Η ταχύτερη Lambretta του κόσμου… για πάντα
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 η ιταλική εταιρία Innocenti στην προσπάθειά της να αποδείξει στον κόσμο ότι η Lambretta ήταν το καλύτερο σκούτερ στον κόσμο, κατάφερε να σπάσει το ρεκόρ τελικής ταχύτητας των 200 χιλιομέτρων την ώρα. Κι από τότε, ούτε η μεγάλη αντίπαλος Piaggio, ούτε καμία άλλη εταιρία σκούτερ δεν κατάφερε να την αμφισβητήσει. ΚΕΙΜΕΝΟ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΣ
Μεγάλες μάχες είχαν γίνει στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του ’40 ανάμεσα στους δυο διεκδικητές του τίτλου του “καλύτερου σκούτερ στον κόσμο” μεταξύ της Innocenti και της Piaggio. Η κάθε μια με το δικό της όπλο: η πρώτη με την Lambretta και η άλλη με την Vespa.
Το τέλος όλων των μαχών ήρθε με την ολοκληρωτική επικράτηση της Lambretta στο παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας με παραπάνω από 200 χιλιόμετρα τελικής ταχύτητας…
Μετα τον πόλεμο η Piaggio και η Innocenti εμφανίστηκαν στο σκουτεριστικό στερέωμα δημιουργώντας σκούτερ για απλή καθημερινή μετακίνηση των μαζών, τα οποία έπρεπε με κάποιο τρόπο να αποδείξουν την αξία τους.
Να μπορέσουν να ξεχωρίσουν ανάμεσα σε μια θάλασσα δεκάδων κατασκευαστών που υπήρχαν τότε σε Ιταλία και τις γύρω χώρες.
Εδώ βέβαια πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι τόσο για την της Piaggio (παλιά αριστοκρατική οικογένεια με διασυνδέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο και το Βατικανό) όσο και την Innocenti (μεγάλη βιομηχανία, σωληνουργία) δεν μιλάμε για μικρές εταιρίες που θα δυσκολεύονταν να βρουν επενδυτές, υποστήριξη και έξοδο-προβολή στην αγορά.
Και οι δύο εταιρίες και η Piaggio και η Innocenti στην προσπάθειά τους για προώθηση των προϊόντων τους αποφάσισαν να παίρνουν μέρος σε αγώνες ταχύτητας σε δημόσιους δρόμους, σε ράλι, αγώνες ρεγκιουλαριτέ, αλλά και απόπειρες κατάρριψης του παγκόσμιου ρεκόρ ταχύτητας.
Η αντιπαλότητα και τα ρεκόρ που πετύχαινε μια η Vespa μια η Lambretta, έσερναν τα αγωνιστικά τμήματα των εταιριών από τη μια δοκιμασία στην άλλη, από τη μια χώρα στην άλλη, όπου υπήρχε πίστα ή κατάλληλος δρόμος για ρεκόρ.
Από τους πρώτους πατέρες των αγωνιστικών Lambretta ήταν ο ίδιος ο Luigino Innocenti, γιός του μεγάλου αφεντικού, του ιδρυτή της εταιρίας.
Στα τέλη του 1948 τα ρεκόρ ταχύτητας των 125 σε μεγάλες αποστάσεις ήταν υπόθεση Γάλλων αναβατών πάνω σε γαλλικές μοτοσυκλέτες. Αυτά ήταν τα ρεκόρ που έπρεπε να καταρρίψει η Lambretta.
Τεχνικός υπεύθυνος της Lambretta εκείνη την εποχή ήταν ο Ingeniere Pierluigi Torre, που αποφάσισε να οδηγήσει το project προς τις δοκιμασίες του “χιλιομέτρου με φόρα” και τη “μιας ώρας σε μέγιστη ταχύτητα”.
Σαν κατάλληλος δρόμος επιλέχθηκε ο αυτοκινητόδρομος Roma-Ostia (όπως και στην περίπτωση της Vespa) με μήκος 20 χιλιομέτρων και μόνη δυσκολία ότι στο τέλος κάθε ευθείας ο αναβάτης έπρεπε να φρενάρει για να στρίψει και να ξανα-ξεκινήσει.
Οι ειδικά μετασκευασμένες Lambretta οδηγιούνται για 9 ώρες συνεχόμενα. Καταρρίπτουν 13 παγκόσμια ρεκόρ στα 125 και 175 κυβικά.
