Πάρ’ το σκούτερ, κι έλεγξέ το!
Αφού λοιπόν διαβάσατε όλα τα άρθρα με τις συμβουλές αγοράς του Scooternet(πατήστε εδώ για να διαβάσετε) και αγοράσατε το σκούτερ των ονείρων σας, έστω και από δεύτερο χέρι. Φτάνετε στο σπίτι σας με ένα χαμόγελο μέχρι τον ουρανό. Μέχρι εδώ όλα καλά. Από εδώ και μπρος όμως, τι γίνεται; Απλά βάζουμε βενζίνη και κάνουμε βόλτες; Μάλλον όχι, αλλά για ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω κείμενο. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Εννοείται ότι πριν αγοράσετε το μεταχειρισμένο σας σκούτερ το έχετε ελέγξει λεπτομερώς, σε γνωστό και έμπιστο εξουσιοδοτημένο συνεργείο.
Αμέσως μετά την αγορά του λοιπόν πρέπει να επιστρέψετε στο ίδιο μέρος και να αφήσετε τον επαγγελματία – με δικές σας υποδείξεις – να το περιποιηθεί καταλλήλως. Ή εκτός αν έχετε τις γνώσεις και τα εργαλεία για να κάνετε μόνος σας τις εργασίες που χρειάζεται το “νέο” σας σκούτερ:
Κατάλογος εργασιών
1. Λεπτομερές πλύσιμο και γενικός περιφερειακός έλεγχος
2. Έλεγχος λαδιών (ή αλλαγή, μαζί με φίλτρο λαδιού)
3. Έλεγχος ελαστικών
4. Αλλαγή μπουζί, φόρτιση μπαταρίας, φίλτρο αέρα
5. Έλεγχος φρένων (δίσκοι τακάκια) και αλλαγή αν χρειάζεται
6. Έλεγχος στάθμης ψυκτικού υγρού και υγρών φρένων
7. Σφίξιμο βιδών, περιφερειακών και εσωτερικών
1. Λεπτομερές πλύσιμο και γενικός περιφερειακός έλεγχος
Ξεκινάμε με ένα πολύ καλό πλύσιμο, που σαν σκοπό να δούμε προσεκτικά όλα τα σημεία και τους τομείς του σκούτερ.
Αν για παράδειγμα γύρω από τα δισκόφρενα δούμε σκόνη από την φθορά των τακακιών και κάποιες νωτισμένες περιοχές, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν διαροή υγρού. Το ίδιο ισχύει και για τον κινητήρα σε διάφορα του σημεία, όπου ενώνονται τμήματά του.
Κάθε διαροή πρέπει να σημειωθεί και να ελεγχθεί προσεκτικότερα το συντομότερο δυνατό από μηχανικό.
Με το πλύσιμο και το στέγνωμα/σκούπισμα θα μπορέσουμε να δούμε διάφορα πράγματα που δεν είχαμε προσέξει νωρίτερα: γρατσουνιές, γδαρσίματα, ρωγμές σε πλαστικά, καπάκια που δεν στηρίζονται σωστά, βίδες που θέλουν σφίξιμο, κ.λπ.
2. Έλεγχος λαδιών (ή αλλαγή, μαζί με φίλτρο λαδιού)
Ασχέτως με αυτά που έχει δηλώσει προφορικά ο πρώην ιδιοκτήτης (π.χ. “τα λάδια τα άλλαξα πρόσφατα, δεν χρειάζεται να ασχοληθείς”, κ.λπ.) δίνουμε μεγάλη προσοχή σε αυτόν τον τομέα. Μόνο αν έχουμε στα χέρια μας το βιβλίο συντήρησης του σκούτερ, με σφραγισμένες τις εργασίες συντήρησης και δούμε ότι δεν απαιτείται αλλαγή λαδιού κινητήρα, δεν ασχολούμαστε.
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση κάνουμε τα εξής: Ελέγχουμε τη στάθμη του λαδιού μέσω του δείκτη λαδιού. Μετά ανοίγουμε την κάτω βίδα του κινητήρα και αδειάζουμε τα λάδια και βλέπουμε την κατάσταση (αλλά και την μυρωδιά) τους.
Τα πολύ μαύρα λάδια δεν σημαίνουν απαραίτητα κάτι κακό (περιέχουν καθαριστικά για τα μεταλλικά υπολείμματα του κινητήρα και πρέπει να μαυρίζουν), ενώ πρέπει να ελέγξουμε για γρέζια, μεταλλικά κομμάτια, κ.λπ. στον πάτο της λεκάνης που χρησιμοποιούμε για την αποστράγγιση.
Μετά, προσθέτουμε το λάδι κινητήρα που έχουμε επιλέξει (καλής ποιότητας, φημισμένης εταιρίας κατά προτίμηση) που έχει το ιξώδες (π.χ. 10W 40 SAE) που ορίζει ο κατασκευαστής και κυρίως τη σωστή ποσότητα.
