίγο μετά), είτε θα ρολάρει, είτε δεν θα σταματήσει όπως ορίζεται από τον κώδικα και τη λογική. Φτάνοντας λοιπόν στο επίμαχο σταυροδρόμι πρέπει να βεβαιωθούμε ότι το άλλο όχημα μας βλέπει και σκοπεύει να σταματήσει στο Stop, αλλιώς τα πράγματα είναι ζόρικα.
Πάμε προσεκτικά, πάμε για πολλά χρόνια
Το ίδιο ισχύει και οποιαδήποτε άλλη στιγμή κινούμαστε στο δρόμο. Καθημερινά, επαναλαμβάνω καθημερινά, δυο-τρεις “απόπειρες δολοφονίας” γίνονται ενάντια σε κάθε δικυκλιστή, σκουτερίστα ή μοτοσυκλετιστή και καθήκον μας είναι να έχουμε τη δυνατότητα και τις ικανότητες να τις προλάβουμε ή να τις μειώσουμε.
Κάντε σινιάλο με τα φώτα, βγάλτε φλας, χρησιμοποιείτε και τα χέρια σας μαζί πριν στρίψετε. Βεβαιωθείτε ότι σας έχει δει ο προπορευόμενος αναβάτης ή οδηγός στους καθρέφτες σας. Πλησιάστε τον προσεκτικά και αργά από το πλάι και δείξτε του ότι βρίσκεστε δίπλα του, ελέγξτε αν σας βλέπει, καμιά φορά πατήστε λίγο την κόρνα αν νιώσετε ότι υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος. Μην έχετε σε κανέναν εμπιστοσύνη, να τους φοβάστε όλους και να τους θεωρείτε ικανούς να κάνουν το πιο αδιανόητο κόλπο, χειρισμό ή ακροβατικό που μπορεί να βάλει ο νους σας.
Κι όλα αυτά για να ευχαριστιόμαστε τις μετακινήσεις και τις βόλτες μας για πολλά-πολλά χρόνια.
