Αρχίζοντας με τα βασικά
Με την πρόσφατη εξίσωση των διπλωμάτων που επιτρέπει στους οδηγούς αυτοκινήτου να οδηγούν σκούτερ και μοτοσυκλέτες κατηγορίας Α1, ευελπιστούμε ότι θα δούμε μια νέα γενιά αναβατών στους δύο τροχούς. Για αυτό τον λόγο έχουμε ξεκινήσει μια σειρά άρθρων που αποσκοπούν στην εξοικείωση με του όρους, τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις κατηγορίες των σκούτερ. Σειρά λοιπόν για τα πρακτικά χαρακτηριστικά. Ποια είναι αυτά και τι εξυπηρετούν;
Tα σκούτερ, παρά το ότι πλέον κατανέμονται σε πολλές κατηγορίες και παρουσιάζουν εξειδίκευση στη χρήση, εξακολουθούν να έχουν μια κοινή συνισταμένη: είναι πρακτικά δίτροχα κι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που συνοδεύει γενικά την κατηγορία, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της.
Kymco AK 550
Τα ποσοστά της πρακτικότητας (επί του συνόλου ή στα σημεία), φυσικά και διαφέρουν από μοντέλο σε μοντέλο, ωστόσο ακόμα και τα σκούτερ που υιοθετούν sport ή ρετρό φιλοσοφία, κάνοντας παραχωρήσεις προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι επιδόσεις ή η εμφάνιση, παραμένουν σε έναν μεγάλο βαθμό πρακτικά.
Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά που ορίζουν την πρακτικότητα; Ας τα δούμε αναλυτικά: Αποθηκευτικοί χώροι, Πάτωμα, Σέλα, Σταντ, Διακόπτες – Κεντρικός διακόπτης, Πίνακας οργάνων,
Αποθηκευτικοί χώροι
Οι αποθηκευτικοί χώροι στα σκούτερ εντοπίζονται σε δύο σημεία. Στο τμήμα κάτω από τη σέλα και στην ποδιά. Σε ό,τι αφορά το χώρο κάτω από την σέλα, που είναι και κατά κανόνα ο μεγαλύτερος, προφανώς το πρώτο που κοιτάμε είναι το μέγεθός του.
Πολλοί κατασκευαστές δίνουν τη χωρητικότητα σε λίτρα, αλλά αυτό που έχει επικρατήσει άτυπα ως μονάδα μέτρησης είναι… τα κράνη.
Το πόσα κράνη χωρά ο αποθηκευτικός χώρος (ένα ή δύο) καθώς και τι τύπου, μας δίνει μια καλή εικόνα για το μέγεθός του.
Η καλύτερη επίδοση είναι δύο κράνη κλειστού τύπου (φουλφέις – full face), ενώ στο άλλο άκρο, κατατάσσονται τα σκούτερ που χωράνε μόνο ένα κράνος ανοικτού τύπου (Jet) κάτω από τη σέλα τους.
Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου δεν χωρά κράνος κάτω από τη σέλα, αλλά αυτές είναι ελάχιστες.
Ο αποθηκευτικός χώρος κάτω από τη σέλα θα πρέπει επίσης – ιδανικά – να φωτίζεται ώστε να διευκολύνεται η χρήση το βράδυ.
Ένα άλλο σημείο που λογίζεται ως αποθηκευτικός χώρος, είναι τα ντουλαπάκια στην ποδιά. Αυτά βρίσκονται στο εσωτερικό της ποδιάς και μπορεί να είναι ένα ή δύο.
Σε μερικά σκούτερ, υπάρχει απλά μια ανοικτή στο πάνω μέρος της υποδοχή, αλλά στα περισσότερα μοντέλα ο χώρος κλείνει με αρθρωτό πορτάκι.
Το μέγεθος και η διαμόρφωση αυτού του χώρου (ή αυτών των χώρων αν είναι δύο) ποικίλλει. Σε γενικές γραμμές εκεί αποθηκεύονται μικροπράγματα ή αντικείμενα στα οποία θέλουμε να έχουμε εύκολη πρόσβαση κατά τις στάσεις.
Η πλειονότητα των σκούτερ έχει επίσης θύρες φόρτισης στα ντουλαπάκια της ποδιάς για τη φόρτιση κινητού τηλεφώνου.
Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι το αν υπάρχει δυνατότητα κλειδώματος στα ντουλαπάκια, κάτι που αποτελεί προνόμιο στα πιο ακριβά και πολυτελή μοντέλα.
Χωρίς κλείδωμα, είναι προφανές ότι κατά την στάθμευση δεν είναι δυνατόν να αποθηκευτούν αντικείμενα αξίας ή έγγραφα στους χώρους αυτούς.
