Όλα για όλους ή κάποια για κάποιους;
Είμαστε άνθρωποι των πόλεων και μέσα στις πόλεις μετακινούμαστε διαρκώς. Κάθε μέρα, πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Κι επειδή ξέρουμε τι σημαίνει ευκολία και πρακτικότητα στη μετακίνηση, προτιμούμε τα σκούτερ και ιδίως τα σκούτερ πόλης. Δεν είναι όμως όλα ίδια, έχουν σαφείς διαφορές. Πώς διαλέγουμε-αγοράζουμε το σκούτερ πόλης που μας ταιριάζει και ποιά είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθενός; Κείμενο; Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Κymco
Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές ανάγκες, διαφορετικές απαιτήσεις. Όλοι διαφορετικοί, όλοι σκουτερίστες. Το ίδιο ξεχωριστά είναι και τα σκούτερ, με το κάθε μοντέλο να έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία και τα δικά του χαρακτηριστικά.
Για να ξεκινήσουμε από κάπου και μάλιστα από το πιο σημαντικό θέμα για τους περισσότερους από εμάς, πρέπει να “υπενθυμίσουμε” ότι υπάρχουν φθηνά σκούτερ πόλης, υπάρχουν ακριβότερα και υπάρχουν και τα πανάκριβα. Το καθένα φτιαγμένο με τη “συνταγή-εξίσωση”, που επιλέγει η κατασκευάστρια εταιρία για να στοχεύσει στον εκάστοτε πελάτη με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια, έτσι ώστε το σκούτερ της να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή εμπορική επιτυχία.
Κάτι που ξεχνούν φίλοι και συνάδελφοι σκουτερίστες είναι ότι δεν απευθύνονται όλα τα σκούτερ σε όλους. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να είναι εύπορος, να έχει αφήσει στην άκρη ένα αυτοκίνητο 30 χιλιάδων ευρώ που δεν τον εξυπηρετεί και να θεωρήσει εξαιρετικά συμφέρουσα την αγορά ενός σκούτερ 125 κυβικών που του ταιριάζει άριστα στις καθημερινές του ανάγκες, κάνει τρομερή οικονομία από πριν και κοστίζει 5.000 ευρώ. Για κάποιον άλλο το σενάριο “5 χιλιάδες για ένα 125άρι” φαντάζει αδιανόητο. Έλα όμως που και οι δυο παραπάνω έχουν δίκιο από την πλευρά τους…
Πώς είμαι, τι θέλω;
Το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι ότι προσαρμόζουμε την αγορά μας στον σωματότυπό μας. Δεν κάνουμε το αντίθετο, όχι. Δεν λέμε “αυτό μ’ αρέσει, θα το πάρω και θα προσαρμοστώ στα χαρακτηριστικά του”, δεν αγοράζουμε π.χ ένα βαρύτερο σκούτερ επειδή μας αρέσει το στυλ του, κι ας μην μπορούμε να το κουμαντάρουμε.
Δεν αγοράζουμε ένα δυσκολότερο στους χειρισμούς μοντέλο, με την προοπτική “να του πάρουμε τον αέρα στο μέλλον” παρότι είμαστε ακόμα αρχάριοι στους δυο τροχούς. Αντίθετα, διαλέγουμε κάτι που “το κάνουμε καλά”, που μπορούμε να το χειριστούμε με τον σωματότυπό μας, το βάρος και τη δύναμή μας.
Ένα σκούτερ το οποίο δεν μπορούμε καν να συγκρατήσουμε ανάμεσα στα πόδια μας ή δεν μπορούμε να σπρώξουμε ούτε για έναν πόντο, είναι λάθος επιλογή. Αυτό ταιριάζει σε κάποιον ή σε κάποια που έχει περισσότερη μυική δύναμη και άρα την ικανότητα να το χειριστεί πιο εύκολα. Ένας απλός μπούσουλας για το παραπάνω θέμα είναι: ελαφρύς αναβάτης/τρια – ελαφρύ και το σκούτερ.
Το ύψος μου… το ύψος του
Το αμέσως επόμενο σημείο που πρέπει να προσέξουμε στο κυνήγι για το “τέλειο σκούτερ πόλης” έχει να κάνει με το ύψος του αναβάτη/τριας. Τα υψηλότερα αναστήματα μπορούν να διαλέξουν μεταξύ διαφόρων σκούτερ. Μπορούν να οδηγούν μικρότερων διαστάσεων (αρκεί να χωρούν πάνω τους), ελαφρά σκούτερ, με χαμηλή σέλα και μικρής διαμέτρου τροχούς, αλλά και μεγαλύτερα, βαρύτερα σκούτερ, με ψηλότερη σέλα και τροχούς μεγάλης διαμέτρου.
