Φρόντισέ το!
Ας πούμε ότι έχετε ένα σκούτερ και δεν μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για κάποιο χρονικό διάστημα. Ας υποθέσουμε ότι θα πρέπει να μείνετε υποχρεωτικά στο σπίτι σας για πολλές μέρες, κι ότι έχετε βαρεθεί να βλέπετε τηλεόραση και βίντεο, ότι τα κοινωνικά δίκτυα σας κουράζουν κι ότι γενικά ψάχνετε κάτι να κάνετε. Διαβάστε παρακάτω τι προτείνουμε σε αυτό το φανταστικό σενάριο (ποιος μίλησε για πανδημίες και καραντίνες..;).
Ας υποθέσουμε επίσης ότι έχετε ένα χώρο όπου παρκάρετε το σκούτερ σας και μπορείτε να δουλέψετε γύρω του. Υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που μπορείτε να κάνετε για το πιστό, αγαπημένο σας καθημερινό εργαλείο που εκτελεί αγόγγυστα όλες σας τις επιθυμίες για μετακίνηση, μεταφορές και διασκέδαση, κι έτσι να του επιστρέψετε λίγη από την καλοσύνη που σας έχει προσφέρει μέχρι τώρα απλόχερα.
Η καλοσύνη σε αυτή την περίπτωση από την πλευρά σας σημαίνει φροντίδα, μικρο-συντήρηση, μικρο-εργασίες και περιποίηση. Πάμε να δούμε ποια είναι τα πρώτα βήματα και πόσο μακριά μπορούμε να φτάσουμε.
Το πρώτο πράγμα που θα κάνετε είναι να του ρίξετε ένα καλό και προσεκτικό πλύσιμο όπου φτάνει το χέρι και το μάτι σας.
Ετοιμάζουμε μια καλή σαπουνάδα με απορρυπαντικό σκόνης για ρούχα και πλύσιμο στο χέρι και με κάμποσο υγρό σαπούνι για πιάτα, παίρνουμε δυο σφουγγάρια (ένα για τα πλαστικά, ένα για τα μεταλλικά και πιο βρόμικα εξαρτήματα) και ξεκινάμε προσεκτικά να καθαρίζουμε τα πάντα.
Αφού ξεβγάλουμε τη σαπουνάδα, την οποία αφήνουμε πρώτα να δουλέψει για λίγη ώρα πάνω στις βρομιές, σκουπίζουμε τις πλαστικές επιφάνειες πρώτα (με ειδικό απορροφητικό πανί) και κατόπιν τα μεταλλικά τμήματα με διαφορετικό – ένα κοινό – πανί που δεν μας πειράζει να λερωθεί περισσότερο.
Το δεύτερο που κάνουμε είναι η παρατήρηση. Αρχίζουμε και ελέγχουμε-κοιτάμε κάθε σημείο του σκούτερ μας, προσπαθώντας να βρούμε αν κάτι δεν μας φαίνεται σωστό. Από γδαρσίματα ή πλαστικά που τρίζουν και κουνιώνται, μέχρι χτυπήματα, διαρροές στις αναρτήσεις και τον κινητήρα, κ.λπ.
Προμηθευόμαστε το κατάλληλο εργαλείο, σταυροκατσάβιδο, άλλεν, ή καρυδάκι και σφίγγουμε πολύ προσεκτικά (χωρίς να εφαρμόζουμε πολλή δύναμη, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με πλαστικά καπάκια/καλύμματα) όποια βίδα βλέπουμε. Το πιθανότερο είναι να βρούμε 3-4 που έχουν λασκάρει στις 20 που θα δοκιμάσουμε.
Μετά από την παρατήρηση, πιάνουμε το Owner’s Manual, το Εγχειρίδιο Ιδιοκτήτη όπως λέγεται ελληνικά και διαβάζουμε τις εργασίες που περιγράφονται από τον κατασκευαστή και ποιες εργασίες-ελέγχους μας προτείνει να κάνουμε μόνοι μας. Για παράδειγμα:
- Έλεγχος υγρών φρένων. Αν βρίσκονται κάτω από τη γραμμή ορίου, συμπληρώνουμε με το υγρό που προτείνει η εταιρία, συνήθως DOT 4.
- Έλεγχος τελευταίας αλλαγής λαδιών και έλεγχος της στάθμης των λαδιών, από τον βιδωτό πλαστικό δείκτη (συνήθως) ή το ματάκι του κινητήρα αν υπάρχει.
