Φροντίδα… επί κεφαλής
Μερικές καλές και καίριες συμβουλές σε σχέση με το πολυτιμότερο “αξεσουάρ” ενός σκουτερίστα ή μοτοσυκλετιστή, δεν είναι ποτέ περιττές. Τα κράνη, οι πιστοί καθημερινοί μας σύντροφοι, ζητούν την προσοχή μας και τη φροντίδα μας, κι εμείς πρέπει να τα υπηρετήσουμε στο βαθμό που τους αρμόζει. Πώς γίνεται αυτό και γιατί.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι μετά από μπόλικη σκέψη και έρευνα βρήκατε το κράνος που σας ταιριάζει, όσον αφορά τον τύπο, το σχήμα, το χρώμα και τα γραφικά, το μέγεθος, και φυσικά την τιμή του.
Μπορεί ο τελευταίος παράγοντας να είναι πολύ σημαντικός και να επηρεάζει ιδιαίτερα την επιλογή κράνους, αλλά είναι ένα θέμα στο οποίο πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση και να ακολουθήσουμε τον κανόνα που λέει: “Αγόρασε το ακριβότερο κράνος που αντέχει η τσέπη σου… και δεν θα μετανιώσεις”.
Αγοράσαμε λοιπόν το κράνος μας και κάμποσες βδομάδες μετά το παίρνουμε στα χέρια μας και παρατηρούμε ότι απαιτεί φροντίδα.
Το καθάρισμα ενός κράνους είναι απαραίτητο όχι μόνο όσον αφορά το εξωτερικό, αλλά και το εσωτερικό του μέρος.
Ευτυχώς έχουν τελειώσει προ καιρού οι εποχές που οι εσωτερικές επενδύσεις των κρανών δεν μπορούσαν να αφαιρεθούν, κι έτσι σήμερα στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι – εύκολα και γρήγορα – αφαιρούμενες.
Πρόκειται για μια ευκολία που μας βοηθάει ιδιαίτερα να καθαρίσουμε σωστά, κάτι που συνεπάγεται και την υγιεινή επαφή του κεφαλιού μας με καθαρά υφάσματα.
Η καθαριότητα του εσωτερικού του κράνους έχει να κάνει επίσης με την αίσθηση που μεταφέρεται στον αναβάτη. Ένα βρώμικο, λιγδιασμένο κράνος που πιθανά μυρίζει κιόλας μόλις το πιάσουμε στα χέρια μας, δεν μας προδιαθέτει να το χρησιμοποιούμε ευχάριστα. Αντίθετα ένα καθαρό κράνος που μοσχομυρίζει πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Το πλύσιμο των εσωτερικών επενδύσεων γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή του κράνους, συνήθως με ήπια απορρυπαντικά ή ειδικά σπρέι για αυτή τη συγκεκριμένη δουλειά που απολυμαίνουν αποτελεσματικά και απομακρύνουν… όλα αυτά που δεν θα θέλαμε να ακουμπούν στο κεφάλι, το μέτωπο, το σαγόνι και τα μάγουλά μας.
Εξωτερικά για το κέλυφος του κράνους ακολουθούμε και πάλι με ευλάβεια τις οδηγίες του κατασκευαστή, με ειδικά υγρά ή με σαπουνόνερο (ήπιο απορρυπαντικό).
Στόχος μας να μην επηρεαστεί το υλικό του κελύφους, κάτι δύσκολο πλέον βεβαίως, αφού υπάρχει σχεδόν πάντοτε προστατευτικό, ανθεκτικό βερνίκι πάνω από τα αυτοκόλλητα ή τα γραφικά.
Το καθάρισμα της ζελατίνας πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, γιατί θέλουμε να αποφύγουμε και την παραμικρή γρατσουνιά η οποία μεγεθύνεται και γίνεται ενοχλητική όταν οδηγούμε, ειδικά τη νύχτα.
Τέλος, δυο πράγματα που αμελούνται συνήθως, είναι το καθάρισμα του λουριού σύσφιξης του κράνους, καθώς και η λίπανση των λαστιχένιων τμημάτων (και πάλι με ειδικό υγρό) που σφραγίζουν τη ζελατίνα με το κέλυφος.
Η φύλαξη και η μεταφορά ενός κράνους είναι δύο τομείς τους οποίους πολλοί παραβλέπουν και δεν δίνουν την πρέπουσα προσοχή.
Θυμηθείτε: το να αποθηκεύουμε το κράνος μας είτε κάτω από τη σέλα, είτε μέσα στο top box του σκούτερ μας σίγουρα είναι μία βολική λύση, αλλά δεν είναι η καλύτερη για τη μακροζωία του!
Κάτω από τη σέλα συνήθως μεταφέρεται η θερμοκρασία του κινητήρα που ζεσταίνει τον αποθηκευτικό χώρο, πράγμα που σημαίνει ότι το κράνος ζεσταίνεται κι αυτό με τη σειρά του, ένας παράγοντας που συντελεί στην ταχύτερη φθορά του υλικού κατασκευής τους, επιταχύνεται δηλαδή η γήρανσή τους.
Ακόμα πιο επιβαρυντική για το κράνος είναι η πολύωρη αποθήκευση του μέσα σε top box-βαλιτσάκι σε υψηλές θερμοκρασίες καλοκαιριού, ειδικά όταν το χτυπάει αλύπητα ο ήλιος.
Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται μέσα στο βαλιτσάκι ή τη μπαγκαζιέρα είναι μεγάλες και επηρεάζουν τη δομή του υλικού κατασκευής του κράνους.
Άρα όσο μπορούμε και αν είναι εφικτό, αποφεύγουμε τα παραπάνω.
Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε πώς δεν αφήνουμε το κράνος μας πάνω στο σκούτερ ή τη μοτοσυκλέτα μας σε απευθείας έκθεση με τον δυνατό ήλιο. Εκτός των άλλων, εκτίθεται και το εσωτερικό του στην ατμοσφαιρική ρύπανση και τη σκόνη.
Η μεταφορά ενός κράνους είναι προτιμότερο να γίνεται μέσα στην ειδική υφασμάτινη τσάντα που προμηθεύει ο κατασκευαστής για δύο λόγους: πρώτον γιατί το προστατεύουμε από μικρο-χτυπήματα, αλλά κι από μεγαλύτερες ζημιές σε περίπτωση πτώσης στο έδαφος.
Δεύτερον μέσα στην τσάντα είναι πολύ πιο εύκολο να το κουβαλάμε, αφού το κρεμάμε στον ώμο μας και όχι στον καρπό ή τον αγκώνα μας.
