Aυτό “που σβήνει”»…

Μια φορά κι ένα καιρό, όποιος έσβηνε τη μοτοσυκλέτα ή το σκούτερ του στα φανάρια για να κάνει οικονομία στη βενζίνη, κατατάσσονταν ευθύς στην κατηγορία… του τσιγκούνη. Σήμερα, που η πρώτη εταιρία σε πωλήσεις στον κόσμο προσφέρει αυτή τη δυνατότητα σε ένα δίτροχο καθημερινής χρήσης, ο παραπάνω κύριος βαφτίζεται αυτομάτως «οπαδός της τεχνολογίας αιχμής»… ΚΕΙΜΕΝΟ: Βασίλης Αντζουλάτος ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Μιχάλης Λαζαρίδης, Εξοπλισμός: Κράνος ΗJC, μπουφάν Colori, μποτάκια ΤCX

Όσοι από εμάς θλίβονται με τους χιλιάδες κινητήρες που δουλεύουν άσκοπα και ανόητα, είτε σε φανάρια, είτε περιμένοντας κάποιον έξω από σπίτι, είτε για να ζεσταίνουν-δροσίζουν τους επιβαίνοντες, οι οποίοι δεν λένε να βγουν από το αυτοκίνητο (έχουν πιάσει κουβέντα στο κινητό), είτε επειδή κάποιοι νομίζουν πως ζεσταίνοντας τον κινητήρα πριν ξεκινήσει του κάνει καλό – βρήκαμε επιτέλους το πρώτο δίτροχο που μας καλύπτει. Πέρα από την τεράστια και παντελώς άχρηστη σπατάλη πρώτων υλών, δηλαδή του πετρελαίου, που καίει ένας κινητήρας στο ρελαντί, πέρα από την παντελώς ανώφελη φθορά χιλιάδων ωρών λειτουργίας χωρίς κανένα λόγο, υπάρχει και το μεγάλο θέμα της ρύπανσης.

Πάρτε για παράδειγμα τον γείτονα με το παλιό Astra ή και με το νέο Astra (δεν έχει σημασία) που πριν φύγει το πρωί για τη δουλειά, πιστεύει πως πρέπει να ζεστάνει το θεριό, να φροντίσει το καμάρι του και στέκεται με τον κινητήρα στο ρελαντί πλημμυρίζοντας τη γειτονιά άκαυστη βενζίνη και καρκινογόνους αρωματικούς υδρογονάνθρακες.

Κι όμως, ξέρετε ότι σε κάτι «χαζές» χώρες της Ευρώπης, με κάτι «χαζούς» κατοίκους, απαγορεύεται να μένεις στα φανάρια με τον κινητήρα να δουλεύει στο ρελαντί; Γιατί; Μα, είπαμε… γιατί εκεί οι άνθρωποι είναι χαζοί.

Χαμηλό, ελαφρύ, βολικό… φιλικό

Eίχα πραγματικά μεγάλη περιέργεια να οδηγήσω αυτό το συμπαθέστατο από πλευράς εμφάνισης σκουτεράκι της Honda. Ειλικρινά αναρωτιόμουν γιατί κυκλοφορούσαν τόσα πολλά γύρω μου. Εντάξει, «σβήνει στα φανάρια», και λοιπόν; Κι εγώ σβήνω στα φανάρια όταν είναι να περιμένω παραπάνω από 30 δευτερόλεπτα.

Οι απορίες δημιουργούνται συνήθως για να λύνονται. Στα πρώτα 200 μέτρα που έκανα πάνω σε αυτό το μικρών διαστάσεων σκούτερ των 125 κυβικών, το πρώτο που σημείωσα ήταν η ποιότητα κύλισής του. Αμέσως μετά, μού έσβησε στα φανάρια κι εγώ ασυνήθιστος τρόμαξα. Ύστερα θυμήθηκα πως το PCX έχει σύστημα διακοπής του ρελαντί ή επί το βρετανικότερον «Idle stop», το σύστημα που σβήνει τον κινητήρα στα φανάρια για λόγους οικονομίας καυσίμου, μείωσης της φθοράς του κινητήρα και μείωσης των καυσαερίων προς την ατμόσφαιρα. Όλα αυτά με μία κίνηση.