Επέκταση των αποθηκευτικών χώρων μπορεί να γίνει με top case, δηλαδή τη «βαλίτσα» που τοποθετείται στην ουρά των σκούτερ, αλλά αυτό είναι κάτι που ανήκει στον προαιρετικό εξοπλισμό, αν και υπάρχουν αντιπρόσωποι που σε επιλεγμένα μοντέλα, συμπεριλαμβάνουν το top case στον στάνταρ εξοπλισμό.
Πάτωμα
Το πάτωμα στα σκούτερ μπορεί να είναι επίπεδο ή να χωρίζεται στα δύο από ένα υπερυψωμένο κατά τον διαμήκη άξονα τμήμα, που ονομάζουμε τούνελ, δημιουργώντας δύο πλατφόρμες δεξιά και αριστερά.
Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια, ώστε τα πέλματα των ποδιών του οδηγού να έχουν ελευθερία κινήσεων και πολλές θέσεις στήριξης.
Επίσης ο χώρος ανάμεσα στην ποδιά και τη σέλα, δηλαδή επί της ουσίας ο χώρος ανάμεσα και μπροστά από τα πόδια του οδηγού, χρησιμοποιείται για τη μεταφορά ογκωδών τσαντών ή αντικειμένων, αλλά αυτό είναι κάτι που γίνεται σαφώς πιο εύκολα (και ασφαλέστερα) στα μοντέλα που έχουν επίπεδο και μεγάλης επιφάνειας πάτωμα.
Σακούλες από ψώνια, χαρτοφύλακες και τσάντες πλάτης, μπορούν επίσης να αναρτηθούν εσωτερικά της ποδιάς, σε ένα γάντζο που έχουν τα περισσότερα σκούτερ σε αυτό το σημείο.
Επίσης, όσο πιο χαμηλό είναι το πάτωμα, τόσο πιο εύκολα γίνεται η επιβίβαση και η αποβίβαση από το όχημα, αφού το πόδι περνά «μέσα» και χαμηλά από το άνοιγμα μεταξύ σέλας και ποδιάς και όχι πάνω από τη σέλα και με έκταση προς το πίσω, όπως συμβαίνει στις μοτοσυκλέτες.
Σέλα
Πέραν της άνεσης, που θα πρέπει να προσφέρεται πλουσιοπάροχα από τη σέλα ενός σκούτερ, σημαντικό στοιχείο είναι η απόστασή της από το έδαφος, δηλαδή το ύψος της.
Οι κατασκευαστές δίνουν την τιμή του ύψους σε mm, μόνο για τη σέλα ή το τμήμα της σέλας που αναλογεί στον οδηγό, αφού αυτός αναλαμβάνει την στήριξη του σκούτερ στις στάσεις με τα πόδια του.
Σε γενικές γραμμές το ύψος της σέλας στα σκούτερ είναι χαμηλό, με τις κατηγορίες των GT και Mini GT να έχουν τα πρωτεία σε αυτό το θέμα.
Ωστόσο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όσο πιο χαμηλή είναι μια σέλα, τόσο πιο εύκολη είναι η πρόσβαση των ποδιών στο έδαφος, αφού παίζουν και άλλοι παράγοντες ρόλο.
Οι διαστάσεις της και το σχήμα της, ειδικά στα πλαϊνά, αλλά και το πλάτος του πατώματος, είναι παράγοντες που επηρεάζουν την ευκολία πρόσβασης των ποδιών στο έδαφος.
Η σέλα θα πρέπει επίσης –ιδανικά- να προσφέρει καλή στήριξη τόσο στον οδηγό όσο και στον συνεπιβάτη και αυτό επιτυγχάνεται με τη διαμόρφωση του σχήματός της.
Στα περισσότερα σκούτερ, η σέλα είναι ενιαία, αλλά διαχωρίζει τα τμήματα του οδηγού και του συνεπιβάτη με ένα «σκαλοπάτι», δημιουργώντας δύο επίπεδα.
Το σκαλοπάτι αυτό λειτουργεί υποστηρικτικά στη μέση του οδηγού ενώ αποτρέπει και τη μετατόπιση του συνεπιβάτη προς τα μπροστά στις επιβραδύνσεις και στο φρενάρισμα.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της σέλας που παίζει ρόλο στην πρακτικότητα, είναι η άρθρωσή της κατά το άνοιγμα της για την πρόσβαση στον αποθηκευτικό χώρο.
Ιδανικά, θα πρέπει η σέλα να ανοίγει όσο το δυνατόν πιο κοντά στην ορθή γωνία και να στέκεται ανοικτή χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιεί το χέρι του ο αναβάτης για τη στήριξή της.
(Τέλος Α’ Μέρους. Το άρθρο συνεχίζεται τον επόμενο μήνα, με ανάλυση των χαρακτηριστικών: Σταντ, Διακόπτες– Κεντρικός διακόπτης , Πίνακας οργάνων).
