Fish and Chips
Μια Lambretta TV 175 III βρίσκεται σε οικτρή κατάσταση να περιφέρεται στο πέρασμα των δεκαετιών ανά την Ελλάδα, καλύπτοντας τις πληγές της κάτω από ένα γκρι χρώμα περασμένο με πινέλο. Την αναγέννησή της αναλαμβάνει το εξειδικευμένο συνεργείο Rotta Continua, που την απογειώνει αισθητικά και λειτουργικά. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Μιχάλης Λαζαρίδης
Η Lambretta της σημερινής μας παρουσίασης ανήκει σε ζευγάρι Βρετανών, τον Πήτερ και την Τζίλ, που ζούν στην Ελλάδα και λατρεύουν τα σκούτερ της ιστορικής ιταλικής εταιρίας. Η συγκεκριμένη Lambretta TV 175 III προοριζόταν για την Τζίλ και θα ήταν το πρώτο σκούτερ που θα οδηγούσε.
Η γνωριμία του Πήτερ με τον Θανάση Καραμουσκέτα (μηχανικό του συνεργείου Rotta Continua) έγινε τυχαία, κατά τη διάρκεια βόλτας με κλασικά σκούτερ.
Η Lambretta που οδηγούσε ο Πήτερ και είχε ανακατασκευαστεί στην Αγγλία παρουσίασε σοβαρό μηχανολογικό πρόβλημα και επισκευάστηκε από τον Θανάση και έτσι έγινε η γνωριμία των δύο.
Αμέσως μετά την επισκευή και βλέποντας ο Πήτερ την ποιότητα δουλειάς που μπορούσε να γίνει στην Ελλάδα αποφάσισε να πραγματοποιήσει την επόμενη ανακατασκευή εξ ολοκλήρου ο Θανάσης Καραμουσκέτας.
Ο Πήτερ αποφάσισε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος – ειδικά μετά από την απογοήτευσή του για την “εγγλέζικη δουλειά”, την ποιότητα εργασιών και τη δυσανάλογα μεγάλη χρέωση – να γλυτώσει εκτός των άλλων η Lambretta το ταξίδι Ελλάδα-Αγγλία-Ελλάδα.
Η επόμενη Lambretta αγοράστηκε στην Ελλάδα και η απόφαση ελήφθη: το κλασικό σκούτερ θα φτιαχνόταν εδώ για λόγους εγγύτητας και οικονομικότερης τιμής.
Βρέθηκε λοιπόν μια Lambretta TV 175 III, που κατασκευαζόταν από την ιταλική Innocenti από το 1962 μέχρι το 1965, σε επιεικώς κακή κατασταση ακόμα και σαν βάση για project (όπως μπορείτε να δείτε ΕΔΩ). Ο Θανάσης και ο Πήτερ θεωρητικά είχαν στα χέρια τους μια “ολόκληρη” Lambretta, αλλά στην πραγματικότητα οι ελλείψεις και τα προβλήματα δεν ήταν άμεσα φανερά.
Πέρα από τα περιφερειακά προβλήματα σε πλαίσιο, κινητήρα, αναρτήσεις και τις πολλές σάπιες λαμαρίνες, το μεγαλύτερο ήταν μια σπασμένη και κακο-κολλημένη βάση κινητήρα.
Μέρη του πλαισίου ήταν σε κακή κατάσταση, με σπασμένα κομμάτια που είχαν επιδιορθωθεί άτσαλα και πρόχειρα πριν από πολλά χρόνια.
Αυτη η κατάσταση επεκτεινόταν και σε άλλα μέρη, όπως για παράδειγμα στο σπασμένο τιμόνι, που κρατιόταν στη θέση του με λαμάκια ή τη μανιβελα – που ενώ κανονικά έπρεπε να είναι βιδωμένη στον άξονα – ήταν κολλημένη με ηλεκτροκόλληση.
Όπως είπαμε και παραπάνω η μια (από τις δύο) βάσεις του κινητήρα ήταν σπασμένη και στραβοκολλημένη. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι βάσεις του κινητήρα της Lambretta είναι ενσωματωμένες με τις κάσες και όλος ο κινητήρας λειτουργεί σαν ψαλίδι και αναρτώμενο βάρος. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση. Το οτι την είχε κολληθεί στραβά, απλώς επιδείνωνε το πρόβλημα.
Για τους περισσότερους η ζημιά σήμαινε απαραίτητα αντικαταστάση του κάρτερ.
Εξετάζοντας προσεκτικά την περίπτωση και στηριζόμενοι στις γνώσεις που είχε ο Πήτερ σαν μηχανουργός σε κλασικές (πλέον) αγωνιστικές μοτοσυκλέτες στην Αγγλία, στις ικανότητες του Θανάση ως συγκολλητή και στην από κοινού ξεροκεφαλιά τους, αποφάσισαν να ταλαιπωρηθούν μεν, αλλά να επισκευάσουν τη βάση δε.
Προτίμησαν το δύσκολο δρόμο της επισκευής από την εύκολη λύση της αντικατάστασης.
Η παλιά βάση κόπηκε, ο Θανάσης πήρε διαστάσεις, βγήκαν φωτογραφίες, έγιναν σχεδιαγράμματα σε φυσικό μέγεθος και στάλθηκαν μέσω email στον ανηψιό του Πητ στην Αγγλία, ο οποίος διατηρεί μηχανουργείο. Το νέο κομμάτι έφτασε στην Ελλάδα δυο βδομάδες μετά.
