Fiat εναντίον Piaggio στα ’50s
Αν όλα είχαν πάει κατ’ ευχήν, όπως είχε οραματιστεί και προγραμματίσει ο Enrico Piaggio στη δεκαετία του ’50, είναι πολύ πιθανόν σήμερα η Piaggio να συμπεριλαμβανόταν ανάμεσα στις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες του κόσμου. Kείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Όπως απολαμβάνει σήμερα η Piaggio την τεράστια επιτυχία της Vespa, έτσι θα μπορούσε να μιλάει και για την επιτυχία του Vespa 400, ενός μικρού τετράτροχου που παρουσιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950.
Όμως το κατεστημένο της αυτοκινητοβιομηχανίας δεν θα μπορούσε να μείνει άπραγο.
“Αν η Piaggio κατασκευάσει το μίνι αυτοκίνητο που έχει ανακοινώσει και βλάψει το λανσάρισμα του Nuova 500 μας, η Fiat θ’ απαντήσει κατασκευάζοντας ένα σκούτερ ευρείας κατανάλωσης, άμεσα ανταγωνιστικό της Vespa”.
Αυτό ειπώθηκε μεταξύ υψηλών στελεχών της Fiat προς την Piaggio και για να μην μείνουν στα λογια η Fabrica Italiana Automobile di Torino λίγο αργότερα παρουσίασε ένα σκούτερ σε πειραματική μορφή, που έμοιαζε πολύ με Vespa.
Η Piaggio, αν και πανικοβλήθηκε, δεν σταμάτησε αμέσως την παραγωγή του Vespa 400 – άλλαξε εν μέρει τα σχέδια της, ξεκινώντας την παραγωγή του διθέσιου αυτοκινήτου της, αλλά στη Γαλλία – αντί της Ιταλίας που είχε προγραμματιστεί αρχικά, από το 1957, μέχρι το 1961.
ΟΛΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΟΝ Οκτώβριο του 1957, όταν στο σαλόνι του Παρισιού παρουσιάστηκε το μικρό “κουκλίστικο” (microcar) αυτοκίνητο, σχεδιασμένο από τον πατέρα της Vespa, – Coradino D’Ascanio – με τον κινητήρα τοποθετημένο στο πίσω μέρος του (στο χώρο του “πορτμπαγκάζ”).
Το όνομά του ήταν Vespa 400, προκειμένου η Piaggio να εκμεταλλευτεί την τεράστια επιτυχία του ονόματος του δημοφιλούς της σκούτερ.
Με τα οικονομικά της Ευρώπης να βελτιώνονται διαρκώς για πρώτη φορά μετά τον B’ Παγκ. Πόλεμο, η αγοραστική δύναμη μεγάλωνε επίσης, παρέχοντας έτσι στη μεσοαστική τάξη τη δυνατότητα να αποκτήσει αυτοκίνητο.
Η Fiat είχε λάβει το μήνυμα κατασκευάζοντας το μικρό της αυτοκινητάκι που άκουγε στο όνομα Nuova 500, μετέπειτα γνωστό ως Cinquecento – “Πεντακοσαράκι” και τελικά προσέφερε τα μάλα στο να μετατρέψει την ιταλική εταιρία στον κολοσσό που ξέρουμε σήμερα.
Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ VESPA 400 ξεκίνησε, παρά τις απειλές της Fiat, μόνο που η όπως είπαμε γραμμή παραγωγής / συναρμολόγησης μεταφέρθηκε στο Fourchambault της Γαλλίας.
Έτσι το Vespa 400 εμφανίστηκε με το σήμα της Piaggio ACMA (Ateliers de Constructions de Motos et Automobiles), στο εργοστάσιο της Piaggio στη Γαλλία.
Παρήχθησαν 30.000 μονάδες από το 1957 μέχρι το 1961, ενώ την ίδια περίοδο οι πωλήσεις των σκούτερ έπεφταν. Το 1961 παρουσιάστηκε το μοντέλο Vespa 400 GT με 4 ταχύτητες, που εξήχθηκε και στις ΗΠΑ (1.700 μονάδες).
Δεν απέδωσε όμως τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αφού οι Αμερικανοί κάθε άλλο παρά μικρά και οικονομικά αυτοκίνητα ήθελαν. Ακριβώς το αντίθετο.
Το Vespa 400 φορούσε δίχρονο κινητήρα, τοποθετημένο στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου (εκεί που τα περισσότερα είχαν το πορτμπαγκάζ) με μπόλικο χώρο να περισσεύει, κάτι που έδειχνε πως η Piaggio σχεδίαζε μελλοντικά την τοποθέτηση ενός μεγαλύτερου σε όγκο και κυβισμό και σίγουρα τετράχρονου κινητήρα.
Μέσα από το τριτάχυτο κιβώτιο περνούσαν οι 14 ίπποι, αλλά και η πολλή ροπή που έκανε το 400 πολύ εύκολο στην οδήγηση.
Τα 90 km/h τελικής ήταν υπεραρκετά για ένα αυτοκινητάκι που χωρούσε σχετικά άνετα, για το μέγεθός του, δύο ενήλικες και με λίγη προσπάθεια άλλους δύο – τις ηλιόλουστες όμως μέρες μόνον – στο πίσω υποτυπώδες κάθισμα, αρκεί να άνοιγε η μαλακή οροφή, καθώς τα κεφάλια τους προεξείχαν έξω από το αυτοκίνητο!
Ήταν τόση η ροπή – από τον δικύλινδρο σε σειρά, 393 κυβικών κινητήρα – που το 400 μπορούσε να χρησιμοποιήσει τρίτη ταχύτητα από τα 25 μόλις χιλιόμετρα την ώρα.
Μέσα στον σπαρτιάτικο εξοπλισμό του περιλαμβανόταν και η ρύθμιση της έντασης της κόρνας, ενώ πίσω από τις γρίλιες του καπό υπήρχε ένα “συρτάρι” το οποίο μετέφερε τη μπαταρία!
Οι ανάποδες πόρτες έδιναν τη δυνατότητα να μπεις και να βγεις πολύ εύκολα παρά τις πολύ μικρές διαστάσεις του αυτοκινήτου.
Το αυτοκινητάκι της Piaggio πουλήθηκε και στην Ελλάδα, όπως βλέπετε και από τη διαφήμιση της εποχής, ενώ ελάχιστα Vespa 400 υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας, ένα εκ των οποίων φωτογραφίσαμε πριν από μερικά χρόνια σε Πανελλήνια συνάντηση Vespa.
ΤΟ ΑΝ ΤΟ 400αράκι θα γινόταν ποτέ επιτυχία ή αν θα εισήγαγε την Piaggio στον κόσμο των 4 τροχών με ευνοϊκή γι’ αυτήν εξέλιξη, είναι κάτι που δε θα μάθουμε ποτέ.
Ούτε καν αν η Fiat – η οποία αντιδρώντας πιθανώς να δημιουργούσε μια πολύ πετυχημένη “αντι-Vespa” – θα γινόταν παράλληλα και μια πετυχημένη εταιρία σκούτερ στο πέρασμα του χρόνου.
Γιατί αν είχε λανσαριστεί σωστά το Vespa 400 στα τέλη της δεκαετίας του ’50 μπορεί σήμερα να μιλούσαμε για τα Punto της Piaggio και για τα Fiat Beverly 300…
