Μέχρι τη δύση του ήλιου
Η προτελευταία μέρα του Μαρτίου, ένα ηλιόλουστο Σάββατο, μάζεψε ακόμα μια φορά τους Βεσπάκηδες της Αττικής – και όχι μόνον – σε μια πίστα κάρτ, έτοιμους να εκδηλώσουν το πάθος τους για γρήγορη οδήγηση. 
Ώς γνωστόν η εξέλιξη βελτιώνει το είδος και με αυτή τη λογική η γρήγορη οδήγηση μέσα στις ασφαλείς συνθήκες μιας πίστας βελτιώνει τον αναβάτη, τις αντιδράσεις του και γενικά την οδήγησή του.
Με γνώμωνα τα παραπάνω, πασπαλισμένα ταυτοχρόνως με μπόλικη όρεξη και μεράκι, περί τους 30 συμμετέχοντες βρέθηκαν στην πίστα καρτ των Σπάτων για το 3ο Vespa Track Day.
Μετά την πρώτη ενημέρωση από τον, εκπαιδευτή οδήγησης σε πίστα, Κωνσταντίνο Δάλλα, γύρω από ιδιαίτερα θέματα οδήγησης μιας Vespa, αλλά και περί των ιδανικών γραμμών μέσα στην τεχνική πίστα των Σπάτων οι Vespisti ετοιμάστηκαν να οδηγήσουν.
Χωρισμένοι σε τρεις κατηγορίες, με 20 λεπτά η κάθε μια γινόταν σύντομα σαφές ότι θα χόρταιναν οδήγηση. Tα μοντέλα που θα κυκλοφορούσαν μέσα στην πίστα ξεκινούσαν από παλιά 50άρια, φτιαγμένα 50άρια, 125 απλά, 125 “καθόλου απλά”, μοντέρνα, 150άρια, 200άρια, μια Λαμπρέτα, μια Bajaj, κανά δυο μοντέρνα σκούτερ, κ.α.
Πέρα από τους αθηναίους βεσπίστες, μετά από κάλεσμα των Vespa Club Πειραιά, VESPA FORUM HELLAS, VESPAFANS και KNEE DOWN CLUB, συμμετοχές είχαμε και από την Θεσσαλονίκη αλλά και από την Πάτρα, με αρκετούς συμμετέχοντες να οδηγούν μέχρι τη δύση του ήλιου.
Χρησιμοποιώντας ένα μέσον – Vespa – που είναι χαρακτηρισμένο σαν “αυστηρά για καθημερινή-αστική μετακίνηση” σε μια χρήση που δεν θα μπορούσε κανένας να φανταστεί, πόσο δε μάλλον ο D’Ascanio που το σχεδίασε αρχικά, όλοι οι παραπάνω έδειξαν για άλλη μια φορά ότι η Βέσπα, αλλά και τα σκούτερ, δεν γνωρίζουν τι σημαίνει όριο…
