Λάθη επαναλαμβανόμενα
Κόρνες, άσκοπες γρήγορες επιταχύνσεις, λάθος χρήση των φρένων, κακή θέση ποδιών και σώματος είναι μόλις μερικές από τις κακές συνήθειες που πολλοί αναβάτες σκούτερ επαναλαμβάνουν καθημερινά. Κείμενο: Β. Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Kymco
Μύτες έξω από την ποδιά
Στο παρελθόν είχαμε μιλήσει για την κακή συνήθεια κάποιων αναβατών σκούτερ να ξεκινούν από το φανάρι με τα δυο πόδια κάτω -σαν να μην μπορούν να κρατήσουν ισορροπία – που τα αφήνουν σε αυτή τη θέση καθώς το σκούτερ επιταχύνει και κινείται. Με τις πατούσες να απέχουν λίγα μόλις εκατοστά από την κινούμενη άσφαλτο και το κάτω μέρος του αναβάτη να μην έχει την παραμικρή στήριξη σε περίπτωση που χρειαστεί να φρενάρει το σκούτερ.
Υπάρχει όμως και μια ακόμα θέση ποδιών που δεν ενδείκνυται και έχουμε την εντύπωση ότι γίνεται της μόδας αφού την βλέπουμε ολοένα περισσότερο. Πρόκειται για το πάτημα των ποδιών πολύ μπροστά πάνω στο δάπεδο με τις φτέρνες, τη στιγμή που οι μύτες προεξέχουν μπροστά και έξω από την ποδιά. Η “τσοπεράδικη”, μάγκικη αυτή τοποθέτηση ποδιών έχει αρχίσει να αναγάγεται σε “τυπίστικη”, ενώ στην πραγματικότητα είναι ρηχά φιγουρατζίδικη. Στη θέση αυτή μπορεί να τοποθετήσει κάποιος τα πόδια του αν θέλει ας πούμε να τα ξεμουδιάσει για λίγο, αλλά όχι μόνιμα.
Όπως και στα “πόδια κάτω” και σε αυτή την περίπτωση, η στήριξη του κάτω μέρους του σώματος είναι πολύ μέτρια – το σώμα σε απότομο φρενάρισμα μπορεί να γλιστρήσει πάνω στη σέλα – άρα και ο συνολικός έλεγος του σκούτερ γίνεται προβληματικός. Επίσης οι μύτες των ποδιών που προεξέχουν από την ποδιά, με λίγη κακή τύχη μπορούν να μπλεχτούν ή να έχουν ανεπιθύμητη επαφή κατά την κίνηση ανάμεσα σε αυτοκίνητα…
Απότομες εκκινήσεις στα φανάρια
Η συνήθεια μερικών σκουτεριστών που “δεν ανέχονται κανέναν πιο γρήγορο στο δρόμο” από τους εαυτούς τους ειδικά στις μάχες των φαναριών, και ξεκινούν διαρκώς με τέρμα γκάζι. Και εντάξει, είναι αποδεκτό να είναι κάποιος γρήγορος ή να βιάζεται. Είναι πολλές φορές όμως που ο άσκοπα “γρήγορος των φαναριών” αμέσως μετά από την εκκίνηση πηγαίνει με ρυθμό χελώνας που θέλει να εμποδίσει όσους την ακολουθούν ή απλά λίγο πιο κάτω τον περιμένει ένα ακόμα κόκκινο φανάρι.
Πέρα από την εκνευριστική κίνηση χωρίς ρυθμό, “επιταχύνω-επιβραδύνω”, η φυγοκεντρική μετάδοση των σκούτερ όταν χρησιμοποιείται με τέτοιο τρόπο επί μακρόν δέχεται μεγάλη επιβάρυνση που μεταφράζεται σε γρήγορη φθορά και πολλές φορές σε ζημιά.
Στραβό κάθισμα στη σέλα
Θα εντυπωσιαστείτε αν κάνετε τον κόπο να παρατηρήσετε πόσοι πολλοί αναβάτες δίτροχων δεν κάθονται σωστά, στο κέντρο της σέλας. Ακόμα και έμπειροι αναβάτες που έχουν κάνει δεκάδες χιλιάδες χιλιομέτρων για κάποιο λόγο (επειδή το έχουν συνηθίσει ή επειδή έτσι τους βολεύει) κάθονται στραβά, “μονόπλευρα” στη σέλα.
Εννοείται ότι η μη συμμετρική κατανομή βάρους πάνω στο σκούτερ επηρεάζει το κράτημά του… ειδικά στις στροφές.
