Ρετρό..  αντί για Mετρό

Από τη δουλειά στο σπίτι και από το σπίτι στη δουλειά. Αλλά και στη διασκέδαση, αλλά και για ψώνια και για ότι χρειάζεται να κάνει ένας άνθρωπος της πόλης πάνω σε ένα σκούτερ προορίζεται να σπαταλήσει τη ζωή του το Yamaha D’elight 115. Με ρετρό εμφάνιση και τιμή κάτω από 2,0 χιλιάδες ευρώ. Κι είναι και Yamaha, έτσι; ΚΕΙΜΕΝΟ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ

Το είχαμε γράψει και το ξανα-ματα-γράψει. Όταν το αγοραστικό κοινό χάνει τη δύναμή του οι εταιρίες πρέπει να σκύβουν με προσοχή και να κατεβάζουν τις τιμές τους ή να παρουσιάζουν νέα προϊόντα που ταιριάζουν στις νέες συνθήκες.

Αυτό έκανε και η Yamaha που έφερε από την Ασία ένα σκουτεράκι της που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Βιετνάμ, έγινε επιτυχία και τώρα βρίσκει το δρόμο του προς την Ευρώπη. Κατασκευασμένο στην Ταϊλάνδη, που τόσο δυναμικά έχει μπει στην κατασκευή δίτροχων και έπεται συνέχεια με – ακόμη και – ευρωπαϊκές εταιρίες εκτός των Ιαπώνων να επενδύουν σε κατασκευή εργοστασίων, το Yamaha D’elight έρχεται να καλύψει το αγοραστικό κοινό πάνω στο τρίπτυχο: μέγεθος, εμφάνιση, τιμή.

Είναι μικρό σε διαστάσεις, φθηνό όσον αφορά το λογότυπο που φέρει στην ποδιά του και κυρίως… συμπαθέστατο σε εμφάνιση, όπως αποφάνθηκε η συντριπτική πλειοψηφία που το είδε τις 7 μέρες που το είχαμε στα χέρια μας.

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: Ένας απλός τετράχρονος κινητήρας που τροφοδοτείται με ψεκασμό YMJET-FI και είναι αερόψυκτος με φτερωτή, έναν εκκεντροφόρο και δύο βαλβίδες, κινεί το D’elight. Η εκκίνηση γίνεται από μίζα και οι συνολικοί θόρυβοι του είναι μειωμένοι, με τα ντεσιμπέλ που ξεφεύγουν από την εξάτμιση να είναι λίγα.

ΣΧΕΔΙΑΣΗ – ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ: Έχουμε δει αρκετά παραδείγματα δουλειάς ταϊλανδέζικων εργοστασίων και μπορούμε να πούμε ότι η ποιότητα κατασκευής είναι υψηλή. Το ίδιο ισχύει και για το φινίρισμα του καφέ σκούρου, μεταλλικού χρώματος του D’elight μας, που μόλις μειωνόταν το φως της μέρας έμοιαζε με μαύρο. Το χρώμα αναδεικνύει την ομορφιά του όταν πέφτει πάνω του το φως του ήλιου.

Η σχεδίαση είναι κλασική, με το ρύγχος να επεκτείνεται ελαφρώς προς τα μπροστά και χαμηλά. Ρηχά είναι τα πλαϊνά πίσω καπάκια, αλλά και το μπροστινό φτερό. Το δάπεδο είναι επίπεδο, όπως και η σέλα. Ο προβολέας είναι πάνω στο τιμόνι και απομακρύνεται από αυτό δημιουργώντας ένα καλλίγραμμο “δάκρυ”.

Το Yamaha D’elight μπορούμε να πούμε ότι φοράει κουστούμι που θυμίζει κλασικό ευρωπαϊκό σκούτερ του ’60, αλλά σε εκμοντερνισμένη έκδοση. Η γρίλια/γραβάτα μπροστά στην ποδιά θυμίζει λίγο βεσπάκι, ενώ γαμψό και πρωτότυπο είναι το οπίσθιο φωτιστικό σώμα.

ΜΕΓΕΘΟΣ-BΑΡΟΣ: Μικρού μεγέθους και χαμηλού ύψους σκουτεράκι του οποίου οι διαστάσεις παραπέμπουν σε 50άρι. Αυτό δεν έχει γίνει κατα λάθος αφού οι μηχανικοί/σχεδιαστές της Yamaha γνώριζαν ότι με αυτόν τον τρόπο θα πετύχαιναν πιο εύκολα τον σκοπό τους που ήταν να δημιουργηθεί ένα πολύ εύκολο στη χρήση σκούτερ.

