Φρενάρετε άμεσα και αποτελεσματικά
Το θέμα δεν είναι απλά να φρενάρουμε, αλλά να ακινητοποιήσουμε το συντομότερο το σκούτερ ή τη μοτοσυκλέτα μας στο δεδομένο χώρο και χρόνο που μας προσφέρεται χωρίς να κινδυνέψουμε και χωρίς πανικό. Εύκολο; Ναι αρκεί να το δουλέψουμε. Πάμε να δούμε πέντε αρχές των παραπάνω. Kείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Kymco
Μπροστινό φρένο
Μαθαίνουμε και κάνουμε συνήθεια να φρενάρουμε με το μπροστινό φρένο, που είναι το σημαντικότερο στο σκούτερ ή τη μοτοσυκλέτα μας, αφού αναλαμβάνει το μεγαλύτερο φορτίο στο φρενάρισμα. Για αυτό το λόγο και όλοι οι κατασκευαστές βάζουν σε όλα τα σκούτερ και τις μοτοσυκλέτες μεγαλύτερα μπροστινά δισκόφρενα, απ’ ότι πίσω.
Σε μια γρήγορη επιβράδυνση είναι ο μπροστινός τροχός που δέχεται το μεγαλύτερο βάρος, σπρώχνοντας το λάστιχο προς την άσφαλτο. Είναι τεμπέλικη αλλά και κακή συνήθεια να κλείνουμε απλά το γκάζι όταν θέλουμε να κόψουμε ταχύτητα και να πατάμε αργά και προοδευτικά το πίσω φρένο μέχρι να σταματήσουμε.
Όταν χρειαστεί να φρενάρουμε γρήγορα η τεμπελιά θα έχει γίνει δεύτερη φύση και δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε όπως πρέπει. Γιατί σε ώρα ανάγκης ο άνθρωπος κάνει αυτό που έχει συνηθίσει, χωρίς να χρησιμοποιεί τη λογική, το μυαλό του, αλλά αυτοματοποιημένα. Αν μάθετε να πατάτε το μπροστινό φρένο διαρκώς, αυτό ακριβώς θα κάνετε σε περίπτωση ανάγκης.
Φρένα πριν τη στροφή
Πριν από κάθε στροφή πρέπει πάντα να φρενάρουμε. Και το φρενάρισμά μας πρέπει να τελειώνει καθώς το σκούτερ ή το δίτροχό μας παραμένει κάθετα, όρθιο στο δρόμο. Όχι υπό κλίση, όχι όταν έχουμε αρχίσει να γέρνουμε για να διασχίσουμε την καμπύλη της στροφής (γίνεται και αυτό αλλά θέλει εκπαίδευση αθλητή αγώνων μοτοσυκλέτας, μήν το ρισκάρετε). Άρα τι λέμε; Πατάμε το μπροστινό, αλλά και το πίσω φρένο σε μικρότερο βαθμό – καλό κάνει, κακό δεν κάνει – και δεν περιμένουμε να κοπεί η ταχύτητα μόνη της με το κλείσιμο του γκαζιού.
Όταν κλείνουμε το γκάζι υπάρχει μια μικρή απώλεια ταχύτητας η οποία όμως είναι πολύ αργή και δεν είναι αυτή που θέλουμε. Κλείνουμε το γκάζι λοιπόν και φρενάρουμε πριν τη στροφή και έπειτα ξανα-ανοίγουμε τόσο γκάζι όσο χρειάζεται για να διασχίσουμε τη στροφή. Επαναλαμβάνουμε όμως: το φρενάρισμα πρέπει να έχει τελειώσει όταν το σκούτερ αρχίζει να γέρνει προς το εσωτερικό της στροφής.
Λάθος αριθμός δακτύλων πάνω στα φρένα
Είχαμε γράψει και στο παρελθόν ότι τουλάχιστον δυο δάχτυλα πρέπει να βρίσκονται πάνω στις μανέτες των φρένων, έτσι ώστε να “βρίσκουν άμεσα το δρόμο” και όλα τα υπόλοιπα δάχτυλα του χεριού, που θα τραβήξουν το φρένο και να πετύχουμε τη μέγιστη επιβράδυνση. Ναι μεν, αλλά…
Το πόσα δάχτυλα θα ενεργοποιήσουμε για να καταφέρουμε το τέλειο φρενάρισμα εξαρτάται από την απόδοση των φρένων μας. Για παράδειγμα είναι λάθος να έχουμε ένα δάκτυλο πάνω στη μανέτα του μπροστινού φρένου και αν χρειαστεί ανάγκη να μην χρησιμοποιήσουμε κι άλλα δάκτυλα έτσι ώστε να γίνει σωστότερο το φρενάρισμα. Με ένα δάκτυλο το φρενάρισμα είναι υποτονικό και υπολείπεται κατά πολύ του αποτελεσματικότερου.
