YAMAHA XMAX 400, Αποστολή στην Ιταλία

Τομή ανάμεσα σε δυο κόσμους

 Μόνο σαν κίνηση αιφνιδιασμού μπορεί να χαρακτηριστεί η εμφάνιση του ΧΜΑΧ 400 από τη Yamaha στην παρούσα στιγμή, που ήρθε σε ανύποπτο χρόνο, στο μέσον της χρονιάς, μακριά από σαλόνια και κυρίως… χωρίς προειδοποίηση. Με τον “αιφνιδιασμό” ΧΜΑΧ 400 η Yamaha δημιουργεί τον κρίκο που έλλειπε από τη γκάμα της και κυρίως εγκαινιάζει ένα νέο κοινό αναβατών/πελατών. Kείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Yamaha

 Πρόκειται για τους “ενδιάμεσους” αναβάτες σκούτερ της Yamaha, που δεν θα είναι ούτε ΧΜΑΧάδες, ούτε ΤΜΑΧάδες, δεν θα έχουν στη διάθεση τους, στο γύρισμα του δεξιού τους καρπού, ούτε 250, ούτε 530 κυβικά, αλλά τον κυβισμό που τους γεφυρώνει, τα 400cc. Τα οποία είναι 150 κυβικά περισσότερα από το 250 και 130 λιγότερα από τα 530.

Ιστορική αναδρομή και τιμή

Για να θυμηθούμε την ιστορία – κάτι που αρκετοί μπερδεύουν – δεν ήταν το ΧΜΑΧ 250 αυτό που βγήκε πρώτο στην αγορά, αλλά το ΤΜΑΧ 500, το 2001. Το 250 έφτασε τέσσερα χρόνια αργότερα, με πιο ήπια μορφή, με πιο στρογγυλεμένα άκρα, καθώς και μειωμένη την σπορ διάθεση, θέλοντας να καθιερωθεί σαν σκούτερ καθημερινής μετακίνησης. Το μικρό αδελφάκι βέβαια δεν έκρυβε ότι “έκλεβε” στοιχεία από το ΤΜΑΧ, κι ας απευθυνόταν κυρίως για χρήση μέσα στην πόλη.

 Κρίκος στην αλυσίδα μεταξύ του 250 και του 500-530 (πλέον) έμελλε να γίνει το ΧΜΑΧ 400 που θα μπορεί να κινείται πιο άνετα στο ταξίδι από τον μικρό και θα ελίσσεται πιο εύκολα μέσα στην πόλη από τον μεγάλο της αδελφό. Παράλληλα η τιμή αγοράς του 400 δεν θα πλησιάζει αυτή του 530, δηλαδή τις 11,0 – 12, 0 χιλιάδες ευρώ, αλλά… θα βρίσκεται κοντά στις 6.000 ευρώ, όπως μας ενημέρωσαν οι άνθρωποι της Yamaha στην Ελλάδα. Μια καθόλου άσχημη τιμή για Yamaha ΧΜΑΧ, που βρίσκεται κατά 1.000 περίπου ευρώ παραπάνω από την αντίστοιχη του ΧΜΑΧ 250.

Δώδεκα χρόνια μετά την παρουσίαση του πρώτου ΤΜΑΧ ένα ΧΜΑΧ το πλησιάζει από πλευράς κυβισμού, αλλά κοστίζει σχεδόν τα μισά χρήματα! Αυτό κι αν είναι είδηση, αφού δεν είναι λίγοι αυτοί που θέλουν, αλλά δεν μπορούν να αποκτήσουν το κορυφαίο σκούτερ της Yamaha, το ΤΜΑΧ που ώς γνωστόν φιγουράριζε στην κορυφαία θέση των πωλήσεων στην σκουτερο-χώρα Ιταλία το 2012.

