Hγετικές διαθέσεις

Το νέο Aprilia εμφανίζει έναν συνδυασμό ικανοτήτων και επιδόσεων σε τόσους τομείς, ώστε να μπορεί να χαρακτηρίζεται πολυτάλαντο. Επίσης είναι και το ισχυρότερο σκούτερ που υπάρχει στον κόσμο. Και αυτή η ιστορία δεν γράφτηκε φέτος, αλλά πριν από αρκετά χρόνια… ΚΕΙΜΕΝΟ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: APRILIA

Πρέπει να αφήνουμε το παρελθόν να ξεχνιέται; Δεν πρέπει να ξαναπούμε, ότι τούτο δω το μοντέλο ξεκίνησε την καριέρα του με άλλο όνομα και άλλη μάρκα χαραγμένη στο πλαστικό του κορμί; Πρέπει να το συνηθίσουμε έτσι με την νέα του φορεσιά λοιπόν, δεν θα θυμόμαστε το Gilera GP 800, το οποίο θα συνεχίσει να παράγεται ως έχει, δεν θα καταργηθεί, αλλά θα έχει δίπλα του ή μάλλον απέναντί του, τον άκρως ανταγωνιστικό κλώνο του που λέγεται Aprilia SRV 850.

Πόσο κρίμα όμως για το Gilera, να μην είναι εξίσου όμορφο, ειδικά στο μπροστινό μέρος, όσο το SRV, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε το 2007; Γιατί εδώ και 5 χρόνια, από τότε που εμφανίστηκε το 850, είναι το πιο δυνατό και μεγαλύτερο σε κυβισμό σκούτερ στον κόσμο.

Αν στήσεις δίπλα-δίπλα τα δυο μοντέλα θα νομίσεις πως το ένα εκπροσωπεί το συντηρητικό κόμμα (GP) και το άλλο κάποιο πρωτοποριακο-επαναστατικό κόμμα με αγωνιστικές διαθέσεις (SRV). Πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάει και να ξανακοιτάει το νέο μεγάλο, κορυφαίας ιπποδύναμης σκούτερ, αυτό το απόλυτα Ιταλικό καθαρόαιμο και θαυμάζω για άλλη μια φορά τις λεπτομέρειες της σχεδίασής του.

Ναι, ίσως το μπροστινό φτερό να έπρεπε να είναι πιο φαρδύ, για να ταιριάζει με το ογκωδέστερο μπροστινό μέρος του φέρινγκ, να μια παρατήρηση, αλλά κατά τ’ άλλα το 850 “σκίζει”, τραβάει το μάτι, είναι κυριολεκτικά ένα RSV4 σε ρόλο σκούτερ. Όσο δε για το παιχνίδι του αναγραμματισμού SRV-RSV νομίζω ότι εύκολα την πατάς και γράφεις άλλα αντί άλλων. Πρέπει να είμαι προσεκτικός όταν γράφω, μπορεί να μπερδευτώ. Βοηθάτε κι εσείς, άμα δείτε κάνα λάθος, έτσι;

Αυτός εδώ ο τόπος που λέγεται “Λιμάνι του Ηρακλή” και βρίσκεται βόρεια της Ρώμης, γραπωμένος στη δυτική ακτή της Ιταλίας, επιλέχθηκε από την Aprilia για την πρώτη παγκόσμια παρουσίαση του SRV 850. Το Porto Ercole, είναι περιτριγυρισμένο από θάλασσες και λιμνοθάλασσες, προστατευόμενο πάρκο, χαμηλούς λόφους και ομοίως χαμηλή βλάστηση, από μυρωδιές βαριές και εικόνες που αποπνέουν “ιταλικότητα”. Είναι οι παλιοί, κουρασμένοι από την υγρασία τοίχοι, τα γραφικά χωριά, με τα σπίτια τους στεναχωρημένα να στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο και την ώχρα να τα χαρακτηρίζει σαν χρώμα.