Από την άλλη μπορεί το σκούτερ σας να απαιτεί λόγω συγκεκριμένου φρένου τρία ή όλα (ακόμα και τα τέσσερα δάκτυλα) για να δουλέψει σωστά. Ή μπορεί αντίθετα να είναι πολύ ισχυρό και ευαίσθητο όταν ενεργοποιείται και να απαιτεί μόνο ένα ή δυο δάκτυλα κατά το πάτημά της μανέτας. Άρα τα δάκτυλα πρέπει να είναι “όσα απαιτεί το φρένο μας”, κι όχι όσα έχουμε συνηθίσει.
Φρενάρουμε νωρίτερα, παρά αργότερα
Καθώς πλησιάζουμε μια δυνητικά επικίνδυνη περιοχή ή περίπτωση, όπως για παράδειγμα μια διασταύρωση, ένα δρόμο που στενεύει, ένα πολυσύχναστο σημείο όπου περπατούν πεζοί δεξιά-αριστερά, κ.α. δεν περιμένουμε να μας συμβεί η “στραβή” για να αρχίσουμε να κινούμαστε προς τα φρένα. Ξεκινάμε νωρίτερα.
Ο κανόνας λέει ότι χρειαζόμαστε μισό δευτερόλεπτο ή παραπάνω για να πάρουμε την απόφαση και άλλο τόσο για να ξεκινήσουμε τη διαδικασία του φρεναρίσματος. Αυτός ο χρόνος, αναλόγως από το πόσο γρήγορα κινούμαστε, μεταφράζεται σε πολλά ή ακόμα πιο πολλά μέτρα κίνησης προς τα μπροστά. Δεκάδες μέτρα που πηγαίνουν χαμένα και φυσικά εμάς πάνω σε ένα δίτροχο που σπαταλάει πολύτιμο χρόνο και κινείται προς το ατύχημα.
Αυτό που κάνουμε είναι ότι μόλις δούμε ότι πιθανά θα χρειαστεί να φρενάρουμε, πιάνουμε αμέσως τη μανέτα του μπροστινού δισκόφρενου και την μισοπατάμε, “προθερμαίνουμε” το δίσκο, τον ετοιμάζουμε για πιθανό απότομο φρενάρισμα. Κι αν χρειαστεί πατάμε με δύναμη το φρένο και σταματάμε με ασφάλεια. Καλύτερα νωρίτερα λοιπόν, παρά αργότερα…
Νομίζουμε ότι ξέρουμε
Έχουμε τη συνήθεια να κινούμαστε διαρκώς με σταθερή ταχύτητα πάνω στο δρόμο, στην πόλη ή έξω από αυτήν και να μη βρισκόμαστε σε διαδικασία επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης. Ο δρόμος όμως, το τοπίο, αυτά που συναντάμε στο πέρασμά μας δεν είναι σταθερά, όχι μόνο δεν είναι απόλυτα προβλέψιμα, αλλά η αλήθεια είναι ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Υπάρχουν δεκάδες μεταβλητές και πράγματα που μπορούν να “ριχτούν στο διάβα μας”. Θεωρήστε το κάτι σαν διαγωνισμό, σαν πρόκληση, σαν σοβαρό “παιχνίδι”.
Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε, αλλά συμπεραίνουμε τι θα μας συμβεί στην επόμενη στροφήή μετά το αυτοκίνητο που προσπερνάμε ή για το τι υπάρχει πίσω από την τυφλή γωνία του δρόμου. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να μειώνουμε την ταχύτητά μας τόσο ώστε να είμαστε σίγουροι ότι στη δεδομένη στιγμή, σε ώρα ανάγκης, μπορούμε να ακινητοποιήσουμε πλήρως το σκούτερ μας χωρίς να κινδυνεύσουμε στο ελάχιστο.
(Περισσότερα για το φρενάρισμα και την τεχνική του μπορείτε να διαβάσετε εδώ)
