Kαλό από την αρχή μέχρι το τέλος…
Μπόλικες εμπειρίες έχουμε αποκτήσει από το Honda SH 150i, που παράχθηκε από το 2013 μέχρι το 2016, μιας και το είχαμε στα χέρια μας για δυο περίπου χρόνια και είχαμε διανύσει – όχι πολλά, αλλά αρκετά – πάνω από 13 χιλιάδες χιλιόμετρα μαζί του. Mιας και αποτελούσε σκούτερ μεταφορών και μετακίνησης του Scooternet έχουμε να πούμε πολλά για αυτό…
Τρία χρόνια παρέμεινε στην αγορά η προτελευταία έκδοση του δημοφιλούς στην Ευρώπη Honda SH 150i ABS Idle Stop. Εμφανίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2012 σαν μοντέλο της επόμενης χρονιάς και χρησιμοποιούσε τον κινητήρα που είχε χρησιμοποιηθεί πάνω στο PCX 150: με σύστημα “stop and go” ή Idle Stop όπως το λέει η Honda, που δεν επιβάρυνε την ατμόσφαιρα και την κατανάλωση βενζίνης όταν το σκούτερ ήταν σταματημένο στα φανάρια, καθώς ο κινητήρας έσβηνε μετά από μερικά δευτερόλεπτα.
Παράλληλα είχε ανανεώσει τη μορφή του. Μαζί με την εμφάνιση είχε αλλάξει και το πλαίσιο που ήταν ξανασχεδιασμένο, ώστε να είναι ισχυρότερο και ελαφρύτερο, αλλά κυρίως ώστε να δημιουργήσει περισσότερο χώρο για τα πόδια του αναβάτη και για να μεγαλώσει ο αποθηκευτικός χώρος κάτω από τη σέλα. Επιτέλους, SH χωρούσε φουλφέις κράνος κάτω από τη σέλα.
Το Honda SH 150i του ’13, έκδοση Euro2, κυκλοφόρησε σε δυο εκδόσεις και οι δύο με ABS: μια απλή και μία Sporty, με τη δεύτερη να έχει μικρές αισθητικές διαφορές, όπως ματ χρώματα στο κουστούμι και μαύρες ζάντες. Και οι δύο εκδόσεις είχαν στον στάνταρ εξοπλισμό τους βαλιτσάκι (top box). To οδηγήσαμε πρώτη φορά στους δρόμους, τους κακοτράχαλους δρόμους καλύτερα, της Ρώμης (διαβάστε εδώ).
Κλασικό ψηλόροδο σκούτερ πόλης το Honda SH 150i είχε επίπεδο δάπεδο, 16άρηδες τροχούς, έναν μονό προβολέα με “μύτες” στα άκρα του πάνω στο τιμόνι και ικανό χώρο κάτω από τη σέλα, χωρίς να μειώνει την διάμετρο του πίσω τροχού (όπως έκανε το Piaggio Beverly πχ. με 14άρη τροχό) κάνοντας εκπτώσεις στην σταθερότητα του συνόλου.
Οι τιμές που μπορεί να βρει κάποιος μεταχειρισμένο Honda SH 150i του 2013- 2016 στην ελληνική αγορά κυμαίνονται μεταξύ των 2.500 και 3.100 αναλόγως έτους, κατάστασης, χιλιομέτρων που έχει διανύσει.
Για πρώτη φορά σε SH 150 υπήρχε δικάναλο σύστημα ABS με μικρό μέγεθος και βάρος στα 630 γραμμάρια. Στο εξωτερικό κυκλοφορούσε και μοντέλο χωρίς ABS, με συνδυαζόμενα φρένα, δηλαδή σύστημα CBS (διαβάστε την πλήρη δοκιμή του εδώ).
Νέας σχεδίασης και ελαφρύτερες ήταν οι αλουμινένιες ζάντες και τα αμορτισέρ πίσω με πέντε θέσεις προφόρτισης ελατηρίου (παλαιότερα υπήρχαν τρεις θέσεις), αλλά δυστυχώς ήταν σκληρά στη λειτουργία τους, όπως θα δούμε παρακάτω.
Ο κινητήρας eSP, διβάλβιδος, υγρόψυκτος, ήταν ολοκαίνουργιος και είχε χρησιμοποιηθεί πρωτύτερα στο Ηοnda PCX 150, στον οποίο έχει δωθεί έμφαση στις μειωμένες εσωτερικές τριβές του κινητήρα και στην οικονομία καυσίμου. Εκτός από σύστημα Idling-stop είχε και ACG, με το οποίο αντί για συμβατική μίζα χρησιμοποιείται η γεννήτρια για να εκκινεί τον κινητήρα.
Ο κινητήρας ήταν ήσυχος στη λειτουργία του, εύκολος στη χρήση του, έπαιρνε αθόρυβα και γρήγορα μπροστά και ερχόταν σε θερμοκρασία λειτουργίας επίσης γρήγορα.