Παρακολουθούσα τους τεχνικούς της εταιρίας να ξεκινούν την παρουσίασή τους στον υπόγειο συνεδριακό χώρο του ξενοδοχείου μας, το οποίο βρισκόταν έξω από το χωριό, πάνω στο δρόμο, έναν κοινό ιταλικό επαρχιακό δρόμο. Ενώ το ξενοδοχείο έμοιαζε εξωτερικά τόσο κοινό, τα δωμάτιά του ξεχείλιζαν από αφοπλιστικό, μοντέρνο, μινιμαλιστικό italian design. Οι σχεδιαστές μπορεί να είχαν χάσει στο δρόμο τη λειτουργικότητα, αλλά τον εντυπωσιασμό τον είχαν κερδίσει σίγουρα. Χμ, η λειτουργικότητα και η ομορφιά, δύσκολο να τα γεφυρώσεις αυτά τα δυο, έτσι; Όχι όμως στην περίπτωση του Aprilia SRV 850.

Οι “τεχνικοί” που είχαν ασχοληθεί με το 850 ήταν προσεκτικοί με τα λόγια τους, αλλά μιλούσαν με θέρμη στους πρώτους δημοσιογράφους που παρέλαβαν (Έλληνες, Αυστριακοί, Κροάτες κ.λπ.). Φαινόταν στα μάτια τους ότι το SRV 850 ήταν ένα πρότζεκτ στο οποίο πίστευαν ότι έχει προοπτική. Είναι βλέπετε – εκτός των άλλων – και το απαράμιλλο περίσσευμα ίππων του V-2, 90 μοιρών κινητήρα, που αφήνει τον ανταγωνισμό – ακόμα κι ύστερα από από τόσα χρόνια από την ημέρα που παρουσιάστηκε – πίσω κατά 16 τουλάχιστον ίππους. 76 έχει το 850, 60 το ισχυρότερο του ανταγωνισμού, το BMW C 650, ενώ το σκούτερ που το πλησιάζει περισσότερο από πλευράς κυβισμού, το Honda Integra, έχει κινητήρα 670 κυβικών και ιπποδύναμη 52 ίππων, σχεδόν 50% λιγότερη δηλαδή…

Ο δικύλινδρος κινητήρας του Aprilia έχει τις ρίζες του στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και πρόκειται για την συνένωση δυο μονοκύλινδρων κινητήρων, που υπήρχαν ήδη στη γκάμα της Piaggio, με “400 και κάτι” κυβικά ο καθένας. Με την υιοθέτηση του ξηρού κάρτερ στη λίπανση, ο κινητήρας γλίτωσε ύψος, άρα μπόρεσε να βολευτεί μέσα στο “ρωμαλέο”, “καλοδεμένο” σωληνωτό πλαίσιο του σκούτερ. Μειώνοντας συνολικά τον όγκο του, κατάφερε να συμμαζέψει σε σημαντικό βαθμό και την οδική του συμπεριφορά, που κρίνεται πολύ καλή συνολικά. Το αγωνιστικό DNA της Aprilia δείχνει να ξεχειλίζει από το “όχι τόσο λιγνό” σκούτερ, ενώ οι 49 παγκόσμιοι τίτλοι της εταιρίας βρίσκουν έξοδο μέσα από τις αγωνιστικές γραμμές, τις αιχμές, καμπύλες και εισαγωγές του 850.

Η πιο πολυνίκης στους αγώνες ευρωπαϊκή εταιρία, η Aprilia, διαθέτει ισχυρό όνομα σε πολλές χώρες του κόσμου, αφού δεν είναι λίγοι αυτοί που ακολουθούν την αγωνιστική της πορεία στις πίστες – για αυτό το λόγο και το GP 800, έγινε SRV 850. Η πρώτη δουλειά των ανθρώπων της Aprilia, ήταν να του προσθέσουν ένα διαφορετικό κουστούμι και να το δοκιμάσουν σε αεροσήραγγα ώστε να πετύχουν χαμηλούς συντελεστές αντίστασης στο σφυροκόπημα του αέρα. Ο τριπλός προβολέας μπροστά είναι σήμα κατατεθέν της σπορ RSV4 των 1000 κυβικών, που και φέτος έχει ξεκινήσει εξαιρετικά την πορεία της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike (το οποίο κατέκτησε εξ’ άλλου πριν από δυο χρόνια).

