Παράγοντας “ευχαριστημένος συνεπιβάτης”
Χρόνια ασθένεια: συνεπιβάτες διστάζουν ή αποφεύγουν να ανέβουν πάνω σε μοτοσυκλέτες γιατί είτε δεν αισθάνονται καλά, είτε γιατί φοβούνται. Να, όμως, που αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση των σκούτερ. Αναλύουμε τους λόγους.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: μας αρέσει να κάνουμε βόλτες με τα σκούτερ και τις μοτοσυκλέτες μας ακόμα κι αν είμαστε μόνο εμείς πάνω στη σέλα.
Σε πολλούς από εμάς όμως – στους περισσότερους να υποθέσω – αρέσει πότε-πότε να έχουμε και παρέα, γιατί απολαμβάνουμε όλα αυτά τα συναισθήματα που μας προσφέρει η δίτροχη κίνηση ακόμα καλύτερα όταν υπάρχει και δεύτερο άτομο στη σέλα. Κάτι τέτοιο απαιτεί, βεβαίως, το κατάλληλο δίτροχο που θα καλοδέχεται και θα φιλοξενεί ικανοποιητικά έναν συνεπιβάτη.
Σίγουρα μπορεί να είναι μονόπλευρη η ευχαρίστηση, δηλαδή ο αναβάτης να χαίρεται και να οδηγεί άσκεφτα κατά τη βόλτα ή τη μετακίνησή του και να ρισκάρει, ενώ την ίδια στιγμή ο/η συνεπιβάτης να νιώθει ανασφαλής και να αναθεματίζει την ώρα και την στιγμή που ανέβηκε στη σέλα.
Σε αυτή την περίπτωση, όμως, πρόκειται για μια εξόχως εγωιστική συμπεριφορά (από πλευράς αναβάτη έτσι;) που γενικά “δεν πηγαίνει μακριά” και το δίχως άλλο θα δημιουργήσει προβλήματα στη σχέση αναβάτη-συνεπιβάτη στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον.
Γι’ αυτό τον λόγο, λοιπόν, το δίτροχο όχημα που οδηγούμε πρέπει να είναι επίσης κατάλληλο για το σημαντικό δεύτερο άτομο.
Δεν είναι μόνο η “καλοσυνάτη” εμφάνιση των σκούτερ που δεν τρομάζει τους συνεπιβάτες, αλλά κι ένα σωρό άλλοι παράγοντες που παίζουν μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο στο να θέλουν να ανεβούν μαζί μας στη σέλα.
Σε σύγκριση με τις μοτοσυκλέτες – την πλειοψηφία αυτών τουλάχιστον – τα σκούτερ έχουν μεγαλύτερες πλαστικές επιφάνειες (καπάκια) που καλύπτουν τα μηχανικά τους μέρη. Ένα καλυμμένο σύνολο γίνεται πιο φιλικό στο μάτι, επειδή δεν αφήνει να φανούν σίδερα, πλαίσια, βίδες και γενικά διάφορα “άγνωστα” και δυνητικά “εχθρικά” περιφερειακά εξαρτήματα. Παράλληλα, τα πόδια του συνεπιβάτη δεν πλησιάζουν κοντά σε όλα αυτά, αφού προστατεύονται από τμήματα πλαστικού.
Μια από τις βασικές αιτίες δυσφορίας των συνεπιβατών είναι η θερμοκρασία που εκπέμπουν ο κινητήρας και ο σιγαστήρας (τελικό) της εξάτμισης στα πόδια τους. Λόγω της κάλυψής τους – και πάλι από τα πλαστικά – ο συνεπιβάτης δεν αισθάνεται να απειλείται από κάτι, έτσι όπως αντιλαμβάνεται τουλάχιστον την ‘απειλή’. Τα κάτω άκρα βρίσκονται τοποθετημένα σε ασφαλή σημεία μακριά από πηγές θερμότητας, αλλά και μακριά από τον περιστρεφόμενο πίσω τροχό, αλυσίδα, δισκόφρενο.
Τα μαρσπιέ των περισσότερων σκούτερ είναι αναδιπλούμενα και φιλόξενα, σε σωστές αποστάσεις από τη σέλα, ενώ οι σέλες των συνεπιβατών είναι ένα ολόκληρο κεφάλαιο από μόνες τους.
Σε αρκετά σκούτερ ο συνεπιβάτης κάθεται ψηλότερα, στοιχείο που αρέσει σε πολλούς, αφού βλέπουν το δρόμο μπροστά τους χωρίς να παρεμβάλεται το κεφάλι του αναβάτη.
Οι σέλες στα περισσότερα σκούτερ είναι πλατιές, μιας και δεν υπάρχει από πλευράς σχεδιασμού και κατασκευής ο συμβιβασμός των μοτοσυκλετών με το θέμα της εμφάνισης της ουράς, αφού στις μοτοσυκλέτες τα οπίσθια τμήματα πρέπει να είναι οπωσδήποτε – λόγω αισθητικών απαιτήσεων της εποχής – στενά, μυτερά, σπορ, ανυψωμένα, μινιμαλιστικά.
Στα σκούτερ δεν ισχύει αυτός ο περιορισμός. Πλατιά είναι τα κύρια σώματα των σκούτερ – πλατιά είναι και τα πίσω μέρη τους, μεγάλες είναι και οι σέλες των συνεπιβατών.
Το λέγαμε παλιότερα και δεν μας πίστευαν οι μοτοσυκλετιστές: η φιλοξενία που προσφέρουν ειδικά τα maxi scooter, τα μεγαλύτερου κυβισμού, 300 κυβικών και πάνω συνήθως, είναι ισάξια με αυτή των πολυτελών, τουριστικών, πανάκριβων μοτοσυκλετών! Μόνο όταν ανέβαιναν πάνω σε μια σέλα σκούτερ, μόνο όταν το βίωναν ξέφευγε από τα ξαφνιασμένα χείλη τους: “πωπω μεγάλη σέλα, πολύ ωραία!”.
Επιπρόσθετα είναι και η κάλυψη που προσφέρουν στους συνεπιβάτες οι μεγάλες ποδιές αυτών των σκούτερ από τον αέρα και τη βροχή, ενώ παράλληλα δεν λερώνονται τα παπούτσια, οι γάμπες και τα γόνατά τους.
Ένα ακόμα ατού είναι ότι σχεδόν όλα τα σκούτερ διαθέτουν μεγάλες, βολικές χειρολαβές για τη στήριξή τους, γεγονός που κάνει τους συνεπιβάτες να αισθάνονται πιο ασφαλείς.
Τα βλέπετε λοιπόν; Στην περίπτωση των σκούτερ έχουμε να κάνουμε με πολλά μικρά στοιχεία που κάνουν τη ζωή των συνεπιβατών όχι απλώς πιο υποφερτή, αλλά άνετη και ασφαλή, κι έτσι η βόλτα γίνεται απολαυστική. Κι όλο αυτό οδηγεί στο “φαινόμενο” να θέλουν να έρθουν μαζί μας σε μικρότερες ή μεγαλύτερες διαδρομές και εκδρομές. Κι αυτό είναι ένα γεγονός ανεκτίμητης αξίας…