Με μία κίνηση όμως γίνεται και η εκκίνηση, αφού ο αναβάτης δεν έχει παρά να ανοίξει το γκάζι και ο κινητήρας, δίχως τη χρήση μίζας (εδώ είναι τα ωραία), ξεκινάει χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση. Αυτό που θα περίμενε κανείς είναι να ακούει τη μίζα να γυρίζει το στρόφαλο, να υπάρχει μια μικρή υστέρηση και μετά να είσαι σε θέση να ανοίξεις το γκάζι. Όχι στην περίπτωση του PCX.

Σαν μαγικό τρυκ, το σκούτερ απλά φεύγει μπροστά. Πώς γίνεται αυτό, λοιπόν; Καθώς μετά από 6-7 δευτερόλεπτα, από τη στιγμή που έχει ακινητοποιηθεί το 125 στα φανάρια ο κινητήρας σβήνει και νιώθεις το πιστόνι να κάνει μια παραπάνω κίνηση.

14 ίντσες και ένα – γεφυρωμένο – δισκόφρενο. Η ζελατίνα είναι εξτρά και είναι ψηλότερη της κανονικής

Το πιστόνι τοποθετείται σε τέτοιο σημείο (λίγο πριν το Άνω Νεκρό Σημείο της φάσης της συμπίεσης) που με μικρή κίνηση – βλ. ρεύμα στο βολάν που αναλαμβάνει ρόλο μίζας, γυρίζει τον κινητήρα, ο οποίος ξεκινά αμέσως μπροστά.

Μέσω ενός κουμπιού στο δεξί άκρο του τιμονιού μπορείτε να καταργήσετε το Idle stop, κάτι που συστήνεται για παράδειγμα σε περιπτώσεις που η μπαταρία δεν είναι καλά φορτισμένη. Καινοτόμο λοιπόν το PCX 125 όχι μόνο από πλευράς εμφάνισης αλλά και από πλευράς τεχνολογίας, με απλά, απτά και ευεργετικά αποτελέσματα. Σε διαδρομές με πολλά φανάρια η κατανάλωση μειώνεται εντυπωσιακά. Σε διαδρομές με καθόλου φανάρια η κατανάλωση δεν μειώνεται καθόλου, αφού το σύστημα δεν ενεργοποιείται, αλλά και πάλι η Honda έχει φροντίσει να δημιουργήσει έναν πολύ οικονομικό κινητήρα κατανάλωσης των 2,7 λίτρων ανά 100 χιλιόμετρα.

Το μικρό διαμαντάκι της Honda

Με απλούς υπολογισμούς, αν υποθέσουμε πως το PCX καταναλώνει μέσα στην πόλη 2,0 λίτρα για 100 χιλιόμετρα, όπως στη δική μας περίπτωση, και ένα άλλο, κοινό 125άρι καταναλώνει κοντά στα 4 λίτρα, η διαφορά τους στα 20.000 χιλιόμετρα (δηλαδή περίπου στα ενάμισι με δύο χρόνια χρήσης) θα είναι περίπου 400 λίτρα βενζίνης λιγότερα για το PCX!

Bγάλτε το κομπιουτεράκι και κάντε τα κουμάντα σας… (ειδικά αν η ελληνική βενζίνη συνεχίσει το παράλογο σπρίντ της προς τα 2,0 ευρώ το λίτρο, η παραπάνω περίπτωση είναι πολύ ενδιαφέρουσα). Άρα στην ερώτηση τι είναι το Honda PCX 125, τι απαντάμε; Είναι «αυτό που σβήνει» και αυτό που «κάνει οικονομία» και δεν μολύνει με καυσαέρια χωρίς να υπάρχει λόγος.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ: Kαινοτόμος, «διαστημική» είναι η σχεδίαση του PCX, το μπροστινό του μέρος θυμίζει κάπως τη VFR 1200, o προβολέας το ίδιο. Υπάρχουν εσοχές, κοψίματα, μύτες, ανοίγματα, ακμές. Όπου και να το κοιτάξεις είναι δουλεμένο, μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια.