Η μέση κατανάλωση που μας έβγαλε αυτά τα δύο χρόνια κυμάνθηκε ανάμεσα σε 2,6 με 2,9 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, ένα ανακουφιστικό χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου κινητήρα που σε κάνει να ξεχνάς το βενζινάδικο. Βέβαια καλό είναι να μην λειτουργεί η τρόμπα βενζίνης, χωρίς καύσιμο γύρω της, γιατί μειώνεται η ψύξη της και υπάρχει κίνδυνος να καεί… κάτι που ισχύει βέβαια για όλες τις τρόμπες, όλων των οχημάτων που βρίσκονται μέσα σε ντεπόζιτα βενζίνης.
Οι επιταχύνσεις του Honda SH 150i ήταν κάπως αργές στις εκκινήσεις από στάση, κάτι που διορθώθηκε στο επόμενο μοντέλο του 2017 που είναι Euro4 και παρόλο το “φίμωμα” του κινητήρα λόγω προδιαγραφών απέκτησε περισσότερο νεύρο.
Όμως το παλιότερο SH κοίταγε περισσότερο την επιτάχυνση και την απόκριση πάνω από τα 40 km/h.
Με τις επιταχύνσεις των 0-400 να είναι ίδιες για παλιό και νέο Honda SH 150i (στα 20 δευτερόλεπτα και τα δύο) που ήταν Euro3 το παλιό και Euro4 το τελευταίο, αυτό που μένει είναι η τελική, με το παλιό να κάνει τη βελόνα του κοντέρ να δείχνει κοντά στ 127 km/h πριν επέμβει διακριτικά ο κόφτης.
Το όργανο ήταν μεγάλο και ευανάγνωστο, με κυρίαρχο το αναλογικό κοντέρ και τη μέτρηση της θερμοκρασίας κινητήρα, αλλά και του καυσίμου. Η μικρή οθόνη ψηφιακών ενδείξεων βρισκόταν πάνω από το κοντέρ, σε μια εύχρηστη θέση. Το νέο Honda SH 150i άλλαξε και ασχήμυνε το κοντέρ, το έκανε πολύ συντηρητικό και κατέβασε την ψηφιακή οθόνη χαμηλά σε μια άβολη θέση.
Τα φώτα ήταν καλά, από συμβατικές λάμπες, δεν είχαμε κανένα παράπονο. Το επόμενο Honda SH 150i (διαβάστε την πλήρη δοκιμή του εδώ) έβαλε λάμπες LED που εκπέμπουν ένα ψυχρό, αδιάφορο και όχι τόσο δυνατό φως, με γκρίζες κηλίδες, και θεωρούμε ότι πήγε προς το χειρότερο, αντί να βελτιωθεί.
Οι ζάντες είχαν ικανοποιητική σχεδίαση και μια δυναμική, με τις ακτίνες τοποθετημένες υπό γωνία. Το επόμενο μοντέλο χρησιμοποίησε σχεδίαση που ναι μεν ήταν καινούργια, αλλά “φτήνυναν” τον τροχό αισθητικά. Άσε που στο ασημί χρώμα που είναι βαμμένες, δεν κολακεύουν την άριστη αισθητική δουλειά του υπόλοιπου σκούτερ.
Τα λάστιχα τα οποία διέθετε το Honda SH 150i 2013-2016 ήταν φτιαγμένα από την IRC Ταϊλάνδης και ήταν καλά μόνο σε αντίστοιχης ποιότητας άσφαλτο. Ενώ δεν παρουσίαζαν κραυγαλέα κάποιο πρόβλημα, παρά μόνο κάτω από πίεση, δεν σου έδιναν εμπιστοσύνη και ήσουν μονίμως “ένα κλικ κάτω” από αυτά που μπορούσες να κάνεις με το σκούτερ. Τα αλλάξαμε με τα εξαιρετικά Pirelli Angel (πατήστε εδώ) και “βρήκαμε την υγιειά μας” που λένε. Η αλλαγή στην οδική συμπεριφορά και το κράτημα ήταν εμφανέστατη (πατήστε εδώ). Ευτυχώς το νέο Honda SH 150i προσφέρεται με τα επίσης καλά Michelin City Grip, κι έτσι δεν τίθεται θέμα αλλαγής τους.
Η θέση οδήγησης του παλαιότερου Honda SH 150i ήταν, όπως και του καινούργιου (όρθιος κορμός αναβάτη) ουδέτερη και άνετη, “πάνω” στο σκούτερ, με τη μόνη διαφορά ότι η σέλα που ήταν ελάχιστα πιο μικρή, είχε πιο μαλακό αφρώδες και μούδιαζε τα μαλακά μόρια του αναβάτη πιο αργά, απ’ ότι η σκληρότερη σέλα του νέου SH.
