Born to be Mild!
To Harley-Davidson Topper ήταν το μοναδικό scooter που κατασκευάστηκε ποτέ από την Harley-Davidson, κι αυτή η “δυσάρεστη ιστορία” για την εταιρία, τοποθετείται στη δεκαετία του 1960. Η μεγάλη αμερικάνικη εταιρία, που συνδεόταν πάντα με πολυτελείς, ακριβές κατασκευές κύρους και υψηλού image, βλέποντας την έκρηξη των σκούτερ δεν ήθελε να μείνει με τα χέρια σταυρωμένα. Kείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Kαθώς η δεκαετία του 1960 πλησίαζε, ο πρόεδρος της Harley-Davidson, ο William H. Davidson, ανακοίνωσε ότι η εταιρία θα ξεκινούσε την εμπλοκή της στην κατασκευή μοτοσυκλετών μικρού κυβισμού, για την αγορά των ΗΠΑ, γεγονός που θα ενίσχυε τις πωλήσεις της και στο εξωτερικό.
Το 1959 η HD προτείνει στο ντόπιο κοινό το Topper. Το μεγάλο και ισχυρό οικονομικά αμερικανικό κοινό έχει αρχίσει να καλοβλέπει τις ελαφρές μοτοσυκλέτες, μικρού κυβισμού, αλλά όχι απαραίτητα τις μικρές μοτοσυκλέτες με το σήμα της Harley-Davidson, το οποίο πάντοτε συνδεόταν με τις “πολλές κυβικές ίντσες” των κινητήρων της.
Λίγο αργότερα αργότερα η Harley-Davidson απέκτησε το 50% μιας ιταλικής εταιρίας της Aeronautica Macchi, κι έτσι δημιουργήθηκε η Aermacchi Harley-Davidson. Η Aermacchi Harley-Davidson επρόκειτο να παράγει μια σειρά μικρού κυβισμού Harley-Davidson για την Αμερικάνικη αγορά.
Το πρώτο μοντέλο της συνεργασίας ήταν μια ιταλική μοτοσυκλέτα με τα σήματα της Harley-Davidson, η Sprint 250, η οποία κυκλοφορούσε παράλληλα με το Harley-Davidson Topper.
Το συμπαθητικό, “τετραγωνισμένης” αισθητικής σκουτεράκι εμφανίζεται στους ντίλερ της Harley-Davidson το 1960 και φιλοδοξεί να αποτελέσει την απάντηση της αμερικανικής εταιρίας στην έκρηξη των πωλήσεων σκούτερ ανά τον κόσμο. Vespa οι Ιταλοί; Topper οι Αμερικάνοι…
Το Topper διέθετε μερικά ενδιαφέροντα τεχνικά χαρακτηριστικά, όπως η αυτόματη μετάδοση και οι μεγάλοι τροχοί, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να απειλήσει ούτε στο ελάχιστο τις Vespa ή τις Lambretta.
Επίσης, εκείνη την εποχή, οι συνολικές πωλήσεις σκούτερ στην Αμερική δεν σημείωναν τίποτε σπουδαίους αριθμούς, όπως εξ’ άλλου και οι πωλήσεις του σκούτερ της Harley, κρατώντας έτσι την παραγωγή των Topper χαμηλά.
Ήδη από το 1963 η πτώση στις πωλήσεις των σκούτερ στις ΗΠΑ ήταν γεγονός , ενώ η επίθεση των Ιαπώνων με ελαφρές, μικρές μοτοσυκλέτες είχε κλιμακωθεί.
Δεν είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός των Topper που φτιάχτηκαν, υπολογισμοί όμως αναφέρουν από 3.000, μέχρι 4.000 μονάδες, μέσα σε πέντε χρόνια που έμεινε στην παραγωγή. Από το 1960 μέχρι το 1965 που διεκόπη η παραγωγή, το Topper ήταν το μοναδικό scooter που φτιάχτηκε ποτέ στην ιστορία της Harley-Davidson.
To Harley-Davidson Topper διέθετε εκκίνηση με κορδόνι – σαν εξωλέμβια ή χλοοκοπτικό – και δίχρονο κινητήρα 165 κυβικών, που ήταν αντιγραφή προπολεμικού γερμανικού κινητήρα της DKW. Επρόκειτο για τον θρυλικό και πολυ-αντεγραμμένο δίχρονο κινητήρα, από πλήθος κατασκευαστών, του DKW RT 125. O κινητήρας του Topper φτιαχνόταν στην Ιταλία από την Aermacchi.
H μετάδοσή του ήταν CVT και βαφτίστηκε από τους αμερικάνους Scootaway Drive. H απόδοση του κινητήρα έφτανε τους 9 ίππους, δεν διέθετε φτερωτή για βεβιασμένη ψύξη με αέρα και απαιτούσε μίξη λαδιού καύσης απευθείας στη βενζίνη. Το μικρό Harley πετύχαινε τελική 80 km/h.
Η μπροστινή ανάρτηση ήταν με οδηγούντες βραχίονες και τα φρένα (ταμπούρα) μικροσκοπικά. Το μπροστινό φτερό, η ποδιά και το δάπεδο του Topper ήταν φτιαγμένο από πρεσαριστή λαμαρίνα, ενώ το κάλυμμα του κινητήρα από υαλοβάμβακα.
Κάτω από τη σέλα υπήρχε αποθηκευτικός χώρος και το συνολικό του βάρος έφτανε μόλις τα 108 κιλά.
Στα “εξτρά” του μοντέλου δίνονταν μια μπαγκαζιέρα, πλάτη συνεπιβάτη, ζελατίνα/παρμπρίζ για το τιμόνι, αλλά και ένα side car, το οποίο έριχνε τις επιδόσεις σε δραματικό επίπεδο.
Λόγω του ότι ήταν περιορισμένος ο αριθμός Harley-Davidson Topper που παράχθηκαν, σήμερα όσα απομένουν είναι από τα πιο σπάνια κλασικά scooter που υπάρχουν στον κόσμο. Περίπου 100 υπάρχουν παγκοσμίως, με τιμές που κυμαίνονται από 10.000, μέχρι 20.000 δολάρια.