- Τσεκάρουμε τα σωληνάκια των φρένων για διαρροές κι έπειτα ελέγχουμε το πάχος των τακακιών στη δαγκάνα του κάθε φρένου, έστω και με το μάτι. Με λίγη πείρα μπορείτε να δείτε αν είναι φαγωμένα ή έχουν ακόμα ικανό υλικό τριβής. Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε που ακριβώς είναι το υλικό και πού η βάση του τακακού, ένα καλό κόλπο είναι να τα ελέγξετε βράδυ με το φως ενός φακού. Αν έχετε έστω και την υποψία ότι τα τακάκια είναι φαγωμένα, σημειώστε το, έτσι ώστε να το αναφέρετε στον μηχανικό σας και να τα αλλάξει στο επόμενο σέρβις του σκούτερ.
- Ελέγξτε, πιέζοντας την μπροστινή πρώτα ανάρτηση και έπειτα την πίσω, αν η λειτουργία τους είναι διαρκής και ομαλή, χωρίς διακοπή στην κίνησή τους.
- Βάλτε το σκούτερ στο κεντρικό σταντ, ανασηκώστε τον μπροστινό τροχό (π.χ. ένας βοηθός μπορεί να πιέζει το πίσω μέρος του σκούτερ) και ελέγξτε αν η κίνηση του τιμονιού/τροχού από πλήρως δεξιά μέχρι πλήρως αριστερά είναι αδιάκοπη, χωρίς “σκαλοπάτι” ή μάγκωμα του λαιμού.
- Ελέγξτε την κατάσταση των ελαστικών, το βάθος του πέλματος και την ομοιόμορφη ή όχι φθορά του και κοιτάξτε από κοντά αν μέσα στις χαραγές του πέλματος υπάρχει “γήρανση” σε μορφή “ρυτίδων”. Αν ναι, ετοιμαστείτε για αλλαγή – καλό θα είναι – και στα δυο ελαστικά.
- Ελέγξτε την πίεση των ελαστικών σας, αφού εννοείται ότι ένας καλός σκουτερίστας έχει φορητό μετρητή πίεσης ελαστικών και συμπληρώστε αέρα (ε, ναι, και τρόμπα ποδιού έχει) εφόσον χρειάζεται – σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή του σκούτερ.
Μετά τους ελέγχους ξαναπιάνουμε την περιποίηση.
Ο προνοητικός σκουτερίστας και καλός ιδιοκτήτης έχει προμηθευτεί τα κατάλληλα προϊόντα περιποίησης του σκούτερ του. Ξεκινάει με τα γυαλιστικά των πλαστικών, που τα κάνουν να “λάμπουν”, αλλά τα προστατεύουν κιόλας.
Περνάει τη σέλα του με το ειδικό προστατευτικό καλύμματος, που το μαλακώνει και το “θρέφει”, έτσι ώστε να μην ξεραίνεται από τις ακτίνες UV του ήλιου κι αρχίσει να κόβεται.
Επίσης ο προνοητικός που λέγαμε έχει στη διάθεσή του κι ένα σπρέι για λίπανση κινουμένων μερών.
Ψεκάστε λοιπόν ό,τι κινείται. Από τις μανέτες των φρένων στο τιμόνι (στο σημείο που πατούν την τρόμπα και στο σημείο έδρασής τους), τη γκαζιέρα, τους άξονες και το συρματόσχοινο του πίσω ταμπούρου (αν υπάρχει), την έδραση της σέλας, των αποθηκευτικών χώρων, κ.λπ.
Τέλος, κι αφού έχετε μπροστά σας ένα καθαρό, γυαλισμένο, φροντισμένο σκούτερ, βάλτε το μπροστά για να φορτιστεί έστω και λίγο η μπαταρία και να “γυρίσει το μοτέρ”, ειδικά αν έχει πολλές μέρες να πάρει μπροστά. Ιδανικά πρέπει να το βάζετε μπροστά κάθε 5-6 ημέρες γιατί υπάρχουν μοντέλα που αν δεν παίρνουν συχνά μπροστά έχουν την τάση να αδειάζουν τη μπαταρία τους.
Κι όπως είναι λοιπόν στημένο στο κεντρικό σταντ το φροντισμένο και λαμπερό καμάρι σας και αναμμένος ο κινητήρας του, κι εσείς ρίχνετε μικρές γκαζιές – για να “ανεβάζει λάδια στην κεφαλή” – φανταστείτε τον εαυτό σας να το οδηγάει ξανά και να πηγαίνει βόλτες. Όπως πριν από την πανδημία που μας κρατά τώρα κλεισμένους στο σπίτι. Λίγη υπομονή και θα ξανάρθουν αυτές οι μέρες… πού θα πάει;
