Εν αρχή ην… η μετριότητα
Δείτε το οξύμωρο σχήμα: κάτι που μπορεί να είναι και καλό και ταυτόχρονα κακό. Η Yamaha – όπως συνηθίζει – ήθελε να καινοτομήσει, ήθελε να φέρει την επανάσταση στο χώρο των σκούτερ.
“Ξεχάστε τα δίχρονα” μας έλεγε, “έρχεται η εποχή των τετράχρονων” – με τη μόνη διαφορά ότι η πρώτη της πρόταση, το Yamaha XC 180 Cygnus, ήταν απλά… προβληματικό.
Ήταν αρχές της δεκαετίας του ’80, τα μοντέρνα σκούτερ βρίσκονταν ακόμη στα σπάργανα και η γιαπωνέζικη εταιρία είχε κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα το 1977 με το Yamaha Passol που δικαίως θεωρείται “πατέρας των μοντέρνων σκούτερ” (διαβάστε εδώ).
Το Passol μπορεί να είχε φέρει την επανάσταση αλλά ήταν δίχρονο, οι δίχρονοι κινητήρες θεωρούνταν απηρχειωμένοι, “βρώμικοι” και θορυβώδεις ήδη από τη δεκαετία του ’80. Είναι η εποχή της “απο-διχρονοποίησης” της αγοράς, οι πιο καθαροί τετράχρονοι κινητήρες “έπρεπε” να μπουν στο χώρο, όσο δύσκολο και να ήταν.
Η δυσκολία έγκειτο στο γεγονός ότι οι τετράχρονοι κινητήρες μπορεί να ήταν καθαρότεροι από τους δίχρονους, αλλά ήταν συγχρόνως ογκωδέστεροι και πιο αδύναμοι προσφέροντας υποτονικές επιδόσεις.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα ήταν το βάρος τους που επιδείνωνε ιδιαίτερα την οδική συμπεριφορά των σκούτερ, μιας και οι κινητήρες έμπαιναν λόγω χωροταξίας υποχρεωτικά στο πίσω μέρος τους και έπαιζαν και το ρόλο του (προβληματικού λόγω μεγάλου βάρους) ψαλιδιού.
Η Yamaha ωστόσο είχε πάρει την απόφαση: να πιάσει τους πάντες στον ύπνο με ένα τετράχρονο σκούτερ και μάλιστα με “μεγάλο” κινητήρα σε σχέση με τον ανταγωνισμό, εδώ και τώρα!
Με το όνομα Cygnus (κύκνος), ενός αστερισμού, το Yamaha XC 180 Cygnus παρουσιάστηκε το 1983 – έναν ολόκληρο χρόνο πριν η Honda κάνει κίνησή της με τετράχρονο σκούτερ!
Η ιδέα της Yamaha δεν ήταν καινούργια, τετράχρονα σκούτερ με “μεγάλους” (για το χώρο των σκούτερ) κινητήρες είχαν εμφανιστεί ήδη από την εποχή (1953) του γερμανικού Heinkel Tourist, το οποίο μπορούσε να φορτωθεί ακόμα και με δυο άτομα και μπαγκάζια και να κάνει ταξίδια. Ωστόσο, τα μεγάλα τετράχρονα σκούτερ ξεχάστηκαν για δυο δεκαετίες, μέχρι να έρθει το Yamaha XC 180 Cygnus.
Αργότερα κυκλοφόρησε το Cygnus/Riva 200 που ήταν βελτιωμένο
Το Cygnus εντυπωσίαζε με τις τεχνικές λύσεις του, όπως οι υδραυλικές βαλβίδες (!) και το “έξυπνο κιβώτιο ταχυτήτων”, το οποίο είχε ήδη χρησιμοποιηθεί στο DKW Hobby του 1954. Ήταν το γνωστό μας CVT, η φυγοκεντρική μετάδοση πάνω στην οποία οι Ιάπωνες δεν είχαν μεγάλη πείρα μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Ο κινητήρας του Cygnus (το οποίο κυκλοφορούσε στις ΗΠΑ σαν Riva) είχε 171 κυβικά εκατοστά, 14 hp στις 7.500 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή 12.7 Nm στις 6.500 σ.α.λ. Ο ένας κύλινδρος ψυχόταν από βεντιλατέρ, υπήρχε ανάφλεξη CDI και οι υδραυλικές βαλβίδες δεν χρειάζονταν συντήρηση.
Η Yamaha επεκτάθηκε και στα 125 κυβικά με το Cygnus-Riva
Ένα από τα πιο αρνητικά στοιχεία του Cygnus ήταν το καρμπιρατέρ του, ένα Mikuni BS28, που παρουσίαζε διάφορα προβλήματα. Πολύπλοκης κατασκευής και δύστροπο ταλαιπωρούσε τους σκουτερίστες που είχαν προτιμήσει το πρωτοποριακό σκούτερ της Yamaha.
To μεγαλύτερο πρόβλημα όμως ήταν άλλο: οι αναρτήσεις, τα φρένα και η οδική συμπεριφορά του σκούτερ. Είναι γνωστό ότι όλοι οι πρωτοπόροι κουβαλούν μαζί τους κι ένα σωρό προβλήματα, γιατί εκ των πραγμάτων ψαχουλεύουν σε άγνωστο, ανεξερεύνητο έδαφος.
Και σε σπέσιαλ black edition το Riva 180
Το ακαλαίσθητο (για τα σημερινά δεδομένα) τετραγωνισμένο, εμφάνισης τύπου “κουτί” Cygnus είχε έναν αστείο βραχίονα με ένα αμορτισέρ (αλά Vespa PX) μπροστά για ανάρτηση, μακρύ μεταξόνιο 1.290 mm και ταμπούρα μπροστά και πίσω.
Ήταν οπισθοβαρές και σε συνδυασμό με τους μικρούς τροχούς των 10 μόλις ιντσών έκανε την οδήγηση έναν μικρό εφιάλτη. Κατάσταση που επαναλαμβανόταν κάθε φορά που ο αναβάτης αποφάσιζε να φρενάρει. Τουλάχιστον στις μικρές ταχύτητες πρόσφερε απολαυστική οδήγηση και άνεση στους επιβαίνοντες.
Καλώς ή κακώς, το Yamaha XC 180 Cygnus ήταν το πρώτο μοντέρνο τετράχρονο σκούτερ και από τη μία πρωτοπορούσε, από την άλλη επιδείνωνε τη θέση των σκούτερ έναντι των μοτοσυκλετών. Στη συνείδηση των αναβατών μοτοσυκλετών τα σκούτερ ήταν κάτι επικίνδυνα, δίχρονα “κουτιά με μικρές ρόδες”. Με τον ερχομό του Cygnus τα σκούτερ έγιναν κάτι επικίνδυνα “κουτιά με μικρές ρόδες”, που λόγω του ότι ήταν παράλληλα και τετράχρονα, “δεν πήγαιναν μία”…
Η μετέπειτα εξέλιξη των σκούτερ και τα επίπεδα που έχουν φτάσει σήμερα δικαίωσαν τη Yamaha, η οποία μπορεί να περηφανεύεται και σαν πρωτοπόρος, αλλά και σαν εταιρία που έχει στη γκάμα της μοντέλο του αναστήματος του ΤΜΑΧ 560. Βλέπετε, είναι η βελτίωση και η εξέλιξη του είδους αυτό που έχει τελικά σημασία …
