Από το Montreal στο Winnipeg – Η εκκίνηση του ταξιδιού
Το μεγάλο οδοιπορικό του SYM ADXTG 400 προς τον αρκτικό βορρά ξεκίνησε. Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης και το adventure scooter της SYM έφτασαν αεροπορικώς στο Montreal, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα στο SYM Arctic Route 2025.
Με φόντο τις απέραντες εκτάσεις του ανατολικού Καναδά, η πρώτη φάση του ταξιδιού ολοκληρώθηκε με επιτυχία, διανύοντας 2.400 χιλιόμετρα μέσα από τοπία που συνδυάζουν πυκνά δάση, γαλάζιες λίμνες και έντονα καιρικά φαινόμενα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την πρώτη του ανταπόκριση:
“Η αεροπορική άφιξη μοτοσυκλέτας και αναβάτη στο Μόντρεαλ του Καναδά σηματοδότησε την απαρχή του SYM Arctic Route 2025.
Στις 3 μέρες που παρέμεινα στο Μόντρεαλ, φιλοξενήθηκα από τον καλό φίλο Νίκο Μανούσο, εκτελώνισα και παρέλαβα το SYM ADXTG 400, γνωρίστηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής παροικίας και ξεναγήθηκα downtown από τον εγκάρδιο φίλο Μπάμπη Χριστόπουλο…
Πλέον, ήμουν έτοιμος για αναχώρηση – το πρώτο μέρος του ταξιδιού περιλάμβανε τη διαδρομή Montreal–Winnipeg (2.400 χλμ.).
Στην πράξη αυτό σήμαινε διάσχιση τριών πολιτειών της χώρας (Quebec, Ontario, Manitoba), οδηγώντας το SYM ADXTG 400 μέσα στην αγκαλιά μιας καταπράσινης φύσης. Με πρωταγωνιστικά στοιχεία αμέτρητες γαλάζιες λίμνες, ορμητικά ποτάμια και πυκνά αδιαπέραστα δάση, για τρεις μέρες βίωσα μια μοναδική φυσιολατρική εμπειρία στους δρόμους του Ανατολικού Καναδά…
Όμως, δεν μπορώ να πω ότι η τύχη ήταν με το μέρος μου – αναφορικά με τις καιρικές συνθήκες – αφού τα περισσότερα χιλιόμετρα της διαδρομής έγιναν κάτω από βροχή. Παρ’ όλα αυτά, η προσαρμογή και η εξοικείωσή μου στους τοπικούς κανόνες οδικής κυκλοφορίας υπήρξε γρήγορη και άμεση. Αυστηρή τήρηση των ορίων ταχύτητας, αστυνόμευση παντού, συνετοί οδηγοί που με σέβονταν και σύντροχοι μοτοσικλετιστές που με χαιρετούσαν…
Το απόγευμα της τρίτης μέρας, η στάση που πραγματοποίησε το SYM ADXTG 400 στην ανατολική είσοδο της πόλης Winnipeg αφορούσε την άφιξή μου στη γεωγραφική καρδιά του Καναδά. Ωστόσο, εδώ ήμουν ιδιαίτερα ενθουσιασμένος για δύο λόγους: είχα βάλει ρόδα στο κέντρο του απέραντου Καναδά, ενώ στην κοντινή πόλη Winnipeg με καρτερούσε μια μεγάλη ελληνική αγκαλιά…”