Καλά καθόταν και ο συνεπιβάτης, που όμως ταλαιπωρούνταν αρκετά από τα σφιχτά σε λειτουργία αμορτισέρ, ειδικά αν ο δρόμος ήταν γεμάτος ανωμαλίες. Τα παράπονα και η γκρίνια δεν έλειπαν σε τέτοιες περιπτώσεις, τη στιγμή που η αρκετά άνετη σέλα του πρόσφερε φιλοξενία.
Όσον αφορά στη ρύθμιση των αμορτισέρ η λύση ήταν να μην κατεβαίνει η προφόρτισή τους στη χαμηλότερη θέση, αλλά να ανεβαίνει στην πρώτη ή δεύτερη σκάλα. Έτσι βελτίωνες λίγο τα πράγματα: μπορεί να μη γλίτωνες το τράνταγμα στη μέση – είπαμε, σκληρά αμορτισέρ – αλλά τουλάχιστον δεν δεχόσουν το χτύπημα από την ανάρτηση που τερμάτιζε… κάτι σαφώς χειρότερο.
H μαύρη ζάντα ανήκει στο SH 150 Sporty
Από την πρώτη στιγμή, μέχρι σήμερα, τα φρένα του SH, παρότι ήταν δυνατά δεν πρόσφεραν αίσθηση. Ειδικά το πίσω που δεν έδινε στον αναβάτη (ή το χέρι του πιο συγκεκριμένα) την παραμικρή πληροφόρηση. Παρότι όμως τα φρένα δεν είχαν αίσθηση και τα λάστιχα δεν ήταν τα καλύτερα, το ABS βοηθούσε πολύ, μιας και είχε καλές αντιδράσεις.
Επίσης ένα από τα προβλήματα-μειονεκτήματα του παλαιότερου Honda SH 150i ήταν ότι για να πάρει μπροστά ο κινητήρας έπρεπε να πατήσεις με πολλή δύναμη τη μανέτα του σκληρού πίσω φρένου – με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται αυτοί που δεν είχαν τόση δύναμη στα χέρια…
Η έλλειψη παροχής ρεύματος για φόρτιση μικροσυσκευών ήταν πολύ ενοχλητική, ειδικά τις φορές που υπήρχε ανάγκη για κάτι τέτοιο.
Πολύ χρήσιμο και βολικό και καλοφτιαγμένο ήταν το βαλιτσάκι του στάνταρ εξοπλισμού, με τη μόνη διαφορά ότι στο πλύσιμο ήθελε προσοχή γιατί περνούσε νερό μέσα στα διακοσμητικά τζαμάκια του και έμενε εκεί θολώνοντάς τα.
Το καλό του παλαιότερου μοντέλου του 150 – ειδικά για τους παλαιότερους σκουτερίστες – είναι ότι διαθέτει κανονικό κλειδί και όχι smart key όπως το καινούργιο. Έτσι είχες μόνο ένα κλειδί που άνοιγε κεντρικό διακόπτη και μπαγκαζιέρα να κουβαλάς μαζί σου. Στο καινούργιο μοντέλο έχεις δυο κομμάτια, ένα το χοντρό smart key κι ένα ακόμα που είναι το κλειδί της μπαγκαζιέρας.
Εντυπωσιακή είναι η δουλειά που έχει γίνει από τους σχεδιαστές της εταιρίας στα πλαστικά του σκούτερ. Ένα ιδιαίτερα ατυχές γεγονός αποκάλυψε δυο ενδιαφέροντα στοιχεία. Ένας άμοιρος γάτος που θέλησε να διασχίσει με πολλή φόρα λεωφόρο της Αττικής καρφώθηκε πάνω στο κάτω κομμάτι της ποδιάς, εμβολίζοντας το σκούτερ. Τα κατώτερα πλαστικά της ποδιάς έσπασαν (!) και μια τρύπα φανερώθηκε. Εξαιρετικά λεπτά είναι τα πλαστικά του SH και το γεγονός ότι κανένα καπάκι δεν έτριξε ποτέ υποδηλώνει το πόσο καλή δουλειά έχει γίνει στη στήριξη και την εφαρμογή τους πάνω στο σκούτερ.
Να και το Honda SH 150 Sporty
Στα 13.000 και κάτι παραπάνω χιλιόμετρα που κρατήσαμε το Honda SH 150i μοντέλο 2013-2016 η μόνη επισκευή που έγινε ήταν ότι άλλαξαν τα υλικά τριβής του φυγοκεντρικού, που είχαν φαγωθεί μετά από σκληρή και επίπονη χρήση μέσα στην πόλη. Κατά τα άλλα τίποτε άλλο δεν παρατηρήθηκε, ούτε προέκυψε. Εννοείται όμως ότι δεν αλλάζαμε τα λάδια του κινητήρα κάθε 8.000 χιλιόμετρα όπως πρότεινε ο κατασκευαστής, αλλά το αργότερο κάθε 3.000-4.000 χιλιόμετρα. Θεωρούσαμε ότι είναι αστείο να κάνεις οικονομία για μόλις 0.9 λίτρα λαδιού.
