Ενάντια στην πεπατημένη οδό
*Κυβισμός: 321cc * Ιπποδύναμη: 28,6 ίπποι (21 kw), στις 7.500 rpm * Τελική: 141 km/h (πραγματική) * Βάρος: 175 kg (κενό) * Τιμή: 5.995 € (Ιαν. ’22)
Δεν είναι μόνο η αξία που διαθέτει το Kymco DT X360 ABS TCS, αλλά και η χαρακτηριστική αισθητική του διαφοροποίηση, η οποία ξεφεύγει από τη συντριπτική πλειοψηφία των 300αριών-350αριών σκούτερ, αφού ενσωματώνοντας πινελιές από μοτοσυκλέτες Adventure υπόσχεται βόλτες και στο χώμα. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Οδυσσέας Σολωμού
Ποια είναι η “πεπατημένη οδός”; Η άσφαλτος.
Ποια είναι η “λιγότερο πεπατημένη”; Ο χωματόδρομος.
Τι έχει η Ελλάδα σε αφθονία; Χωματόδρομους.
Βάλτε όλα τα παραπάνω όλα μαζί σε μια εξίσωση, τι θα βγάλουμε; Ότι τα δίτροχα που μπορούν να κινηθούν και στο χώμα έχουν ένα πλεονέκτημα παραπάνω από τα “δρομίσια”, αυτά που πηγαίνουν μόνο στην άσφαλτο.
Α, ναι κι όταν λέμε “άσφαλτος”, στην άκρη της Βαλκανικής δεν εννοούμε άσφαλτο όπως αυτή της υπόλοιπης Ευρώπης, αλλά ένα δικό μας δημιούργημα, κατ’ ευφημισμόν άσφαλτο, που απαιτεί γερές αναρτήσεις και λάστιχα που το θέλουν το τακουνάκι τους για να αντέξουν.
Ιδού λοιπόν το Kymco DT X360, όπου το “360” δεν υπαινίσσεται τον κυβισμό (321 cc έχει ο κινητήρας του), αλλά το ότι μπορεί να κινηθεί σε ακτίνα 360° – δηλαδή παντού – διευρύνοντας τους ορίζοντές του πέρα από τα στενά πλαίσια μιας πόλης.
Φανταστείτε ότι και το αντίστοιχο 125άρι που κυκλοφορεί στη Γαλλία κι αυτό 360 λέγεται…
Η συνταγή αυτή δεν είναι καινούργια, προϋπάρχει στην αγορά εδώ και πολλά χρόνια. Θέλετε να μάθετε από πότε; Τουλάχιστον από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, αφού οι παλαιότεροι σκουτερίστες θα θυμούνται το αξιολάτρευτο Piaggio Typhoon 125.
Δίχρονο, ισχυρό, ζωντανό συνολικά, με “χοντρά” τρακτερωτά λάστιχα, ψηλωμένο για το χώμα, με ανάποδο πιρούνι (παρακαλώ) και το χαρακτηριστικό ρύγχος των Adventure μοτοσυκλετών! Αυτός ήταν ο πραγματικός προπάππους των σημερινών urban adventure scooter.
Η συνταγή επανήλθε πρόσφατα στο προσκήνιο από την Honda, που την εφάρμοσε πάνω σε μια υβριδική σκουτερο-μοτοσυκλέτα, την οποία ονόμασε X-ADV(enture), μια μυστηριώδη “Χ” κατασκευή για περιπέτειες εκτός δρόμου.
H επιτυχία του Honda X-ADV 750 (ενός μεγάλου σκούτερ που διέθετε τα χαρακτηριστικά που θα το έβαζαν και στην κίνηση στο χώμα) ήταν, αν όχι απρόσμενη, σίγουρα κάτι που δεν περιμέναμε ότι θα συμβεί… σε τέτοια κλίμακα.
Η Ευρώπη κυρίως καλοδέχθηκε την σκουτερο-μοτοσυκλέτα που άνοιξε την όρεξη και των υπολοίπων κατασκευαστών να φτιάξουν σκούτερ που να μπορούν να κινηθούν και στο χώμα.
Η μοντέρνα κοινωνία βλέπετε είναι πλουραλιστική όσον αφορά στα προϊόντα, τα οποία πρέπει να φρεσκάρονται και να ανανεώνονται, συχνά με καταιγιστικό ρυθμό.