Περιέργως για ένα τόσο υπερ-σχεδιασμένο σχήμα, το σύνολο θα μπορούσε να μοιάζει παραφορτωμένο στην τελική του μορφή. Αντίθετα, το 125, ακόμα και στο άσπρο (χρώμα που τονίζει τις υπερβολές), εμφανίζεται ομοιογενές και λεπτοκαμωμένα συμπαθητικό. Μόνη παραφωνία το πλάτος του οπίσθιου ελαστικού που είναι μικρό σε σχέση με την υπόλοιπη ουρά.

Mεγάλος προβολέας, πολύ συμπαθητική εμφάνιση

ΜΕΓΕΘΟΣ-ΤΡΟΧΟΙ: Μικρών προς μεσαίων διαστάσεων σκούτερ, που όμως καταφέρνει να ταιριάζει σε πλήθος αναβατών. Οι τροχοί είναι δεκατεσσάρων ιντσών και τα ελαστικά μικρού πλάτους, 90 το μπροστινό και 100 το πίσω. Είναι δηλαδή σαν να φοράει πίσω το λάστιχο που φορούν τα άλλα 125 στον μπροστινό τροχό. Παρ’ όλα αυτά, στο δρόμο…. ε, διαβάστε παρακάτω.

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: Τετράχρονος, μονοκύλινδρος, υδρόψυκτος 124,9 κ. εκ., αλλά τι υδρόψυκτος; Με ένα έξυπνο σύστημα που καταργεί τις σωληνώσεις, το ψυγείο της υδρόψυξης είναι κολλητά πάνω στον κινητήρα, στη δεξιά του πλευρά. Διαθέτει γρίλιες για να μαζεύει περισσότερο αέρα.

ΠΡΙΝ ΤΗ ΒΟΛΤΑ

ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ: Οι διαστάσεις του PCX είναι περιορισμένες, κι αυτό ορίζεται από το συνολικό μήκος και ύψος του, που είναι μικρότερα του ανταγωνισμού (με τη χαμηλή ζελατίνα μπροστά, γιατί το δικό μας PCX φόραγε την ψηλότερη ζελατίνα). Όμως με έξυπνες και μελετημένες λύσεις, η θέση οδήγησης γίνεται άνετη, προσφέροντας έλεγχο και άνεση στον αναβάτη. Το δάπεδο δεν είναι επίπεδο, αλλά υπάρχει μεγάλο νεύρο-τούνελ ανάμεσα στα πόδια, που φιλοξενεί το ρεζερβουάρ βενζίνης.

Παρόλο που και στην περιοχή των μαρσπιέ της ποδιάς ο χώρος για τα πόδια (μαρσπιέ) είναι περιορισμένος, δυο κοψίματα/προεκτάσεις στο μπροστινό κομμάτι της ποδιάς επιτρέπουν στα πόδια να απλωθούν προς τα μπροστά.

ΤΙΜΟΝΙ: Χάρη στην έξυπνη λύση/τοποθέτηση του τιμονιού, τα πόδια – ακόμα και ψηλών αναβατών – χωράνε από κάτω του, χωρίς να βρίσκουν. Υπάρχει ένα «καπάκι» πάνω στο οποίο στηρίζεται το μοτοσυκλετιστικού τύπου τσόπερ, χρωμιωμένο τιμόνι με καβαλέτα. Το τιμόνι είναι τοποθετημένο πιο ψηλά και πιο κοντά στον αναβάτη, απ’ ό,τι έχουμε συνηθίσει σε σκούτερ, σε μια θέση που φέρνει σε όρθια θέση την σπονδυλική στήλη του αναβάτη. Το τιμόνι κόβει πολύ, προσφέροντας μικρό κύκλο στροφής, στοιχείο που αποδεικνύεται μεγάλος σύμμαχος μέσα στην κίνηση.

