Χαράζοντας νέους δρόμους στα σκούτερ

Τα ξεχασμένα συρτάρια της ιστορίας κρύβουν σχεδόν πάντοτε εκπλήξεις. Μερικές φορές μάλιστα επιφυλάσσουν πολύ μεγάλες εκπλήξεις. Μια από αυτές είναι αναμφισβήτητα το Horex Rebell 250, ένα σκούτερ που παρουσιάστηκε το 1956. Ήταν τόσο πρωτοπόρο και “προφητικό”, με τόσες καινοτομίες, προσφέροντας υλικό για αντιγραφή, που πραγματικά δεν ξέρεις από που να ξεκινήσεις…

Όχι δεν επρόκειτο για ένα στατικό πρωτότυπο έκθεσης. Είχε σάρκα και οστά, δηλαδή σίδερο, ρόδες, μηχανή και τροχούς και λειτουργούσε. Και ήταν μια σοβαρή προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα scooter με τα πλεονεκτήματα ασφάλειας και οδικής συμπεριφοράς μιας μοτοσυκλέτας. Ήταν το Honda Integra της εποχής, το υβρίδιο που θα έκανε την επανάσταση και θα έφερνε τους “μοτοσυκλετάδες στα σκούτερ”, και τους “σκουτερίστες στις μοτοσυκλέτες”.

To Horex Rebell 250 είχε ένα καλοφτιαγμένο πλαίσιο, έξυπνα σχεδιασμένο, με μονή ραχοκοκαλιά από σωλήνα μεγάλης διατομής, που πέρναγε ανάμεσα από τα πόδια του αναβάτη. Μέσα σε αυτήν μεταφερόταν και το λάδι της λίπανσης του κινητήρα, ενώ από κάτω της κρεμόταν ο μονοκύλινδρος τετράχρονος κινητήρας της Horex, που αν τον παρατηρήσετε, μοιάζει πολύ με παπιού.

Ο τετράχρονος κινητήρας ήταν οριζόντια τοποθετημένος με τον στρόφαλο και το σασμάν να τον ακολουθούν, χαμηλώνοντας έτσι το κέντρο βάρους, φέρνοντας τον συγχρόνως πιο κοντά στον μπροστινό τροχό, ιδανικά τοποθετημένος από πλευράς χωροταξίας. Μην νομίσετε ότι η διάταξη του Rebell σαν σύνολο έχει περάσει απαρατήρητη από τους μοντέρνους σχεδιαστές μοτοσυκλετών και σκούτερ. Φανταστείτε ότι το “μοναδικό, πρωτοποριακό, επαναστατικό” – πείτε το όπως θέλετε – Horex Rebell 250 του 1956 αναφέρεται ακόμα και σήμερα, σχεδόν 60 χρόνια μετά, από τους σχεδιαστές του Yamaha TMAX 500 και 530, σε περίοπτη θέση μάλιστα, λέγοντας ότι “δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο Horex Rebell 250…”, αποτελώντας έμπνευση για τη δημιουργία του μοντέρνου σκούτερ.

Εκεί που τελειώνει η μονή ραχοκοκαλιά του πλαισίου, ξεκινούν λεπτότερες σωλήνες που δημιουργούν την ουρά και τη βάση του ψαλιδιού, αφού το Rebell είχε κανονική ανάρτηση πίσω, σαν σε στιλ μοτοσυκλέτα, με δύο αμορτισέρ. Η μετάδοση γινόταν με αλυσίδα, που ήταν κλεισμένη, προφυλαγμένη μέσα σε κάσα.

Το Horex Rebell 250 είχε μακριά σέλα για δύο άτομα, μεγάλα μαρσπιέ και σε πλάτος και σε μήκος και για τους δύο επιβαίνοντες, οι εξατμίσεις περνούσαν κάτω από τα μαρσπιέ του συνεπιβάτη, με το τούνελ να περνάει χαμηλά ανάμεσα από τα πόδια του αναβάτη. Η ποδιά που προστάτευε τα πόδια του ήταν πλατιά και κυρτωμένη αεροδυναμικά, έτσι ώστε να ανακλά τον αέρα. Το ίδιο αεροδυναμικός έμοιαζε και ο προβολέας, που βρισκόταν κλεισμένος μέσα σε καβούκι, το μπροστινό φτερό ήταν μεγάλο, αλλά όχι πολύ, αφήνοντας έτσι την πολύ όμορφη ζάντα να φαίνεται. Οι ζάντες του Rebell ήταν φτιαγμένες από το εξωτικό μαγνήσιο (!) και είχαν διαστάσεις 16 ιντσών. Το ενδιαφέρον όμως δεν σταματούσε μόνο στη χρήση του ελαφρού, ακριβού μετάλλου για τις ζάντες, αλλά συνεχιζόταν και στα λάστιχα, τα οποία λόγω διάστασης των τροχών ήταν μοτοσυκλετιστικά (άλλο ένα “συν” του μοντέλου) και μάλιστα tubeless – χωρίς σαμπρέλα!