Ο Θανάσης από την πλευρά του κατασκεύασε καλίμπρα για την σωστή εφαρμογή του και συγκόλλησε τη νέα βάση (σωστή πλέον) στη θέση της.
Πάνω στην Lambretta TV 175 III έγιναν εκτενείς και προσεκτικές εργασίες φανοποιίας για να διασωθούν η ποδιά, το τιμόνι, τα πλαϊνά καπάκια και το πάτωμα.
Για λόγους αντοχής στο χρόνο και αυξημένης προστασίας από τα καιρικά φαινόμενα (αφού ο Πήτερ και η Τζίλ μένουν σε νησί) ήταν η TV 175 να βαφτεί με ηλεκτροστατική μέθοδο.
Η επιθυμία του ιδιοκτήτη πραγματοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό (πλαίσιο, ποδιά, πλαϊνά καπάκια, μαρσπιέ, και φτερά), ενώ σε κάποια σημεία χρησιμοποιήθηκε συμβατική βαφή.
Το κυρίως λευκό χρώμα αντιστοιχεί στην αυθεντική εργοστασιακή απόχρωση της εποχής. Το δευτερεύον μπλε παστέλ χρώμα αποτέλεσε επιλογή της Τζίλ και εντέλει το σύνολο παραπέμπει στα παραδοσιακά χρώματα των βρετανικών μαγαζιών Fish & Chips.
Τα Fish & Chips για τους βρετανούς είναι τα λαϊκά, παραδοσιακά ταχυφαγεία, κάτι σαν τα δικά μας σουβλατζίδικα, ας πούμε, που όμως σερβίρουν τηγανητά ψάρια και πατάτες.
Η Lambretta TV 175 III της ανακατασκευής διατήρησε τα τεχνικά χαρακτηριστικά του εργοστασίου, με τον κινητήρα να φοράει τον ορίτζιναλ κύλινδρο, μιας και βρέθηκε πιστονι NOS (New Old Stock), που ήταν oversize άρα το μόνο που έπρεπε να γίνει ήταν ένα ρεκτιφιέ.
Τοποθετήθηκε νέος στρόφαλος, κι αυτός NOS, καινούργιος από παλαιό στοκ, μιας και ο προηγούμενος ήταν “παροπλισμένος”. Για την τροφοδοσία του κινητήρα επιλέχτηκε 22άρι καρμπυρατέρ, από επόμενο μοντέλο γιατί αυτό του εργοστασίου, με διάμετρο 20 χιλιοστών, δεν άφηνε τον κινητήρα να “αναπνεύσει” σωστά και δούλευε καλύτερα με τον ρεκτιφιαρισμένο κύλινδρο.
Έτσι η Lambretta της Τζίλ πηγαίνει καλύτερα από 200άρα σύμφωνα με όσους την έχουν οδηγήσει, όπως διαπιστώσαμε κι εμείς από τη σύντομη βόλτα μας.
Για την ¨εκπνοή” του κινητήρα επιλέχτηκε εξάτμιση που μοιάζει με την αυθεντική εργοστασιακή, αλλά είναι βελτιωμένη, που δεν κάνει πολύ θόρυβο και δίνει καλύτερες επιδόσεις.
Όσον αφορά στα αναλώσιμα εξαρτήματα (φρένα, ντίζες, κ.λπ) και τα λειτουργικά μέρη, όπως ρουλεμάν, ηλεκτρικά, αναρτήσεις, κ.α. που είχαν πρόβλημα ή έλλειπαν, είτε αντικαταστάθηκαν, είτε αγοράστηκαν καινούργια. Όπου υπήρχε η δυνατότητα, όπως για παράδειγμα στο εμπρόσθιο δισκόφρενο, έγιναν επισκευές και παρέμειναν αυθεντικά.
Η σέλα της Lambretta δεν είναι του εμπορίου, αλλά έχει αναπαλαιωθεί η παλιά. Διατηρήθηκε η αυθεντική βάση με τα ελατήρια, φτιάχτηκε νέο (υπόστρωμα από) χοντρό λάστιχο ραμμένο στο χέρι, κόπηκε νέο αφρώδες υλικό και κάλυμμα (σε χρώμα επιλογής του ιδιοκτήτη) σε ταπετσέρη.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι κατ’ αρχήν ότι σώθηκε μια Lambretta TV 175 III από την καταστροφή και την εξαφάνιση και στη θέση της εμφανίστηκε ένα κόσμημα των κλασικών σκούτερ με ιστορική αξία.
Στο δρόμο η Lambretta λειτουργεί σαν χρηστικό κλασικό σκούτερ, που διαθέτει όμως και τις επιδόσεις που του επιτρέπουν να κινείται γρήγορα.
Και τέλος το σημαντικότερο ίσως: όπου περνάει η “Fish and Chips Λαμπρέτα” μοιράζει με την όψη της και τον απαράμιλλο χαρακτηριστικό της ήχο… αυθεντική, κλασική σκουτερίστικη κουλτούρα.
Περισσότερες πληροφορίες: Rotta Continua, 25ης Μαρτίου 9, Τ.Κ 135 61 , Άγιοι Ανάργυροι, Αττική, τηλ. 210 57 50 561, www.rottacontinua