Επίσης όπως έχουμε ξαναπεί, ενδιαφέρον θα δείξουν όλοι αυτοί που είχαν ένα 250 και ήθελαν κάτι μεγαλύτερο, πάντα με το λογότυπο της Yamaha, τώρα έχουν την απάντηση. Το Majesty 400 δεν μπόρεσε και δεν θα μπορούσε να καλύψει ένα τέτοιο κενό, αφού σαν φιλοσοφία κατασκευής και σχεδίασης βρισκόταν σε άλλη διάσταση και προορίζεται για άλλες χρήσεις. Αν το 250άρι της οικογένειας των ΜΑΧ είναι το Small, το 530 είναι το Large, τότε το 400 είναι το Medium.

Βασισμένο πάνω στις γραμμές του ΧΜΑΧ 250, το 400 έχει δεχθεί τόσες σχεδιαστικές παρεμβάσεις που μάλλον για νέα εμφάνιση θα έπρεπε να μιλάμε, με πινελιές από ΤΜΑΧ. Οι Ιταλοί σχεδιαστές έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά σε κάθε κομμάτι, κομματάκι και τμήμα του 400. Από την σκυφτή μύτη, μέχρι το “μπούμερανγκ” στο κέντρο, μέχρι την σηκωτή ουρά.

Μεγάλο πλεονέκτημα του 400 είναι ο χώρος κάτω από τη σέλα που μπορεί να δεχθεί δύο φουλφέις κράνη παρακαλώ. Τα όργανα έχουν πάει προς την πλευρά του ΤΜΑΧ και μπορούμε να πούμε ότι χαιρόμαστε – γιατί τα προτιμούμε από πλευράς εύκολου διαβάσματος – που τα όργανα είναι κυρίως αναλογικά, με μια μικρότερη οθόνη υγρών κρυστάλλων για τις ψηφιακές ενδείξεις με κεντρικό και μερικό χιλιομετρητή, ώρα, χιλιόμετρα που απομένουν για τη ρεζέρβα, θερμοκρασία ατμόσφαιρας, στάθμη βενζίνης και λαμπάκι ρεζέρβας, εκτός των άλλων.

Κινητήρας, πλαίσιο και περιφερειακά

Η κινητήρια δύναμη του νέου ΧΜΑΧ είναι – όπως και του 250 – μονοκύλινδρη, υδρόψυκτη, τετράχρονη, με 4βάλβιδη κεφαλή και δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής. Η ιπποδύναμη φτάνει τους 31.5 ίππους στις 7.500 σ.α.λ, επίδοση για την οποία η Yamaha αναφέρει ότι είναι 54 % παραπάνω απ’ ότι αυτή του 250, γιατί αυτή είναι η σύγκριση που θέλει να κάνει η εταιρία, ειδικά όταν μιλάμε για τόσο κοντινή τιμή αγοράς μεταξύ των δύο σκούτερ!

Ένας περιορισμένων διαστάσεων σκελετός έχει δημιουργηθεί από σωλήνες, με δύο ραχοκοκαλιές, τύπου χωροδικτύωμα, που μειώνει τις στρεβλώσεις όταν αυτός φορτίζεται. Όλη η προσπάθεια σχεδιαστών και μηχανικών ήταν να μεγαλώσει μεν το πλαίσιο – για να μπορεί να χωρέσει φιλοξενήσει τον κινητήρα των 400 cc του Majesty – να δημιουργηθεί η ζητούμενη σταθερότητα στις υψηλότερες ταχύτητες, αλλά συνάμα να μην χαθεί η ευελιξία στην οδήγηση μέσα στην πόλη. Άντε να τα καταφέρεις όλα αυτά… Το μεταξόνιο έχει μεγαλώσει κατά μόλις 2 εκατοστά, δηλαδή 20mm, για να φτάσει τα 1.565 mm το υδραυλικό πιρούνι είναι συμβατικό με διαδρομή 110 χιλιοστών, ίδιας διαδρομής με τα δύο αμορτισέρ.