Αυτό όμως το στοιχείο δεν ισχύει στην περίπτωση των σκούτερ που είναι γενικά ένας “συντηρητικός χώρος”. Δεν υποκύπτει στον καταιγισμό των νέων προϊόντων και τα μοντέλα που παρουσιάζονται παραμένουν στην αγορά 4-5 και παραπάνω χρόνια, πολλές φορές αναλλοίωτα.
Για να είμαστε δίκαιοι, στην κατηγορία των Urban Adventure θα βάλουμε και το BMW C 400 X του 2019 που, χωρίς να το θέλει ίσως, έγινε καινοτόμο, υιοθετώντας τη γενικότερη αίσθηση των ψευδοεντούρο μοτοσυκλετών.
Φόρεσε τον ασύμμετρο προβολέα του BMW R 1250 GS, αλλά και ένα μικρό ρύγχος στο μπροστινό τμήμα της ποδιάς του… όπως πρέπει να κάνει ένα Adventure δίτροχο που σέβεται τον εαυτό του.
Η BMW όμως έχασε κάπου το θέμα, αφού δεν φόρεσε τρακτερωτά λάστιχα στο σκούτερ της και έβαλε δύο δισκόφρενα στον μπροστινό τροχό, μπερδεύοντας τελικά τους καταναλωτές. Αν θυμηθούμε τη δοκιμή του, είχαμε πάρει είδηση ότι προς την κατεύθυνση των Adventure κινούνταν και το είχαμε χαρακτηρίσει “Heavy Duty”.
To ίδιο θα πούμε και για το Kymco DT X360 το οποίο χρησιμοποιεί πολλά μαύρα και γκρίζα πλαστικά, έχει number plates στα πλαϊνά του καπάκια και πείθει εμφανισιακά για το σκληροτράχηλο της κατασκευής του… κάτι το οποίο υφίσταται και στην πράξη.
Πολύ νόστιμοι είναι οι δυο προβολείς, ενσωματωμένοι πάνω στην αιχμηρή ποδιά και το σχήμα τους ταιριάζει με τον συνολικό χωμάτινο-επιθετικό χαρακτήρα.
Ενδιαφέρουσα είναι και η τυφλή “εισαγωγή”/γρίλια ανάμεσά τους, όπως και το φτεράκι-ρύγχος πάνω από το πραγματικό φτερό του μπροστινού τροχού που βρίσκεται πάνω από τον τροχό και δεν διαθέτει μπροστινό, παρά μόνο οπίσθιο τμήμα. Ενδιαφέρον…
Τα μαρσπιέ-πάτωμα του αναβάτη είναι μακριά και αρκετά πλατιά για να φιλοξενούν τα πόδια του, το τούνελ (απ’ όπου περνούν οι σωληνωτές ενισχύσεις-δέσιμο του πλαισίου) είναι αρκετά χαμηλό για να μην σηκώνεις το πόδι ψηλά για να καβαλήσεις το σκούτερ.
Η σέλα είναι άριστα φτιαγμένη, δίχρωμη και πολύ μεγάλων διαστάσεων, το πίσω τμήμα “κοφτό”, το πίσω φωτιστικό σώμα τελειώνει πριν τον αντίστοιχο τροχό.
Ενδιαφέρουσα είναι η σύνθεση πλαστικών τμημάτων της εξάτμισης που θέλει να θυμίζει εμφανώς κατασκευή ψευδοεντούρο (προς Γερμανία πλευρά) και το καταφέρνει.
Η ποιότητα κατασκευής είναι κορυφαία, όπως και το φινίρισμα, όπως και η εφαρμογή των πλαστικών, όπως και οι λεπτομέρειες, μιας και η Kymco είναι μια κατασκευάστρια που επενδύει στα υψηλά στάνταρ.
Το σκούτερ της δοκιμής μας ήταν βαμμένο πράσινο-κυπαρισσί ματ , ενώ το 360 διατίθεται σε δυο ακόμα χρώματα (όλοι οι συνδυασμοί είναι διακριτικοί, αφού τα μαύρα, τα μπρονζέ και γκρίζα τμήματα είναι πολλά) μαύρο/γκρι και μαύρο/πορτοκαλί που είναι ίσως και το πιο χαρακτηριστικό για το συγκεκριμένο μοντέλο.
Στο Δρόμο
Όπως και να το κάνεις, οποιοδήποτε αντικείμενο κοιτάξεις γύρω σου, σε κάποιους θα αρέσει και σε κάποιους άλλους όχι.
