Το βλέμμα και το τιμόνι
“Σκούτερ ε; Αυτόματο, δηλαδή δεν έχει καθόλου ταχύτητες. Ανοίγεις το γκάζι και πηγαίνει. Και τα φρένα είναι αυτά εδώ, ένα δεξιά-ένα αριστερά; Αυτό είναι όλο; Να το κάνω μια βόλτα;” Κείμενο: Β.Α., Φωτογραφίες: Kymco
Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Λίγες ερωτήσεις και άλλες τόσες καταφατικές απαντήσεις. Και ο “δοκιμαστής” ανεβαίνει στο σκούτερ και διανύει τα πρώτα του μέτρα. Έτσι απλά, χωρίς πολλά-πολλά.
Ο αναβάτης-θύμα κάνει τις πρώτες του βόλτες χωρίς πολλές-πολλές γνώσεις. Μάλιστα μπορεί να οδηγεί και για πολύ-πολύ καιρό χωρίς τίποτε στραβό να τύχει στο δρόμο του. Εδώ ισχύει αυτό που λένε οι έμπειροι αναβάτες: “Είναι διαφορετικό να χειρίζεται κάποιος ένα δίτροχο, κι άλλο να το οδηγεί…”
Πολλοί κινούνται πάνω σε σκούτερ, λίγοι τα οδηγούν σωστά
Ότι ισχύει για τα σκούτερ ισχύει και για όλα τα δίτροχα του κόσμου. Για την ακρίβεια μπορείτε να βγάζετε τη λέξη “σκούτερ” από το κείμενο που ακολουθεί και να βάλετε ότι θέλετε στη θέση της: μοτοσυκλέτα, μοτοποδήλατο, παπί, μοτοσακό, μηχανάκι, μηχανάρα, κ.λπ.
Μόλις αρχίσει το σκούτερ να κινείται είναι σχετικά εύκολο να το κρατήσει ο αναβάτης σε ισορροπία μέσες-άκρες, χονδρικά, “στο περίπου”. Όταν αρχίσει να χάνει την πορεία του μπορεί να κουνήσει λίγο το σώμα του και να ξαναφέρει το σκούτερ στα συγκαλά του. Απλό; Καθόλου…
Πρώτα κοιτάμε και μετά πάμε…
Στην πραγματικότητα υπάρχει μια μεγάλη μερίδα αναβατών που μισο-καταφέρνουν να στέκονται πάνω στους δυο τροχούς. Νομίζουν ότι ξέρουν να οδηγούν. Παλεύουν διαρκώς με τις ρόδες, το τιμόνι, το σκούτερ, τα πόδια τους, το σώμα τους, προσπαθώντας να πετύχουν τη σωστή πορεία. Για την ακρίβεια πιστεύουν ότι για να αλλάξει πορεία ένα σκούτερ πρέπει ή αρκεί να το “ρίξουν” μέσα στην στροφή, να το γείρουν προς την κατεύθυνση που θέλουν να στρίψουν.
Θέλουν να πάνε δεξιά, θα το στρίψουν, θα το κατευθύνουν δεξιά. Θέλουν αριστερά, θα στρίψουν το τιμόνι αριστερά.Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι δεν γνωρίζουν πως ωθείται ένα σκούτερ να στρίψει, αφού οδηγούν ενστικτωδώς.
Στην είσοδο της στροφής ο αναβάτης έχει σπρώξει το δεξί άκρο του τιμονιού
Αυτό που χρειάζεται να μάθουν είναι ένα και απλό “κόλπο”: καθώς βρίσκεσαι στην ευθεία, αν θέλεις να στρίψεις δεξιά θα σπρώξεις το δεξί άκρο του τιμονιού. Αν θέλεις να στρίψεις αριστερά, θα πιέσεις το αριστερό άκρο του τιμονιού. Και ως δια μαγείας το σκούτερ θα στρίψει προς την πλευρά που πιέζεις, με ταχύτητα και ασφάλεια.
Η παραπάνω διαδικασία δεν είναι καθόλου μαγεία, λέγεται γυροσκοπικό φαινόμενο και έτσι στρίβουν, έστριβαν και θα στρίβουν όλες οι μοτοσυκλέτες, τα σκούτερ, τα μηχανάκια, τα παπιά και τα μοτοποδήλατα στον κόσμο. Δοκιμάστε το και θα δείτε. Μάθετέ το και “θα σωθείτε”, αφού προηγουμένως αλλάξει ο τρόπος που κινείστε στο δρόμο.
Το κεφάλι του αναβάτη κοιτάζει το σημείο το δρόμου που θέλει να πάει… αυτός και το σκούτερ του
Η δεύτερη συμβουλή είναι πιο απλή και πηγαίνει αγκαλιά με την πρώτη. Πριν πιέσετε το τιμόνι κοιτάξτε προς την κατεύθυνση που θέλετε να πάτε. Καθώς – για παράδειγμα – έχετε να διανύσετε μια στροφή μην κοιτάτε το τέλος της ευθείας γιατί εκεί ακριβώς θα πάτε... ευθεία (πάει η στροφή). Κοιτάξτε πρώτα εκεί που τελειώνει η ευθεία, μετά γυρίστε γρήγορα το βλέμμα σας προς το κέντρο της στροφής και μετά βάλτε στόχο την έξοδο της στροφής.
Με αυτό τον τρόπο θα κρατήσετε μια προοδευτική, ρέουσα καμπύλη πάνω στην στροφή και θα στρίψετε χωρίς να ανοιγοκλείνετε το γκάζι. Άν το κεφάλι σας γυρνάει από το ένα σημείο αναφοράς στο επόμενο αργά, θα παρατηρήσετε ότι κάθε φορά που καθυστερείτε την αλλαγή του βλέμματος κλείνετε (λίγο ή περισσότερο) το γκάζι και έτσι η στροφή σας διανύεται… με δόσεις. Κάτι καθόλου ασφαλές και ενδεδειγμένο…