Η ουρά του 850 σφύζει και αυτή αγωνιστικών γονιδίων. Αν ο αναβάτης δεν καθόταν όρθιος, θα έπαιρνες όρκο ότι πρόκειται για καθαρόαιμη σπορ μοτοσυκλέτα. Μετά, μαλάκωσαν λίγο οι αναρτήσεις, έγινε πιο προοδευτική η λειτουργία τους και έπειτα βελτιώθηκε ο ψεκασμός και η διαχείριση του καύσιμου, κάνοντας τον πιο αποτελεσματικό. Καλύτερη καύση, μεγαλύτερη οικονομία, χαμηλότεροι ρύποι, με μια κίνηση.
Χαρακτηριστική του συγκεκριμένου κινητήρα και της διάταξης είναι η άφθονη ροπή των 7,8 χιλιογραμμόμετρων, που εμφανίζεται πολύ γρήγορα, αφού το 95% αποδίδεται από τις 3.000 μόλις στροφές. Αυτό σημαίνει ότι δουλεύει “άκοπα”, τραβάει από χαμηλά, έχει δύναμη χωρίς να χρειάζεται να γυρίζει ψηλά, είναι φιλικός και χρήσιμος.

Τα 0-100 μέτρα επιτυγχάνονται σε 5,7 δευτερόλεπτα και η τελική του SRV 850 στο κοντέρ ξεπερνάει τα 220 χ.α.ω. Το μοτέρ στερεώνεται πάνω στο πλαίσιο με ελαστικές βάσεις για να μειωθούν κι άλλο οι κραδασμοί, ενώ υπάρχει κανονικό – αλουμινένιο και καλοσχεδιασμένο – ψαλίδι μοτοσυκλέτας για την πίσω ανάρτηση με το μονό αμορτισέρ (Sachs, τοποθετημένο σε οριζόντια θέση, κινούμενο με συνδέσμους).

Στο μπροστινό κομμάτι βρίσκουμε ένα πιρούνι της ιαπωνικής Kayaba με μεγάλης διαμέτρου καλάμια στα 41 χιλιοστά και εξαιρετική έδραση άξονα τροχού. Ο μπροστινός τροχός είναι 16 ιντσών και ο πίσω 15, ενώ τα καλά ράντιαλ λάστιχα της Pirelli (Scorpio Scooter) έχουν διαστάσεις 120/60 μπροστά και 160/60 πίσω.

Οι εξατμίσεις του SRV 850 είναι δύο και βγαίνουν “από τη λάθος πλευρά”, τα αριστερά, με την αλυσίδα κίνησης στην τελική μετάδοση να βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του σκούτερ. Συνήθως οι μοτοσυκλέτες, εξάτμιση και αλυσίδα τα έχουν ανάποδα. Τα χειριστήρια, οι μανέτες των φρένων είναι ρυθμιζόμενες όπως στις μεγάλες μοτοσυκλέτες.

Το μοντέλο που οδηγήσαμε μπορεί να μην είχε ABS στα φρένα του – ούτε ήταν γεφυρωμένα – και οι άνθρωποι της εταιρίας κρατούσαν το στόμα τους σφραγισμένο σχετικά με αυτό το θέμα, όσο κι αν τους πιέζουν οι πελάτες και οι συνεργαζόμενοι έμποροι. Παρεμπιπτόντως στο ταμπλό του SRV 850 ήταν ήδη τοποθετημένα (και ανενεργά) τα λαμπάκια του ABS, αλλά και του anti-spin ASR. Λέτε να τα έβαλαν εκεί για διακοσμητικά;

Ακούστε να δείτε τι έγινε στην περιοχή γύρω από το Λιμάνι του Ηρακλή, όπου οδηγήσαμε τα ολόφρεσκα Aprilia SRV 850. Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά για μένα ήταν η πρώτη φορά που 916 “σκουτερίσια” άλογα (12 SRV 850 x 76 ίπποι) ξεχύνονταν σε δρόμους, “τρομοκρατούσαν” μικρά χωριά, έσκιζαν την εξοχή της Τοσκάνης, τις στροφές και τους ορεινούς δρόμους, το ένα πίσω από το άλλο, φτιάχνοντας μια εικόνα που θύμιζε συγχρονισμένη επαγγελματική ομάδα χορευτών. Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή.

