Xαμηλές θερμοκρασίες και η αντιμετώπισή τους και ο μαύρος πάγος
Ένα από τα μεγάλα λάθη των αναβατών σκούτερ και μοτοσυκλετών είναι να θεωρούν ότι η οδήγηση του διτρόχου μας και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τον δρόμο είναι ίδιος… χειμώνα-καλοκαίρι. Όμως, όσο “χαλαρό” είναι το καλοκαίρι, έστω και θεωρητικά, άλλο τόσο “σφιχτός” είναι ο χειμώνας, απαιτώντας από εμάς να λάβουμε τα μέτρα μας σε διάφορους τομείς.
Συνεχίζουμε λοιπόν σήμερα τις οδηγικές μας συμβουλές για χειμωνιάτικη οδήγηση, κι έτσι μετά το πρώτο μέρος του άρθρου (διαβάστε εδώ), επανερχόμαστε με ακόμα πιο εξειδικευμένες λύσεις σε πιο περίπλοκα προβλήματα.
Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για ασφαλέστερη χειμερινή οδήγηση με δίτροχο, είναι να κρατάτε το σώμα σας ενεργό – τα χέρια και τα δάχτυλα, αλλά και τα γόνατα και οι αστράγαλοι πρέπει να βρίσκονται σε συχνή κίνηση, ώστε να διατηρείται και να διευκολύνεται η ροή του αίματος.
Κρατήστε επίσης το μυαλό σας ενεργό – συνομιλήστε σιωπηλά ή ακόμα και μεγαλόφωνα με τον εαυτό σας για όσα βλέπετε, για τους κινδύνους που πιθανόν παραμονεύουν στον δρόμο, για το τι σας λένε οι πινακίδες. Αυτό το ‘κόλπο’ όχι μόνο αυτό θα σας κρατά σε εγρήγορση, αλλά με την πάροδο του χρόνου θα σας κάνει πιο παρατηρητικό αναβάτη και θα κάνει την οδήγησή σας ασφαλέστερη σε όλες τις συνθήκες.
Προσέξτε το “μπλοκάρισμα” του εγκεφάλου – η παρατεταμένη έκθεση στο ψύχος μπορεί να μειώσει γρήγορα τη λειτουργία του. Εάν οποιαδήποτε στιγμή αισθανθείτε ασυνήθιστα “νωχελικός” ή αδιάφορος/αποστασιοποιημένος από τα όσα συμβαίνουν γύρω σας ενώ οδηγείτε, ή παρατηρήσετε ότι έχετε γίνει πιο αργός στις αντιδράσεις σας, κάντε μια στάση και προσπαθήστε να ζεσταθείτε.
Οι αστικοί δρόμοι πολλές φορές ξεπαγώνουν λόγω της υπερθέρμανσης των πόλεων (φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας), αλλά οι εκτεθειμένοι δρόμοι στην εξοχή, εκείνοι που παραμένουν για ώρες στη σκιά ή οι δρόμοι κοντά σε νερά (λίμνες, ποτάμια) μπορεί κάλλιστα να είναι πιο κρύοι και υγροί, πράγμα που μπορεί να κάνει την πρόσφυση του ελαστικού με τον δρόμο προβληματική.
Προσοχή χρειάζεται επίσης ο χαμηλός ήλιος του χειμώνα (ο οποίος συνδυάζεται με βρεγμένους δρόμους ή πάγο και χιόνι), που μπορεί να τυφλώνει τα μάτια σας.
Παρά τη ταυτόχρονη χρήση γυαλιών ηλίου και τη φιμέ ζελατίνα του κράνους κατεβασμένη, αυτό που πρέπει να κάνετε για σιγουριά είναι να μειώσετε την ταχύτητά σας περισσότερο από το αναμενόμενο κι επίσης να προσέχετε ιδιαίτερα τους άλλους χρήστες, που ίσως κι αυτοί να τυφλώνονται από τον ήλιο.
Μην υποθέσετε ότι ο δρόμος που ήταν καθαρός και με καλή πρόσφυση χθες (ή το πρωί της ίδιας μέρας) θα είναι ίδιος και σήμερα. Επίσης το φαινόμενο του “μαύρου πάγου” – λεπτή στρώση πολύ διαφανούς πάγου πάνω στην άσφαλτο που δεν φαίνεται με το μάτι – είναι πιο συνηθισμένος νωρίς το πρωί μετά το κρύο της νύχτας, οπότε να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς πλησιάζετε – σκοτεινές κυρίως – στροφές χωρίς ήλιο.
Τώρα όσον αφορά την εξωτερική θερμοκρασία, να θυμάστε πάντα το “wind factor”, τον παράγοντα ψύξης του ανέμου δηλαδή, που κατεβάζει κατά -3°C τη θερμοκρασία που δεχόμαστε πάνω στο δίτροχό μας. Αν, δηλαδή, η εξωτερική θερμοκρασία είναι 6°C, εμείς κινούμαστε στους 3°C.. Γι’ αυτό και όταν ντυνόμαστε για να οδηγήσουμε τον χειμώνα, φοράμε διάφορες στρώσεις ρούχων (πχ. βαμβακερό μπλουζάκι, ισοθερμικό, φλις, μάλλινο κ.λπ) και φυσικά ένα καλό μοτοσυκλετιστικό μπουφάν πάνω από όλα αυτά.
Μετά από τη χειμερινή διαδρομή ή βόλτα, πρέπει να αντισταθείτε στη “μεγάλη τεμπελιά” του να πετάξετε τον εξοπλισμό σας σε μια γωνιά του σπιτιού, ανακουφισμένοι που φτάσατε σπίτι, γιατί θα μετανιώσετε αργότερα, όταν έρθει η ώρα να τον ξαναχρησιμοποιήσετε και θα είναι ακόμα βρεγμένος!
Γι’ αυτό λοιπόν αφιερώστε λίγο χρόνο μόλις επιστρέψετε την προηγούμενη μέρα για να κρεμάσετε σε στεγνό μέρος μπουφάν, παντελόνι, γάντια, μπότες, κλπ έτσι ώστε μέχρι την επόμενη μέρα να μην είναι υγρά.
(Το άρθρο συνεχίζεται στο τρίτο του μέρος)
