Tι θα θέλαμε να δούμε από τις εταιρίες στο μέλλον
Όλες οι εταιρίες έχουν κενά στη γκάμα των σκούτερ τους. Σε άλλες φαίνεται περισσότερο και σε άλλες λιγότερο. Μπορεί να κάνουν ότι αδιαφορούν και να σφυρίζουν δήθεν αδιάφορα, αλλά στην πραγματικότητα δεν σταματούν ποτέ να εξερευνούν την καλύτερη πρόταση για να επιστρέψουν δυναμικά. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Ποια κατασκευάστρια εταιρία δεν ενδιαφέρεται να πετύχει την απόλυτη κυριαρχία της αγοράς; Σε όλες τις κατηγορίες, σε όλους τους κυβισμούς, μέχρι τον τελευταίο. Ένας από τους πρώτους, αν όχι ο απολύτως πρώτος στόχος μιας εταιρίας είναι η κερδοφορία και η κερδοφορία έρχεται με νέα, άξια, καλοφτιαγμένα και όσο το δυνατόν πιο οικονομικά μοντέλα, που να γοητεύουν τους καταναλωτές. Να τους κάνουν να αγοράζουν τα προϊόντα της και να κάνουν την εταιρία πετυχημένη.
Το κενό στη γκάμα μιας εταιρίας δημιουργούνται κυρίως επειδή υπάρχουν μοντέλα που αποσύρονται, λόγω του ότι δεν πέτυχαν τον εμπορικό τους στόχο, αυτόν που ήθελε ο κατασκευαστής.
Μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία: καμία εταιρία, για κανένα μοντέλο, από το πιο κραυγαλέα άσχημο, το πιο μέτριο, μέχρι το “τελειότερο σκούτερ” που έχετε δει ποτέ, δεν βλέπει το φως του ήλιου και της αγοράς αν προηγουμένως δεν έχουν πεισθεί οι δημιουργοί του ότι “θα κάνει πάταγο”. Ή εκτός αν πιστεύουμε ότι οι εταιρίες βγάζουν μοντέλα διαδικαστικά, έτσι “για να περνάει η ώρα”, με το ζόρι.
Το σενάριο είναι γνωστό. Η “Χ” εταιρία θα βγάλει το “Ψ” μοντέλο, φτιάχνεται, φτιάχτηκε, θα έρθει, ήρθε, να πλησιάζει, ήρθε, νάτο, πάρτε το να το οδηγήσετε! Και μετά από λίγους μήνες η υποδοχή του κοινού χαρακτηρίζεται χλιαρή, μετά από κανά-δυο ή και λίγα παραπάνω χρόνια το μοντέλο έχει εξαφανιστεί από τη γκάμα. Να πως δημιουργείται το κενό, το οποίο σε δεύτερο χρόνο, έστω και μετά από χρόνια, θεωρητικά, πρέπει να καλυφθεί.
Πάμε όμως να δούμε μαζί, ποιες εταιρίες πρέπει να καλύψουν, ποια κενά στη γκάμα τους σύμφωνα με την άποψή μας.
Piaggio: Χωρίς ναυαρχίδα
Η ιταλική εταιρία δεν διαθέτει πλέον maxi scooter στην κατηγορία 300-350-400 και 500 κυβικών. Με την κατάργηση των Χ10 350 και 500 από την γκάμα της και την απόσυρσή τους από την αγορά, η μεγάλη των σκούτερ εταιρία έμεινε χωρίς εκπρόσωπο στη μεγάλη κατηγορία.
Αυτό είναι κάτι που έχει να συμβεί πολλά χρόνια και για εταιρία τέτοιου μεγέθους θεωρείται ατόπημα, αφού σχεδόν όλοι οι ανταγωνιστές διαθέτουν από 300άρια, μέχρι και 600άρια στην κατηγορία των maxi scooter. Η Piaggio όχι: ούτε Χ8, ούτε Χ9, ούτε Χ10.
Αντίθετα στην κορυφή της γκάμας φιγουράρει ένα τρίτροχο ΜΡ3 500, που ναι μεν είναι τρίτροχο και όχι δίτροχο, αλλά από την άλλη πετυχαίνει πολύ καλές πωλήσεις στη Γαλλία, άρα παραμένει εδραιωμένο.
Είναι σίγουρο ότι η Piaggio θα κάνει την κίνησή της στην κατηγορία των maxi scooter. Είναι υποχρεωτικό. Όπως και το γεγονός ότι η επόμενη οικογένεια maxi scooter της θα λέγεται Χ11…
Honda: Ο αντικαταστάτης του Silverwing
Σε παρόμοια κατάσταση βρίσκεται και η Honda στη συγκεκριμένη κατηγορία. Η γιαπωνέζικη εταιρία είχε στο παρελθόν στο οπλοστάσιό της τα Silverwing 400/600 με δικύλινδρο μάλιστα κινητήρα, που τα παραμέρισε ρίχνοντας όλο το βάρος της στην κοινή πλατφόρμα της οικογένειας NC.
Από αυτή την modular οικογένεια ξεπήδησαν και τα Integra και τα X-ADV, τα οποία με τα αυτόματα σασμάν τους ήρθαν κοντά στα σκούτερ, παρότι ήταν υβριδικά δίτροχα.