Στην περίπτωση του 360 εμείς ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία, αφού βρίσκουμε το σύνολο του σκούτερ να εκπέμπει μια πολύ συμπαθητική αύρα.
H θέση οδήγησης (το εργονομικό τρίγωνο που λέμε) που δημιουργείται από τη σέλα, τα μαρσπιέ και το τιμόνι είναι “προσαρμόσιμη” σε διάφορα αναστήματα αναβατών.
Λόγω της μεγάλης και μακριάς σέλας μπορεί ο καθένας να βρει τη θέση που τον βολεύει και να αισθανθεί άνετα. Είτε λυγίζοντας τα πόδια, είτε πατώντας στο υπερυψωμένο τμήμα των μαρσπιέ/πατώματος και μετακινώντας το σώμα όσο πιο πίσω γίνεται στην καλοσχεδιασμένη σέλα.
Μόνο οι αναβάτες/τριες κάτω του 1.70-1.75 m θα δυσκολευτούν λίγο, κι αυτό γιατί η σέλα έχει μεγάλο πλάτος στο μπροστινό της τμήμα (και ύψος 800 χιλιοστών) κι ανοίγει τα πόδια.
Η θέση οδήγησης είναι “πάνω” στο σκούτερ και αυτό προσφέρει μεγάλη ορατότητα που είναι απαραίτητη μέσα στην πόλη, και εύκολο χειρισμό του σκούτερ. Το τούνελ όπως είπαμε είναι πλατύ, αλλά όχι πολύ ψηλό, κι έτσι περνάει το πόδι σχετικά εύκολα από πάνω του.
Ένα ενδιαφέρον ακόμα στοιχείο είναι το περιορισμένου πλάτους τιμόνι, που μπορεί κάποιους να τους ξένισε, εμάς όμως μας άρεσε, γιατί και τους κατάλληλους μοχλούς διαθέτει για γρήγορο γύρισμα του μπροστινού τροχού, αλλά και περνούσε “από παντού” κατά τη διήθηση μέσα στη ζούγκλα της πόλης.
Το ύψος του επίσης ήταν πολύ σωστό (οι βραχίονες των καθρεφτών θα μπορούσαν να είναι ψηλότεροι), ενώ ένα ακόμα καλό στοιχείο είναι οι ρυθμιζόμενες μανέτες των φρένων.
Παρήγορο είναι ότι το σύστημα χωρίς κλειδί που διαθέτει το 360 είναι πολύ προσεγμένο (και όμορφο σε όψη) έτσι ώστε, ευτυχώς, να είναι αρκετά απλό στη λειτουργία του. Χάρη σε αυτό μπορείτε να ελέγξετε αρκετές λειτουργίες όπως να ανοίξετε τη σέλα, το πορτάκι του ρεζερβουάρ ή ακόμα και να κλειδώσετε το τιμόνι.
Λίγο πιο πάνω υπάρχει μια ακόμα έξυπνη λύση: στο κέντρο του τιμονιού βρίσκεται ένα πορτάκι που αποκαλύπτει μια παροχή USB τοποθετημένη σε πολύ καίριο σημείο, κάνοντας τη φόρτιση smartphone παιχνίδι.
Η εκκίνηση του μονοκύλινδρου, υγρόψυκτου κινητήρα γίνεται άμεσα και για άλλη μια φορά σε σκούτερ της Kymco ο αναβάτης απολαμβάνει έναν ήσυχο και εξαιρετικής λειτουργίας κινητήρα, ψεκασμό, μετάδοση, απόκριση στο γκάζι.
Ήσυχος είπαμε; Ναι, αλλά όχι και ουδέτερου χαρακτήρα ήχος, αφού οι μηχανικοί εκεί στην Ταϊβάν πάλι δημιούργησαν έναν μπάσο, πολύ συμπαθητικό ήχο εξάτμισης που σου φτιάχνει το κέφι. Όπως ακριβώς κάνουν και τα μικροσκασίματα στο κλείσιμο του γκαζιού που σε διασκεδάζουν, δίνοντας την αίσθηση μεγαλύτερης… μοτοσυκλέτας.
Η δύναμη είναι εμφανής ήδη από το άνοιγμα του γκαζιού, αφού η μετάδοση είναι ρυθμισμένη “κοντή”, ώστε να δίνει γρήγορες εκκινήσεις. Ορθά για σκούτερ που εκτός από την άσφαλτο υποτίθεται ότι θα μπαίνει στο χώμα και στα δύσκολα, όπου ροπή και δύναμη στις χαμηλές ταχύτητες είναι το ζητούμενο.