Τα χαμηλότερα αναστήματα από την άλλη περιορίζονται σε σκούτερ χαμηλότερου συνολικού ύψους και σέλας, τα οποία συνήθως έχουν και μικρότερης διαμέτρου τροχούς, ένα στοιχείο που “κατεβάζει” χαμηλότερα όλη την κατασκευή.
Η κατάλληλη διάμετρος τροχών για την πόλη
Ποια είναι η κατάλληλη διάμετρος τροχών για την πόλη; Αυτή που ταιριάζει στη χρήση του καθενός. Κάποιος μπορεί να θέλει το σκούτερ του να γυρνοβολάει σαν μέλισσα όλη μέρα μέσ’ το πολυσύχναστο κέντρο της πόλης. Αυτός πηγαίνει τρέχοντας για ένα σκούτερ με μικρότερης διαμέτρου τροχούς, έτσι ώστε να έχει τιμόνι που στρίβει πολύ (“κόβει” που λέμε, ποιητική αδεία) δεξιά-αριστερά, και να τον βγάζει έτσι ασπροπρόσωπο ακόμα και στα πιο “σκληροπυρηνικά” σενάρια μποτιλιαρίσματος. Σαν χέλι να ελίσσεται το σκουτεράκι του ανάμεσα στα αυτοκίνητα και μάλιστα με άνεση.
Στους δρόμους της πόλης, που συνήθως δεν είναι και οι πιο σωστά συντηρημένοι, ένα σκούτερ με μεγαλύτερης διαμέτρου τροχούς θεωρητικά θα προσφέρει μεν περισσότερη άνεση στο περασμά του πάνω από τις λακκούβες και περισσότερη σταθερότητα στις πιο υψηλές ταχύτητες, αλλά με τίποτε δεν θα μπορεί να ανταγωνιστεί το “μικρό-ροδο” σκουτεράκι μέσα στην κίνηση.
Πόσα κυβικά χρειάζομαι μέσα στην πόλη;
Εδώ να δείτε πόση πλάκα έχει η απάντηση… Μέσα στην πόλη δεν χρειαζόμαστε πολλά κυβικά, εκτός αν το σκούτερ δεν προορίζεται για λειτουργικό εργαλείο. Τα 125 και τα 150 κυβικά είναι υπεραρκετά για αξιοπρεπέστατη κίνηση μέσα στην πόλη, κυρίως για ένα, αλλά και για δύο άτομα πάνω στη σέλα. Αν οι διαδρομές μας περιέχουν και μεγάλες – άδειες από κίνηση οχημάτων – λεωφόρους, τότε κοιτάμε και τα περισσότερα κυβικά.
Αν χρησιμοποιούμε το σκούτερ μας και για μεγαλύτερες διαδρομές, αν μας λείπει η μοτοσυκλέτα που πουλήσαμε και δεν μπορούμε να την αποκτήσουμε ξανά, αν κινούμαστε πολύ συχνά με δεύτερο άτομο, αν θέλουμε το σκούτερ να μας καλύπτει και μέσα στην πόλη και στα μικρά ή μεγαλύτερα ταξίδια, αν ζούμε σε περιοχές με ανηφόρες, τότε πηγαίνουμε στα περισσότερα κυβικά.
Μέσα στο κέντρο της πόλης, από φανάρι σε φανάρι, αυτό που έχει να προσφέρει ένα μεγαλύτερο σε κυβισμό σκούτερ – σε σύγκριση με ένα μικρότερο – είναι οι πιο γρήγορες εκκινήσεις όταν ανάβει το πράσινο.
Όπως θα έχετε δει και από τα μοντέλα που πωλούνται στην Ελλάδα, οι δυο δημοφιλέστερες κατηγορίες είναι αυτές των 125 και των 300 κυβικών. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί; Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Οι άνθρωποι είτε συμπτωματικά, είτε από ένστικτο, είτε από γνώση, είτε απ’ όλα αυτά μαζί, προσαρμόζουν τις αγορές τους βάσει των αναγκών τους. Και τελικά αγοράζουν αυτό που τους ταιριάζει. Εμείς, με αυτό εδώ το άρθρο, θέλουμε απλώς να σας θυμίσουμε αυτά που ενστικτωδώς γνωρίζετε ήδη κι εσείς.