Εμείς, ο δρόμος και η γνώση αυτού
Yπάρχουν κάποια πράγματα που κάνεις όταν είσαι αρχάριος αναβάτης σκούτερ, που αργότερα, αφού συνειδητοποιήσεις ότι ήταν λάθος, τα αφήνεις πίσω σου. Λέμε μερικά από αυτά για να επιταχύνουμε τη διαδικασία της μάθησης. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Kymco
Πιέζεις τον εαυτό σου να κάνει πράγματα πολύ νωρίς
Οι αρχάριοι πολλές φορές αισθάνονται την ανάγκη, ειδικά όταν ο περίγυρος είναι πιεστικός να κάνουν πράγματα που δεν μπορούν να τα ολοκληρώσουν με επιτυχία. Αυτό σημαίνει ότι ξεπερνούν τον εαυτό τους και τα όριά τους πιστεύοντας ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν στις συνθήκες. Αυτές είναι και οι στιγμές που συμβαίνουν τα ατυχήματα αφού η οδήγηση ενός σκούτερ, όσο εύκολη κι αν φαίνεται αρχικά, δεν συγχωρεί τα λάθη.
Το να κινείσαι με σκούτερ μπορεί να είναι ευκολότερο απ’ ότι με μια μοτοσυκλέτα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν περιέχει κινδύνους. Μην βιάζεστε, κάντε υπομονή και δουλέψτε με ηρεμία και σταδιακά, μαθαίνοντας από τα λάθη και τις αστοχίες σας και σίγουρα όχι μέσα σε απαιτητικές συνθήκες οδήγησης.
Πολλές απαιτήσεις, πολύ νωρίς
Αχρηστεύοντας το ABS
Ένα σύστημα ABS ακυρώνεται όταν δεν χρησιμοποιείται. Δεν χρησιμοποιείται όταν αντί για φρενάρισμα ο αναβάτης έχει συνηθίσει να επιβραδύνει. Αυτό συμβαίνει γιατί συνήθως κατά τη διάρκεια της οδήγησης λίγες φορές σταματάμε (ακινητοποιούμε το σκούτερ) και πολύ περισσότερες επιβραδύνουμε.
Έτσι ένας μη έμπειρος αναβάτης “ξεχνάει” ότι για να φρενάρει δυνατά πρέπει να πατήσει το ίδιο δυνατά και τα φρένα. Έτσι λοιπόν όταν έρθει η στιγμή αντί να προσπαθήσει να φρενάρει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, αυτός “μισο-πατάει” τις μανέτες των φρένων. Με αυτό τον τρόπο το φρενάρισμα είναι υποτονικό, κι έτσι δεν ενεργοποιείται το ABS.
Αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι “ακυρώνεται”συνολικά σαν βοήθημα, σαν σύστημα. Το ΑΒS για να προσφέρει τις υπηρεσίες του πρέπει να μπλοκάρει πρώτα ο τροχός. Άρα η συμβουλή εδώ είναι: “συνηθίστε να πατάτε τα φρένα σας με δύναμη” – κάντε το ABS να δουλεύει συχνά.
Ανεβάζοντας πολύ σύντομα συνεπιβάτη στο σκούτερ
“Μπορώ να οδηγήσω μόνος/η μου, άρα μπορώ να οδηγήσω και με δεύτερο άτομο”, σκέφτονται πολλές φορές οι όχι τόσο έμπειροι/ες αναβάτες και φορτώνουν συνεπιβάτη στο σκούτερ τους.
Το “φορτώνουν” μάλιστα μπορεί να γίνει κυριολεκτικό, αφού μην μπορώντας να κουμαντάρουν το δίτροχό τους, σύντομα συνειδητοποιούν ότι έχουν βάλει στην πλάτη τους ένα πρόβλημα.
Λόγω του ότι τα σκούτερ (όπως και οι μοτοσυκλέτες) αλλάζουν συνολικά την οδική συμπεριφορά τους με το παραπάνω βάρος, οι επιταχύνσεις, οι επιβραδύνσεις, οι στροφές χρειάζονται διαφορετικούς χειρισμούς και προσέγγιση απ’ ότι μέ ένα άτομο στη σέλα. Κ
αι σε αυτή την περίπτωση προτείνουμε να κινείται ο αρχάριος αναβάτης αργά, παρατηρώντας τις αντιδράσεις του σκούτερ συνολικά, μέχρι να χτίσει εμπειρία με δεύτερο άτομο στη σέλα. Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε εδώ.