Δεν πρέπει δηλαδή να βάζουμε παραπάνω (αντιθέτως το λίγο λιγότερο λάδι δεν πειράζει τόσο) λάδι από αυτό που ορίζει η εταιρία που έχει φτιάξει το σκούτερ και αναγράφεται στο εγχειρίδιο (owners manual) συντήρησης.
Αν βάλετε π.χ 1,5 λίτρα λάδι σε έναν κινητήρα που απαιτεί 1,1 λίτρα για να λειτουργεί σωστά διακινδυνεύετε να αυξηθεί η πίεση στον κινητήρα σε τέτοιο βαθμό ώστε να κινδυνεύσουν οι φλάντζες του. Μαζί με τα λάδια, αλλάξτε και το φίλτρο για να έχετε ήσυχο το κεφάλι σας, αφού κάνατε ολοκληρωμένη δουλειά και γνωρίζετε ακριβώς πότε πρέπει να γίνει η επόμενη αλλαγή τους.
Μετά την αλλαγή λαδιών ελέγξτε σε τακτά διαστήματα (π.χ. κάθε 200 χιλιόμετρα) τη στάθμη τους μέσω του δείκτη, έτσι ώστε να βεβαιωθείτε ότι ο κινητήρας σας δεν καίει λάδια. Δυστυχώς είναι ένα θέμα που δεν θα μπορούσατε να γνωρίζετε, πριν την αγορά του σκούτερ.
3. Έλεγχος ελαστικών
Ελέγξτε τα λάστιχα μπροστά και πίσω όσο το δυνατόν καλύτερα μπορείτε. Κολλήστε το πρόσωπό σας πάνω τους, πάρτε μεγενθυντικό φακό, πάρτε μικροσκόπια… και κοιτάξτε αν υπάρχουν “ρυτίδες” μέσα στα αυλάκια του πέλματος, καθώς και την σύσταση του ίδιου του πέλματος για αλλοιώσεις.
Αν το λάστιχο έχει “γήρανση”, ξερές επιφάνειες, είναι άνισα φθαρμένο, με γιαλισμένα τμήματα, αν λείπει κάποιο κομμάτι ή αν έχει “καρούμπαλο” σε κάποιο σημείο.
Μιας και βρισκόσαστε στην περιοχή ελέγξτε και τις ζάντες για χτυπήματα, στραβώματα, γδαρσίματα ή αποχρωματισμό.
Αν τα λάστιχα σας έχουν χάσει επίσης ύψος από το πέλμα τους τότε είναι επιβεβλημένο να πάρετε την απόφαση: να επενδύσετε σε ένα νέο ζευγάρι λάστιχα, ειδικά αν είναι φθινόπωρο ή χειμώνας και έχετε μπροστά σας κρύους δρόμους και βροχές, που ώς γνωστόν μειώνουν την πρόσφυση των ελαστικών.
Αν είναι όλα εντάξει ή δεν υπάρχουν χρήματα για αλλαγή ελαστικών, τότε το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να φροντίζετε να είναι φουσκωμένα, στις πιέσεις που ορίζει ο κατασκευαστής.
4. Αλλαγή μπουζί, φόρτιση της μπαταρίας, φίλτρο αέρα
Μετά τα “μηχανικά” περνάμε στα “ηλεκτρικά” και αλλάζουμε αμέσως το μπουζί του κινητήρα, αρκεί να υπάρχει πρόσβαση για να γίνει κάτι τέτοιο.
Αν δεν υπάρχει πρόσβαση πηγαίνουμε στο συνεργείο, γιατί υπάρχει περίπτωση να “λυθεί το μισό σκούτερ” για να γίνει η αντικατάσταση. Είναι αστείο το κόστος ενός νέου μπουζί και το μεγαλύτερο αστείο είναι ότι πάρα πολλοί αδιαφορούν για αυτό, το εξαιρετικά σκληρά εργαζόμενο εξάρτημα του κινητήρα τους.
Με λίγη καλή προσπάθεια (βλ. ένας μίνι φορτιστής μπαταριών στο σπίτι) – αρκεί και πάλι να υπάρχει σχετικά εύκολη πρόσβαση – δώστε στη μπαταρία ένα φρεσκάρισμα με τη μορφή φόρτισης, αφού οι μπαταρίες στα σκούτερ είναι τομέας εξαιρετικής σημασίας πλέον.
