Η μπαταρία είναι ένα πολύ σημαντικό εξάρτημα στα σκούτερ
Περνώντας στο τρίτο άρθρο της σειράς που αφορά την “Τέλεια συντήρηση” των σκούτερ, ρίχνουμε μια ματιά στο θέμα της μπαταρίας. Ένα εξαιρετικά σημαντικό “εξάρτημα” του σκούτερ μας
Είτε “πιάνουν τα χέρια σας” είτε όχι, αν δηλαδή γνωρίζετε και μπορείτε να κάνετε κάποιες δουλειές συντήρησης στο σκούτερ σας, καλό είναι να έχετε γνώση και του θεωρητικού σταδίου της σωστής, “τέλειας συντήρησης”, έτσι ώστε να διατηρείτε τον πιστό, καθημερινό, δίτροχο σύντροφό σας σε άριστη κατάσταση.
Έλεγχος της μπαταρίας
Πρώτα απ’ όλα σημειώστε ότι μιλάμε για κλασικές, “ανοικτές” μπαταρίες με υγρά, που είναι και οι φθηνότερες και πιο συνηθισμένες και όχι για σφραγισμένες ή λιθίου.
Η μπαταρία στα σκούτερ είναι ένα εξάρτημα υψίστης σημασίας (όχι απλώς μεγάλης) κι αυτό για δυο λόγους:
Αν “μείνει” το σκούτερ από μπαταρία (δηλαδή αποφορτιστεί), δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πάρει μπροστά ο κινητήρας! Απλά μένεις στο δρόμο.
Αυτό το πρόβλημα προκύπτει γιατί το 90% – για να μην πούμε παραπάνω – των σκούτερ δεν είναι εφοδιασμένα πλέον με μανιβέλα εκτός από μίζα. Ένα στοιχείο για το οποίο αν λέγαμε ότι πρέπει να υπάρχει (όπως ίσως θα έπρεπε) θα μας χαρακτήριζαν ακόμη και οπισθοδρομικούς, ενώ θεωρείται πλέον πολυτέλεια.
Χωρίς μπαταρία, δεν υπάρχει ελπίδα
Ένα σκούτερ, λόγω της αυτόματης φυγοκεντρικής του μετάδοσης και της έλλειψης κιβωτίου ταχυτήτων και συμπλέκτη, δεν μπορεί να πάρει μπροστά “σπρωχτό” όπως μια μοτοσυκλέτα. Όση φόρα και να πάρετε η μετάδοση παραμένει αμέτοχη και ο κινητήρας δεν ξεκινάει…
Τι μας λέει το παραπάνω; Ότι προσέχουμε τη μπαταρία σαν τα μάτια μας, ακόμα κι αν πρέπει κάθε φορά να βιδώνουμε και να ξεβιδώνουμε καπάκια, ειδικά αν θέλουμε να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο και να μην ρισκάρουμε να βρεθούμε σε κάποια ερημιά ή στη χειρότερη στιγμή της μέρας μας, ιδίως όταν μιλάμε για τους φρενήρεις ρυθμούς της σύγχρονης ζωής μας.
Εύκολα μπορεί ένα απρόοπτο να διαταράξει την εύθραυστη ισορροπία – μιας σειράς επειγόντων και σημαντικών πραγμάτων – που διεκπεραιώνουμε σε καθημερινή βάση.
Πρώτα ανακαλύπτουμε πού βρίσκεται
Συνήθως η μπαταρία μπορεί να βρίσκεται κάτω από τη σέλα ή σε κάποιο διαμέρισμα της ποδιάς, μέσα στο μπροστινό τμήμα του φέρινγκ ή κάτω από το πάτωμα του σκούτερ (ανατρέξτε στο εγχειρίδιο ιδιοκτήτη – owner’s manual) και γενικά τα περισσότερα σκούτερ είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να είναι εύκολη η πρόσβασή της.
Το θέμα είναι πως αρκετά σκούτερ – υπό τύπον “κυνήγι του θησαυρού – έχουν “κρυμμένες” τις μπαταρίες τους και απαιτούν να γνωρίζεις πού ακριβώς βρίσκονται και την ακριβή διαδικασία για να τις προσεγγίσεις.