Μοναδική η θέα πίσω από το τιμόνι

ΣΕΛΑ: Μικρό το ύψος της  σέλας από το έδαφος, 76 εκατοστά μόλις, ενώ η σχεδίαση της σέλας στο μπροστινό της μέρος, βοηθάει ακόμα πιο πολύ στο να πατήσουν τα πόδια εύκολα στο έδαφος. Πολύ καλό αφρώδες υλικό, καλό πλάτος, μεγάλο μήκος και μια έξυπνη κόντρα/πλάτη που βοηθάει τον αναβάτη στη στήριξη του σώματός του.

ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΗΣ: Τοποθετείται σε καλή θέση, με «αρκετή σέλα» σε πλάτος και μήκος. Η θέση των αναδιπλούμενων μαρσπιέ τοποθετεί τα γόνατα άνετα σε ορθή γωνία. Παράλληλα ο συνεπιβάτης δεν κάθεται στον «δεύτερο όροφο» της σέλας όπως σε άλλα σκούτερ, αλλά σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με τον αναβάτη.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΔΙΑΣ/ΖΕΛΑΤΙΝΑΣ: Ελάχιστη προστασία με τη χαμηλή αδιαφανή μαύρη ζελατίνα, ενώ η ψηλή ζελατίνα που χρησιμοποιούσαμε εμείς, προστατεύει πολύ καλά. Η ποδιά λόγω των αεροδυναμικών της σχεδιαστικών επιλογών, στροβιλίζει τον αέρα πίσω της στέλνοντάς τον στα πόδια του αναβάτη.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ: Υπάρχει ένα μικρό ντουλαπάκι στην ποδιά και πολύς χώρος κάτω από τη σέλα, που παίρνει full face κράνος και λίγα ακόμα πράγματα. Η σέλα ανοίγει από κουμπί δίπλα από το κεντρικό κλειδί, δεν διαθέτει αμορτισέρ για να παραμένει ανοιχτή, όπως δεν διαθέτει φως ο αποθηκευτικός χώρος. Αν η σέλα δεν έχει κλείσει καλά ή δεν δέχεται βάρος πάνω της (δηλαδή αυτό του αναβάτη) το σύστημα Idling stop δεν λειτουργεί για λόγους ασφαλείας. Για να μην ξεκινάει δηλαδή το σκούτερ, αν δεν κάθεται κάποιος πάνω του (βλ. περίπτωση που ανοίξει κατά λάθος το γκάζι, ενώ είναι στην κατάσταση αναμονής-stand by, το σκούτερ).

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

ΕΝΤΟΣ ΠΟΛΗΣ: Μετά την εντυπωσιακή του εκκίνηση από σβηστό από τα φανάρια, το PCX – το οποίο κατασκευάζεται στο καινούργιο εργοστάσιο της Honda στην Ταϊλάνδη – επιταχύνει με όρεξη μέχρι τα 50 πρώτα χ.α.ω. κάνοντας την κίνηση στη πόλη μια υπόθεση πολύ ευχάριστη. Σε αυτό συνεπικουρεί και η ταχύτατη και προβλέψιμη συμπεριφορά του συνόλου με τα λεπτά λάστιχα που προσφέρουν αντιδράσεις… μοτοκρός – μάλιστα, 125αριού μοτοκρός.

Η απόδοση του PCX στις επιταχύνσεις από στάση, θυμίζουν περισσότερο 150άρη κινητήρα, παρά 125.

Η ανάρτηση πίσω είναι αρκετά σκληρή, αλλά τα χτυπήματα στα μαλακά μόρια του αναβάτη μεταφέρονται αρκετά φιλτραρισμένα και δεν γίνονται ιδιαίτερα ενοχλητικά, όπως σε άλλες περιπτώσεις σκούτερ. Τα δύο αμορτισέρ δεν ρυθμίζονται ως προς την προφόρτισή τους και εμφανίζουν ταλαντώσεις μετά την αρχική συμπίεση, συμπεριφορά όμως που δεν επηρεάζει την πορεία του συνόλου. Το πιρούνι είναι επίσης σκληρό (καλάμια 31 χιλ.), αλλά «διαβάζει» καλύτερα το δρόμο σε σχέση με την πίσω ανάρτηση.

