Της πόλης τα μυστικά Νο2
Τα λάθη του παρελθόντος στην οδήγηση και η ανάλυσή τους λειτουργούν σαν υπενθυμίσεις στο μυαλό των αναβατών, λειτουργώντας θετικά σε παρόμοιες καταστάσεις κινδύνου που αντιμετωπίζουμε στο δρόμο. Πρόκειται για μόνιμες γνωστικές υπενθυμίσεις, που στο πέρασμα του χρόνου μετατρέπονται σε ικανότητες. Μετά το πρώτο μέρος των συμβουλών οδήγησης μέσα στην πόλη… σειρά έχει το δεύτερο. Kείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Kymco
Πως ξεκινάω στα φανάρια
Ένας από τους σημαντικότερους στόχους της περίφημης διήθησης των δικύκλων – του περάσματος σκούτερ και μοτοσυκλετών ανάμεσα στις λωρίδες που κινούνται τα αυτοκίνητα, προσπερνώντας τα – δεν είναι μόνο να ξεπεράσουμε τους πάντες και να πάμε γρηγορότερα στον προορισμό μας. Αυτό ισχύει εν μέρει – γι’ αυτό χρησιμοποιούμε δύο τροχούς αντί για τέσσερις εξ άλλου – αλλά και όχι μόνο.
Γιατί όποιος δεν γνωρίζει ότι ένα από τα σημαντικότερα μυστικά της ασφαλούς κίνησης πάνω σε δύο τροχούς είναι να κινούμαστε μακριά από τα αυτοκίνητα, ξέρει τη μισή αλήθεια. Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε με τη διήθηση μέσα στη μποτιλιαρισμένη πόλη, καθώς το φανάρι είναι κόκκινο, είναι βασικά να βγούμε μπροστά από τα αυτοκίνητα. Έτσι ώστε να ξεκινήσουμε πρώτοι όταν ανάψει το πράσινο.
Αυτή η κίνηση τις περισσότερες φορές παρεξηγείται από τους αυτοκινητιστές – το θεωρούν αγένεια – σαν κάποιος να τους κλέβει τη θέση στην ουρά. “Ε, εγώ είμαι πρώτος!” δείχνουν να λένε ενοχλημένοι με διάφορους τρόπους που μπορεί να εκφραστεί από ένα απλό κορνάρισμα (μιλισεκόντ από τη στιγμή που έχει ανάψει πράσινο), μέχρι επιθετική, επικίνδυνη οδήγηση εναντίον μας.
Να θυμάστε αυτό: ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας σκουτερίστας ή ένας μοτοσυκλετιστής είναι να κινείται εγκλωβισμένος, περικυκλωμένος από αυτοκίνητα μπρος-πίσω, δεξιά-αριστερά. Πρόκειται για οδηγικό εφιάλτη, αφού έχει πιθανότητες να δεχθεί επίθεση από όλες τις κατευθύνσεις. Άρα η συμβουλή είναι: μείνετε μακριά από τα αυτοκίνητα. Φύγετε μπροστά τους στο πράσινο, μπείτε δεξιά στη λωρίδα αν προσπαθήσουν να σας προσπεράσουν, ανοίξτε γκάζι ή κόψτε ταχύτητα αν χρειάζεται, γενικά κρατήστε τους μακριά σας.
Έχω καλά αντανακλαστικά (;)
Ανεβαίνουμε στο σκούτερ μας το πρωί και πέρα από τις καθημερινές έγνοιες που είναι φορτωμένο το κεφάλι μας κουβαλάμε και την πεποίθηση ότι οδηγούμε καλά, ότι είμαστε άνετοι, ότι οι ικανότητές μας είναι επαρκείς για να αντεπεξέλθουμε σε ότι μας ριχτεί στο δρόμο. Μέχρι εδώ σωστά, μια χαρά τα λέμε στον εαυτό μας.
Τα αντανακλαστικά μας όμως, καθώς και η σωστή αντίδραση που πρέπει να ακολουθήσει, είναι μια τελείως διαφορετική υπόθεση, που δεν έχει να κάνει με όλα τα προηγούμενα.
Στόχος μας στο δρόμο, για να είμαστε ασφαλείς, είναι να αντιδρούμε (σωστά) στο μικρότερο δυνατό χρόνο – άρα από τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε κάτι που μας απειλεί να μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά. Για να το πετύχουμε αυτό το “γρήγορα” υπάρχουν διάφορα κόλπα, με το καλύτερο να είμαστε – καταρχάς ξύπνιοι και να “σκανάρουμε” τα πάντα μπροστά και γύρω μας – πάντοτε έτοιμοι για δυνατό φρενάρισμα και ακινητοποίηση. Άρα οδηγούμε διαρκώς κρατώντας διαρκώς τα δάχτυλά μας πάνω στις μανέτες των φρένων, σε θέση ετοιμότητας για να τραβήξουμε τα φρένα μας αν χρειαστεί (διαβάστε εδώ πως πετυχαίνουμε το καλύτερο φρενάρισμα).