Έλεγχος και φόρτιση ή εβδομαδιαία βόλτα
Αφού πρώτα φτάσουμε στην μπαταρία μας (λύνοντας ή αφαιρώντας κάποια πλαστικά καλύμματα) ελέγχουμε την τάση της.
Ναι, καλό είναι να προμηθευτούμε ένα βολτόμετρο, αφού υπάρχουν και πολύ λογικές-οικονομικές προτάσεις στην αγορά, καθώς είναι ένα εργαλείο που παραμένει χρήσιμο επί χρόνια. Το ίδιο προτείνουμε ανεπιφύλακτα να κάνετε και με έναν φορτιστή/συντηρητή μπαταριών.
Όταν αφήνουμε το σκούτερ μας αδρανές για μεγάλα χρονικά διαστήματα, πρέπει να συνδέουμε τη μπαταρία σε έναν τέτοιο φορτιστή/συντηρητή, έτσι ώστε να την συντηρεί “ζωντανή” και να κρατάει υψηλά τα επίπεδα φόρτισής της.
Σε περίπτωση που δεν υπάρχει φορτιστής/συντηρητής ή δεν θέλετε να μπείτε στο έξοδο να αγοράσετε έναν και όταν μιλάμε για σκούτερ που κινείται σπάνια και όχι καθημερινά, καλό θα είναι να το κάνετε μια αρκετά μεγάλη βόλτα (όχι γύρω από το τετράγωνο) μερικών χιλιομέτρων, έστω μια φορά την εβδομάδα.
Με βολτόμετρο και φορτιστή
Χρησιμοποιήστε ένα βολτόμετρο για να ελέγχετε τακτικά την τάση της μπαταρίας. Μια “γεμάτη”-πλήρως φορτισμένη μπαταρία πρέπει να έχει μεταξύ 12,6 και 12,8 Volt. Αν τα Volt πέσουν κάτω από 12,4 τότε πρέπει να γίνει φόρτιση.
Τα επίπεδα ηλεκτρολυτών πρέπει να είναι ανάμεσα στη χαμηλότερη και υψηλότερη στάθμη, ιδανικά κοντά στην υψηλότερη. Η στάθμη των ηλεκτρολυτών πρέπει να ελέγχεται τουλάχιστον μία φορά το μήνα, λόγω του ότι τα υγρά εξατμίζονται.
Αν η στάθμη βρίσκεται χαμηλά, τότε τα υγρά πρέπει να συμπληρωθούν μόνο με απεσταγμένο νερό, μέχρι την κορυφαία γραμμή πλήρωσης, με μία σύριγγα που θα προμηθευτείτε από φαρμακείο.
Μην το παρακάνετε, όμως, καθώς η υπερπλήρωση υγρών δεν είναι ό,τι καλύτερο. Και φυσικά μην ξεχνάτε πως όταν δουλεύετε με μπαταρίες καλό είναι να βρίσκεστε σε αεριζόμενο χώρο (ειδικά κατά τη φόρτιση) και να φοράτε προστατευτικά γυαλιά… γιατί ποτέ δεν ξέρεις.
Ακροδέκτες και καλώδια
Αφού έχουμε συμπληρώσει τους ηλεκτρολύτες, για το τέλος κάνουμε έλεγχο των ακροδεκτών για πιθανή διάβρωση η οποία καθαρίζεται με συρματόβουρτσα.
Μετά απλώνουμε πάνω σε αυτούς ένα στρώμα είτε βαζελίνης, είτε γράσου για προστασία από τη διάβρωση.
Επίσης φροντίζουμε να είναι καλά σφιγμένες οι βίδες που συνδέουν τους ακροδέκτες με τα καλώδια που συνδέουν τη μπαταρία, γιατί στην αντίθετη περίπτωση μπορεί να υπάρξουν διακοπές στη λειτουργία του κινητήρα και ακινητοποιήσεις, στην ακραία περίπτωση αποσύνδεσης του καλωδίου από τον πόλο/ακροδέκτη.