Η διάμετρος των 267 χιλιοστών έχει παραμείνει όπως και στο 250, μόνο που τα δισκόφρενα είναι δύο πλέον στον μπροστινό 15άρη τροχό, για να αντεπεξέλθουν στην μεγαλύτερη δύναμη, τελική και βάρος του 400αριού. Πίσω, στον τροχό των 13 ιντσών έχει τοποθετηθεί δισκόφρενο 267 χιλιοστών – το 250 έχει 240 χιλ.

Τα λάστιχα με τα οποία δοκιμάσαμε το ΧΜΑΧ 400 στην Ιταλία ήταν τα Michelin City Grip σε διαστάσεις 120/70 μπροστά και 150/70 πίσω (το XΜΑΧ 250 έχει 14 ” τροχό πίσω με λάστιχο 140/70). Το συνολικό βάρος του 400 είναι 211 κιλά με γεμάτο το ρεζερβουάρ των 14 λίτρων, τη στιγμή που το 250 φτάνει τα 180 κιλά με γεμάτο ρεζερβουάρ των 11,8 λίτρων.

Οδηγώντας στην πόλη

Το συννεφιασμένο Μιλάνο μας υποδέχεται κόβοντας την όρεξη για βόλτες, κι έτσι κατευθυνόμαστε προς το κεντρικό ξενοδοχείο που θα διανυκτερεύσουμε, αφού πρώτα περάσουμε μια βόλτα από τον γνωστό καθεδρικό ναό της πόλης. Το Duomo είναι αγνώριστο “στα άσπρα”, αφού έχει καθαριστεί σε ένα μεγάλο του μέρος. Λίγες ώρες αργότερα, κι ενώ η βροχή έχει σταματήσει, ανεβαίνουμε με όρεξη πάνω στις άνετες σέλες των ΧΜΑΧ 400 που μας περιμένουν για την πρώτη δοκιμή μέσα στην πόλη.

Μια πόλη μποτιλιαρισμένη, αργή, εκνευριστική, γεμάτη κόκκινα φανάρια και πολλή αναμονή. Η σέλα είναι μακριά και φαρδιά, στα 1,80 ύψους, πατάς μύτες στο έδαφος δεξιά-αριστερά. Η θέση οδήγησης είναι άνετη, βολική και φυσική, τα πέλματά σου πατούν άνετα στο μακρύ “μαρσπιέ”-ποδιά.

Η μεγάλη σέλα δείχνει να είναι βολική και για τον συνεπιβάτη – τα μαρσπιέ είναι αναδιπλούμενα, αλλά όπως έχουμε πει δεν συμφωνούμε με τα μεταλλικά μαρσπιέ συνεπιβάτη, είναι καλύτερα αν έχουν λάστιχο στην πάνω τους πλευρά. Ο χώρος κάτω από τη σέλα είναι “όλα τα λεφτά”, αφού αλλάζει – με τα 37 λίτρα χωρητικότητας του – τον τρόπο με τον οποίο κινείσαι!

Πηγαίνεις κάπου για παράδειγμα και ασφαλίζεις κάτω από τη σέλα και το κράνος και μικροπράγματα και το μπουφάν σου. Ένας τέτοιος χώρος σου δίνει δηλαδή τη δυνατότητα να κινείσαι αφού κατέβεις από το σκούτερ χωρίς να κουβαλάς πράγματα στα χέρια, λες και κατέβηκες από αυτοκίνητο.

Η ευελιξία του 400 είναι πολύ καλή για το βάρος του, με το τιμόνι να κόβει σε καλό επίπεδο, το βάρος να είναι ζυγισμένο κάτω από τα πόδια σου και τον φιλικής ροπής κινητήρα να αποκρίνεται προοδευτικά. Η δύναμη και η ροπή του 4βάλβιδου κινητήρα είναι καλή, όπως και η απόκρισή του άνω των 25 χ.α.ω – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει ώθηση κάτω από αυτή την ταχύτητα – αλλά δεν χαρακτηρίζεται εκρηκτική, αφού η συνολική φυσιογνωμία του maxi scooter γέρνει προς την πιο “ψύχραιμη” πλευρά.

