Γιαπωνέζικα ασημένια περιστέρια
Μπορεί να μην είναι γνωστό σε πολλούς σήμερα, αλλά για σχεδόν είκοσι χρόνια η γιαπωνέζικη Mitsubishi κατασκεύαζε σκούτερ, τα οποία μάλιστα ήταν πολύ πετυχημένα. Με κινητήρες δίχρονους και τετράχρονους και την τελευταία έκδοσή με δικύλινδρο δίχρονο κινητήρα. Ονομάζονταν “Ασημένια Περιστέρια”, ήταν καλλίγραμμα και καλοφτιαγμένα και σήμερα θεωρούνται πολύ σπάνια. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ιαπωνία βρισκόταν υπό αμερικανική κατοχή και δεν της επιτρεπόταν να κατασκευάσει ούτε αεροπλάνα, ούτε όπλα.
Οι παλιές στρατιωτικές βιομηχανίες όπως η Mitsubishi (που στον πόλεμο κατασκεύαζε αεροπλάνα που έκαναν τη ζωή των Αμερικάνων πολύ δύσκολη) υποχρεώθηκε να βρει τρόπους να συνεχίσει να επιβιώνει.
Μαζί με ένα μικρό επαγγελματικό τρίκυκλο με καρότσα που ονομαζόταν Mizushima, ένα απλό, πρωτόγονης κατασκευής μικρό σκούτερ έκανε την εμφάνισή του το 1946.
Το πρώτο σκούτερ που κατασκεύασε η Mitsubishi Heavy Industries ήταν αντιγραφή αμερικάνικου Salisbury Motor Glide στο εργοστάσιο της Nagoya.
Το Mitsubishi Silver Pigeon ήταν ανταγωνιστής του πετυχημένου Fuji Rabbit. Ναι, το “περιστέρι” εναντίον του “λαγού”.
Το Rabbit φτιαχνόταν από την Fuji Heavy Industries (σήμερα Subaru), μια εταιρία που ονομαζόταν παλαιότερα Nakajima, ακόμα μια μεγάλη εταιρία που κατασκεύαζε στον πόλεμο μαχητικά αεροσκάφη.
Το πρώτο Mitsubishi Silver Pigeon είχε αερόψυκτο κινητήρα 112 cc που απέδιδε μόλις 1.5 hp, και ήταν εμπνευσμένος από το αμερικανικό σκούτερ Cushman Husky. Τετράχρονος, με κάθετο κύλινδρο και πλήρως καλυμμένος ο κινητήρας με διαρκή, ελεγχόμενη ψύξη από τη φτερωτή–βολάν.
Η τροφοδοσία γινόταν από Amal ή γιαπωνέζικα Nikki.
Το σκούτερ χρησιμοποιούσε μικρούς τροχούς, που – όπως λέει ο μύθος – είχαν περισσέψει από τους οπίσθιους τροχούς αεροπλάνων.
Η επιτυχία ήταν άμεση, αφού οι ανάγκες προσωπικής μετακίνησης στην κατεστραμμένη μεταπολεμική Ιαπωνία ήταν μεγάλες.
Τα σκούτερ, σαν μέσον μετακίνησης ήταν τόσο σημαντικά για την Ιαπωνία, που τον Μάιο του 1948 το Silver Pigeon και το Fuji Rabbit παρουσιάστηκαν στον Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας!
Διάφοροι δίχρονοι και τετράχρονοι κινητήρες παρουσιάστηκαν από την εταιρία μέχρι τα 210 cc, όπως αυτός που προοριζόταν για το μοντέλο C-111 του 1960.
Τα τελευταία μοντέλα της Mitsubishi χρησιμοποιούσαν δίχρονους, δικύλινδρους (!) κινητήρες 125 και 143 cc με σαζμάν 3 ταχυτήτων και απόδοση 8.0 και 9.2 ίππων αντίστοιχα.
Για σχεδόν δυο δεκαετίες τα Silver Pigeon αποδείχθηκαν επιτυχημένα και εκτός αυτού κέρδιζαν βραβεία εμφάνισης από τα περιοδικά της εποχής.
Στη γιαπωνέζικη αγορά σκούτερ τα Silver Pigeon κατακτούσαν σχεδόν το 50% των πωλήσεων και από το ’46 μέχρι το ’63 υπολογίζεται ότι 463.000 μονάδες είχαν κατασκευαστεί με το Mitsubishi Silver Pigeon C-200 (1960) να αποδεικνύεται το πιο δημοφιλές. Παρήχθη σε σχεδόν 40 χιλιάδες μονάδες.
Ακολουθεί πίνακας με όλα τα μοντέλα σκούτερ της Mitsubishi.