Πολύ καλή είναι και η απόκριση στο γκάζι μεταξύ των 40-90 km/h κάνοντας το Kymco DT X360 ένα “όπλο” στην πόλη, όπου – είτε το θέλουμε, είτε όχι – θα σπαταλήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Οι επιδόσεις του Adventure maxi scooter είναι καλύτερες από αυτές των 300αριών και χαμηλότερες από αυτές των 400αριών, με την ιπποδύναμη των 28,6 ίππων να “ωθεί” το σύνολο σε πραγματική τελική ταχύτητα 141 km/h, τη στιγμή που το κοντέρ (όπως σε όλα τα οχήματα του κόσμου…) δείχνει υψηλότερη ένδειξη.
Πολύ καλή είναι η κατανάλωση του 321 κυβικών εκατοστών κινητήρα που αγγίζει τα 3,9 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, κι έτσι το μεγάλο ρεζερβουάρ των 12,5 λίτρων θα προσφέρει 320 χιλιόμετρα αυτονομίας, από γέμισμα σε γέμισμα στο βενζινάδικο!
Για λόγους ασφαλείας – κάτι πολύ χρήσιμο στους ελληνικούς δρόμους – υπάρχει και σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης του πίσω τροχού (traction control) και όπως κάθε Adventure που σέβεται τον εαυτό του, το 360 διαθέτει και δυνατότητα απενεργοποίησης. Αυτό βοηθάει στην κίνηση στο χώμα, μιας και σε αυτό το τεραίν το traction δυσχεραίνει την κίνηση και τον έλεγχο.
Ικανοποιητικό είναι το κόψιμο του τιμονιού μέσα στην πόλη που ευνοείται από την ύπαρξη 14άρη μπροστινού τροχού. Κι αν κάποιος θεωρήσει ότι με τον 14άρη το σκούτερ έχει μειονέκτημα έναντι ενός 16άρη τροχού, να πούμε ότι ο 14άρης του DT X συμπεριφέρεται σαν 16άρης όσον αφορά την σταθερότητά του.
Είναι η γεωμετρία και το δέσιμο του λαιμού και του πιρουνιού (ολοκαίνουργια είναι η σχεδίαση του πλαισίου του 360) που έχει σαν αποτέλεσμα ένα μπροστινό σύστημα διεύθυνσης/ανάρτησης που τροφοδοτεί με εμπιστοσύνη στον αναβάτη.
Το τηλεσκοπικό πιρούνι με το ανάποδο νύχι και τα σχεδόν κάθετα τοποθετημένα αμορτισέρ με ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίων σε 5 θέσεις έχουν σφιχτή λειτουργία (ειδικότερα η πίσω ανάρτηση), ενοχλούν ελαφρώς σε κάποιες φάσεις, αν όχι τόσο τον αναβάτη τον συνεπιβάτη, αλλά δίνουν πολύ καλά χαρακτηριστικά στο κράτημα.
Με αργή γεωμετρία πλαισίου, μεγάλο μεταξόνιο, καλό πλαίσιο και σκληρές αναρτήσεις, το Kymco DT X360 στέκεται περίφημα στις στροφές, ενώ και τα μικτής χρήσης λάστιχα της CST δεν τα πηγαίνουν καθόλου άσχημα, αρκεί να μην συναντήσουν βρεγμένο οδόστρωμα ξαφνικά.
Το μονό δισκόφρενο μπροστά των 260 χιλιοστών και τα αρκετά χοντρά καλάμια προσφέρουν πολύ καλό φρενάρισμα και μικρή στρέβλωση του πιρουνιού στη δυνατή επιβράδυνση, παρότι είναι μεγάλη η απόσταση έδρασης του άξονα του τροχού με τις μπότες του πιρουνιού.
Να πούμε ότι θα προτιμούσαμε αντί για μονή πλάκα, δύο πλάκες στήριξης στο πιρούνι; Να το πούμε κι αυτό, απλά να έχουμε υπόψη μας πως όταν εφαρμόζεται τέτοια λύση μειώνεται η ακτίνα στροφής, το κόψιμο του τιμονιού.
Στο ταξίδι τώρα, το βασικό πρόβλημα έρχεται από την κοντή ζελατίνα που αφήνει αέρα και στροβιλισμούς να φτάνουν στον αναβάτη.