Οι αναρτήσεις συμπεριφέρονται διαφορετικά η μία από την άλλη. Το πιρούνι είναι ενδοτικό, πιο μαλακό, δείχνει να χρησιμοποιεί όλη τη διαδρομή του – χωρίς να χτυπάει – και τα ελατήρια του είναι πιο μαλακά, από τα αντίστοιχα των δύο πίσω αμορτισέρ. Μιας και από ρύθμιση σε ρύθμιση προφόρτισης των ελατηρίων των αμορτισέρ υπάρχει διαφορά στη λειτουργία, εμείς προτιμήσαμε την πιο μαλακή θέση (με τα αμορτισέρ να παραμένουν αρκετά σκληρά πάντως) αφού το πίσω τμήμα δυσκολευόταν σε αρκετά σημεία των δρόμων του Μιλάνου, που δεν είναι και οι καλύτεροι στον κόσμο.

Τα φρένα σταματούν γρήγορα το ΧΜΑΧ 400, αφού διαθέτουν ιδιαίτερη δύναμη για ταχύτητες πόλης απαιτώντας πάντως από τα δάκτυλα του αναβάτη που πατούν τις μανέτες προσοχή, αφού – ειδικά η πίσω – δεν διέθεταν την απαιτούμενη προοδευτικότητα και αίσθηση. Το μπλοκάρισμα του πίσω τροχού έρχεται πιο εύκολα απ’ ότι στον μπροστινό τροχό. Σύστημα ABS θα έχει τοποθετηθεί στο μοντέλο μέχρι το τέλος του χρόνου με υπολογιζόμενη επιβάρυση στην τιμή, κοντά στα 500 ευρώ.

Έχοντας με το μέρος μας τον θεό της βροχής, μόλις σπρώχνουμε τα σκούτερ στο υπόγειο γκαράζ που θα τα φιλοξενούσε για τη νύχτα, οι ουρανοί ανοίγουν και το Μιλάνο πνίγεται μέσα στο νερό. “Βέρι Λάκι, βέρι λάκι”, μονολογούν όλοι οι δημοσιογράφοι από Ιταλία, Κροατία, Ουγγαρία, Ελλάδα, πίνουν το τελευταίο τους εσπρέσο μετά από ένα απολαυστικό δείπνο και πάνε για ύπνο… γιατί την άλλη μέρα έχει… βουνά και λίμνες.

Τα ταξίδια, τα βουνά και οι λίμνες

Πάνω από 170 χιλιόμετρα διαδρομής μας περιμένουν την άλλη μέρα, με την ομάδα των σκούτερ να κινείται σε ρυθμούς fast forward τους οποίους επέβαλλε ο “τέρμα γκάζι” αρχηγός της ομάδας. Η εθνική, η αουτοστράντα στην προκειμένη περίπτωση βρίσκει το σκούτερ να φτάνει τη βελόνα του κοντέρ πάνω από τα 155 και στις ελαφρές παρατεταμένες κατηφόρες να ξεπερνάει και τα 165 χιλιόμετρα την ώρα.

Λόγω της μετωπικής επιφάνειας και της αρκετά κάθετα τοποθετημένης ζελατίνας η σταθερότητα του συνόλου αρχίζει να πλήττεται μετά τα 140 χ.α.ω και λόγω του ότι φτάνει αρκετός θόρυβος και αέρας στο λαιμό του αναβάτη θεωρούμε ότι μια λογική ταχύτητα ταξιδιού για το 400 είναι τα 120 με 130 χ.α.ω. Για να πάρετε μιαν ιδέα, βγάζοντας ότι ίππο και “παρά-ίππο” διαθέτει το ΧΜΑΧ και στρίβοντας “με όλα” σε ανοικτές στροφές στα 155-165 χ.α.ω το μπροστινό σύστημα δείχνει μια τάση να ελαφρώσει το πάτημα του. Αυτό υπόψη για αυτούς που θα πάνε το σκούτερ “στο τέρμα του”…

