Μεταμφιέσεις
Γνωρίζουμε πλέον καλά ότι τα σκούτερ και οι μοτοσυκλέτες έχουν να προσφέρουν διαφορετικές ανέσεις, επιδόσεις και συγκινήσεις στους αναβάτες που τα οδηγούν και τα χρησιμοποιούν είτε καθημερινά, είτε σπανιότερα. Το ζευγάρωμα των δύο κόσμων ήταν πάντοτε ένα στοίχημα για τις κατασκευάστριες εταιρίες και μάλιστα όχι πρόσφατο, αφού από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα είχαν γίνει αρκετές προσπάθειες. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Δεν είναι πρόσφατη ιδέα να φτιάξεις ένα δίτροχο που να έχει την πρακτικότητα, την ευκολία και την κάλυψη προς τον αναβάτη ενός σκούτερ, με την οδική συμπεριφορά και τις επιδόσεις μιας μοτοσυκλέτας.
Δεν είναι μόνο τα Honda Integra, X-ADV ή το Yamaha ΤΜΑΧ ή τα BMW C 650, αλλά και πολλά άλλα μοντέλα του παρελθόντος. Παρουσιάζουμε έξι μόλις από αυτά και προσπαθούμε να αποκρυπτογραφήσουμε τις ιδέες που τα δημιούργησαν.
VICTORY VISION 1700, 2008
Η Victory Vision δεν εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2008, αφού είχε παρουσιαστεί σαν πρωτότυπο το 2005. Λέγεται ότι ο σχεδιαστής του Honda NM-4 εμπνεύσθηκε σχεδιαστικά από αυτήν την αμερικάνικη μοτοσυκλέτα.
Η τοποθέτησή της ήταν τουριστική, πλασαριζόταν μάλιστα σαν την “απόλυτη τουριστική μοτοσυκλέτα”, κινούμενη από έναν δικύλινδρο V αερο-ελαιόψυκτο κινητήρα 1.731 cc.
Έμεινε στην παραγωγή για τουλάχιστον οκτώ χρόνια και αν εξαιρέσουμε την τρελή εμφάνισή της ήταν πολύ άνετη και πολύ ροπάτη (με 92 ίππους μόλις) και πολύ βαριά. Ζύγιζε κοντά στα 430 κιλά γεμάτη. “Αμάξι με τα όλα του” που θα έλεγε κάποιος ειρωνευόμενος, αφού και η τιμή του πλησίαζε επικίνδυνα τις 30.000 ευρώ. Σημειώστε ότι η Victory δεν υπάρχει πλέον σαν εταιρία, αφού η μητρική Polaris κράτησε στην αγορά μόνο την Ιndian, της οποίας το όνομα της ανήκει.
VELOCETTE LE, 1948
H Velocette LE ήταν μια μοτοσυκλέτα που κατασκευαζόταν από την θρυλική βρετανική εταιρία Velocette για 22 ολόκληρα χρόνια, από το 1948 μέχρι και το 1970. Ο λόγος δεν ήταν ότι επρόκειτο για πετυχημένο μοντέλο, αλλά λόγω του ότι η εταιρία είχε μακροχρόνιο συμβόλαιο με την βρετανική αστυνομία!
Κάθε διαγωνισμός για μοτοσυκλέτα αστυνομικών καθηκόντων πήγαινε στη Velocette και στο συγκεκριμένο μοντέλο. Η Velocette LE ήταν μια μοτοσυκλέτα που είχε βάλει ρούχα σκούτερ, αλλά και αλουμινένια ποδιά.
Ο κωδικός LE σήμαινε “little engine” μικρός κινητήρας, αφού ο μικρός δικύλινδρος μπόξερ – από τους μικρότερους που έχει κατασκευαστεί ποτέ – είχε κυβισμό 149 κυβικών! Η σκουτερο-μοτοσυκλέτα είχε μεγάλους τροχούς 19 ιντσών, ήταν ελαφριά στα 114 κιλά και ο κινητήρας των 6 ίππων την “έσπρωχνε” μέχρι την τελική των, μόλις, 80 km/h.
HONDA DN01, 2008
Διαστημικής σύλληψης και εμφάνισης, με χαμηλό συνολικό ύψος, αιχμηρό προφίλ βολίδας, με κοντό μούτρο και πλατύ τιμόνι. Πως να χαρακτηρίσεις ένα τέτοιο δίτροχο. Είχε παρουσιαστεί σαν concept το 2005.
Περισσότερο σκούτερ θύμιζε παρά μοτοσυκλέτα, με μια υπερ-άνετη θέση, με τον αναβάτη να κάθεται σε μια περίεργη στάση με τα πόδια μπροστά, να πατούν σε πλατφόρμες, παρά σε μαρσπιέ.