Πως ελέγχω την κίνηση πίσω μου
Το πρώτο πράγμα που κάνουμε κάθε πρωί είναι να ρυθμίσουμε σωστά τους καθρέφτες μας στην καλύτερη θέση, έτσι ώστε να μας προσφέρουν το καλύτερο δυνατό οπτικό πεδίο. Με αυτό τον τρόπο έχουμε μια αρκετά καλή εικόνα για το τι συμβαίνει πίσω μας. Το να ρίχνουμε γρήγορες ματιές στον αριστερό καθρέφτη κατά 70% και στον δεξί κατά 30% είναι μια καλή συνήθεια, τουλάχιστον μια φορά κάθε 5 με 8 δευτερόλεπτα. Γιατί τόσο συχνά όμως;
Γιατί ζούμε σε μια χώρα που όλοι, από έμπειρους ή άπειρους οδηγούς, επαγγελματίες, άντρες-γυναίκες, νέους-γέρους, όλοι μα όλοι όσοι χρησιμοποιούν το δρόμο δεν δίνουν δεκάρα στα όρια ταχύτητας. Προσέξτε τη λεπτομέρεια… οπουδήποτε και οποιαδήποτε στιγμή. Όχι μόνο στις εθνικές, τους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, αλλά και τις γειτονιές, μπροστά από σχολεία, σε επαρχιακούς δρόμους, σε επικίνδυνους δρόμους, σε δρόμους που διασχίζουν εμπορικές περιοχές… παντού. Μπορεί το όριο να είναι 40-50 και όλοι να κινούνται με 70-80. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να “σκάσει κάποιος πάνω στην πλάτη μας”, άρα ο έλεγχος του ποιός και πως, με τι ταχύτητα κινούνται τα οχήματα από πίσω μας είναι θέμα μεγάλης σημασίας.
Πως αλλάζω λωρίδες, πως στρίβω
Θέλουμε να προσπεράσουμε κάποιον που πηγαίνει αργά μπροστά μας, θέλουμε να στρίψουμε στο επόμενο φανάρι, θέλουμε να αλλάξουμε λωρίδα. Πως το κάνουμε; Κοιτάμε πρώτα πίσω μας και μετά στρίβουμε, έτσι; Ναι, αυτό είναι το συνηθέστερο, αν και πολλές φορές αυτοί που αλλάζουν λωρίδα δεν κοιτούν καν. Το ξέρουμε, το βιώνουμε καθημερινά.
Και όμως το “κοιτάω πρώτα και στρίβω” έχει παραλείψει δυο ακόμα βήματα, το ένα το υποψιάζεστε, το βρήκατε είναι το φλας… το άλλο όμως;
Μιλάμε για το φευγαλέο γύρισμα του κεφαλιού. Αν θυμάστε στο προηγούμενο άρθρο συμβουλών μας (διαβάστε το εδώ) μιλήσαμε για τις τυφλές γωνίες των αυτοκινήτων, δεν είναι όμως μόνο τα αυτοκίνητα. Είναι και τα σκούτερ που έχουν τυφλές γωνίες ή καλύτερα… οι αναβάτες των σκούτερ έχουν τυφλές γωνίες. Αυτές – λόγω του ότι ο άνθρωπος έχει όραση περίπου 120 μοιρών, όλες οι υπόλοιπες μοίρες μέχρι τις 360 καλύπτονται εν μέρει από τους καθρέφτες, ενώ για να ελέγξει ο αναβάτης τα τυφλά σημεία πρέπει να γυρίσει σχεδόν στις 90 μοίρες το κεφάλι του προς την κατεύθυνση που θέλει να στρίψει, να αλλάξει λωρίδα.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζει καλά είναι το πού τελειώνουν οι καθρέφτες του και ποιο οπτικό πεδίο καλύπτει με το γύρισμα του κεφαλιού του. Αυτό επιτυγχάνεται με επανειλημμένη χρήση και εμπειρία. Όσο πιο καλά ρυθμισμένοι είναι οι καθρέφτες, τόσο πιο γρήγορο και μικρό είναι το κλεφτό γύρισμα του κεφαλιού, άρα και μικρότερος ο χρόνος που ο αναβάτης παύει να κοιτάζει μπροστά. Απλό σαν συμβουλή, αλλά θέλει την προπόνησή του για να το πετύχει κάποιος με όσο το δυνατόν πιο θετικά αποτελέσματα. Το έχουμε ξαναπεί, πολλά πράγματα στον κόσμο, όπως και η οδήγηση σκούτερ για να εξελιχθεί και να τελειοποιηθεί, θέλει προπόνηση. Στοχευμένη και μεθοδική. Άντε και καλές βόλτες…