Οι διαστάσεις του D’elight δεν περιορίζουν πάντως τους υψηλότερους αναβάτες όπως θα δούμε παρακάτω. Το βάρος του αντικατοπτρίζει αυτό που είπαμε στην εισαγωγή: το D’elight 115 ζυγίζει μόλις 98 κιλά γεμάτο… πενηντάρι.

Λόγω του χαμηλού ύψους σέλας θα το λατρέψουν τα χαμηλότερα αναστήματα.

ΤΡΟΧΟΙ-ΕΛΑΣΤΙΚΑ-ΦΡΕΝΑ: Απλές – ασημένιες – χυτές αλουμινένιες ζάντες με τρια μόλις μπράτσα, συμβάλλουν στην απλότητα της σχεδίασης. Τα λάστιχα είναι στενά, μάρκας Maxxis, διαστάσεων 90/90 x 12, μπροστά και πίσω. Όπως καταλάβατε οι τροχοί είναι 12 ιντσών, δηλαδή στο όριο των μικρών τροχών σκούτερ.

Τα φρένα είναι δισκόφρενο 180 mm μπροστά με 1έμβολη δαγκάνα και ταμπούρο πίσω διαμέτρου 130 mm.

ΠΡΙΝ ΤΗ ΒΟΛΤΑ

ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ: Το επίπεδο δάπεδο φροντίζει να πατήσουν εύκολα τα κάτω άκρα, αλλά βολεύει και σε περίπτωση μεταφοράς μικροαντικειμένων και σακουλών με ψώνια.

Η ποδιά δεν είναι μεγάλη σε μήκος, αλλά το τιμόνι που είναι χαμηλά τοποθετημένο έχει τέτοια απόσταση που προσφέρει ευρυχωρία στον αναβάτη, ακόμα και ύψους 1,80μ. Τα γόνατα είναι κάπως ψηλά τοποθετημένα, αλλά το τιμόνι δεν βρίσκει πάνω τους παρά μόνο στο πλήρες στρίψιμό του.

Το ύψος από το έδαφος της ποδιάς είναι περιορισμένο, κάτι που σημαίνει ότι απαιτείται προσοχή στο σκαρφάλωμα πάνω σε πεζοδρόμια. Το οπτικό πεδίο είναι άριστο για τον αναβάτη, αφού πέρα από το καλοσχεδιασμένο ρετρό όργανο βλέπει τον δρόμο χωρίς εμπόδια.

ΤΙΜΟΝΙ: Μικρού πλάτους – που βολεύει άριστα στις σφήνες και την διήθηση – μικρά, κομψά αντίβαρα στα άκρα του. Τα γκρίπς του D’elight έχουν μια ιδιαιτερότητα που είχαμε πολυυυυύ καιρό να συναντήσουμε: είναι πομπέ! Δηλαδή παχύτερα στο κέντρο τους και λεπτότερα στα άκρα τους, όπως π.χ. τα μοτοποδήλατα – Φλορέτες, Ζούνταπ – της δεκαετίας του ’60. Κάποιος εκεί μέσα στη Yamaha πρέπει να είναι “παλιός” και να θυμάται…

Οι μανέτες είναι κοντά στο τιμόνι, διευκολύνοντας τις μικρές παλάμες και δάχτυλα. Η ακτίνα στροφής του τιμονιού στα 2,9 μέτρα είναι πολύ καλή για μποτιλιαρίσματα και δύσκολους ελιγμούς.

ΣΕΛΑ: Πλατιά, μαλακή και χαμηλή σε ύψος (755mm). Με ποιοτικό “δερμάτινο” κάλυμμα. Το αφρώδες, που δεν είναι πολύ, υποχωρεί στο βάρος του αναβάτη, αλλά προσφέρει καλή άνεση. Το πιο ωραίο και χρήσιμο είναι ότι η σέλα ανοίγει από τον κεντρικό διακόπτη πανεύκολα, χωρίς καν να χρειάζεται να βγάλεις το κλειδί. Μεγάλη δουλειά αυτό το τελευταίο.

ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΗΣ: Ο συνεπιβάτης ανεβαίνει πανεύκολα στη σέλα που του αντιστοιχεί αφού το ύψος της είναι χαμηλό, και δεν είναι “διόροφη”. Είναι αρκετά φαρδύ το τμήμα του, με μαλακό αφρώδες. Τα μαρσπιέ του είναι αναδιπλούμενα, τοποθετημένα σε καλό σημείο και διαθέτει και χειρολαβές για την καλύτερη στήριξή του.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΔΙΑΣ/ΖΕΛΑΤΙΝΑΣ: Ζελατίνα δεν υπάρχει, το τιμόνι στέκεται χαμηλά σε σχέση με τον όρθιο κορμό του αναβάτη, οπότε καταλαβαίνετε… εξτρά ζελατίνα λέγεται η λύση.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ: Ο χώρος που ξεπροβάλλει όταν ανοίξει η σέλα είναι αρκετά μακρύς, αλλά ρηχός. Χωράει ένα κράνος demi-jet και κάτι παραπάνω (ένα αδιάβροχο πχ). Το επίπεδο δάπεδο και ο σταθερός γάντζος δίνουν λίγη παραπάνω δυνατότητα μεταφοράς μικροαντικειμένων. Μπροστά στην ποδιά υπάρχει και μια ανοικτή θήκη/τσέπη ακόμα.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

ΕΝΤΟΣ ΠΟΛΗΣ: Από τα πρώτα μόλις μέτρα που οδηγείς το μικρό σκουτεράκι αισθάνεσαι περίφημα. Σε κάνει να χαμογελάς από το πόσο συμπαθητικό είναι. Η δύναμή των 7.2 ίππων δεν θα κάνει το σώμα σου να γεμίσει αδρεναλίνη, αλλά δημιουργεί μιαν ευχάριστη αίσθηση, μέσα από την προοδευτική, ομαλή επιτάχυνση του και τον πολύ ήσυχο, χωρίς κραδασμούς, κινητήρα.

Όλη η εμπειρία θυμίζει ηλεκτρικό σκούτερ, ενώ το μικρό βάρος γίνεται πολύ γρήγορα αισθητό. Η επιτάχυνση έρχεται εντονότερη μετά τα 25 χ.α.ω περίπου και διαρκεί μέχρι τα 70. Η τελική του Yamaha μετρήθηκε στα 90 km/h με GPS, τη στιγμή που το κοντέρ έδειξε με επιμονή και ελαφρά κατηφόρα, κάτι παραπάνω από 100 km/h.

Μπορεί το D’elight να μην ξεριζώνει την άσφαλτο στις επιταχύνσεις του από στάση, αλλά όταν πάρει φόρα είναι οι ταχύτατες αντιδράσεις του (βλ, μικρό μεταξόνιο και λίγο βάρος) που το κάνουν άπιαστο μέσα στο μποτιλιάρισμα της πόλης. Κι έτσι μικραίνει το μειονέκτημα που έχει σε σχέση με τον ανταγωνισμό στον τομέα των επιδόσεων.

Οι τροχοί αν και 12άρηδες με την αντίστοιχη σταθερότητα, θυμίζουν περισσότερο 10άρηδες από πλευράς ευελιξίας και ταχύτητας αντιδράσεων. Οι τελευταίες είναι εντυπωσιακές μέσα στην κίνηση, όπου το D’elight “κεντάει”, δίνοντας μαθήματα “ευλυγισίας” στον δίτροχο κόσμο. Επίσης δύσκολα θα βρει κάποιος σκούτερ με μικρότερη ακτίνα στροφής, ίσως μόνο οι LML και οι κλασικές βέσπες να το ανταγωνίζονται. Είναι βλέπετε και τα στενά λάστιχα που βοηθούν.

Το πιρούνι θα μεταφέρει κραδασμούς στα χέρια στις πιο μεγάλες λακκούβες, το αμορτισέρ – που είναι ένα και αριστερά τοποθετημένο – έχει καλύτερες αποσβέσεις και λειτουργία, προσφέροντας ικανοποιητική άνεση.

Η δύναμη του μπροστινού δίσκου είναι αρκετά καλή και προσφέρει προοδευτικό φρενάρισμα, ενώ το σημαντικό για τους αρχάριους και μέσους αναβάτες είναι ότι τα φρένα του D’elight δύσκολα – σε κακό οδόστρωμα – θα μπλοκάρουν τους τροχούς.

Το ταμπούρο πίσω είναι πιο αδύναμο συγκριτικά με τον μπροστινό δίσκο και πιο σπογγώδες στην αίσθησή του, αλλά και πάλι δεν μπλοκάρει τον τροχό. Ένα γεφυρωμένο σύστημα φρένων θα βοηθούσε τη συνολική απόδοση κατά την επιβράδυνση. Συνολικά, δεν είχαμε παράπονο από τη συμπεριφορά των ελαστικών της Maxxis, παρά όταν αυτά πιέστηκαν σε βροχή.

Το κράτημα – βοηθάει το χαμηλό κέντρο βάρους και τα λίγα κιλά – είναι καλό σε ταχύτητες μέχρι τα 70-80 χ.α.ω, που είναι και το εύρος λειτουργίας του μικρού σκούτερ εξ άλλου.