Η απόκριση στο άνοιγμα του γκαζιού στις υψηλότερες ταχύτητες συνεχίζει να είναι καλή, κι έτσι οι ρεπρίζ είναι και ευχάριστες και αποτελεσματικές στο προσπέρασμα, παράλληλα με έναν καλού συνολικού χαρακτήρα κινητήρα χωρίς κραδασμούς (λίγοι μόνο εμφανίζονται στο κλείσιμο του γκαζιού).

Η προστασία από τον αέρα είναι καλή, ειδικά για την ζελατίνα που είναι στενή για λόγους σπορ εμφάνισης, και αναβαθμισμένη σε σχέση με το 250. Το κράτημα του 400 σε όλες τις περιπτώσεις είναι ουδέτερο και γρήγορο, θυμίζοντας αρκετά το 250 στις μεσαίες καμπύλες των 50-80 και δείχνοντας το λίγο παραπάνω βάρος του στις κλειστές στροφές, που σχεδόν αυτοκαταστροφικά (βλ. τυφλές στροφές, στενός δρόμος, με πουλμανάκια, τουρίστες και ποδηλάτες στο αντίθετο ρεύμα) διανύαμε με φρενήρη ρυθμό στο δρόμο προς τη γραφικότατη λίμνη Como.

Τρια θα είναι τα χρώματα του νέου Yamaha XΜΑΧ 400, που θα βρίσκεται σύντομα και στην Ελλάδα: ένα ματ λευκό (που διαθέτοντας καφέ-μεταλλικού χρώματος λεπτομέρειες, θα πούμε ότι το προτιμούμε γιατί αναδεικνύει την καλή σχεδιαστική δουλειά της Yamaha), ένα μαύρο ματ, κι ένα γυαλιστερό μαύρο.

Ανάμεσα στα after market αξεσουάρ θα βρίσκονται εκτός από τη χαμηλή-σπορ ζελατίνα και τα αλουμινένια καλύμματα δαπέδου κι ένα τελικό της Akrapovic με γοητευτικό design, που εκπέμπει έναν στακάτο, χαμηλό, νόμιμο θόρυβο. Για τους σκουτερίστες με τουριστικές αναζητήσεις υπάρχουν και τα αντίστοιχα, ειδικά σχεδιασμένα αξεσουάρ, όπως μεγαλύτερη ζελατίνα και μπαγκαζιέρα 50 λίτρων.

Που πάμε με το 400;

Μια νέα “φυλή” σκουτεράδων προβλέπουμε ότι θα προκύψει με την έλευση του ΧΜΑΧ 400 που δεν θα είναι ούτε “250άρηδες-πόλης”, ούτε “530άρηδες-σπορ”, αλλά κάτι το ενδιάμεσο. Που θα φχαριστιούνται το ταξίδι, που θα διανύουν με άνεση κι ένα χαμόγελο στο πρόσωπο, λόγω του χαρακτήρα του κινητήρα. Που δεν θα φοβούνται να μπουν στην πόλη και θα διαθέτουν έναν χρήσιμο καθημερινό φίλο, χρησιμοποιώντας ένα κυβισμό που μπορεί να γίνει η χρυσή τομή. Ένα σκούτερ all round, πολυχρηστικό και πολυτάλαντο. Φτιαγμένο από Ευρωπαίους, για Ευρωπαίους, που πηγαίνει την οικογένεια των ΧΜΑΧ ένα βήμα μπροστά και σε εμφάνιση και σε επιδόσεις. Από τα μέσα Ιουνίου, το Yamaha XMAX 400, θα βρίσκεται και στην Ελλάδα.