Μπροστά, η ανάρτηση του σκούτερ της Horex γινόταν με βραχίονες και αμορτισέρ (τύπου Earles), ενώ τα φρένα ήταν ταμπούρα μπροστά και πίσω, με υδραυλική ενεργοποίηση! Για να υπάρχει καλύτερη κατανομή βάρους και να φορτιστεί ο μπροστινός τροχός περισσότερο, βοηθώντας έτσι το κράτημα, δεξιά και αριστερά του λαιμού του πιρουνιού και πίσω από τον προβολέα υπήρχαν 2 μπαταρίες για την τροφοδοσία του ηλεκτρικού συστήματος.
Για τον κινητήρα η Horex ανακοίνωνε 18 ίππους και για το βάρος μόλις 135 κιλά, κάτι που ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα είναι αξιοπρόσεκτο. O τετράχρονος, μονοκύλινδρος, αερόψυκτος, οριζόντιος κινητήρας του Rebell, διέθετε 250 κυβικά, είχε δύο βαλβίδες και εκκίνηση με μίζα.

Το ενδιαφέρον είναι ότι το Horex Rebell 250, αλλά και το σκούτερ Faka, που είχαμε παρουσιάσει παλαιότερα (πατήστε ΕΔΩ για να διαβάσετε) δημιουργήθηκαν από τον ίδιο σχεδιαστή, τον παθιασμένο με τους δύο τροχούς και τα σκούτερ, Γάλλο Louis L. Lepoix και την εταιρία του FTI. Το έργο του Lepoix θα το παρουσιάσουμε και στο μέλλον, αφού είχε σχεδιάσει κι άλλα πολύ ενδιαφέροντα δίτροχα του ’50 και του ’60.

Η Horex είχε ιδρυθεί το 1920 από μια υαλουργία που ονομαζόταν Rex. Με τη χρήση των δύο πρώτων γραμμάτων της έδρας-πόλης HΟmburg (Bad Homburg) και του REX, δημιουργήθηκε η επωνυμία HOREX. Η γερμανική εταιρία κατασκεύασε πλήθος αξιόλογων μοτοσυκλετών από 250 μέχρι 800 κυβικά, με μονοκύλινδρους και δικύλινδρους κινητήρες. Από τα πιο γνωστά της μοντέλα είναι η μονοκύλινδρη Regina 350 που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1948, η πανέμορφη, εμβληματική, δικύλινδρη Horex Imeperator 500, του 1951 και η 400 του 1954. Λόγω οικονομικών προβλημάτων η Horex δεν μπόρεσε να βγάλει ποτέ το υβριδικό της σκούτερ Rebell 250 στην παραγωγή, χάνοντας παράλληλα και την τάση (και το αντίστοιχο “χρήμα”) της αγοράς για τα σκούτερ στην Ευρώπη. Η εταιρία αγοράστηκε το 1960 από την Daimler Benz (για την οποία κατασκεύαζε εξαρτήματα από το ’56) και η παραγωγή μοτοσυκλετών σταμάτησε.

Σήμερα τα δικαιώματα του θρυλικού ονόματος της γερμανικής εταιρίας κατέχει μια νέα – πολλά υποσχόμενη από την σύνθεσή της – εταιρία, που έχει παρουσιάσει μια εξακύλινδρη Horex 1300, η οποία υποτίθεται ότι θα βρισκόταν στην αγορά στο τέλος του 2011 και προς το παρόν παραμένει μια ενδιαφέρουσα (όχι ιδιαίτερα όμορφη) δίτροχη υπόσχεση.

H αξία του Horex Rebell 250, έστω κι αν ήταν πρωτότυπο και δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή, είναι τεράστια αφού ο σχεδιαστής L. Lepoix και η Horex που διερεύνησε με αυτό τον τρόπο το θέμα scooter βρέθηκαν πολύ μπροστά από την εποχή τους χαράζοντας δρόμους σαν εμπνευσμένοι εξερευνητές. Μεγάλες διαστάσεις maxi scooter, προστασία από τον αέρα με αεροδυναμική ποδιά, 16άρηδες τροχοί και χυτές ζάντες, υδραυλικά φρένα, ηλεκτρική εκκίνηση, κεντρικά τοποθετημένος κινητήρα όσο το δυνατόν κοντύτερα στον μπροστινό τροχό, ζυγισμένος στο κέντρο κινητήρας χαμηλά τοποθετημένος, ψαλίδι μοτοσυκλέτας στον πίσω τροχό, τελική μετάδοση με αλυσίδα.

Όλες ή μερικές από τις παραπάνω τεχνολογικές λύσεις έχουν εφαρμοστεί στα καλύτερα σημερινά σκούτερ του κόσμου, από το Aprilia SRV 850, το Suzuki Burgman 650, Ηonda Integra 700 (ειδικά αυτό), Yamaha TMAX 530, ΒΜW C600/C650 οφείλουν ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στον “Ρέμπελο” , Επαναστάτη της Horex, που παρουσιάστηκε σαν άλλος προφήτης πριν από 56 χρόνια.