Σκουτεράκια στο χώμα; Δύσκολο…
Τις δεκαετίες του ’90 και του ’00 υπήρχαν αρκετοί κατασκευαστές σκούτερ που θέλοντας να σφυγμομετρήσουν τις τάσεις του κοινού και ίσως να δημιουργήσουν νέα μόδα, παρουσίασαν σκούτερ που έμοιαζαν έτοιμα να μπουν στο χώμα. Μπορούσαν όμως να πραγματοποιήσουν την υπόσχεσή τους ή απλώς έπαιρναν πόζες;
Αν θέλουμε να τα κρίνουμε σκληρά τότε θα πούμε ότι τα on/off, ”μοτοκρός” scooter του παρελθόντος μπορούσαν απλά “να πατήσουν” και να κινηθούν υποτυπωδώς στο χώμα, τόσο καλά όσο και τα απλά scooter “δρόμου”. Η διαφορά ήταν στη λεζάντα και στο ύφος, στα τρακτερωτά λάστιχα και ίσως σε ένα ψηλότερο μπροστινό φτερό.
Το design ήταν αυτό που είχε τον πρώτο λόγο, γιατί μέσω του “χωματερού” ύφους τους τα σκουτεράκια αυτά ξεχώριζαν από τα υπόλοιπα φορώντας έναν αέρα περιπέτειας, έπαιρναν λίγη από την αίγλη των αγώνων εντούρο, των μονοπατιών, των χωμάτινων ραλί.
Το Piaggio Typhoon σε 50 και 125 κυβικά ήταν το πιο δημοφιλές on/off scooter στην Ελλάδα για πολλά χρόνια
Κymco Τop Βoy 50 του 2005, χαρακτηριστικής εμφάνισης και εξαιρετικής αντοχής
Ένα πολύ ενδιαφέρον μοντέλο από την Honda το X8R-X, από το 1998 μέχρι το 2001
Βeta Quadra 50 από τη δεκαετία του ’90
Είχαμε δοκιμάσει μια φορά να οδηγήσουμε γρήγορα στο χώμα κάποια από αυτά τα “σκούτερ για χώμα”, σε έναν υποτυπώδη αγώνα-δοκιμή που είχε γίνει πριν από αρκετά χρόνια, ο οποίος είχε διοργανωθεί για λόγους διασκέδασης. Στην πράξη όμως η δοκιμασία ήταν τόσο δύσκολη που μετατράπηκε σύντομα σε μαρτύριο. Το έδαφος ήταν αμμώδες και οι μπροστινοί τροχοί βυθίζονταν διαρκώς, κολλούσαν, η μικρή δύναμη των κινητήρων (βλ. 50άρια) δεν βοηθούσε σε καμία περίπτωση. Σύντομα η ταλαιπωρία από τις μικρές διαδρομές αναρτήσεων και τα διαρκή χτυπήματα έκαναν τις σπονδυλικές των “αγωνιζόμενων” να γίνονται “φραπέ” και τη θερμοκρασία να ανεβαίνει επικίνδυνα. Με λίγα λόγια τίποτε δεν βοηθούσε έτσι ώστε να είναι έστω και λίγο διασκεδαστικά και σύντομα σταματήσαμε.
Υamaha BW’s 125 ένα από τα ελάχιστα “χωματερά” σκούτερ που έχουν μείνει στην αγορά
Μalaguti Crosser 50 από το 1996 με πολύ ενδιαφέρουσα πίσω ανάρτηση
Το Beta Arc LC 50 έμεινε για πολλά χρόνια στη γκάμα της εταιρίας μέχρι πρόσφατα
Aprilia Rally 50, 1994-2004
To Siamoto Scross ήταν ίσως η πιο σοβαρή προσπάθεια που έγινε στο χώρο
Ανάμεσα στα σκούτερ που μαζέψαμε σε αυτό το φωτογραφικό αφιέρωμα υπάρχει και ένα μοντέλο που ήταν το πιο σοβαρό απ’ όλα και ονομαζόταν Siamoto Scrosser φτιαγμένο από μια ιταλική εταιρία που ήταν άγνωστη μεν, αλλά έδειχνε πως είχε καλές προθέσεις, θέλοντας να φτιάξει ένα σκούτερ που θα μπορούσε να πηγαίνει γρήγορα στο χώμα.
Περιφερειακά η κατασκευή έδειχνε σοβαρή, οι αναρτήσεις είχαν μεγάλες διαδρομές, το πιρούνι μπροστά ήταν ανάποδο, οι τροχοί μεγάλοι. Όλα πήγαιναν καλά εκτός από τον κινητήρα του που ήταν μόλις 50 κυβικών και αδύναμος, απελπιστικά αδύναμος.
Σήμερα τα on/off ή αν θέλετε τα ψευδοεντούρο σκούτερ δεν εκπροσωπούνται παρά με μόλις 1-2 μοντέλα στην αγορά, λίγο η μόδα που πέρασε, λίγο η χαμηλή τους χρηστικότητα βοήθησαν στο να εξαφανιστούν. Κι έτσι η κατηγορία έγινε “δρόμου”, έτσι όπως έπρεπε, γιατί τα σκούτερ είναι τα δίτροχα που ζουν και αναπνέουν για να κινούνται στην πόλη. Η πόλη είναι ο φυσικός τους χώρος. Τελεία και παύλα.
