Ο αέρας στην υπηρεσία της ασφάλειας

Οι αερόσακοι σε μοτοσυκλέτες και σκούτερ δεν είναι νέα ιδέα. Η Yamaha είχε παρουσιάσει στο Σαλόνι του Τόκιο το 2006 το πρώτο σκούτερ με τέτοιο σύστημα προστασίας του αναβάτη, έστω κι αν ήταν πρωτότυπο. Ονομαζόταν ASV-3 από το Advanced Safety Vehicle και το σκούτερ όπου εφαρμόστηκε πρώτη φορά, έστω και για τους σκοπούς της έκθεσης, ήταν ένα Υamaha Maxam 250 (μοντέλο μόνο για την Ιαπωνία).

Tα σκούτερ γενικώς είναι δίτροχα που λόγω κατασκευής βολεύουν στον συγκεκριμένο τομέα, αφού ένας αερόσακος μπορεί να τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία, όπως στην ποδιά, στο πίσω μέρος του τιμονιού, ακόμα και μπροστά/κάτω από τη σέλα, όπως στην περίπτωση του Yamaha ASV-3, που το airbag μάλλον επικίνδυνα κοντά σε ευαίσθητη περιοχή άνοιγε.

Δεν ξέρουμε για τη λειτουργικότητα του αλλά φαινόταν κάπως απειλητικό για τους άρρενες αναβάτες. Πέρα από τα δοκιμαστικά μοντέλα και τα πειραματικά είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα δούμε την τοποθέτηση αερόσακων πάνω σε σκούτερ. Το πότε ακριβώς είναι άγνωστο.

Η Honda τοποθέτησε πρώτη αερόσακο σε μοντέλο παραγωγής το 2007 , στο μεγάλο της τουριστικό Goldwing 1800 και αυτό που πιστέψαμε αμέσως μετά ήταν ότι σύντομα θα βλέπαμε κι άλλους κατασκευαστές να την ακολουθούν, ειδικά όσον αφορούσε στα σκούτερ. Αυτό δεν συνέβη τελικά.

Yamaha Concept ASV- 3, 2006

Ακολουθούν μερικές εφαρμογές που έχουν να κάνουν περισσότερο με αερόσακους πάνω στους αναβάτες, παρά πάνω σε σκούτερ.

Κατ’ αρχήν το πιο διασκεδαστικό είναι το “μελλοντικό” πρότζεκτ ενός ονειροπόλου, που έκανε την εμφάνισή του πριν από μερικούς μήνες στο διαδίκτυο και σχεδόν κανείς δεν μπήκε στον κόπο να το κρίνει. Είχε να κάνει με τις αρχές του αερόσακου μεν, αλλά η εφαρμογή ήταν κάπως… διαφορετική. Δείτε πρώτα το βίντεο και τα ξαναλέμε.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Με την εφεύρεση του Καναδού Rejean Neron με το κουστούμι-αερόσακος-μπάλα που κατρακυλάει στην κατηφόρα, έχουμε την εντύπωση έχουν τελειώσει όλα: μας έχει καλύψει πλήρως… και εννοείται ότι αστειευόμαστε.

Τα μόνα που μπορούμε να αντιτάξουμε στην “εμπνευσμένη” αυτή ιδέα είναι: πόσα ατυχήματα παραπάνω θα συμβούν, καθώς τα αυτοκίνητα θα προσπαθούν να αποφύγουν μέσα στο δρόμο την “τρελή μπάλα-αναβάτη που τους πλησιάζει”; Τι θα κάνουν τα δίκυκλα για να μην πέσουν πάνω της. Πόση ώρα και για πόσα μέτρα θα χοροπηδάει η “μπάλα” σε εθνική οδό, αν πέσει ο αναβάτης της με 100 χ.α.ω; Τι θα συμβεί αν είναι ο δρόμος κατηφορικός ή πέσει ο αναβάτης από πλαγιά (βλ. ορεινή διαδρομή); Αφήστε το καλύτερα…

Ακολουθούν δυο βίντεο επιδείξεις των δοκιμών της Dainese και της Βering. Στο βίντεο της Bering είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο το θάρρος του δοκιμαστή και άκρως εντυπωσιακά αυτά που τολμάει.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΤHΣ DAINESE

Επίδειξη της Dainese το 2010 σε πίστα

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΤHΣ ΒΕRING

Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να αφήναμε έξω από το άρθρο αυτό την πολύ αξιόλογη προσπάθεια που έχει κάνει εδώ και χρόνια η ελληνική εταιρία Colori με το τζάκετ Colori Bouncer, με ενσωματωμένο στο μπουφάν αερόσακο και αποδεδειγμένη χρησιμότητα.