Ciao Malaguti…

Το 2010 η Malaguti είχε γενέθλια, μεγάλα γενέθλια, αφού έκλεινε τα 80 της χρόνια από τη μέρα που είχε ιδρυθεί (1930). Ένα χρόνο μετά έπεφτε το λουκέτο. Toν Αύγουστο που μας πέρασε, όταν ανακοινώναμε το κλείσιμο της εταιρίας υπήρχαν κάποιες ελπίδες διάσωσης. Τη στιγμή που μιλάμε κάθε ελπίδα για επαναλειτουργία του εργοστασίου της Malaguti στη Μπολόνια έχει σβήσει, αφού από το μεγάλο, χαρακτηριστικό κτίριο του εργοστασίου έχουν αφαιρεθεί οι πινακίδες και έχουν μπει αγγελίες για την πώλησή του.

To μεγάλο εργοστάσιο της Malaguti στη Μπολόνια, είναι πλέον προς πώληση

Η Malaguti ήταν πάντοτε μια εταιρία που τόνιζε τον χαρακτήρα “Made in Italy” και η 80η επέτειος αντιμετωπίστηκε από τη διοίκηση και τον κόσμο, σαν μια επιβράβευση για τη μεγάλη πορεία της, αφού η Malaguti γνώριζε την αγορά και τις απαιτήσεις της και προσαρμοζόταν στις τάσεις προσφέροντας ευρηματικές λύσεις. Η Malaguti συνδύαζε την οργάνωση με την ιταλική δημιουργικότητα.

Οι ρίζες της Μalaguti ξεκινούν από το 1930

Είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το εργοστάσιο στην Ιταλία, πριν από 12 περίπου χρόνια, όταν είχε αναλάβει μια καινούργια αντιπροσωπεία της Malaguti στην Ελλάδα και είχαμε αποκομίσει την εικόνα μιας υγιούς εταιρίας, που ήξερε να φτιάχνει σκούτερ, προσφέροντας ποιότητα σε όλους τους τομείς. Ήταν εξ’ άλλου και μια από τις παλαιότερες του χώρου, τη στιγμή μάλιστα που η διοίκησή της παρέμενε οικογενειακή. Η ιστορία της Malaguti ξεκίνησε με τον Antonino Malaguti τον πρεσβύτερο, ο οποίος πέρασε την εταιρία στο γιο του Learco, που πέρασε με τη σειρά του τη σκυτάλη στους δύο ανιψιούς του, Marco και Antonino τον νεότερο, οι οποίοι έμειναν στη διοίκηση μέχρι τέλους.

Η ιδιοκτησία της εταιρίας παρέμεινε από την αρχή μέχρι το τέλος στα χέρια της οικογένειας Malaguti

Στη δεκαετία του ’30 ο Antonino Malaguti ξεκίνησε με μια βιοτεχνία ποδηλάτων και με 15 υπαλλήλους, ενώ πολύ σύντομα οι επιτυχίες των ποδηλάτων στους αγώνες προσέλκυσαν πρωταθλητές ποδηλάτες, που έφεραν με τη σειρά τους ακόμα μεγαλύτερες νίκες.
Μετά τον πόλεμο το εργοστάσιο της Malaguti, που δεν είχε πάθει μεγάλες ζημιές από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων, άρχισε να κατασκευάζει και πάλι ποδήλατα, αλλά και πλαίσια για μοτοποδήλατα, δραστηριότητα που υποσκέλισε με το πέρασμα του χρόνου την κατασκευή ποδηλάτων.

Ποδήλατο Malaguti με κινητήρα Mosquito

Χρησιμοποιώντας αρχικά τον κινητήρα MOSQUITO πάνω σε ενισχυμένους σκελετούς ποδηλάτων, αργότερα χρησιμοποιήθηκαν γερμανικοί κινητήρες Express.
Τη δεκαετία του ’50 η εταιρία προσπάθησε να περάσει και σε άλλους βιομηχανικούς τομείς φτιάχνοντας πλυντήρια και όργανα γυμναστικής, χωρίς επιτυχία όμως. Το εργοστάσιο προμήθευε με πλήθος εξαρτημάτων την Sachs μέχρι την χρεοκοπία της γερμανικής φίρμας το 2006.

To πρώτο σκούτερ ονομαζόταν Saigon 50 και το 70% της παραγωγής πήγαινε στο Βιετνάμ

Μια ενδιαφέρουσα ιστορία για το ιταλικό εργοστάσιο λέει πως κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ (’60-’70) η Malaguti εξήγαγε το 70% του πρώτου σκούτερ που κατασκεύασε στο Βιετνάμ, που φορούσε κινητήρα 50 κυβικών και ονομαζόταν Saigon 50.