Συνεπιβάτης ναι, αλλά όχι σύντομα
Ξεκινώντας με τα πόδια κάτω
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μοντέρνα σκουτερο-μάστιγα, να το πούμε έτσι. Ολοένα και περισσότεροι σκουτερίστες στο δρόμο έχουν αρχίσει (μάλλον αντιγράφοντας ό ένας από τον άλλο) να ξεκινούν στα φανάρια και να διανύουν μέτρα, πολλές φορές και χιλιόμετρα χωρίς να ανεβάζουν τα πόδια τους στο δάπεδο, κρατώντας κρεμασμένα κάτω με τις πατούσες να στέκονται ίσα-ίσα πάνω από την άσφαλτο!
Παρατηρήστε σε καθημερινή βάση πόσοι είναι αυτοί που έχουν αποκτήσει αυτή την κακή συνήθεια. Είναι φόβος, είναι χαζομάρα, είναι χαλαρότητα, είναι μαγκιά, δεν ξέρουμε τι να πούμε;
Το σίγουρο είναι ότι σε περίπτωση απότομου φρεναρίσματος – επειδή δεν υπάρχει η παραμικρή στήριξη, παρά μόνο στο τιμόνι – τα πράγματα δυσκολεύουν από πλευράς ελέγχου του σκούτερ: το σώμα γλιστράει πάνω στη σέλα και όλο το βάρος πέφτει στα χέρια και το τιμόνι, με αποτέλεσμα το φρενάρισμα να είναι ατελές.
Από τη στιγμή που αρχίζει να κινείται το σκούτερ λοιπόν, αν θέλουμε να έχουμε τον έλεγχό του, ανεβάζουμε γρήγορα και τα δύο πόδια πάνω στο δάπεδο… κι αφήστε την οικογένεια “Κατωπόδη” να κάνει τα ακροβατικά της…
Τα φρένα με ABS βρίσκονται εκεί για να πατιούνται με δύναμη
Η χαλάρωση κατά την οδήγηση είναι εχθρός
Ναι είναι πολύ ωραία η αίσθηση να κινείσαι πάνω σε δυο τροχούς, αφού τις περισσότερες φορές σε κάνει να αισθάνεσαι περίφημα, αλλά η χαλάρωση φέρνει αργά αντανακλαστικά.
Υπάρχουν διάφορα κόλπα για να μην ξεχνιέται ο αναβάτης, για να μην χαζεύει στο δρόμο, κι ένα από αυτά είναι να μην ξεχνάει να “σκανάρει” το δρόμο δεξιά αριστερά, ευθεία και μετά να ελέγχει τους καθρέφτες του… μεθοδικά και διαρκώς. Υπό μορφή άσκησης και υπενθύμισης.
Ένα άλλο είναι – για να ξυπνούν οι μύες – να σφίγγει τους μηρούς του σαν να πάει να σηκωθεί από τη σέλα (όπως κάνουμε για παράδειγμα όταν δεν θέλουμε η πίσω ανάρτηση να χτυπήσει τη μέση μας σε λακκούβα), τοποθετώντας το σώμα του σε μια επιθετική στάση πάνω στο σκούτερ.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε τη χρυσή συμβουλή να αφήνουμε τα δάχτυλά μας πάνω στις μανέτες των φρένων έτοιμα να τις χρησιμοποιήσουν (πατήστε εδώ). Ένα καλό κόλπο επίσης που ξυπνάει τον αναβάτη είναι να θυμόμαστε που και που να παίρνουμε μια βαθιά αναπνοή, υπό μορφή αναζωογόνησης… έστω κι αν ο βρόμικος αέρας της πόλης δεν είναι ότι καλύτερο.
Αυτά προς το παρόν. Τα λέμε τον επόμενο μήνα ξανά και μέχρι τότε να θυμάστε να οδηγείτε με ασφάλεια και μυαλωμένα!