Η σέλα είναι αρκετά ψηλά τοποθετημένη, αλλά με το νέο αφρώδες και νέα σχεδίαση είναι ιδιαίτερα φιλόξενη. Πολύ καλές είναι και οι διαστάσεις των μαρσπιέ/δαπέδου όσον αφορά στο μήκος, ενώ και σε αυτό το σκούτερ το πλάτος είναι οριακό. Αφού πρώτα κατεβάσεις το χειρόφρενο που βρίσκεται δεξιά-κάτω από το τιμόνι, πιέζεις τη μίζα και ένας υγιής, μπάσος ήχος ξεφεύγει από τα δύο τελικά των εξατμίσεων. Δυστυχώς τον απολαυστικό θόρυβο του V-2 απολαμβάνει περισσότερο κάποιος που είναι κάτω και πίσω από το SRV 850 και όχι τόσο ο αναβάτης.

Η Arrow που φορούσε ένα από τα μοντέλα που μας έδειχναν οι Ιταλοί στο ξενοδοχείο θα πρέπει να είναι από τις καλύτερες ιδέες που μπορεί να εφαρμόσει κάποιος το SRV του, αν και είμαι ενάντια στις έντονα θορυβώδεις εξατμίσεις, ειδικά όταν πρόκειται για δίτροχα και σκούτερ πόλης . Το γκάζι του 850 έχει μεγάλη διαδρομή και για να το ανοίξεις όλο κάνεις μιαν αφύσικη κίνηση. Πάντως η απόκριση του κινητήρα στο γύρισμα του δεξιού χεριού είναι γλυκιά και θετική. Δεν υπάρχει λόγος να τρομάζει κάποιος που ανοιγοκλείνει το γκάζι μέσα στην κίνηση, γιατί ο κινητήρας και η μετάδοση δεν το παρακάνουν στο τίναγμα, αντίθετα είναι προοδευτική η δύναμη που σε σπρώχνει μπροστά.

Μέχρι τα 40 χ.α.ω στο κλείσιμο του γκαζιού υπάρχει και λίγο φρενάρισμα, κάτι που βοηθάει στον έλεγχο μέσα στην κίνηση της πόλης. Η ομαλή μετάδοση στη δύναμη που εγγυάται το CVT είναι απολαυστική, αντικατοπτρίζοντας τη φιλοσοφία των ανθρώπων που έχτισαν αυτό το δίτροχο. Ο πρωταρχικός τους σκοπός ήταν να φτιάξουν ένα μεγάλο σκούτερ και όχι, όπως ας πούμε η Honda, να γεφυρώνουν μοτοσυκλέτες και σκούτερ. Η “σκουτεράδικη” συμπεριφορά φαίνεται στις δυσκολότερες περιπτώσεις, όπου το μακρύ και αρκετά βαρύ σκούτερ των 249 κιλών δείχνει να ελίσσεται σαφώς ευκολότερα απ’ ό,τι σε προϊδέαζε στην αρχή.

Με την κοντή, σπορ ζελατίνα να σε προστατεύει μέχρι τα 120-130 χ.α.ω και από κει και πάνω να αρχίζει η πίεση στο στήθος σου από τους στροβιλισμούς του αέρα και τον θόρυβο, φτάνεις να κινείσαι στα 160 χ.α.ω. Σε αυτή την περιοχή ανακαλύπτεις μια από τις μεγαλύτερες αξίες του 850: το πόσο καλός είναι ο κινητήρας του δηλαδή, αλλά και μοναδικός στο χώρο των σκούτερ αφού αν ανοίξεις γκάζι, ο V-2 αποκρίνεται με όρεξη και απολαυστική ρεπρίζ μέχρι τα 195-200 χ.α.ω. Ο ιταλικός, 839 κυβικών κινητήρας είναι ο μοναδικός μέχρι στιγμής που μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο στα σκούτερ με τόση προθυμία. Για να πάρετε μια ιδέα, στις 7.500 σ.α.λ (το κόκκινο είναι στις 8.400) το κοντέρ δείχνει 180 χ.α.ω.