Η ομαλή, προοδευτική επιτάχυνση του ψεκαστού κινητήρα, διατηρείται μέχρι η βελόνα να φτάσει τα 109 χ.α.ω, όπου ο κινητήρας όσο και να ζοριστεί δεν τα ξεπερνάει (κόφτης) με τίποτα. Η ρεπρίζ πάνω από τα 50-60 χ.α.ω είναι πιο αργή απ’ ό,τι σε χαμηλότερες ταχύτητες, ταχύτητες όμως που είναι απόλυτα λογικές για ένα 125 πόλης. Τι κάνει στην πόλη το PCX; Τίποτε παραπάνω και τίποτε λιγότερο από το να την «καθαρίζει». Ελάχιστα σκούτερ μπορούν να σταθούν δίπλα του σαν σύνολο, από πλευρά ομοιογένειας και ευχρηστίας.

Το τιμόνι – μέσω μιας έξυπνης λύσης της Honda, με ένα χρωμιωμένο καπάκι από κάτω του – κόβει έντονα, το σύνολο στρίβει πανεύκολα, τα φρένα του το σταματούν δυνατά και προβλέψιμα (με κάποια επιμονή στις μανέτες) με τα γεφυρωμένα-συνδυαζόμενα φρένα του και τελικά όλα αυτά σου προσφέρουν μεγάλη αίσθηση ασφάλειας.

Πιάνεις λοιπόν τον εαυτό σου να πηγαίνει διαρκώς τέρμα γκάζι και να κάνεις πράγματα που δεν θα έκανες με άλλο σκούτερ, χωρίς να αισθάνεσαι σε καμία περίπτωση πως τα λεπτά λαστιχάκια θα σε προδώσουν, ακόμα και σε στροφή υπό κλίση. Τα λεπτά λάστιχα μάλιστα δουλεύουν ιδιαίτερα καλά και στη βροχή, σε βαθμό, μάλιστα, που ξεχνιέσαι και πηγαίνεις «αδικαιολόγητα» γρήγορα, για τις καιρικές συνθήκες.

Στις παρατηρήσεις μας σημειώνουμε πως κατά τη διάρκεια των δυνατών φρένων (η αριστερή μανέτα του ταμπούρου πίσω ενεργοποιεί εν μέρει και τη δαγκάνα του μπροστινού δισκόφρενου) τα πόδια πρέπει να κοντράρουν στο πιο μπροστινό σημείο των μαρσπιέ της ποδιάς, αλλιώς το σώμα γλιστράει πάνω στη σέλα. Επίσης σημειώνουμε το χαρακτηριστικό ο κινητήρας να φρενάρει εμφανώς όταν κλείνει το γκάζι βοηθώντας σε στον έλεγχο του σκούτερ.

ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΗΣ: Με τη μεγάλη ζελατίνα και με ένα άτομο, και την προοδευτική απόδοση του κινητήρα στις υψηλότερες ταχύτητες θα βοηθήσει να κάνει κάποιος κοντινά ταξίδια. Η μεγάλη ζελατίνα όμως επιρρεάζει τη συμπεριφορά του συνόλου όταν υπάρχει έντονος πλευρικός άνεμος, μιας και έχει μεγάλη επιφάνεια, προστατεύοντας τον αναβάτη από τα στοιχεία της φύσης.

Ο οικονομικός κινητήρας σε συνδυασμό με το ρεζερβουάρ των 6,2 λίτρων θα δώσουν στο PCX αυτονομία πάνω από 250 χιλιόμετρα. Οι σφιχτές αναρτήσεις όμως θα κουράσουν σε επαρχιακή διαδρομή με ατελή επιφάνεια ασφάλτου, τη στιγμή που η δυνατότητα μεταφοράς αποσκευών είναι περιορισμένη.
Μα τι συζητάμε τώρα, εδώ έχουμε να κάνουμε μ’ ένα καθαρόαιμο σκούτερ πόλης…
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ: Ο ήσυχος από μηχανικούς θορύβους κινητήρας διαθέτει μια πολύ καλή και προοδευτική μετάδοση που προσφέρει δυναμικό τράβηγμα μέχρι τα 70 χ.α.ω. Οι 11 ίπποι είναι αρκετοί για να κινήσουν ένα σύνολο που ζυγίζει 6 κιλά κάτω από τα 130.