Η τιμή του Honda DN01 ήταν υψηλή (στην Ελλάδα κόστιζε 12.000 ευρώ) ο κινητήρας προερχόταν από Transalp, δικύλινδρος V-52 και η μετάδοσή του ήταν υδρομηχανική, διαρκώς μεταβαλόμενη. Η οδική συμπεριφορά του Honda DN01 ήταν καλή και στις στροφές περιοριζόταν κυρίως από τα χαμηλά τοποθετημένα μαρσπιέ, ενώ άνω των 120-130 km/h ο αέρας χτύπαγε χωρίς οίκτο τον αναβάτη.
http://evosales.com
YMC V3, 2004
Στην Ελλάδα – ναι κυκλοφόρησε κι εδώ – ήρθε σαν YMC V3 και ήταν σαν να προσγειώθηκε από τον πλανήτη… Δία. Μια μεταλλαγμένη “μοτοσυκλέτα” που ήταν έμοιαζε με σκούτερ, αλλά δεν ήταν.
Δεν είχε μεν αποθηκευτικούς χώρους, αλλά διέθετε ηχοσύστημα με τέσσερα ηχεία! Φορούσε μονοκύλινδρο κινητήρα 250 κυβικών και 14 ίππων και όλο το “θέμα” ζύγιζε 185 περίπου κιλά. Με αυτόματη μετάδοση παρακαλώ και τα φρένα στο τιμόνι.
Το κινέζικης κατασκευής μοτο-σκούτερ ή cruiser με ψηλό τιμόνι αν θέλετε, είχε κινητήρα σκουτερίσιο και πίσω τροχό 15 ιντσών. Α ναι, ο μπροστινός ήταν 18άρης. Παράταιρα πράγματα έτσι; Γιατί εδώ που τα λέμε όλο το υπόλοιπο δίτροχο ήταν “ταιριαστό”…
VINCENT BLACK PRINCE, 1954
Ιεροσυλία. Απλά και σταράτα. Ιεροσυλία να ντύνεις την καλύτερη μοτοσυκλέτα της εποχής με αυτά τα ρούχα που την έκαναν να μοιάζει με… ε, με scooter. Η ιδέα όμως δεν ήταν να μοιάζει με σκούτερ, ενώ κι εμείς διαπράττουμε ιεροσυλία βάζοντας το Vincent Black Prince σε ένα αφιέρωμα για “μοτο-σκούτερ”.
Στόχος ήταν να καλυφθεί αεροδυναμικά μια από τις σημαντικότερες μοτοσυκλέτες όλων των εποχών: η Vincent Black Shadow, με V-2 κινητήρα 50 μοιρών, 998 cc, ιπποδύναμης 55 ίππων και τελικής 190+ km/h… το ’50!
Παρότι το κουστούμι – ήταν φτιαγμένο από υαλοβάμβακα – είχε τοποθετηθεί για λόγους αεροδυναμικής δεκαετίες πριν “ντύσουν” οι κατασκευαστές τις σπορ μοτοσυκλέτες τους, το Black Prince ήταν πιο αργό από το Black Shadow, κι αυτό κυρίως γιατί η αεροδυναμική σχεδίαση του κουστουμιού ήταν λάθος. Ένα πλεονέκτημα για τον αναβάτη του Vincent Black Prince σύμφωνα με την εταιρία ήταν ότι μπορούσε να πάει στη δουλειά χωρίς να λερωθεί το κουστούμι του. Σε αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι το Vincent Black Prince φλέρταρε με τα σκούτερ…
Για το τέλος προσέξτε τη λεπτομέρεια κάτω δεξιά στην παραπάνω αμερικάνικη διαφήμιση της Vincent Black Prince: αντιπρόσωπος της Vincent στις ΗΠΑ ήταν το ’50 η ίδια η κατασκευάστρια μοτοσυκλετών Indian!
ARIEL LEADER, 1958
H Ariel, βρετανική εταιρία και αυτή, φαίνεται να ζήλεψε τη Vincent η οποία έβαλε λουκέτο λόγω χρεοκοπίας το 1955 (για την οποία ευθυνόταν και ένα jet ski που είχε κατασκευάσει εκείνη την εποχή!). Το Ariel Leader κατασκευαζόταν από το 1958 μέχρι το 1965, αφού το ’65 ήταν η χρονιά που έκλεισε και η Ariel!
To Ariel Leader 250 χρησιμοποιούσε έναν δίχρονο μονοκύλινδρο κινητήρα 250 κυβικών που ήταν σφηνωμένος μέσα σε ένα πρεσαριστό πλαίσιο. Το ντεπόζιτο ανάμεσα στα πόδια του αναβάτη ήταν ψεύτικο και αποτελούσε τον αποθηκευτικό χώρο του σκούτ… της μοτοσυκλέτας.
Παρότι είχε καλυμμένα όλα τα μηχανικά του μέρη, το βάρος δεν ξεπερνούσε τα 150 κιλά, ενώ η κάλυψη του αναβάτη ήταν πλήρης: εκτός από την ποδιά υπήρχε και υψηλή ζελατίνα σταθερά στερεωμένη. Το Ariel Leader διαφημιζόταν σαν το δίτροχο που προσφέρει την άνεση ενός σκούτερ με τις επιδόσεις μιας μοτοσυκλέτας. Μα αυτό ακριβώς δεν προσπαθούσαν να πετύχουν και όλοι οι παραπάνω κατασκευαστές με τα πέντε δίτροχα που αλιεύσαμε από το παρελθόν για αυτό το αφιέρωμα;