Η Malaguti τις χρυσές της εποχές, έκανε εξαγωγές σε όλο τον κόσμο

Tα πρώτα Malaguti εισάγονται στις ΗΠΑ το 1973 με το εμπάργκο του ΟΠΕΚ. Η ιστορία λέει πως κάποια στιγμή οι απαιτήσεις της αχανούς αμερικάνικης αγοράς ήταν τόσο μεγάλες που το εργοστάσιο έστελνε τρεις φορές την ημέρα παραγγελίες αεροπορικώς, σε πέντε διαφορετικούς αντιπροσώπους, οι οποίοι πλήρωναν πιο πολλά μεταφορικά έξοδα, απ’ ότι κόστιζε η κατασκευή του κάθε δίκυκλου! Χιλιάδες μοτοποδήλατα στέλνονται στις αμερικάνικες πολιτείες επί μήνες για να βοηθήσουν τους Αμερικάνους να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια του εμπάργκο του ΟΠΕΚ. Η ζήτηση ήταν υψηλή, διατηρήθηκε για μερικούς μήνες ακόμα και μετά τη λήξη του εμπάργκο και φυσικά μετά οι πωλήσεις έπεσαν.

Μalaguti: 80 χρόνια ιστορίας δεν είναι και μικρό πράγμα

Η Malaguti μέσα στη δεκαετία του 1990 βρισκόταν τρίτη στην κατάταξη των πωλήσεων στην Ιταλία στα 50άρια σκούτερ, ενώ πάντοτε υπήρχε ένας δεσμός με την Ducati η οποία θεωρείτο “αδελφή” εταιρία, για αυτό και μέχρι πρόσφατα τα “εργοστασιακά”, αγωνιστικά σκούτερ της επίσημης ομάδας της Ducati ήταν της Malaguti.

Πάντα τα σκούτερ της Ducati στα paddock του Παγκοσμίου ήταν Malaguti

Μέχρι το 2010 η εταιρία είχε παράξει πάνω από 2,3 εκατομμύρια δίτροχα, με best seller τα χαρακτηριστικά μοτοποδήλατα (monotubo) Fifty (ξεκίνησε να παράγεται το 1975), το μικρό 50άρι σκούτερ F10 (1992) και το γνωστό μέχρι σήμερα Phantom (1994) σκούτερ που παρέμειναν μέχρι τέλους στην παραγωγή.

Το μονής σωλήνας (monotubo) μοτοποδήλατο Fifty έκανε γνωστή τη Malaguti το ’70

Malaguti F10: Άρχισε να παράγεται το 1992

Μέχρι την στιγμή που έκλεισε το εργοστάσιο είχαν παραχθεί 450.000 από τα μοντέλα F10 και Phantom. Η μεγάλη επιτυχία της οικογένειας των Phantom τα ανέβασε στην κορυφή των πωλήσεων 50αριών το 2009. Μια ακόμα επιτυχία ήταν τα Centro 50/125/160 με 25.000 πωλήσεις την ίδια χρονιά. Η κατηφόρα όμως στις πωλήσεις είχε αρχίσει ήδη από την πρώτη παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 και παρόλη την συνεργασία με την κινεζική CFMoto για την προμήθεια κινητήρων (βλ. 125 και 160 των Centro και Blog) η παραγωγή μειώθηκε από τις 50.000 + μονάδες της προηγούμενης δεκαετίας στις 15.000 μονάδες του 2010. Πολύμηνες διαπραγματεύσεις με την αυτοκινητοβιομηχανία Mahindra από το Μουμπάι της Ινδίας, η οποία θέλει πάσει θυσία να μπει στην τοπική αγορά των διτρόχων , δεν απέδωσαν κι έτσι η παραγωγή σταμάτησε στις 15 Απριλίου του 2011, για να έρθει η τελειωτική απόφαση τον Νοέμβριο. Όλοι, και οι 180, εργαζόμενοι αποζημιώθηκαν, ενώ λίγοι παρέμειναν στη διάθεση-παράδοση ανταλλακτικών, ενώ φήμες αναφέρουν ότι το όνομα της Malaguti διαπραγματεύεται κινεζική εταιρία, ακόμα και μετά το κλείσιμό της.

Το Μalaguti Centro πέτυχε πωλήσεις 25.000 μονάδων το 2009… “φωτιά” το μοντέλο

Η γκάμα των σκούτερ της Malaguti ξεκινούσε από τα 50 κυβικά για να ανέβει στα 125, 160, 250 (με κινητήρα Yamaha ) και να φτάσει στα 500 με το πολύ προσεγμένο SpiderMax (16άρηδες τροχοί, αλουμινένιο πλαίσιο) και κινητήρα Piaggio.

Το εντυπωσιακό maxi scooter SpiderMax 500, χρησιμοποιούσε κινητήρα Piaggio

To εργοστάσιο κατασκευής-συναρμολόγησηςη βρισκόταν στο Castel San Pietro Terme (στη Bologna) και η έδρα των logistics στο San Lazzaro di Savena (επίσης Bologna). Τα δύο εργοστάσια είχαν συνολική επιφάνεια 55,000 τετραγωνικών μέτρων και η εταιρία απασχολούσε 230 υπαλλήλους μόνιμα και περίπου 400 εποχικά, όταν υπήρχε ανάγκη. Μόνο το 2009 η Malaguti παρήγαγε πάνω από 30.000 μονάδες που διατέθηκαν σε 430 αντιπροσώπους στην Ιταλία και όλο τον κόσμο. H οικονομική κρίση, αλλά και ο ανελέητος ανταγωνισμός από ασιατικής κατασκευής σκούτερ (διαφόρων κατασκευαστών Ευρωπαίων, Ιαπώνων και Ασιατών) οδήγησε την Malaguti στη χρεοκοπία. Από την πλευρά μας… ciao Μalaguti και σε ευχαριστούμε…