Ο αρχιμηχανικός Torre θέλει κι άλλα ρεκόρ, βλέπει ότι μπορεί να κόψει κι άλλα δευτερόλεπτα, να βγάλει ακόμα λίγα χιλιόμετρα τελικής παραπάνω.
Η προσπάθεια μεταφέρεται στην περίφημη γαλλική πίστα της εποχής στο Montlhéry, όπου στόχος είναι να καταρριφθεί το ρεκόρ των 24 ωρών με σκούτερ.
Αναβάτες επιλέγονται οι καλύτεροι, όπως ο δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στα 500, ο Masetti, αλλά και ο πολύ καλός Masserini.
Για να ανταποκριθεί στην τεράστια πρόκληση η Innocenti δημιουργεί μια νέα Lambretta με μοναδική σχεδίαση ενός μονοκόμματου φέρινγκ-κουτί, που την κάλυπτε ολοκληρωτικά.
Το οβάλ προφίλ του αεροδυναμικού σκούτερ άφηνε να δημιουργηθεί ένα μεγάλο “φινιστρίνι”, απ’ όπου μπορούσε να βλέπει ο αναβάτης.
Παράλληλα μια αρκετά μεγάλη ουρά σταθεροποιούσε το δίτροχο, έτσι ώστε να μπορεί να στρίβει.
Καμία σχέση δεν είχε η εμφάνιση της κατακόκκινης σπέσιαλ Lambretta, με το αρχαιοπρεπές, μέτριας αισθητικής σχήμα της Vespa Siluro (που είχαμε παρουσιάσει παλαιότερα, πατήστε εδώ) και είχε κατασκευαστεί-σχεδιαστεί για ακριβώς τον ίδιο σκοπό, πετυχαίνοντας την εκπληκτική για την εποχή τελική των 171 km/h.
Romolo Ferri, Monthlery, 1951
Από τα τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου του ’51αυτή η Lambretta με αναβάτες τους Ambrosini, Ferri και Masetti κατέκτησε πάμπολλά ρεκόρ στην πίστα του Montlhéry στη Γαλλία.
Ούτε λίγο-ούτε πολύ 22, ναι είκοσι δύο παγκόσμια ρεκόρ έδειξαν στον κόσμο των σκούτερ ότι η μηχανική υπεροχή της Lambretta είναι τέτοια, όπως και η αξιόπιστία της για να αντέξει σε πολύωρες δοκιμασίες.
Ο αρχιμηχανικός Pier Luigi Torre έχει σχεδιάσει μαζί με την ομάδα του μια αεροδυναμική Lambretta που πετυχαίνει συντελεστή οπισθέλκουσας μόλις στα 0.09, ενώ ο υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας των 125 κυβικών καταφέρνει να φτάσει τους 21 ίππους.
Οι τεχνικοί και οι μηχανικοί καταλαβαίνουν ότι το “σκούτερ” μπορεί να πετύχει μεγάλα ρεκόρ και στις 14 Απριλίου ο Romolo Ferri πετυχαίνει στη διαδρομή “Fettuccia di Terracina” στην Ιταλία τελική 195.8 km/h, κερδίζοντας τη Vespa κατά 20 ολόκληρα km/h.
Όμως όλοι οι άνθρωποι που εμπλέκονται στο κεφάλαιο “ Lambretta και κατάρριψη παγκόσμιων ρεκόρ ταχύτητας” δεν είναι ευχαριστημένοι και κάνουν ακόμα μια προσπάθεια.
Η κατακόκκινη Lambretta ταξιδεύει μέχρι τη Δυτική Γερμανία για ακόμα μια προσπάθεια στον αυτοκινητόδρομο ανάμεσα σε Μόναχο και Ίνγκλοστάντ στις αρχές Αυγούστου του ’51 με αναβάτη και πάλι τον Romolo Ferri. Στο χιλιόμετρο με φόρα η μέση ταχύτητα φτάνει στην εκπληκτική ταχύτητα των 201 km/h!
Η Piaggio, μετά από μια τέτοια αποστομωτική απάντηση δεν αντέδρασε, δεν επέστρεψε ποτέ στην προσπάθεια να καταρρίψει άλλο ρεκόρ ταχύτητας, κι έτσι η μονομαχία έληξε για πάντα, αφήνοντας τη Lambretta να φιγουράρει στην κορυφή του κόσμου, σαν το ταχύτερο σκούτερ όλων των εποχών.
(δείτε το βίντεο που ακολουθεί, από το 0.28 και μετά υπάρχει καταγραφή της προσπάθειας της Lambretta)