Έτος | Μοντέλο | Κυβισμός |
1946 | C-10 | 112 cc, 1.5 ίπποι |
1948 | C-11 | |
1950 | C-25 | |
1953 | C-26 | |
1955 | C-57 | 192 cc |
1955 | C-70 | 125 cc, Δίχρονος κινητήρας |
1957 | C-90 | 200 cc |
1958 | C-93 | 210 cc |
1960 | C-111 | 210 cc, Τετράχρονος κινητήρας |
1960 | C-200 | 125 cc, Τετράχρονος κινητήρας |
1960 | C-300 | 125 cc, Δίχρονος κινητήρας |
1960 | C-76 | 192 cc, Τετράχρονος κινητήρας |
1960 | C-110 | 175 cc |
1960 | C-300 | 125 cc, Δίχρονος μονοκύλινδρος, |
1961 | C-110 | 175 cc, Τετράχρονος κινητήρας, 8.3 ίπποι |
1963 | C-140 | 125 cc, Δίχρονος δικύλινδρος, 8 ίπποι, 3τάχυτο κιβώτιο, 143 kg |
1963 | C-240 | 143 cc, Δίχρονος δικύλινδρος, 9.2ίπποι, 3τάχυτο κιβώτιο, 143 kg |
Σήμερα τα Silver Pigeon, είναι τόσο σπάνια που δεν θα έπρεπε να λέγονται “ασημένια περιστέρια”, αλλά “περιστέρια φαντάσματα”.
Εκτός από την Ιαπωνία, όπου τα Mitsubishi κατασκευάζονταν και ήταν δημοφιλή, η μοναδική αγορά που σημείωσαν κάποια επιτυχία ήταν των ΗΠΑ.
Η εταιρία που τα εισήγαγε στις ΗΠΑ ήταν η Rockford Scooter Company στο Illinois, που μέχρι τότε πουλούσε μόνο ραπτομηχανές.
Η αρχή έγινε το 1958 (τα σκούτερ να φτάνουν στο απόγειο της δόξας τους στις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του ’50).
Έξι διαφορετικά μοντέλα πουλήθηκαν από το απλό C-74 (με αλυσίδα στην τελική μετάδοση, χωρίς ανάρτηση πίσω) μέχρι τα C-75-76-80 και το εξεζητημένο C-90, με αυτόματη μετάδοση, φλας και διπλό ηλεκτρικό σύστημα: όταν το σκούτερ πήγαινε αργά άνοιγε την μπαταρία για να εκπέμπει ο προβολέας του περισσότερο φως.
Υπήρξαν επίσης πολλά μοντέλα της Mitsubishi, που πουλιόνταν στην αμερικάνικη αγορά με διαφορετικό όνομα.
Συγκεκριμένα με το όνομα της μεγάλης εταιρίας πωλήσεων μέσω ταχυδρομείου, την Montgomery Ward.
Τα σκούτερ μετονομάστηκαν Riverside, με το C-74 να βαφτίζεται “Miami,” το μεσαίας τιμής C-75 “Waikiki,” και το C-80 “Naassau.”.
Ευτυχώς το κορυφαίο C-90, ονομάστηκε απλά “Commuter.” (μεταφορέας), ενώ το ενδιαφέρον είναι πως τα Riverside πούλησαν στις ΗΠΑ πιο πολλά κομμάτια απ’ ότι τα Mitsubishi.
Με τον ανταγωνισμό στα σκούτερ να ανεβαίνει διαρκώς, το ενδιαφέρον του κοινού να μειώνεται, αλλά και την εταιρία να προτιμάει να εστιάσει την προσοχή και την ενέργειά της στην – επικερδέστερη – αυτοκινητοβιομηχανία, αρχής γενομένης με το Mitsubishi 500 του 1959, η εμπλοκή του τμήματος σκούτερ για την Mitsubishi άρχισε να αποδυναμώνεται.
Είναι κρίμα γιατί σήμερα πιθανά να είχαμε και 5η γιαπωνέζικη εταιρία στο χώρο των δύο τροχών και να οδηγούμε σκούτερ (αλλά και μοτοσυκλέτες ίσως) με το σήμα της εταιρίας.
Η σημαντικότητα των Silver Pigeon είναι μεγάλη για την Ιαπωνία. Το διάσημο κορυφαίο τεχνολογικό ινστιτούτο “Ιαπωνική Ένωση Μηχανολόγων-Μηχανικών Αυτοκινητοβιομηχανίας” – Society of Automotive Engineers of Japan – ανακύρρηξε το Mitsubishi Silver Pigeon C-10 του 1946, σαν ένα από τα 240 σημαντικότερα τεχνολογικά επιτεύγματα της Ιαπωνίας.
Β. Α.