Η τελική όπως είπαμε περιορίζεται λίγο πριν τα 110 χ.α.ω. αν και το υδρόψυκτο μοτεράκι δείχνει πως θα μπορούσε να ανεβάζει παραπάνω χιλιόμετρα.

TEΛΙΚΑ…

Το Honda PCX 125 απευθύνεται σε ένα κοινό που θέλει γιαπωνέζικο σκούτερ – και μάλιστα Honda – λίγων κυβικών και μικρού βάρους. Θα ταιριάξει σε κάποιον που είτε έχει μοτοσυκλέτα και θέλει δίτροχο πόλης, είτε ξεκινάει τώρα την καριέρα του στους δύο τροχούς. Το PCX είναι εύκολο, εύχρηστο και φιλικό στη χρήση του, κάνοντας την κίνηση στο μποτιλιάρισμα παιχνιδάκι.

Παράλληλα – και εδώ μπορεί κάποιος να αναποδογυρίσει τις προτεραιότητες – είναι το πιο οικονομικό σκούτερ της αγοράς, χάρη στο πρωτοποριακό σύστημα Idle stop (διακοπής της λειτουργίας του κινητήρα στο ρελαντί). Και όταν η οικονομία καυσίμου μπαίνει μπροστά, πολλές φορές τα υπόλοιπα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.

Οι βασικές ενδείξεις, με κυρίαρχο το αναλογικό κοντέρΟΡΓΑΝΑ: Ένα μεγάλο αναλογικό κοντέρ, με ευκρινείς αριθμούς, καλοφωτισμένο το βράδυ, ηλεκτρονικός ολικός και μερικός χιλιομετρητής καθώς και βενζινόμετρο, λυχνίες φλας, μεγάλων φώτων, check engine και ένδειξη stand by του idling stop. Σημειώστε την έλλειψη ψηφιακού ρολογιού.

ΦΩΤΑ: Καλά φώτα, μένουν μονίμως αναμμένα, ακόμα και όταν ο κινητήρας έχει σβήσει στα φανάρια.

ΚΟΡΝΑ: Μέσης έντασης, αλλά αρκετά ενοχλητική, όπως πρέπει…

ΡΕΖΕΡΒΟΥΑΡ: Βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια του αναβάτη, ανοίγεις πρώτα το ανάλογο πορτάκι με κουμπί δίπλα από τον κεντρικό διακόπτη και μετά ξεβιδώνεις την τάπα. Δεν χρειάζεται να κατέβεις από τη σέλα για ανεφοδιασμό.

ΣΤΑΝΤ: Εύκολο στη χρήση κεντρικό σταντ, που στηρίζει σωστά το σκούτερ. Υπάρχει και πλάγιο στάντ, για γρήγορες στάσεις.

ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ: Μεγάλοι εργονομικοί, χωρίς σινιάλο μεγάλης σκάλας φώτων. Είναι τοποθετημένοι ανάποδα και πολλές φορές, προσπαθώντας να ανάψεις φλας, πατάς την κόρνα.

ΣΧΑΡΑ, ΧΕΙΡΟΛΑΒΕΣ: Μικρή ουρά/τελείωμα πίσω από τη σέλα και διακριτικές χειρολαβές.

ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ: Μοντέρνοι και καλαίσθητοι, με μικρή νεκρή περιοχή στα εσωτερικά τους.

ΕΞΤΡΑ & ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ: O κεντρικός διακόπτης διαθέτει έξυπνη «φραγή» για να μην παραβιάζεται. Σέλα και πορτάκι, για πρόσβαση στην τάπα ρεζερβουάρ, ανοίγουν με κουμπί, δίπλα από τον παραπάνω διακόπτη.