Πατώντας μόνο το πίσω φρένο
Ένα ακόμα αξιοπερίεργο φαινόμενο του κόσμου – όχι μόνο των σκούτερ – αλλά και όλων των αναβατών δίτροχων… Είναι πολλοί περισσότεροι απ’ ότι φαντάζεστε οι αναβάτες που πατούν συστηματικά πολύ περισσότερο και εντονότερα το πίσω, παρά το μπροστινό, φρένο. Ο σοφός κανόνας λέει ότι ένα δίτροχο σταματάει από το μπροστινό φρένο κατά 70%, αφήνοντας μόλις το 30% στο πίσω φρένο.
Αυτό σημαίνει ότι το σημαντικότερο φρένο στο σκούτερ μας είναι το μπροστινό… και όπως έχουμε ξαναγράψει (πατήστε εδώ για να διαβάσετε το ειδικό άρθρο) για να επιτευχθεί η καλύτερη χρήση του, ο αναβάτης πρέπει να εξασκηθεί. Αλλιώς θα φρενάρει μόνο με το 30% των δυνατοτήτων των φρένων του, γεγονός που μεταφράζεται σε μεγαλύτερες αποστάσεις ακινητοποίησης κάτι – που όπως είναι λογικό – δεν είναι καθόλου ασφαλές.
Προσέξτε όμως μια λεπτομέρεια: λανθασμένη είναι και η χρήση αποκλειστικά του μπροστινού φρένου γιατί έτσι χάνουμε το υπόλοιπο 30% που μας προσφέρει το οπίσθιο φρένο. Θέλουμε το 100%; Τότε πατάμε και τα δυο φρένα. Τόσο απλά.
Μειωμένη χρήση καθρεφτών
Δεν θέλουμε να αναφερθούμε καν σ’ αυτούς που δεν χρησιμοποιούν καθόλου καθρέφτες… πως είπατε, που είναι; Κοιτάξτε γύρω σας πόσοι δεν έχουν καθόλου καθρέφτες στα σκούτερ, στα παπιά, στις μοτοσυκλέτες τους και θα εκπλαγείτε.
Επίσης παρατηρήστε πόσοι ΔΕΝ τους χρησιμοποιούν. Μπορείτε να τους καταλάβετε από το ακίνητο κεφάλι τους, που κοιτάει μόνο μπροστά, καθώς οδηγούν. Αυτός που κοιτάει καθρέφτες, κάνει μικρές κινήσεις του κεφαλιού προς την πλευρά του καθρέφτη που συμβουλεύεται.
Ένα ακόμα λάθος είναι η αποκλειστική χρήση καθρεφτών, χωρίς γύρισμα του κεφαλιού προς τη νεκρή γωνία του καθρέφτη, έτσι ώστε να υπάρχει πλήρης εικόνα για το τι συμβαίνει πίσω μας. Τι λέμε λοιπόν; Χρήση του καθρέφτη και στιγμιαίο -συμπληρωματικό- γύρισμα του κεφαλιού για να είμαστε σίγουροι ότι το πεδίο είναι ελεύθερο.
Κόρνα παντού
Η χρήση της κόρνας είναι μια τακτική που πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε απόλυτη ανάγκη. Είναι γεγονός ότι το πέρασμα των χρόνων μπορεί να έφεραν περισσότερους, αλλά και ικανότερους, πιο ευαισθητοποιημένους και ενημερωμένους οδηγούς και αναβάτες στους δρόμους, κι έτσι η χρήση της κόρνας ολοένα και λιγοστεύει.
Παλαιότερα οι κόρνες στους δρόμους της πόλης ήταν πιο συνηθισμένες και περισσότερες απ’ ότι σήμερα. Μπορούμε να πούμε ότι λίγοι είναι πλέον αυτοί που πατάνε το κουμπί του ενοχλητικού – από κατασκευής – αυτού εξαρτήματος συχνά, αλλά σίγουρα υπάρχουν κάμποσοι.
Η κακή συνήθεια έγκειται στη χρήση της κόρνας, ειδικά στις περιπτώσεις που ο “δράστης” δεν έχει δίκιο ή προτεραιότητα στο δρόμο.
Το πιο εκνευριστικό είναι όταν ο “ενοχλητικός με την κόρνα” με αυτοκίνητο ή δίτροχο βρίσκεται πίσω σας στο κόκκινο φανάρι και παρότι είστε έτοιμος και ξεκινάτε αμέσως μόλις ανάψει πράσινο, πριν καν προλάβετε να γυρίσετε το γκάζι… σας έχει κορνάρει.