Το άν η Honda κινηθεί προς στη δημιουργία maxi scooter στα 400 (όπου και εκεί δεν εκπροσωπείται η εταιρία) και τα 600 κυβικά είναι αμφίβολο, ειδικά όταν υπάρχει η δηλωμένη πρόθεση να δημιουργηθεί ένα μικρότερο X-ADV κοντά στα 500 κυβικά. Έτσι ώστε το πετυχημένο Yamaha ΤΜΑΧ 530 να αποκτήσει κι έναν ανταγωνιστή από την πλευρά της Honda…
SYM: Πάνω από τα 500 κυβικά
Με δεδομένη την κίνηση της αντίπαλης ταϊβανέζικης Kymco, που παρουσίασε το δικύλινδρο ΑΚ 550, που δεν τα πήγε καθόλου άσχημα σε πωλήσεις, η SYM πρέπει να δράσει.
Δυο φορές έχει παρουσιάσει η SYM πρωτότυπα μεγάλα σκούτερ κάνοντας το κοινό να δείχνει ενδιαφέρον, μιας και η εταιρία έχει σαν πλεονέκτημα τις προσιτές τιμές.
Πιστεύουμε ότι σύντομα θα ξέρουμε ποιες θα είναι οι προθέσεις της SYM στην εμπορική παλαίστρα με παρονομαστή το “ένας ακόμα αντίπαλος του ΤΜΑΧ από την Ταϊβάν”…
Yamaha: Αντι-SH
Αυτό που λείπει από τη γκάμα της γιαπωνέζικης εταιρίας είναι σίγουρα ένα σκούτερ πόλης, ευρωπαϊκής σχολής με επίπεδο δάπεδο, με 16άρηδες τροχούς και 300άρη κινητήρα.
Στα maxi scooter 300 πήγαν όλα πρίμα με την είσοδο του ΧΜΑΧ 300 που πέτυχε πολύ καλές πωλήσεις στην Ευρώπη και την Ελλάδα.
Όμως το κενό στα ψηλόροδα 300άρια είναι πολύ μεγάλο για να το αγνοήσει κάποιος. Η Yamaha θέλει ένα Xenter 300 με μοντέρνα, πιο δυναμική εμφάνιση απ’ ότι του 150. Θέλει έναν άξιο αντίπαλο απέναντι στα Honda SH 300, Piaggio Beverly, Kymco People και ο κινητήρας – όπως έχουμε ξαναγράψει – υπάρχει πλέον έτοιμος (ΧΜΑΧ).
Aprilia – Gilera: Που είναι το 850;
Φανταζόμαστε στο μέλλον τη μεγάλη επιστροφή του Aprilia SRV 850 και γιατί όχι και του Gilera GP 800, μοντέλα που χρησιμοποιούσαν έναν αξιόλογο και αξιόπιστο κινητήρα V-2 με μετάδοση CVT. Οι επιδόσεις των σκούτερ ήταν πολύ καλές και διέθεταν λογική τιμή, ειδικά για τον κυβισμό τους.
Με λίγη εξέλιξη, ένα καινούργιο ελαφρύ πλαίσιο χωροδικτύωμα, ένα ανάποδο πιρούνι με δυο πλάκες (τύπου μοτοσυκλέτας) μονό αμορτισέρ, καλά φρένα και με τη γνωστή εμπνευσμένη ιταλική σχεδίαση, το μεγαλύτερο σε κυβισμό σκούτερ παραγωγής στον κόσμο θα μπορούσε να επιστρέψει δυναμικά.
Suzuki: Το δεκαεξάρι που λείπει
Υπήρχε παλιά ένα ψηλόροδο 150άρι με το σήμα της Suzuki. Λεγόταν Sixteen 150. Ήταν μια χαρά στο δρόμο, είχε επιδόσεις , φρένα, έστριβε και δεν τα πήγαινε άσχημα και στις πωλήσεις.
Φτιαχνόταν σε εργοστάσιο της Suzuki στην Ισπανία. Το εργοστάσιο έκλεισε, η παραγωγή μεταφέρθηκε στην Ασία και το μοντέλο αψυχολόγητα σταμάτησε να παράγεται, αφήνοντας μια μεγάλη τρύπα στη γκάμα της.
Η τεχνογνωσία υπάρχει, το ίδιο και η βάση, αλλά και το όνομα Sixteen (η διάμετρος των τροχών) και η επιστροφή της Suzuki στη δημοφιλέστατη στην Ευρώπη κατηγορία μπορεί κάλλιστα να πραγματοποιηθεί.
Vespa: Η κλασική που είναι;
Σήμερα στην αγορά υπάρχουν οι Vespa στα 50, 125 και 150, με το μικρό μεταλλικό πλαίσιο και υπάρχουν και οι μεγάλες, οι GTS, στα 125 και 300 κυβικά.
Το πρόβλημα είναι – για αυτούς που συμπαθούν τις “κλασικές-κλασικές” Βέσπες – ότι δεν υπάρχει στη γκάμα της εταιρίας η θρυλική ΡΧ. Η οποία μέχρι πρότινος υπήρχε στην αγορά με δίχρονο κινητήρα.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που θα ήθελαν το κλασικό πλαίσιο της ΡΧ με τετράχρονο κινητήρα, όπως ακριβώς είχε κάνει η ινδική LML και είχε σημειώσει εμπορική επιτυχία. Η δημιουργία μιας τετράχρονης Vespa ΡΧ που θα περνάει τα Euro4 και 5 είναι σχεδόν υποχρέωση απέναντι στο, ιστορικής σημασίας, όνομα.