Αν αυτό δεν σας ενοχλεί θα απολαύσετε εσείς και ο/η συνεπιβάτης σας την πολύ άνετη σέλα, τα μεγάλα μαρσπιέ, τον κινητήρα που δεν εμφανίζει κραδασμούς πουθενά και κυλάει σαν μαγικό χαλί πάνω από τον αυτοκινητόδρομο και τη “σφιχτή” αίσθηση του συνόλου που δίνει έναν αέρα εμπιστοσύνης στους επιβαίνοντες.
Ταχύτητες της τάξης των 120-135 km/h (στο κοντέρ) είναι άκοπα εφικτές από πλευράς κινητήρα.
Το θετικό εδώ είναι ότι για τον οδηγό το μήκος των μαρσπιέ είναι τέτοιο που θα του προσφέρει άνεση στα κάτω άκρα, με τη δυνατότητα να τα πατάει και στην ψηλότερη θέση που βρίσκεται διαγώνια πάνω στην ποδιά… και να ξεμουδιάζει.
Όσον αφορά την κίνηση στο χώμα, μιας και δοκιμάσαμε το σκούτερ και σε δύσκολες συνθήκες, να πούμε ότι έχει ακριβώς αυτό για το οποίο φτιάχτηκε: μπορεί να διασχίζει ομαλούς, όχι ιδιαίτερα κακοτράχαλους, χωματόδρομους με προσοχή, γιατί και το κεντρικό σταντ είναι εκτεθειμένο χαμηλά, αλλά και τα “σωθικά” του κινητήρα-μετάδοσης. Επίσης πρέπει να θυμόμαστε (αν και δεν φαίνεται λόγω χαμηλού κέντρου βάρους) ότι κουβαλάει γεμάτο σχεδόν 190 κιλά.
Τελικά
Με τιμή λίγο κάτω από τις 6.000 ευρώ το Kymco DT X360 μπαίνει με αξιώσεις στην μάχη της αγοράς έχοντας να προτείνει πολύ καλά στοιχεία, όπως ποιότητα κατασκευής, επιδόσεις, οδική συμπεριφορά και φρένα.
Το έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν, ότι χαιρόμαστε όταν εμφανίζονται μοντέλα που έχουν “κάτι να πουν” και δεν ακολουθούν παθητικά τις επιταγές της αγοράς.
Το DT X είναι ένα από αυτά και έχει παράλληλα το πλεονέκτημα ότι δεν φοβάται τον χωματόδρομο, κι αυτό για την Ελλάδα είναι πολύ σημαντικό, όπως είναι και το κλασικό “το θέλω και για χωματόδρομους στις διακοπές” που συχνά επηρεάζει την αγορά ενός δίτροχου.
Λεπτομέρειες και Παρατηρήσεις
- Οι καθρέφτες έχουν κοντούς (κομψούς όμως) βραχίονες και υποχρεώνουν σε μάζεμα των χεριών του αναβάτη για να δει καλά πίσω του
- Το κεντρικό σταντ είναι λεπτεπίλεπτο για το βάρος του σκούτερ και έχει βάση που κρέμεται χαμηλά. Στις στροφές, μετά από κάποια κλίση το άκρο του “ξύνει” την άσφαλτο
- Καλή δέσμη φωτός προσφέρουν οι δυο LED προβολείς και καλής έντασης είναι και η κόρνα
- Μπροστά στην ποδιά, υπάρχει πρακτικό ντουλαπάκι αριστερά με θύρα USB που δεν κλειδώνει. Το πατάς και ανοίγει
- Πολύ ωραίο είναι το όργανο με μεγάλες και εξαιρετικά ευκρινείς ενδείξεις. Πρόκειται για έγχρωμη οθόνη LCD με μεγάλους άσπρους αριθμούς στο ταχύμετρο και τις βασικές ενδείξεις.
- To άνοιγμα της σέλας (με αμορτισέρ που την κρατά ανοικτή) από τον κεντρικό διακόπτη αποκαλύπτει έναν μεγάλο αποθηκευτικό χώρο που χωράει δύο φουλφέις κράνη και άλλα μικρά αντικείμενα.
ΥΠΕΡ
-
Σέλα – Άνεση επιβαινόντων
-
Χαρακτήρας – Ποιότητα κατασκευής
-
Κράτημα – Οδική συμπεριφορά
-
Φρένα
ΚΑΤΑ
- Σκληρή πίσω ανάρτηση
- Προστασία από τον αέρα
