Ντροπή, αίσχος, όνειδος… αλλά και τέχνη!
Εικόνες του δρόμου. Της δίτροχης, σκουτερίστικης καθημερινότητας, αυτής που βιώνουμε εμείς που κινούμαστε στο δρόμο. Το δρόμο που φέρνει απρόβλεπτα και αναπάντεχα. Εμείς στο Scooternet τα “γράφουμε” ψηφιακά, δηλαδή τα φωτογραφίζουμε και σας τα μεταφέρουμε. Και δείτε τι ακριβώς δείχνουμε, έτσι;
Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να φρενάρει την καλλιτεχνική φλέβα του καθενός μας, την φαντασία του, την επιθυμία και την τρέλα του. Αυτό φαίνεται να συνέβη και σε αυτή την – “άμοιρη!”, θα αναφωνήσουν οι Βεσπάκηδες – Vespa, την κλασική Βέσπα, με το δίχρονο μοτέρ και τις ταχύτητες στο χέρι.
Το μεταλλικό της κορμί φαίνεται ότι έγινε πεδίο αυτοσχεδιασμού του συναδέλφου δικυκλιστή, με έμπνευση που ξεκίνησε από το “Ρε, θα πάρω τρία χρώματα” και τέλειωσε στο “και θα την πασαλείψω όλη!”.
Πραγματικά πρέπει να ψάξουμε τη νομοθεσία για το αν επιτρέπεται να κάνει κάποιος τέτοια πράγματα στο όχημά του. Ξέρετε είναι πολύ πιθανό στην Ελλάδα, που είναι μια χώρα, δυτικού, ευρωπαϊκού πολιτισμού κατά τα άλλα, όπου όλα επιτρέπονται και όλα απαγορεύονται, να μην είναι καθόλου νόμιμο να βάφεις όπως θέλεις το μηχανάκι σου ας πούμε.
Και τελικά – αναλαμπή, αναλαμπή!- είμαστε σίγουροι ότι κάτι τέτοιο είναι παράνομο, γιατί τυπικά, δεν μπορεί να προσδιοριστεί το χρώμα του συγκεκριμένου “αμαξώματος”.
Φανταστείτε λοιπόν ο συνάδελφος σκουτερίστας να κάνει παράβαση στο δρόμο και να κυκλοφορεί στους αστυνομο-ασυρμάτους σήμα καταδίωξης: “προς όλα τα περιπολικά, όβερ. Βέσπα στο φευγιό και στην παρανομία, όβερ. Χρώματος, κατά βάθος, κόκκινου, με “τρεγμένες” μπογιές γαλάζιου, κίτρινου και μάλλον πράσινου, όβερ. Ανακόψατε την πορεία του, όβερ…”.
Δεν θα ήταν εύκολη δουλειά φανταζόμαστε να επιτευχθεί αυτό το συγκλονιστικό αισθητικό αποτέλεσμα, το οποίο φαίνεται ιδιαίτερα στις φωτογραφίες μας. Το αποτέλεσμα αυτό τονίστηκε παραπάνω, αφού εκεί που πετύχαμε την αρτιστίκ Vespa – κάπου στην οδό Πειραιώς στον Ρέντη – κατά διαβολική σύμπτωση είχε παρκάρει δίπλα μια ολόλευκη Vespa (ε, εντάξει… LML ήτανε).
Και τώρα που το ξανασκεφτόμαστε μας έρχεται κι άλλη μια ιδέα, πες την απορία, πες την ερώτηση, που αν όντως είναι έτσι το “αντικείμενο” αποκτά ακόμα περισσότερη αξία και ενδιαφέρον: λέτε, ας πούμε, το “βάψιμο”-πασάλλειμα να ήταν προϊόν εκδίκησης; Ή μήπως βανδαλισμού; Να βγεις δηλαδή από το σπίτι σου ένα πρωί και να δεις το σκουτεράκι σου σε αυτή την κατάσταση;
Εντάξει για να μην τρελαθούμε τελείως με τους βανδαλισμούς, θα θεωρήσουμε την συγκεκριμένη Vespa μοντέρνο έργο τέχνης και θα το κλείσουμε εδώ το θέμα…
Και τελικά θα πούμε μπράβο στον φίλο γιατί με αυτό τον ξεχωριστό τρόπο τράβηξε την προσοχή μας και εισέπραξε λίγη δημοσιότητα μέσα από το Scooternet.