Χωρίς μπαταρία – και σε συνδυασμό με την έλλειψη μανιβέλας – ένας κινητήρας σκούτερ δεν παίρνει μπροστά με τίποτα ή εκτός αν έχετε όρεξη να κουβαλάτε κάτω από τη σέλα καλώδια για εκκίνηση από μπαταρία αυτοκινήτου…
Η αλλαγή του φίλτρου αέρα είναι μια εύκολη – συνήθως, όχι πάντα – δουλειά που απαιτεί το λύσιμο 3-4 βιδών και επιβεβλημένη για την σωστή “αναπνοή” του κινητήρα. Αν το φίλτρο είναι σχετικά καθαρό, τότε ένα φύσημα με αέρα σε ένα βενζινάδικο θα το κάνει ακόμα καλύτερο.
5. Έλεγχος φρένων (δίσκοι τακάκια) και αλλαγή αν χρειάζεται
Αν έχετε παχύμετρο ελέγξτε το πάχος του δίσκου και δείτε αν είναι το ενδεδειγμένο (αναγράφεται συνήθως πάνω στην δισκόπλακα).
Αν είναι λεπτότερος ο δίσκος, τότε η αλλαγή του είναι μια πολύ σοφή κίνηση, αφού μιλάμε για έναν από τους σημαντικότερους τομείς ασφαλείας πάνω σε ένα δίτροχο και όχημα γενικότερα.
Μετά κοιτάξτε μήπως υπάρχουν βαθειά αυλάκια στο δίσκο ή γυαλισμένες περιοχές περιφερειακά που είναι μικρότερες από την επιφάνεια πέδησης του δίσκου.
Ελέγξτε και το πάχος των υλικών στα τακάκια κοιτώντας, είτε από μπροστά, είτε από πίσω από την δαγκάνα. Αν το υλικό τριβής έχει μείωθεί τόσο που πλησιάζει επικίνδυνα το σίδερο του τακακιού, τότε αντικαταστήστε τα.
Μην ξεχάσετε όταν βάλετε καινούργια τακάκια να διανύσετε μια περίοδο “στρωσίματός” σε σχέση με τον δίσκο και μην περιμένετε άμεσα βελτιωμένο φρενάρισμα.
6. Έλεγχος στάθμης ψυκτικού υγρού και υγρών φρένων
Δείτε είτε από το manual, είτε ρωτήστε το εξουσιοδοτημένο συνεργείο (αν δεν φαίνεται) πως φτάνετε μέχρι την τάπα του υγρού ψύξης του κινητήρα.
Ελέγχουμε την στάθμη του ψυκτικού υγρού στο δοχείο υπερχείλισης και αν χρειάζεται συμπληρώνουμε. Μετά περνάμε στα υγρά των φρένων.
Αν τα δοχεία ή οι τρόμπες των φρένων είναι εμφανείς στο τιμόνι, απλά λύνουμε τις δύο βίδες του καπακιού και συμπληρώνουμε υγρά φρένων (τα ενδεδειγμένα DOT και όχι “ότι νάναι”).
Αν τα δοχεία με το υγρό φρένων δεν είναι εμφανή, τότε πρέπει να βρείτε με ποιο τρόπο θα λυθούν τα καπάκια του τιμονιού που τα κρύβουν και μετά να δράσετε.
Μιας και βρίσκεστε στην περιοχή ρίξτε και λίγο λάδι ανάμεσα σε μανέτα και τρόμπα, εκεί που τρίβονται τα δύο εξαρτήματα.
7. Σφίξιμο βιδών, περιφερειακών και εσωτερικών
Αν είναι εύκολο και ξέρετε τη διαδικασία (ιεροτελεστία θα λέγαμε είναι το λύσιμο των πλαστικών των σκούτερ, με πολύ συγκεκριμένη σειρά και κρυφές βίδες που πρέπει να γνωρίζεις για να προχωρήσεις) λύστε τα περιφερειακά πλαστικά καπάκια και σφίξτε κάθε μια βίδα και βιδούλα που βλέπετε μπροστά σας: από τον κινητήρα, μέχρι το πλαίσιο, τις αναρτήσεις, τις βίδες που στηρίζουν την εξάτμιση, κ.λπ.
Μετά – πάντοτε με προσοχή, σύνεση και “ελαφρύ χέρι” σφίξτε και τις βίδες που συγκρατούν τα καπάκια πάνω στο σκούτερ, αλλά και τις βίδες και παξιμάδια τροχών και φρένων.
Αν ακούτε θορύβους από την περιοχή του προβολέα ή του μπροστινού μέρους, δηλαδή “πράγματα που κοπανάνε”, τότε αξίζει να προσπαθήσετε να φτάσετε σε αυτά και να σφίξετε τις βίδες του εξαρτήματος που έχουν “ανεξαρτητοποιηθεί”.
Επίσης πολλές φορές όταν τα πλαστικά τρίζουν ή κτυπούν τότε μια λύση είναι να “μπουκώσετε” τον γύρω χώρο με ένα μονωτικό, αφρώδες υλικό τύπου αρμαφλέξ… Β.Α.