Η νέα ρύθμιση των φρένων κάνει τους μεγάλους δίσκους της Brembo (300άρηδες μπροστά και 280 χλστ. πίσω) να επιβραδύνουν το σύνολο με περισσότερη προοδευτικότητα και αίσθηση από ό,τι παλαιότερα στα Gilera και ειδικά στο πίσω φρένο. Προσέξτε δεν λέμε ότι το πίσω φρένο έχει καλή αίσθηση, αλλά ότι είναι βελτιωμένο με το παρελθόν. Κι αυτό σημαίνει ότι όταν αρχίζει το μπλοκάρισμα του πίσω τροχού μπορείς να το ελέγξεις καλύτερα.

Οι μπροστινοί δίσκοι αποδίδουν συνολικά πολύ καλά, αν και χρειάζονται αρκετή δύναμη, από κάποιο σημείο της διαδρομής και μετά, για να αποδώσουν. Το “σκαλοπάτι” στο μπρος-πάνω τμήμα του δαπέδου χρησιμοποιείται – εκτός από το να απλώνεις/ξεκουράζεις τα πόδια σου στα ταξίδια – έτσι ώστε να κοντράρεις τα κάτω σου άκρα πάνω του και να εξουδετερώνεις τις μεγάλες δυνάμεις που εξασκούνται στο σώμα σου κατά το φρενάρισμα (συμβάλλοντας άρα στον καλύτερο έλεγχο).

Εντυπωσιακός για σκούτερ είναι ο τρόπος που λειτουργούν οι αναρτήσεις. Το καλοφτιαγμένο πιρούνι μπροστά τερματίζει στα δύσκολα μεν, όπως και το μονό αμορτισέρ, όντας πιο ενδοτικά από πριν στη λειτουργία τους, αλλά ο κραδασμός, το χτύπημα, δεν μεταφέρεται στον αναβάτη, παρά σε κάποιο (καθόλου ενοχλητικό) σημείο του πλαισίου.

Το καλό κράτημα του Aprilia SRV 850 αποδείχθηκε μετά από μπόλικο στροφιλίκι δεκάδων χιλιομέτρων στα γύρω βουνά της περιοχής. Το τρελό κονβόι πλησίασε πολύ κοντά στο να αρχίσουν να ξύνονται τα στάντ στην άσφαλτο και επιδόθηκε σε ένα ατελείωτο κυνηγητό.

Πράγματι, τα σπορ γονίδια του 850 είτε προέρχονται από τη Gilera, είτε από την Aprilia είναι εδώ “ζωντανά και έτοιμα για συγκινήσεις”, που προσφέρονται σε έναν μεγάλο βαθμό, φιλτραρισμένα μέσα από το συνολικό concept ενός άνετου και εύχρηστου, ισχυρού σκούτερ.

Είναι άγνωστη η τιμή του 850 προς το παρόν, σύντομα όμως θα την γνωρίζουμε. Είπαμε και στο παρελθόν ότι το Aprilia SRV 850 κοστίζει στην Ιταλία κάτι παραπάνω από 9.600 ευρώ, άρα βρίσκεται πολύ κοντά στον ανταγωνισμό του Honda Ιntegra 700 και κάτω από τα ΤΜΑΧ 530 και BMW 650. Το ίδιο πιστεύουμε ότι θα συμβεί και στην Ελλάδα, με βέβαιο το γεγονός ότι η τιμή θα βρίσκεται κάτω από το ψυχολογικό όριο των 10 χιλιάδων ευρώ.

Η καλή και προσεγμένη κατασκευή, η ποιότητα και η εμφάνιση, ο πανίσχυρος, αξιόπιστος κινητήρας, η μελετημένη επιλογή εξαρτημάτων και περιφερειακών, αλλά και ένας συμπαθέστατος χαρακτήρας τύπου “αγαθού γίγαντα”, που ξέρει να παίζει και να διασκεδάζει τον αναβάτη του, συγκλίνουν στο να χαρακτηριστεί το SRV 850 μια αγορά “σίγουρη”, χωρίς ρίσκα, που θα προσφέρει απλόχερα ευχαρίστηση.