Η συμπεριφορά του Yamaha D’elight 115 με δύο άτομα είναι ικανοποιητική από πλευράς οδικής συμπεριφοράς, ενώ ο κινητήρας θα δυσκολευτεί αν στη διαδρομή υπάρχουν ανηφόρες.

ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΗΣ: Για ένα scooter πόλης, το “εκτός πόλης” είναι… εκτός εμβέλειας. Αυτά.
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ: Η κατανάλωση έφτασε κατά μέσο όρο στα 2,9 λίτρα για 100 χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι τα 4,4 λίτρα του ρεζερβουάρ θα φτάσουν για 150 περίπου χιλιόμετρα αυτονομίας.

Όπως είπαμε και παραπάνω η πραγματική τελική ταχύτητα είναι 90 km/h και η επιτάχυνση 0-100m στα 9,4 δευτερόλεπτα. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή η αλλαγή λαδιών γίνεται κάθε 3,000 km και αλλαγή ιμάντα κάθε 25,000 km. Καλό αυτό το τελευταίο αφού σημαίνει μειωμένα κόστη συντήρησης.

ΤΕΛΙΚΑ…

Το Yamaha D’elight 115 είναι ένα εμφανισιακά “γλυκούτσικο”, ρετρό σκούτερ, που παράλληλα είναι οικονομικό και εξαιρετικά πρακτικό μέσα στην πόλη. Θα ταιριάξει αμέσως σε όλους, θα το βρούν άνετο και θα το συμπαθήσουν σε καθημερινή χρήση, αποπνέοντας μέσα από την απλότητα και τον ήπιο χαρακτήρα του, μια τιμιότητα.

Προσφέρει όλα τα πλεονεκτήματα των μικρών σκούτερ. Κόμπακτ διαστάσεις, μικρό βάρος, χαμηλή σέλα, ευκολία χειρισμών, στενό τιμόνι και επίπεδο δάπεδο κατατάσσουν το D’elight 115 ανάμεσα στα καλύτερα σκούτερ πόλης. Πιο πρακτικά, πιο εύκολα και οικονομικά κινείσαι με το Ρετρό – σκουτεράκι της Yamaha που λέγεται D’elight – παρά με το Μετρό…

ΟΡΓΑΝΑ:“Παλαιάς σχολής”, ρετρό φιλοσοφίας το όργανο. Πολύ όμορφο σε σχεδίαση με μπεζ φόντο και κομψούς αριθμούς. Διαθέτει μόνο τα βασικά: ενδείξεις ψεκασμού – φλας, βενζινόμετρο, ολικό χιλιομετρητή.

ΦΩΤΑ – ΚΟΡΝΑ: Μέτριας πυκνότητας η δέσμη των φωτών, αδύναμη κόρνα με καλά και ευκρινή φλας.
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΡΕΖΕΡΒΟΥΑΡ: Απίθανα εύκολη η υπόθεση ανεφοδιασμός, τόσο που θέλεις να την δείχνεις σε φίλους και γνωστούς. Με το γύρισμα του κλειδιού – τσακ – πετιέται ανοικτή η τάπα του ντεπόζιτου που βρίσκεται μπροστά και αριστερά στην ποδιά. Δεν χρειάζεται να ξεκαβαλήσεις από τη σέλα, ούτε να βγάλεις το κλειδί από τον διακόπτη.

ΣΤΑΝΤ: Δυο εύχρηστα σταντ (πλάγιο και κεντρικό) βοηθούν το στήσιμο του σκούτερ.
ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ: Ο κεντρικός διακόπτης είναι στην πραγματικότητα πολυδιακόπτης, αφού από εκεί ανοίγουν τάπα του ρεζερβουάρ και σέλα. Επίσης διαθέτει φραγή αντικλεπτικής προστασίας. Οι διακόπτες είναι και αυτοί ρετρό σχεδίασης και μαύροι, διακριτικοί.

ΣΧΑΡΑ-ΧΕΙΡΟΛΑΒΕΣ: Δεν υπάρχει σχάρα, αλλά μια ιδίου χρώματος με το σκούτερ χρήσιμη διπλή χειρολαβή.
ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ: Οι μικροί καθρέφτες δεν προσφέρουν καλό οπτικό πεδίο, αφού τα μπράτσα του αναβάτη καλύπτουν το ένα τρίτο τους τουλάχιστον. Πρέπει να κλείσεις τα χέρια σου προς το σώμα για να δεις τι γίνεται πίσω σου.
ΕΞΤΡΑ & ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ: Πλάγιο στάντ με διακόπτη σβησίματος κινητήρα, γάντζος, αντίβαρα τιμονιού